คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chokie in love :: ตอนที่ 1 :: เวลส์
ตอนที่ 1
เวลส์
2 สัปดาห์ต่อมา
วันนี้เป็นวันพิเศษ วันรับน้องซึ่งจัดเป็นประจำทุกปีอยู่แล้ว ฉันเตรียมช๊อคโกแลคฟอเรโลโล่มาให้พี่รหัสกับน้องรหัส ฉันยังไม่รู้เลยว่าหน้าตาของพวกเขาจะเป็นอย่างไร รู้แค่ว่าพี่รหัสกับน้องรหัสอยู่ห้อง 8 ทั้งหมด
“ แกว่าฉันจะได้แฟนฉันเป็นพี่รหัสไหมวะ ” อิมพูดขึ้น แฟนอิมอยู่ ม.4/8 ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อพี่กิต หล่อ ใจดี
“ โอ้ย เปลืองเงินซื้อของพวกนี้ให้พี่รหัสกับน้องรหัส ” ไม่สงสัยเลยว่าใครพูด ฝ้ายนั่นเอง เอานิ้วฝ้ายจุ้มน้ำแล้วอาจเค็มกว่าน้ำทะเลก็ได้ ใครจะไปรู้
“ ปีละครั้งเอง ” ฉันพูดพร้อมมองหน้าฝ้ายที่ตอนนี้คิ้วขมวดเป็นปมจนจะชนกันอยู่แล้ว
“ ฉันต้องได้พี่เวลส์เป็นพี่รหัส ” ยัยหมูปาร์ตี้พูดขึ้น
“ น้องๆห้องแปดทุกคนคะ ฟังทางนี้หน่อยค่ะ เราจะแบ่งห้องแปดออกเป็น 2 ส่วนนะคะ พี่ม.5 ดูแลน้อง ม.1,ม.2 ส่วนพี่ ม.6 ดูแลน้อง ม.3,ม.4 ค่ะ เชิญน้องๆ ม.1 และ ม.2 ไปหาพี่ม.5 ในหอประชุมอเนกประสงค์ได้เลยค่ะ ” พี่ม.6 คนนึงประกาศใส่ไมค์เสียงดังสิบแปดล้านเดซิเบล ขี้หูฉันออกมาเต้นระบำหมดแล้วมั้งหนิ
“ พี่จะให้น้องๆจับฉลากเลือกหมายเลขพี่รหัสค่ะ พี่มีกล่องให้ 2 ใบ ใบนึงของมอสี่อีกใบนึงของมอสามนะคะพอจับเสร็จ ก็ให้น้องๆหาพี่หรือน้องรหัสที่มีหมายเลขที่ตรงกับหมายเลขที่น้องๆจับได้ คู่ไหนหากันจนเจอแล้วก็ให้นั่งลงเป็นคู่ค่ะ พี่จะมีรางวัลให้กับคู่สุดท้ายที่หากันเจอช้าที่สุด เริ่มค่ะ ”
สิ้นเสียง เพื่อนๆพี่ๆก็กรูกันไปที่กล่องที่ใส่หมายเลขรหัสไว้ทันที แย่งกันเหมือนได้ของแจกฟรีอย่างนั่นล่ะ ฉันพยายามมุดเข้าไปเพื่อจับฉลากในกล่อง และแล้วความพยายามที่ฉันฟ่าฟันจักแร้ใครต่อใครก็ได้ผลสำเร็จ ฉันได้ฉลากมาเป็นอันสุดท้าย เอ่อ… น่าภูมิใจมาก
‘ 130 ’
ฉันหันหลังกลับไปหาพี่รหัสทั้งหลายก็พบกับความวุ่นวาย พี่รหัสกับเพื่อนๆน้องฉันวิ่งไปวิ่งมา เดินไปเดินมามั่วไปหมด จะให้ฉันหาจริงๆใช่ไหม 1 ใน 100 คน รอเป็นคู่ท้ายๆก็ได้หรอกมั้ง
เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก มีฉันกับปาร์ตี้ที่อยู่มอสามแล้วยืนส่วนคนอื่นนั่งกันหมดแล้ว ส่วนพี่รหัสมอสี่เหลืออยู่คนเดียว คือพี่ที่หน้าตาเหมือนพญาปลวกกลับชาติมาเกิด วินาทีนี้ต่อให้เป็นพญาคางคกฉันก็ยอมให้เป็นพี่รหัส
ฉันกับปาร์ตี้มองหน้ากัน พี่รหัสจึงพูดว่า
‘ 13…………………………………………. 1 ’
แว๊กกกกกกกกกก แล้วฉันล่ะ เหลือฉันอยู่แค่คนเดียวนะ ฮือๆ โลกนี้มันช่างโหดร้าย ฉันไม่มีคู่ !!
“ เหลือน้องเป็นคนสุดท้ายแล้วนะคะ พี่รหัสน้องไปไหนคะ ”
“ เอ่อ…คือ… ”
จะให้ฉันตอบยังไงละเนี้ย บอกว่าพี่รหัสไปเข้าห้องน้ำแล้วตกลงไปในโถส้วมดีไหม หรือบอกว่าโดนแมวข่วนแล้วโดนหามส่งโรงพยาบาลดี ? โชกี้ ยิ้มไม่ออกแล้วนะ T_T
“ ผมอยู่นี่ครับ ”
ทุกคนหันไปที่ต้นเสียง แล้วพบกับ… คนที่ทำให้ฉันเป็นลมได้เลยในวินาทีนั้น
เวลส์ !!
“ น้องโชกี้ได้รหัสอะไรคะ ”
พี่พิธีกรถาม ฉันเลยยกฉลากให้ดู ฉันไม่กล้าพูดอะไรมาก แค่ยืนใกล้กันหัวใจฉันก็จะออกมาเต้นเป็นจังหวะฮาเร็มเช็คแล้ว
“ แล้วน้องเวลส์ล่ะคะ ” เวลส์ก็ยื่นฉลากให้พี่พิธีกรดู ฉันแอบเห็นเป็นเลข ‘ 130 ’ จริงๆด้วย
“ ได้คู่ครบทุกคนแล้วนะคะ อย่างที่บอกตอนแรกคู่ที่มาเป็นคู่สุดท้ายจะได้รับรางวัลพิเศษค่ะ ” พูดจบพี่พิธีกรก็หันไปหาเพื่อนแล้วพูดอะไรไม่รู้ แล้วมีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเดินบุกป่าฝ่าดงออกมาพร้อมกับเชือกเส้นหนึ่ง
ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะอีกแล้ว ยังจะเอาเชือกมาอีกหรือรางวัลจะให้ฉันคาบเชือกแล้วกลืนลงคอ ไม่เอาน้า เชือกไม่อร่อย ( พูดเหมือนมันเคยกิน )
พี่ผู้หญิงมัดมือขวาฉันให้ติดกับมือซ้ายของเวลส์ ไม่รู้พี่เขาโกรธแค้นฉันมาตั้งแต่ชาติปางไหน มัดซะแน่นเลย ฉันพยายามเกร็งมือเพื่อไม่ให้มือฉันโดนมือเวลส์ แต่ยิ่งเกร็งก็ยิ่งเจ็บ
ฉันหันไปมองปาร์ตี้ที่มองฉันตาขวางเลย ฉันสัมผัสได้ว่ายัยปาร์ตี้กำลังก่นด่าฉันในใจ
“ อ่ะๆ คู่นี้นั่งลงได้ เกมต่อไปคือทำความรู้ใจ ฟังไม่ผิดหรอก ทุกคู่หันหน้าเข้าหากัน ” พี่พิธีกรพูด
ฉันหันตัวเข้าไปหาหน้าหล่อๆของเวลส์ สีหน้าเรียบเฉยไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ มีเพียงสายตาว่างเปล่าเท่านั้นที่มองฉันอยู่
“ ถ้าเจ็บก็ไม่ต้องเกร็งก็ได้ ฉันรำคาญ โดนตัวฉันนิดหน่อย ไม่ตายหรอก -_- ” คำพูดไร้อารมณ์ บวกกับหน้าตาย แววตาแสดงออกถึงความเบื่อหน่ายอย่างเห็นได้ชัด ฉันกลัวจนจะร้องไห้อยู่แล้วนะ ฮืออๆ
“ ต่อไปจ้องตาพี่รหัส ”
อยู่ใกล้เท่านี้ก็จะละลายหายไปเหมือนเศษฝุ่นแล้ว ถ้าจะให้จ้องตาก็คงจะไม่กลายเป็นเถ่าถ่านเลยเหรอ สงสารก็แต่ปาร์ตี้ พี่รหัสเธอช่างหล่อเหลือเกิน ฮิฮิ คิดแล้วสะใจ มีความสุข ( มันเลวไม่เลิก )
ฉันจ้องลึกเข้าไปในตาของเวลส์ ไม่พบความรู้สึกใดๆจากสายตาคู่นั้น สายตาที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆทั้งสิ้น แต่ฉันสัมผัสได้ ( อีกแล้ว ) ว่านัยตาของฉันมันบ่งบอกความรู้สึกที่มีต่อคนตรงหน้าอย่างชัดเจน >,<
“ มองตาแล้วก็ทำความรู้จักกันนะคะ ให้เวลา 10 นาที พอหมดเวลาพี่จะสุ่มถามเป็นคู่ๆ เช่น พี่รหัสงานอดิเรกชอบทำอะไร น้องรหัสก็ต้องตอบให้ได้ตรงกับคำตอบที่พี่รหัสบอกมาในตอนแรก กติกาง่ายแสนง่าย คู่ไหนตอบไม่ได้พี่มีรางวัลให้อีกแล้วนะคะ ”
เวรแล้วไง
“ ฉันชื่อ ภคิน วสวสุภมงคล อายุ 16 ปี เกิดวันที่ 5 มกราคม 25xx งานอดิเรก เล่นกีต้า ฟังเพลง ชอบกินหม้าม่า ( บะหมี่กึ่งสำเร็จ ) ตอนดึกๆ เบอร์โทร 089xxxxxxx ไลน์ xxx พิน abxxxxx เฟสxx ทวิตxxx บลาๆๆ ”
เอ่อ… ถ้าจะพูดเยอะขนาดนี้นะ ฉันลืมตั้งแต่นามสกุลแล้ว พูดยากก็ยาก วะสะวะสุภมงคล เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนแข่งบ้างเป็น อภิมหึมามหาเศรษฐี เลยเป็นไง
“ เป็นใบ้รึไงไม่พูดไม่จา ฉันก็บอกข้อมูลของฉันไปหมดแล้ว ฉันไม่รู้นะว่าสมองอันน้อยนิดของเธอจะจำได้ไหม บอกข้อมูลของเธอมาเร็วๆ ” เวลส์พูด เขายังคงพูดเสียงเรียบ หน้าตายไร้อารมณ์เช่นเคย ฉันควรจะชอบต่อดีไหมเนี้ย ว่าฉันขนาดนี้หนะ
“ ฮึย ฉันชื่อ แก้วเกล้า อำนาจเสรี ชื่อเล่นโชกี้ เรียกสั้นๆว่ากี้ อายุ 15 ปี เกิดวันที่ 21 มีนาคม 25xx ชอบกินข้าวหมูแดง งานอดิเรก เล่นเกมส์ เบอร์ 081xxxxxxx ไลน์ไม่มี บีบีไม่ใช้ ทวิตไม่เล่น โทรศัพท์โน่เกลือรุ่นแรก ปาหัวควายแตก ฉันไม่ได้เป็นใบ้ด้วย แค่ไม่รู้จะพูดอะไร ”
พูดจบฉันก็ทำหน้ากวนTeen ใส่เวลส์ เขาได้แต่ขมวดคิ้วแล้วทำหน้า งงๆ ขนาดทำหน้างงยังหล่อเลยอ่ะ ><”
******************************************************************************
นางเอกเราเกรียนได้ใจมากเลย 555 อะไรก็ไม่รู้
เม้นเลยๆๆๆ อ่านแล้วเม้นเลย ฮิบฮิบ ไม่งั้นเค้าโป้ง
รอเม้น 1 เม้น = ตอนที่ 2
27/03/2556
Unlimited.
รักรีดเดอร์มากๆเลย
ความคิดเห็น