ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ชะตาของปีศาจแห่งหินลาวา
ในปีเดียวกัน
snow volcano
"เลน!! พวกเจ้ามีใครเห็นเลนมั่ง??"
ภรรยาของหัวหน้าเผ่าปีศาจออกตามหาลูกของตนในหมู่บ้านปีศาจลาวา
"หายไปไหนของเจ้านะเลน ถ้าเจอโดนโทษหนักแน่!!"
"ท่านแม่ข้าอยู่นี้ ข้าไปเก็บหินแปลกๆที่ถ้ำใต้ภูเขาไฟมา"
ทายาทของหัวหน้าเผ่าปีศาจลาวา พูดกับแม่ของตัวเองอย่างนอบน้อม
"เจ้าไปไหนไม่บอกไม่กล่าวแบบนี้ไม่ดีรู้ไหม ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาข้าเสียใจนะ"
"อย่าดุกันสิท่านแม่ ข้าก็ไม่ได้ไปไหนไกลมาก ดูสิข้าเจอ yellow sapphire ด้วย"
"เลน!! พวกเจ้ามีใครเห็นเลนมั่ง??"
ภรรยาของหัวหน้าเผ่าปีศาจออกตามหาลูกของตนในหมู่บ้านปีศาจลาวา
"หายไปไหนของเจ้านะเลน ถ้าเจอโดนโทษหนักแน่!!"
"ท่านแม่ข้าอยู่นี้ ข้าไปเก็บหินแปลกๆที่ถ้ำใต้ภูเขาไฟมา"
ทายาทของหัวหน้าเผ่าปีศาจลาวา พูดกับแม่ของตัวเองอย่างนอบน้อม
"เจ้าไปไหนไม่บอกไม่กล่าวแบบนี้ไม่ดีรู้ไหม ถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาข้าเสียใจนะ"
"อย่าดุกันสิท่านแม่ ข้าก็ไม่ได้ไปไหนไกลมาก ดูสิข้าเจอ yellow sapphire ด้วย"
"หือ? yellow sapphireงั้นหรือ ข้าว่ามันก็แค่ก้อนหินสีเหลืองเป็นประกายธรรมดาๆ"
"รู้ความสำคัญของมันหรือเปล่าท่านแม่ รัตนของดาวพฤหัส พลอยที่ทรงพลัง.."
"งั้นมันก็คงเหมาะสมกับเจ้ามากสินะ"
"ขอรับ สมมาก"เขาบอกลาผู้เป็นแม่อย่างอ่อนโยน
ดาวพฤพัสมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ เมื่อลิขิตอะไรก็มิสามารถฝืนชะตาได้
ผมเกิดมาเพื่อนำโลกออกจากยุคสงคราม ผมคือพลัง แต่เพื่อแลกกับสรวงสวรรค์ของทุกชีวิตผมคือของแลกเปลี่ยน ผมไม่อาจอยู่ฉลองวันเกิดตอนอายุ 15 ได้นั่นคือชะตาของผม แซฟไฟร์สีเหลือง พลอยที่ตกอยู่ในอำนาจของดาวพฤหัสเป็นพลังของธรรมชาติ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็จะพ้นมาตลอด แต่เมื่อลิคิตให้พลัดพรากจะไม่มีวันได้บรรจบ ผมคือ yellow sapphire พลอยแห่งพลังและการพลัดพราก เมื่อถึงวันเกิดผมตอนอายุครบ15 เมื่อถึงเวลานั้น snow volcano และที่อื่นๆจะไม่มีเธออีกต่อไป เพราะฉะนั้นตอนนี้ผมขออกตามหาเธอและร้องเพลงด้วยกันเถอะ
เมื่อคืนผมฝันถึงเธอ มันเป็นทั้งฝันดีและฝันร้าย มันทำให้ผมรู้สึกว่ามีใครบางคนที่สำคัญมากหายไปทำให้รู้สึกเศร้า แต่ก็ทำให้ผมมีหวังในชีวิต ผมต้องตามหาคนๆนั้น ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นผมจะหา
เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันไม่ว่าจะเศร้าแค่ไหนพอฝันเรื่องนั้นเขาก็ยิ้มได้
ผมได้ยินเสียง เสียงของเธอร้องเพลงประสานไปกับผมผมเห็นรอยยิ้มของเธอ เธอช่างไร้เดียงสาจริงๆ
"นั่นใครน่ะ ทุกคนมาช่วยกันหน่อย!!"เสียงของชาวบ้านปีศาจ
"เจ้าเป็นใครกัน สีผมและตาแบบนี้ปีศาจทะเลงั้นหรือ?" หัวหน้าเผ่าถามปีศาจแปลกหน้า
"ข้าก็ไม่ทราบ...ข้าจำได้แต่ว่าข้าชื่อไคโตะ"เสียงของปีศาจวารีฟังดูจะเป็นความจริง
"เกิดอะไรขึ้นเหรอ??"เลนถามหัวหน้าเผ่า
"มีปีศาจทะเลจากที่ไหนไม่รู้หลงเ้ข้ามาน่ะสิ"หัวหน้าเผ่าตอบเลนแบบปัดๆ
"จับมันออกไป"หัวหน้าเผ่าสั่งลูกน้องของตน
"ไม่นะ ได้โปรดข้าไม่มีที่ไปแล้ว ข้าไม่รู้ว่าข้าเป็นใครหรือมาจากที่ไหนเลย"
"ท่านพ่อ ข้าจะรับเขาไว้"เลนพูด
"เจ้า..ไคโตะสินะ ข้าชื่อเลน ตำแหน่งนักรบหินลาวา ต่อไปนี้เจ้าคือผู้ช่วยนอกเผ่าของข้า(แต่งตั้งเองซะงั้น)"
เลนดึงไคโตะให้ลุกจากพื้น แล้วหันไปถามหัวหน้าเผ่า
"ได้สินะท่านพ่อ"
"เจ้านี่..ชอบขัดข้าจริงนะ"ปีศาจลาวาพูดอย่างไม่ค่อยพอใจ
"ตามใจเจ้าเลนมันเถอะที่รัก"ภรรยาของเขาพูดขึ้น
"เออๆ"
หลายวันผ่านไป
"เลน ข้ากับพ่อเจ้ามีเรื่องจะคุยด้วย"ภรรยาของหัวหน้าเผ่าพูด
"เรื่องอะไรขอรับ"
"เดี๋ยวไปเจ้าก็รู้เอง"
"มีเรื่องสำคัญมากต้องคุยกับเจ้า เจ้ารู้จักเผ่าแห่งพงไพรสินะ"หัวหน้าเผ่าพูดขึ้น
"ข้าเคยได้ยินว่า เผ่าแห่งพงไพรมีความสามารถมากแต่ไม่ค่อยปรากฏตัวเนื่องจากมีหน้าที่ทำงานสืบมนุษย์"เลนพูดเรื่องที่เขาพอรู้
"ใช่ หัวหน้าเผ่าพงไพรนั้นเป็นหญิงสาวอายุประมาณเจ้า นางทำงานสืบเจ้าหญิงของประเทศ paradise of snow อยู่ นางเป็นคนสวยทีเดียว"
"แล้วเรื่องสำคัญคือ..."
"เจ้าเป็นคู่หมั้นของนางยังไงล่ะ"ปีศาจวารีพูดขึ้น
"หือ? แต่ข้ายังไม่เคยเห็นหน้านางด้วยซ้ำ"
"ใช่ เจ้าจึงต้องไปหานางยังไงเล่า มองหน้านางนานๆ บอกนางว่าเจ้าคือเลนแห่งเผ่าลาวา..."
"แต่ข้าไม่ได้รักนาง!!"
"ใครจะรู้ ถ้าเจ้าได้พบนางเจ้าอาจจะหลงรักนางก็ได้"ปีศาจลาวาพูดขึ้น
"แต่.."
"ไม่มีแต่เลน!! เผ่าพงไพรเก่งกาจและมีอำนาจมาก ถ้าได้เกี่ยวดองด้วยอาจทำให้ครองโลกได้เลย พ่อของนางเลือกเจ้าเป็นคู่มั่นแล้ว เจ้าควรจะพอใจ เจ้ารู้มั้ยว่าพ่อของนางเข้มงวดแค่ไหน"ปีศาจลาวาขึ้นเสียง
"นางอยู่ที่ประเทศ paradise of snow นั่นแหละ เจ้าลองไปหาดูสิ"ปีศาจวารีพูด
"...ขอรับ"เลนจำต้องตกลง
"ท่านเลนมีเรื่องอะไรหรือขอรับ ท่านจึงต้องเดินทางไปประเทศ paradise of snowของมนุษย์"ไคโตะถามขึ้น
"ความเอาแต่ใจอย่างหนักของคนแก่.."เลนไม่ค่อยชอบพ่อของตนเท่าไร เขารู้ว่าปีศาจลาวาเกลียดเขา และเขารู้ว่าเขาไม่ใช่ลูกแท้ๆของหัวหน้าเผ่า
"อย่างไรก็ตามข้าจะขอติดตามท่านไปด้วย ข้าอยากรู้จริงว่าเมืองของมนุษย์หน้าตาเป็นอย่างไร"
"ตามใจเจ้า พรุ่งนี้ข้าจะออกเดินทางแล้วนะ"
"ขอรับ"
**ตอนนี้สั้นจังแหะ -3- เม้นหน่อยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น