ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : การพบกัน part รินเลน
"องค์หญิงเพคะ เรากลับกันเถอะเพคะ หม่อมชั้นหนาวเริ่มหนาวแล้วเพคะ"มิกุพูด
"มิกุจังกลับก่อนเลยจ่ะ เอาม้าไปด้วยนะฉันว่ามันก็คงหนาว"
"แล้วองค์หญิงไม่กลับหรือเพคะ"
"ไม่จ่ะ ฉันยังไม่หนาว เดี๋ยวจะตามไปทีหลังนะจ๊ะ"
"เพคะ"
มิกุเดิมมาเอาม้าที่ผูกไว้กับสน เลนเห็นว่าเจ้าหญิงอยู่คนเดียวจึงอ้อมจากมิกุเดินออกจากป่าไป
เลน 'ทั้งๆที่ผมมีคู่หมั่นแล้ว ทำไมผมถึงได้เดิมมาหาเธอ'เลนคิด
ริน 'แถบนี้มีดอก snowdropเยอะจัง ถ้าฉันโปรยมันจะเป็นยังไงนะ'รินคิดและโยนกลีบดอกไม้ขึ้นไป
ริน 'แถบนี้มีดอก snowdropเยอะจัง ถ้าฉันโปรยมันจะเป็นยังไงนะ'รินคิดและโยนกลีบดอกไม้ขึ้นไป
เลน 'ท่ามกลางกลีบดอกไม้พวกนั้น เธอช่างดูสวยจริงๆ'
Corrupted Flower
ดั่งถูกมอมเมาด้วยกลีบดอกไม้ที่โปรยปราย
ความรักของผมที่เบ่งบานผิดเวลา
ความรักของผมที่เบ่งบานผิดเวลา
ริน 'สวยจังอย่างกับผีเสื้อตัวเล็กๆเลย รู้สึกอยากเต้นรำกับมันจัง'เธอก้าวไปก้าวหนึ่งหมุนตัวไปรอบๆช้าราวกับนางฟ้าที่กำลังร่ายรำ
เลน 'เธอกำลังเต้นรำกับกลีบดอกไม้เหรอ'
เด็กสาวที่เต้นรำราวกับดอกไม้ร่วงหล่น
นั้นคือนางไม้แห่งมวลดอกไม้ที่ท่องผ่านทุกราตรี
นั้นคือนางไม้แห่งมวลดอกไม้ที่ท่องผ่านทุกราตรี
เลน 'อย่างกับเป็นเด็กเลย เธอช่างดูไร้เดียงสาจริงๆ'
ด้วยถูกล่อลวงด้วยกลิ่นอันแสนหวานของน้ำผึ้ง
เลน 'ผมจะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ'
จึงขยับปีกอันสง่างงามโบยบินและร่อนลง
"สวัสดีครับเจ้าหญิงยินดีที่ได้รู้จักขอรับ กระผมอัศวินของประเทศ paradise of lavaขอรับ"(นักรบแห่งเผ่าลาวาน่ะนะเลน ชอบคิดเองเออเองจริงๆ//ช่างผมเถอะ!!//แต่มันนิยายที่เค้าแต่งไม่ใช่หรอ-3-")
"เอ๋..เอ่อ..ยินดีที่ได้รู้จักอัศวินแห่งประเทศ para....เอ๊ะไม่ใช่สิ เจ้าเป็นใครกันเนี่ย มาพูดกับเจ้าหญิงอย่างชั้นแบบกันเองอย่างนี้อย่างไร"รินตอบแบบตะกุกตะกักเพราะตกใจ
'ตกใจหมดมาดเจ้าหญิงสิมาดเจ้าหญิง หวังว่าเขาจะไม่เห็นตอนที่ฉันทำอะไรแปลกๆนะ'
'เธอพยายามวางมาดเจ้าหญิงผู้หยิ่งยโสเหรอ น่ารักดีจัง ^^'
"ก็อัศวินแห่งประเทศ paradise of lava ยังไงล่ะขอรับกระผมเพิ่งบอกไปไง"
เลนยื่นหน้าเข้ามาใกล้รินอีก จนรินสบตากับเขา
'กวนจริงๆ แต่ดวงตาของเขาดูอ่อนโยนจัง ..เขาช่าง..อบอุ่นจริงๆ.. ไม่น่าจะใช่คนไม่ดี'
"เอ๋..เอ่อ..ยินดีที่ได้รู้จักอัศวินแห่งประเทศ para....เอ๊ะไม่ใช่สิ เจ้าเป็นใครกันเนี่ย มาพูดกับเจ้าหญิงอย่างชั้นแบบกันเองอย่างนี้อย่างไร"รินตอบแบบตะกุกตะกักเพราะตกใจ
'ตกใจหมดมาดเจ้าหญิงสิมาดเจ้าหญิง หวังว่าเขาจะไม่เห็นตอนที่ฉันทำอะไรแปลกๆนะ'
'เธอพยายามวางมาดเจ้าหญิงผู้หยิ่งยโสเหรอ น่ารักดีจัง ^^'
"ก็อัศวินแห่งประเทศ paradise of lava ยังไงล่ะขอรับกระผมเพิ่งบอกไปไง"
เลนยื่นหน้าเข้ามาใกล้รินอีก จนรินสบตากับเขา
'กวนจริงๆ แต่ดวงตาของเขาดูอ่อนโยนจัง ..เขาช่าง..อบอุ่นจริงๆ.. ไม่น่าจะใช่คนไม่ดี'
ด้วยดวงตาที่สมชายชาตรี ส่องประกายวาววามราวจับไข้
"จ้าๆ แต่ฉันไม่เคยได้ยินชื่อของประเทศนี้เลยแหะ"รินยิ้มให้เลนอย่างร่าเริง
'คงไม่ต้องวางมาดแล้วล่ะ'
'คงไม่ต้องวางมาดแล้วล่ะ'
เธอมอบยิ้มมให้อย่างนุ่มนวลและสง่างาม
'เธอยิ้มให้ผมด้วย ดูเหมือนจะเริ่มไว้ใจผมมากขึ้น อยากจะเข้าไปใกล้เธอให้มากกว่านี้อีกจัง'
"ใกล้จากที่นี่ไม่มาก เป็นแค่ประเทศเล็กๆน่ะขอรับ"
เลนยื่นหน้าเข้าไปใกล้รินอีก ใกล้จนรินเริ่มรู้สึกเขิน
ช่วงขณะที่ดวงตาสบประสาน
ฉันพลันตกหลุมรัก
ฉันพลันตกหลุมรัก
'แค่มองเขาใจมันก็เต้น ฉันหลงรักเขาแล้วเหรอ'
'แค่มองเธอใจมันก็เต้น ผมหลงรักเธอแล้วเหรอ'
หัวใจเต้นระรัว
เพียงแค่จ้องมองกันเท่านั้น
"อ๊ะ..เอ่อ..นายมาคนเดียวเหรอ"รินพูดขึ้นเพื่อให้หลุดจากสายตาของเลน
'เมื่อกี้อย่างกับหัวใจมันจะหลุดออกมาได้เลย'
"อ๊ะ..ม..ไม่ใช่ขอรับ กระผมมากับผู้ช่วยอีกคนขอรับ เจ้าหญิงแห่งประเทศ..."เลนตอบ
'ทั้งที่เป็นคนขยับไปใกล้เธอแท้ๆ ทำไมหัวใจมันเต้นแรงจังนะ'
"ไม่ต้องพูดภาษาราชการอะไรมากก็ได้นะ ฉันชื่อรินจ่ะท่านอัศวินแห่งประเทศ.."
"เอ่อ องค์หญิงรินก็ไม่ต้องเรียกกระผมเต็มยศแบบนั้นหรอกขอรับ กระผมชื่อ เลนขอรับ"
"เลนเดินทางมาคนเดียวเหรอ"
"มากับผู้ช่วยขอรับ"
"แล้วผู้ช่วยของเลนล่ะ"
"อยู่แถวๆป่าสนนั่นน่ะขอรับ"
"เดียวฉันจะพาไปชมเมือง เรียกผู้ช่วยของเลนไปด้วยมั้ย"
"ขอรับ ไคโตะ!!ไคโตะ!!"เลนหันไปทางป่าสนแล้วเรียกไคโตะ
*งงกันหรือเปล่าคะ ถ้างงอ่านข้ามเพลงไปน่าจะช่วยได้นะคะ จะสรุปเพลงให้นะคะเปลี่ยนเพลงแล้วก็แปลไทยให้เลยละกันนะคะเพราะถ้าใส่คำอ่านด้วยเหมือนตอนแรกคงอีกยาว
Corrupted Flower
ดั่งถูกมอมเมาด้วยกลีบดอกไม้ที่โปรยปราย
ความรักของผมที่เบ่งบานผิดเวลา
เด็กสาวที่เต้นรำราวกับดอกไม้ร่วงหล่น
นั้นคือนางไม้แห่งมวลดอกไม้ที่ท่องผ่านทุกราตรี
**เม้นหน่อยนะ
ความรักของผมที่เบ่งบานผิดเวลา
เด็กสาวที่เต้นรำราวกับดอกไม้ร่วงหล่น
นั้นคือนางไม้แห่งมวลดอกไม้ที่ท่องผ่านทุกราตรี
ด้วยถูกล่อลวงด้วยกลิ่นอันแสนหวานของน้ำผึ้ง
จึงขยับปีกอันสง่างงามโบยบินและร่อนลง
ด้วยดวงตาที่สมชายชาตรี ส่องประกายวาววามราวจับไข้
เธอมอบยิ้มมให้อย่างนุ่มนวลและสง่างาม
ช่วงขณะที่ดวงตาสบประสาน
ฉันพลันตกหลุมรัก
ฉันพลันตกหลุมรัก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น