คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Juliette::Chapter::
9/12/50
"ทงเฮ...ฉันจะบอกเลิกกับเค้า"
"แกจะบ้าหรอ แค่แกรักคยูอะแกถึงกับบอกเลิกประทานนักเรียนเลยหรอ"
"แกก็รู้นิทงเฮว่าฉันแค่คบเล่นคิบอมเล่นๆเท่านั่นแหละ ไม่รู้ละฉันตัดสิ้นใจบอกเลิกะ..."
เพี๊ย
มือเรียวบางฟาดไปที่ใบหน้าที่หวานๆของเพื่อนรัก
"แกคิดว่าจากับครายก็ไปพอแกเบื่อก้บอกเลิกงั้นหรอซองมิน"
"ฉันขอโทษทงเฮ ขอโทษจิงๆฮือๆๆๆๆๆ ตะ แต่ฉันไม่ได้รักคิบอมนิ๊"
"เฮ้ย ฉันละเหนื่อยกับแกจิงๆเลยนะซองมิน เอาเถอะจะบอกเลิกก็บอกไปฉันจะไม่ยุ่งด้วยแหละ"ร่างบางพุดจบก้เดินออกไปจากตรงนั่นทิ้งให้ร่างอวบยื่นร้องไห้อยู่คนเดียว
B-6
"อ๊าก!!! ซี่รี่ชุดใหม่จงจ๊งเป้นพระเอกแกเรื่องเนี่ยฉันเคยดูแล้วทุกเรื่องที่จงจีงซะมีฉันเล่นอะดูหมดแล้วย๊ะ"ร่างเล้กที่ยื่นอวดกับเพื่อนก้พูดๆๆๆๆ
"นิ๊แทมนั่งเถอะเสียงดังหูจะแตกอยุ่แหละ"ร่างบางที่นั่งอ่านหนังสือก็หันมาพูดกับแทม
"แกแห้ม...อ๊ะๆๆๆๆ นิมันโรมิโอกับจูเลียตนิ๊เรื่องเนี่ยเห็นเค้าเอาจงจ๊งๆมาเป้นพระเอกด้วยละนางเอกอะหรอชิชะสวยสู้ฉันยังไม่ได้เลย"
"หึหึเอาเถอะก้ฉันชอบนิ๊มันเป้นตำนานรักที่ฉันชอบฉันฝันที่อยากจะเป้นจูเลียตมีคนรักที่รักฉันแบบโมมิโอ~ ละ..."
"อ๋อ!!! แกฉุนรู้แหละจาให้แกไปเป้นจูเลียตที่ไหน"แทมก้พูดไปทำหน้าตาชั่วร้ายไป
**************************************************
ห้องฝ่ายปกครอง
"อ๊าก!!!ไอ้เพื่อนบ้าแกจะพาฉันมาห้องนี้ทามมาย ไอ้เพื่อนบ้า"ร่างบางที่ยื่นเกาะเสาร์ไม่ปล่อยอีกแขนก็โดนแทมมี่ดึง
"นิ๊ฟังซิ ปีเนี่ยที่โรงเรียนเราอ่าวงโยทวาทิตอ่า(พอดีไรเตอร์จำได้ว่าวงโยที่โรงเรียนไรเตอร์เคยให้พวกรุ่นพี่ไปเล่นละครโลมิโอ จูเลียต)อยากได้นักแสดงไปเป้นจูเลียต"
"แล้วละ....อ๊ากเบาซิๆ"ร่างบางยังไม่ทันพูดแรงควายของแทมก้ลากเข้าไป
****
ในห้อง
"งั้นเธอกรอกใบสมัครเลยนะจ๊ะ"ผุ้อำนวยการสาวสวยของโรงเรียนยื่นใบสมัครให้กับทงเฮ
ร่างบางรีบๆๆๆๆ กรอกแปปเดียวเสร็จแหละ
"อ๊ากเพศชายหรอจ๊ะเนี่ย แต่ชั่งเถอะนะเพศไม่สำคัญเธอก็หน้าหวานจับแต่งตัวแต่งหน้าใสวิกผมสีน้ำตาลยาวๆก็ดีสวยเหมือนจูเลียตเลยนะ"
"เอ่อ อาจารย์คับแล้วทำไมไม่รีบสมัครโลมิโอละคับ"ทงเฮถาม
"โลมิโอมีแล้วจ๊ะประทานนักเรียนไงจ๊ะ ยังไงก็ไปซ้อมที่ห้องประชุมใหญ่ทุกวันนะจ๊ะไปเรียนได้แล้วไป!!!"ทงเฮกับแทมแทบวิ่งออกมาแทบไม่ทัน
"แกฉันดีใจที่สุดเลยอ่าได้เป้นจูเลียตฉันรักโลมิโอจังเลย"อยู่ร่างบางก็พูกขึ้นมาเพ้อๆ
ตุบ
โครม
"โอ๊ย!!!"
"หึ"น้ำเสียงเย็นเชียบ บงบอกให้รู้ว่านั่นคือคิบอมประทานนักเรียน โลมิโอ
"นิ๊นายหยุดตรงนั่นเลยนะนายชนเพื่อนฉันแล้วไม่ขอโทษอะมั้ยนิสัยเสียแบบนี้อ่า"แทมจ๋าหาเรื่องแล้วมั้ยละ
กึก
กึก
เสียงรองเท้าผ้าใบลีบ็อกสีขาวเดินเข้ามาหาร่างบางก่อนนะจะยิ้มสะแหย้ให้
"เจ็บมั้ย โดนชนแค่เนี่ยยังไม่เจ็บเท่าที่ฉันเจ็บหรอกจำไว้ จูเลียต หึ"คิบอมพูดจบก้หันหลังเดินออกไป
"อะรัยของเค้านะ เจ็บมั้ย โดนชนแค่นี้คงไม่เจ้บเท่าที่ฉันเจ็บหมายความว่าไง ของเค้านะไปเถอะทงเฮช่วย"แทมช่วยพยุงทงเฮให้ลุกขึ้น
"แกฉันได้กลิ่นความมืด ฉันได้กลิ่นไอความโหดร้ายจากคิบอม"
"นิ๊ดูหนังผีมากไปแล้วฉันยังไม่ได้กลิ่นเลย"
"ไม่ๆๆ ตอนนี้ฉันได้กลิ่นเลือด ความเยื้อดเย็นของคิบอม มะเหมือนเค้าแค้นอะรัยฉัน...ฉะ..ฉันกลัวอ่าแทม"
"มีฉันอยู่ด้วยทั้งคนไม่ต้องกลัวหรอกนะฉันรู้ว่าแกกลัวความมืดนะ ปะๆๆกลับห้องนะ"แทมพยุงทงเฮกลับห้องทันที
************************************************************
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง
เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นนักเรียนทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้านเหลือเพียงทงเฮ แทมแล้วก็ซองมิน
"มินจากลับรึยังอะ ทำไมวันนี้แกนั่งเงียบจังอ่าถ้ายังวันนี้ไปเดินห้างกับฉันหน่อยนะ"
"หึ...ฉะ...ฉันไม่เป็นรัยหรอกแทมจาไปเดินห้างใช่ปะงั้นฉันไปด้วยนะ ทงเฮเอารัยปะแกอะยูงหอออกนอกโรงเรียนไม่ได้จาเอารัยมั้ย"
"^^ ขอบคุณนะแกไม่เอาดีกว่าฉันมีพร้อมแล้วละต้อวกลับหอแล้วละบะบายจ้า"ดงแฮพูดจบก็เดินออกนอกห้องไป แทมกับมินก้เดินออกไปบ้าง
***********************************************************************
บนตึกหอชั้น12
กึก กึก กึก กึก....
เสียงฝ่าเอาปริศาหนาเดินตามทงเฮมาติดๆพอหันไปก็ไม่มีคราย
ทงเฮเริ่มเดินต่อเสียงฝีเท่านั่นก็หายไปในที่สุด
"หึหึ...."เสียงฝีเท้ากลับกลายเป้นเสียงหัวเราะในลำคอร่างบางกะหันไปก็โดนล้อกจากด้านหลังแล้วเอาผ้าปปยาสลบปิดจมูกดงแฮทันที ก่อนที่ร่างปริศาหนาจาพาทงเฮเข้าห้องตัวเองไป
---------------------------------------------------------------------------------------------
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ร่างปริศาหนานั่นครายอ่า คยุรึเปล่าโปรดเม้น
รู้ตัวรักคิเฮจงเม้นโอมเพี้ยง!!!
ความคิดเห็น