ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Doubt
ไม่รู้สินะบางทีการที่เราผิดหวังในความรัก มันอาจจะทำให้เราเข็ดไปกับความรักไปเลยก็ได้น่ะ แต่สำหรับผู้หญิงบางคนอาจจะทำให้เขาเข้าใจในเรื่องความรักมากขึ้นก็ได้ ก็ความรักของแต่ละคนมันเหมือนกันทุกคนซะเมื่อไร บางคนก็อ้างว่าความรักคือ "การให้" บางคนก็บอกว่าความรักได้จาก "การได้รับ" มากคนก็โม้ว่าความรักคือ"การได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข"
แต่ก็นะคนส่วนใหญ่ก็คิดซะแบบนี้ ถึงได้มีคนโสดอยู่บนโลกเกินครึ่ง อยากรู้จังความรักของเด็กวัยรุ่นเขาคิดอย่างไงกัน ถึงแม้จะอยู่ในฐานะที่เป็นวัยรุ่นเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่สามารถเข้าถึงความรักนั่นได้ ความรักที่คนส่วนใหญ่เขาอยากมีกัน
"เฮ้ย...โกล ไอ้โกล" o.o
"เอ้ามาตั้งแต่เมื่อไร"
"นานเหละว่ะ 555 ล้อเล่น เพิ่งมาเมื่อกี้เอง"
"ว่าแต่มาถึงนี่ มีไรป่ะเนี่ย หรือว่าจะมาเมาท์เรื่องผู้ชายให้ฉันฟัง ฉันไม่ฟังนะ"
"ตรงข้ามเลยแก -..- ฉันจะชวนแกไป...ดูหุ่นขี้ผึ้งว่ะ"
"หน้ายังแกเนี่ยน่ะ ไม่อยากจะเชื่อ หื้อ"
"เออ น้าเดี๋ยวบอกเหตุผลให้แกฟัง รีบเลยแก ไปอาบน้ำ"
"เอ้ามาตั้งแต่เมื่อไร"
"นานเหละว่ะ 555 ล้อเล่น เพิ่งมาเมื่อกี้เอง"
"ว่าแต่มาถึงนี่ มีไรป่ะเนี่ย หรือว่าจะมาเมาท์เรื่องผู้ชายให้ฉันฟัง ฉันไม่ฟังนะ"
"ตรงข้ามเลยแก -..- ฉันจะชวนแกไป...ดูหุ่นขี้ผึ้งว่ะ"
"หน้ายังแกเนี่ยน่ะ ไม่อยากจะเชื่อ หื้อ"
"เออ น้าเดี๋ยวบอกเหตุผลให้แกฟัง รีบเลยแก ไปอาบน้ำ"
นี่ก็อีกคนที่ได้แต่แอบรักรุ่นพี่แต่นางก็มีความสุขที่ได้ทำสิ่งดีๆให้เขา ถึงแม้มันจะรู้ว่าต่อให้ทำให้ตาย พี่เขาก็ไม่ยอมคบกันมันแน่นอน แต่มันก็มีความสุข ส่วนความสุขของมันก็คือ การให้ กับการเห็นคนที่มันรักมีความสุข ใครจะว่าความรักของมันน้ำเน่า แต่มันคงคิดว่าเรื่องความรักของมัน ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนหรือเสียหาย เพราะการกระทำของมันเลย
"แก ปะฉันเสร็จเหละ"
"โห้ o.o แกสวย เฮ้ย...เดี๋ยว ฉันชวนแกไปดูหุ่นขี้ผึ้ง ไม่ได้ไปเดินประกวดนางสาวไทย แต่งซะสวยเลย"
"ก็เว่อร์ไป แต่สวยจิงดิ ฮู้..." >///< "รีบไปเหอะ เดี๋ยวแดดร้อน งานกร่อยหมด"
"ไปดิ แต่แกเขินทำไม ฉันประชดอ่าย๊ะ 555"
"โห้ เดี๋ยวก็ปล่อยให้ไปคนเดี๋ยวเลย"
"โอเคๆ สวยๆ"
ขณะเดินทาง
"นี่โกลอยากรู้เหตุผลไม"
"ไม่แล้วอ่า"
"อยากหน่อยดิ -*- เพื่อนเสียใจน่ะเนี่ย"
"อ้าว ก็ถ้าแกอยากบอก แกบอกเลย ฉันไม่อยากบังคับใจใคร อีกอย่างฉันคิดว่ารู้เหตุผลตอนนี้ มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้แล้วด้วย เพราะเราเดินทางออกมาแล้ว มันเลยทำให้บางทีเราก็ไม่อยากรับรู้ มันดูอิ้นดี้ดีนะ"
"งั้นฉันเลือกที่จะบอกแก คือว่า แกจำเด็กห้อง B ได้ใช่ป่ะ ที่ชื่อแจมอ่า เขาไปทำรายงานส่งอาจารย์ที่นั้นเว้ย"
"เอ้าแล้วรุ่นพี่ที่เพื่อนพริ้งแอบชอบไปเก็บไว้ไหน ชังเหอะแต่พอแกรู้ว่าเขาจะไปแกก็เลยตามไปว่างั้น ไม่ค่อยเท่าไรเลยนะ ให้ตายสิเพื่อนฉัน" :)
"เอ้าน้าอย่าบ่นมาก"
"โห้ o.o แกสวย เฮ้ย...เดี๋ยว ฉันชวนแกไปดูหุ่นขี้ผึ้ง ไม่ได้ไปเดินประกวดนางสาวไทย แต่งซะสวยเลย"
"ก็เว่อร์ไป แต่สวยจิงดิ ฮู้..." >///< "รีบไปเหอะ เดี๋ยวแดดร้อน งานกร่อยหมด"
"ไปดิ แต่แกเขินทำไม ฉันประชดอ่าย๊ะ 555"
"โห้ เดี๋ยวก็ปล่อยให้ไปคนเดี๋ยวเลย"
"โอเคๆ สวยๆ"
ขณะเดินทาง
"นี่โกลอยากรู้เหตุผลไม"
"ไม่แล้วอ่า"
"อยากหน่อยดิ -*- เพื่อนเสียใจน่ะเนี่ย"
"อ้าว ก็ถ้าแกอยากบอก แกบอกเลย ฉันไม่อยากบังคับใจใคร อีกอย่างฉันคิดว่ารู้เหตุผลตอนนี้ มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้แล้วด้วย เพราะเราเดินทางออกมาแล้ว มันเลยทำให้บางทีเราก็ไม่อยากรับรู้ มันดูอิ้นดี้ดีนะ"
"งั้นฉันเลือกที่จะบอกแก คือว่า แกจำเด็กห้อง B ได้ใช่ป่ะ ที่ชื่อแจมอ่า เขาไปทำรายงานส่งอาจารย์ที่นั้นเว้ย"
"เอ้าแล้วรุ่นพี่ที่เพื่อนพริ้งแอบชอบไปเก็บไว้ไหน ชังเหอะแต่พอแกรู้ว่าเขาจะไปแกก็เลยตามไปว่างั้น ไม่ค่อยเท่าไรเลยนะ ให้ตายสิเพื่อนฉัน" :)
"เอ้าน้าอย่าบ่นมาก"
นี่ก็คิดว่าน่าจะเป็นอีกรูปแบบนึง คือความโสดมันเป็นเหมือนนกที่บินอิสระอยู่นอกกรง ที่มันสามารถจะบินไปไหนก็ได้ จะทำอะไรก็ได้ โดยที่จะไม่ทำให้ใครเดือดร้อน แต่ถ้าเปรียบกับความรักก็คงเหมือนความรักที่สามารถชอบใครก็ได้หลายคนในเวลาเดียวกัน ^^
....................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น