คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : with me and you. - lost.
"อ้าวฮยองตื่นซะเช้าเลย ทำไรอยู่หน่ะ"
จินยองเอยถามคนอายุมากกว่า ที่กำลังก้มๆเงยอยู่แถวชั้นวางของ
อี้เอิ้นหันหน้ามาตามเสียงทักท้ายของคนเป็นน้อง
ก่อนจะฉุกคิดว่าจะตอบคำถามของปาร์คจินยองยังไงดี
ปาร์คจินยองเป็นน้องชายอีกคนที่อี้เอิ้นรู้สึกไว้ใจเวลาอยู่ด้วย
ฉับพลันร่างบางจึงตัดสินใจพูดถึงสาเหตุการตื่นแต่เช้าของเขาในวันนี้
ใครจะมาได้ยินแต่ก็ไม่อยากทำให้มันผิดสงสัย
กลับอย่างรู้ดี จินยองรู้ดีว่าพี่ชายคนนี้ของเขา
เป็นคนติด accessory มากแค่ไหน และคน
ตรงหน้านี้ก็มีแหวนประจำตัวอยู่มากมายเลยทีเดียว
มาอุดปากคนที่เพิ่งส่งเสียงเกินความจำเป็น พลางใช้นิ้วชี้ที่ปากเป็นเชิงบอกว่า
จินยองทำหน้าฉงนใส่ด้วยยังไม่เข้าใจท่าที
ของพี่ชายตรงหน้าแต่ก็พยักหน้าเข้าใจตาม
ความต้องการของคนอายุมากกว่า ก่อนจะลดเสียงลงจน
คล้ายกระซิบเอยถามคนตรงหน้า
อยากให้ยูคยอม เจ้าของแหวนคู่อีกคนรู้เรื่อง
เพราะไม่งั้นคงเกิดศึกระหว่างพี่ใหญ่น้องเล็ก
ที่ถึงแม้เขาจะไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ที่แน่ชัด
ของสองคนนี้ แต่จินยองก็สัมผัสได้ว่าทั้ง
อี้เอิ้นและยูคยอมเองต่างก็มีความสัมพันธ์
ที่พิเศษแบบไม่มีชื่อเรียกให้กันและกัน
และคงเกินคำว่าพี่น้องไปหลายขุมนัก
ได้ตามประสงค์ดี เสียงใสของรองน้องเล็กก็ดังขึ้นภายในหอพัก
"โฮ่ยย ฮยอง ผมไม่ได้อาบน้ำกับยูคยอมแค่ไม่กี่อาทิตย์ ซิกแพค
แม่งขึ้นแล้วอ่าเอาเวลาที่ไหนไปฟิตวะ"
สุ้มเสียงใสเอย
ด้วยกลัวว่าคนฟังจะนึกภาพไม่ออก
พี่ใหญ่เอยเสียงเอ็ดคนเป็นน้องก่อนจะหันมาทำหน้าเครียด
ใส่จินยองคนที่รับรู้สถานะที่ไม่สู้ดีของเขาในตอนนี้
ท่าทีตื่นตระหนกต่อเรื่องที่เขาพูดถึงเลยแม้แต่น้อย
ปาร์คจินยองจะเอยคำพูดได้เต็มประโยค
เจ้าของเรื่องราวก็เอื้อมมือมาปิดเรียวปาก
ของจินยองแน่น ทำให้จินยองพึงระลึกได้ว่า
เรื่องนี้ตนไม่ควรแพ่งพายออกไป
หนักเพราะถึงแม้ตนจะตั้งใจฟังคนตรงหน้ามากแค่ไหน
แต่ก็ได้ยินไม่ผิดแน่ว่าคนอายุมากกว่าพูดคำว่า'แอ้นอื้อ'
อี้เอิ้นกล่าวปัดก่อนพลางยิ้มให้กับแบมแบม
เพื่อคลายความสงสัยของคนตรงหน้า
ชอบลืมทิ้งไว้ คราวนี้ไม่เก็บให้แล้วนะ"
ก่อนจะมองตรงมายังกลุ่มเมมเบอร์ในหอพัก
ที่อยู่ดีๆก็ยืนคุยกันเหมือนประชุมลับอะไรบางอย่าง
ของเมมเบอร์ที่หันมามองเขาตามเสียงเรียก
เมื่อสักครู่ด้วยสีหน้าตระหนก
"ไปเก็บกางเกงนะ"แบมแบมปลีกตัวออกไป
อย่างว่าง่าย ไม่ใช่ว่าเขาดูไม่ออกถึงท่าทีที่
แปลกไปของฮยองทั้งสอง แต่แบมแบม
ก็แน่ใจได้แล้วว่าเรื่องที่ฮยองทั้งสองกำลัง
คุยกันอยู่นั่น ตนไม่ควรรับรู้ เมื่อมีผู้สงสัย
เพิ่มขึ้น แบมแบมจึงตัดสินใจเฟดตัวออกมาดีกว่า
เพราะคงตอบคำถามของผู้มาใหม่ไม่ได้
"หิวไหมยูคยอม วันนี้ทำสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศให้กิน"
จินยองเอยถึงชื่อเมนูอย่างง่ายที่ตนมักชอบทำเป็นประจำ
เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของคิมยูคยอม
ได้ผลดีเกินคาดเมื่อยูคยอมคล้อยตามการหลอกล่อ
ของจินยองได้เป็นอย่างดี ก่อนที่ร่างสูง
จะเดินตามจินยองเข้าไปในครัวอย่างว่าง่าย
ลืมคำถามที่ได้เอยไว้ก่อนหน้านี้ไปหมดสิ้น
เมื่อลับตาของคนทั้งสองที่หายเข้าไปในครัวแล้ว
อี้เอิ้นถึงกับต้องถอนหายใจกับเหตุการณ์
เมื่อครู่ คิมยูคยอมเกือบจะล่วงรู้ไปแล้วว่า
ตนได้ทำของสำคัญที่เจ้าตัวเรียกร้องให้เขากลับมาใส่หายไป
ย้อนไปเมื่อสามอาทิตย์ก่อน คิมยูคยอม
เอยถามถึงโชคชะตาของแหวนวงนี้ที่ตอนนี้
เขารู้สึกผิดขึ้นมาจับใจเพราะเมื่อคิดจะหยิบ
มันขึ้นมาใส่ กลับพบแต่ความว่างเปล่าของ
กล่องเก็บแหวนวงสำคัญ
อี้เอิ้นไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริงของการถอดแหวน
วงนั่นออกไปกับยูคยอมและร่างสูงเองก็ไม่ได้ทวง
ถามเหตุผลอย่างที่ควรจะต้องรู้ คงเป็นเพราะสถานะ
ที่ไม่ชัดเจนของเขาทั้งคู่ ที่ทำให้ยูคยอมยืนอยู่ตรงกลาง
ระหว่างความเป็นน้องชายกับการเป็นเจ้าของซึ่งกันและกัน
เมื่อยูคยอมเรียกร้องให้อี้เอิ้นกลับมาใส่แหวนคู่กับตน
เขารู้ดีว่าตอนนั่นยูคยอมกำลังเรียกร้องสิทธิ์ของการเป็นเจ้า
ของกันและกันอยู่
แต่เมื่อเขาปฏิเสธการกลับมาใส่แหวนวงนั่น(ชั่วคราว)ไป
ยูคยอมก็รับรู้ได้ว่าจุดนี้ตนควรกลับไปยืนอยู่ที่คำว่าน้องชาย
เลยไม่ได้เรียกร้องสิทธิ์ที่ควรจะรู้เหตุผล
ของการไม่กลับไปใส่แหวนของอี่เอิ้น
อี้เอิ้นเชื่อว่าทั้งเขาและยูคยอมเข้าใจถึง
สภาพการณ์นี้ดีว่านี่ไม่ใช่การลดความสัมพันธ์
แต่เป็นการเพิ่มช่องว่างระหว่างกัน ซึ่งที่มา
ของการเพิ่มช่องว่างระหว่างกันนั่น คงมี
แต่อี้เอิ้นและคนของบริษัทเท่านั่นที่รู้....
อี้เอิ้นถูกตัวแทนของบริษัทที่ให้การดูแล
วงของเขา เรียกให้ไปพบ และถามถึงที่มา
ของการใส่แหวนคู่ของเขาและยูคยอม
ตามที่มีภาพออกมาในโซเชียลคงเป็นผล
มาจากการที่มีแฟนคลับจับตามองทั้ง
เขาและเมมเบอร์คนอื่นๆอยู่ อี้เอิ้นได้ตอบ
คำถามกับทางทีมงานไปว่า ไม่มีอะไรมากกว่า
การชื่นชอบความสวยงามของแหวนวงนั่น
เหมือนกันของเขาทั้งคู่ ทีมงานไม่ได้ซักไซ้ให้
มากความตามแบบฉบับของคนที่นี้คือการ
ให้เกียรติศิลปิน แต่ทีมงานก็ยื่นข้อเสนอ
บางอย่างให้กับอี้เอิ้นที่เขาฟังก็รู้ว่ามันได้
ถูกตระเตรียมมาเรียบร้อย ไม่ว่าคำตอบของเขาจะเป็นยังไง
ซึ่งอี้เอิ้นก็ยอมปฏิบัติตามข้อเสนอนั่นแต่โดยดี
ด้วยเพราะมันไม่เกินความสามารถของเขา
เกินไป อี้เอิ้นตัดสินใจ ถอดแหวนคู่ของเขา
และยูคยอมออก เปลี่ยนเป็นใส่แหวนที่้เหมือน
กับแจ๊คสันรูมเมทของเขาแทน
ตามที่ทีมงานได้บอกไว้ เขาควรจะใส่แหวน
ที่มีลักษณะคล้ายกับคนอื่นบ้าง เพราะถ้าเขา
ยังขื่นใส่แหวนคู่กับยูคยอมไปตลอด คงมี
มีคนเข้าใจผิดถึงความสัมพันธ์ของเขาทั้งคู่
(หรือเข้าใจถูกแล้วก็ตามที) หากจะทำให้ดู
เป็นเพียงไลฟ์สไตล์การชอบสวมแหวนตาม
ความสวยงามแล้วละก็ เขาควรจะใส่แหวน
ที่มีลักษณะเหมือนกับคนอื่นตามที่บอกไว้
และไม่ให้ดูน่าสงสัยจนเกินไปเขาเลยเลือก
ที่จะใส่แหวนเหมือนกับแจ๊คสัน
"กินไหม"ร่างสูงก้าวเข้ามาในห้องนอนของ
อี้เอิ้นที่กำลังขมักเขม่นหาแหวนเจ้ากรรม
อย่างเอาเป็นเอาตายเพียงลำพัง
หากถามถึงรูมเมทของเขาตอนนี้ก็คงเหนื่อย
กับการถ่ายรายการวาไรตี้ของเจ้าตัวอยู่
อี้เอิ้นเงยหน้ามองร่างสูงตรงหน้าก่อนจะเห็น
ว่าในมือของยูคยอมถือจานสปาเก็ตตี้อยู่
ร่างสูงย่อตัวลงนั่งยองๆเพื่อให้อยู่ในระดับเดียวกับผู้ที่สนทนาด้วย
"เห็นพี่ไม่ออกไปกินเลยเอามาให้...เป็นไรหรือป่าว"
โทนเสียงทุ้มต่ำเอยถามคนอายุมากกว่าด้วยความเป็นห่วง
พูดจบอี้เอิ้นก็ชูกล้ามแขนของตนเองให้คนตรงหน้า
ได้ประจักถึงความแข็งแรงของตนเอง
เรียกรอยยิ้มให้ยูคยอมได้เป็นอย่างดี
"งั้นก็ออกไปกินสปาเก็ตตี้กันข้างนอกดีกว่ากินในนี้เดี๋ยวเลอะเทอะหมด"
ร่างสูงยันตัวขึ้นก่อนจะดึงมือร่างบางตรงหน้าให้ลุกขึ้นตาม
อี้เอิ้นยอมทิ้งภารกิจที่ตนจัดมันเป็นความสำคัญอันดับ1ของเขาในตอนนี้ไปก่อน
เพราะเพียงแค่มือนุ่มๆของยูคยอมที่ประคองมือเขาอยู่ในตอนนี้
ทำให้อี้เอิ้นปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตอนนี้เขาอยากอยู่ในการดูแลของยูคยอม
มากแค่ไหน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
talk ; บทบรรยายเยอะไปป่าวหว่า กลัวบรรยายแล้วคนอ่านจะงง
ถ้าสังเกตเห็นจะรู้ว่ายุคยอมจะใช้คำพูดค่อนข้างสั้นๆ
อยากให้ดูเหมือนว่า ยูคยอมใช้หัวใจคุยกับมาร์คไง เลยเหมือนน้องจะพูดน้อยๆ
พูดนิดเดียวก็เข้าใจกันได้ 555555555
ความคิดเห็น