ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    love

    ลำดับตอนที่ #4 : Truth

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.พ. 57


    หลังจากที่พวกเราทั้ง 4 คนกลับมาจากการไปทำรายที่หุ่นขี้ผึ้ง ฉันกับฟิวก็โทรหาและติดต่อกันตลอดจนบางทีก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าเรามีโอกาศที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้โดย ไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิน แล้ววันนี้ก็เป็นวันที่พวกเราต้องไปเรียนตามปกติเหมือนทุกๆวัน แต่แปลกนะที่โรงเรียนกับเงียบมาก ท้องฟ้าก็ยังไม่สว่างดีพอที่จะมองเห็นอะไรเลย แต่แล้วก็มีแสงสว่างหนึ่งดวงสว่างขึ้นมา จนทำให้ฉันรู้สึกสงสัยจึงเดินตามแสงสว่างนั้นเข้าไป แต่ต้องชะงั้กเมื่อภาพนั้น............
    "เฮ้ย โกล"
    "หะๆๆๆ"
    "แกนอนร้องไห้ทำไหมว่ะ"
    เสียงของพริ้งมันทำให้ฉันสะดุ้งตื่นจากความฝัน ที่เจ็บปวดและทรมาที่สุด 
    "แล้วตกลงแกนอนร้องไห้ทำไหมเนี่ย"
    "เอ่อ...คือว่า ฉันฝันร้ายนิดหน่อยน่ะ" 
    "แน่ใจน่ะ เออ แต่ชังเหอะไปอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนได้เเล้วแก จะแปดโมงอยู่แล้วนะ"
    "เออๆ ไปเดี๋ยวนี้เหละ"
    เรื่องความฝัน....เมื่อคืนมันเหมือนจริงมากเลยน่ะ ฉันฝันว่าฟิวอยู่กับผู้หญิงอีกคน ซึ้ง...ไม่ใช่ฉันแน่นอน -.-"
    "โกล...เฮ้ย...ไอ้โกล"
    "หะๆๆ"
    "แกเป็นไรของแกเนี่ย"
    "อ่อ เปล่าไม่ได้เป็นไร เข้าโรงเรียนเหอะสายมากแล่ว"
    "เฮ้ย...เดี๋ยว ถ้าแกมีไรอยากจะเล่าให้ฉันฟัง เล่าได้นะ ฉันพร้อมฟังเรื่องราวของแกทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดี หรือเรื่องไม่ดี ฉันก็รับได้น่ะเว้ย"
    "เฮ้ย แก ฉันแค่ฝันร้ายเว้ย ไม่ได้เจอเรื่องร้ายๆ แต่ก็ขอบใจน่ะเว้ย"
    "ก็อยากดูดีบ้างไรบ้าง ไม่ได้เลย"
    "ได้ แต่รีบไปเหอะเดี๋ยวจะดูไม่ดี เพราะแกกับฉันเข้าโรงเรียนสายยยยยยยยยยยยย"

    พักกลางวัน
    "อ้าวโกล เป็นไงมั้งทำรายงานเสร็จยัง"
    "ฟิว อ่ออื้มใกล้แล้ว :)"
    "อื้มดีแล่ว เดี๋ยวลงไปเล่นบอลก่อนน้า สู้ๆ"
    "อื้ม อื้อ"
    หลังจากที่เข้าโรงเรียนไปครึ่งวันฉันลืมเรื่องความฝันที่เลวร้ายไปเกือบสนิทเลยทีเดี๋ยว แต่พอเจอหน้าฟิวตอนกลางวันมันก็ทำให้ฉันนึกถึงความฝันนั้นขึ้นมา แต่ตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะว่าทำไหมต้องเก็บเอาความฝันบ้าๆนี้มาคิดด้วย 
    "พริ้ง ขึ้นไปเรียนเคมีกัน"
    "อ่ะนั้นๆแน่..."
    "อะไรของแกเนี่ย"
    "วันนี้แกมาแปลก นอกจากจะเอาความฝันเก็บมาคิดจนใจไม่อยู่กับตัวแล้วเนี่ยน่ะ แกยังอยากเรียนเคมีขึ้นมาด้วยเหรอะว่ะเนี่ย สุดยอดเลยอ่ะ"
    "ไม่ใช่เหละ วันนี้วันไร"
    "วันจันทร์ไงแก"
    "ตลกอีกเหละ อาจารย์เคมีนัด Test* จำได้ยัง"
    "เออว่ะ ลืมสนิทเลย เฮ้ย!!ไปดิอยู่ทำไม" 0-0
    "ฉันก็นึกว่าแกจะจำว่าวันนี้เป็นจันทร์เหมือนเดิมซะอีก" (^(^ ^)^)
    "ใช่เวลามาย้ำไหมเนี่ย"
    "ก็ไม่รู้สินะ ไปดิ ยืนงงอยู่ได้" 
    แปลกนะที่ความฝันเมื่อคืนมันทำให้ฉันทำ Test เสร็จเป็นคนแรก สุดยอดเลย แต่ถูกไหมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าแต่สอบเคมีเสร็จก็ว่างแล้ว จะไปไหนดีน้า..........
    เอ่อ ชวนพริ้งไปกินติมที่ตลาดดีกว่า จะได้ไม่เครียดกับเคมีอ่านะ พูดถึงก็เสร็จพอดีเลยชวนเลยละกัน ^^
    "แก ทำได้ป่ะ"
    "ไม่ว่ะ"
    "เอ้าแล้วรีบส่งทำไม"
    "ฉันกลัวแกรอนาน ฉันรู้ด้วยเหละว่าแกอยากกินติม" ^^ "ใช่ไหมล่ะ"
    "โห้ รู้ได้ไงอ่ะ แกมีสัมผัสพิเศษอ่านใจคนออกใช่ไหม"
    "แกจะบ้าอ่อ ฉันคนน่ะเว้ยไม่ใช่นางฟ้า"
    "ฮื้อ...น้อยๆ หน่อยฉันว่าแกเป็นมารตังหาก" ^^ "แล้วตกลงไปไหม"
    "ไปดิ เพื่อนเลี้ยงทั้งที ไปก่อนน้า"
    "เฮ้ย ๆๆ ใครจะเลี้ยงแกว่ะ"
    เฮ้อคงไม่มีใครนอกจากฉันเพราะตรงนั้นมีฉันยืนคุยกับมันแค่สองคน ไอ้นี้หลอกกินฟรีตลอดๆ ฮึๆ เอ้ามันหยุดวิ่งทำไม
    "หยุดทำไมอ่ะพริ้ง"
    "หึ ฉันอยากไปเข้าห้องน้ำว่ะ ไปเหอะ"
    "เดี๋ยว!! แกเห็นอะไร"
    "ไม่มีไรเว้ย ฉันอยากเข้าห้องน้ำเฉยๆ ไปเหอะ"
    "ไม่!! หลบไปฉันจะดู"
    "ไม่...ไม่ไรเว้ย ฉันจะไปเข้าห้องน้ำจริงๆ ไปเหอะเดี๋ยวราด อายเขาน่ะเว้ยย"
    "หลบไป" ก็อยากเห็นนิดหน่อยเลยพักพริ้งปลิวเลย
    0.0 แต่ว่า ภาพที่ฉันเห็น มั่นใจได้ว่ามันเป็นภาพเดียวกับความฝันเมื่อคืน เป็นภาพที่ฟิวกำลัง...จูบอยู่กับ...กับ...เพื่อนสนิทเมื่อตอนม.ต้น ฉันโดนแท่งข้างหลังมันรู้สึกเจ็บยิ่งกว่ากว่าเอามีดปลายแหลมทิ่มกลางใจซะอีก Y.Y
    ....................................................
    *Test หมายถึง การทดอสบ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×