ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 เรื่องราวในอดีต 2
เอเธนส์ได้ลากโรมันมาที่ห้องเรียนว่างๆห้องหนึ่ง โรมันมองหน้านิ่งๆของเอเธนส์อย่างสงสัยแต่ก็ไม่ไดุ้ถามอะไร เพียงแต่รอให้อีฝ่ายพูดก่อนเท่านั้น
"โรม...."เอเธนส์เเอ่ยเสียงนิ่งจนคนที่ฟังอยู่เริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี
"ว่าไง พาเรามาที่นี่มีอะไรรึป่าวๆ"โรมันถามกลับไปพร้อมกับมองหน้าของอีกฝ่ายซึ่งตอนนี้ไม่ได้หันมามองหน้าเขาแม้แต่น้อย"
"เรื่องที่พวกนั้นมันแซวกัน มึงคิดว่าไง" คนตัวสูงถามขึ้นโดยที่ยังไม่หันมามองหน้าของอีกฝ่าย
"ถ้านายโกรธเรื่องที่พวกนี้พูดอ่ะ เราขอโทษแทนมันด้วยก็แล้วกัน" โรมันตอบโดยที่ยังจ้องหน้าอีกคนอยู่
"ตอบไม่ตรงคำถาม กูถามว่ามึงคิดยังไง" เอเธนส์ถามเสียงเย็นๆ พร้อมกับมาจ้องหน้าโรมันอย่างต้องการคำตอบ
"ก็ไม่คิดยังไง จะให้คิดยังไงได้ล่ะ ไม่มีสิทธิ์คิดอะไรได้นิ" โรมันตอบแบบไม่กล้ามองหน้า เขาเองก็ยอมรับว่ารู้สึกดีกับคนๆนี้ แต่ก็บอกไม่ถูกว่าความรู้สึกดีๆแบบนี้จะเรียกว่าอะไร
"กูรักมึง"เอเธนส์พูดพร้อมจ้องหน้าคู่สนทนาอย่างจิงจัง
"หา...อะไรนะ" เอเธนส์ถามซ้ำ เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
"ฟังนะโรม....กูรักมึง"เอเธนส์พูดพร้อมกับจับไหล่โรมันเอาไว้ เหมือนบังคับให้อีกฝ่ายหันหน้ามามองตนเอง
"อย่าพูดเล่นนะ อย่าเล่นกับความรู้สึก มันไม่สนุกเลยนะ ที่มาล้อเล่นกันแบบนี้น่ะ" โรมันพูดออกมาเสียงดัง โดยที่ไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายอึ้งนิดๆเพราะไม่คิดว่า โรมันจะจิงจังขนาดนี้
"กูพูดจริง มึงมันโง่ ไม่เคยสังเกตรึไง ว่าทำไมทุกวันนี้กูถึงต้องอยู่ใกล้มึงตลอด คนอื่นยังมองออก มีแต่มึงนั่นแหละที่มองไม่เห็น" เอเธนส์ขึ้นเสียงใส่โรมันบ้าง ทำให้อีกฝ่ายอึ้งนิดๆเหมือนกัน เพราะปกติแล้ว เอเธนส์จะเป็นคนไม่ค่อยพูด จะนิ่งๆเสียมากกว่า
"แน่ใจแล้วเหรอที่พูดน่ะ" โรมันถาม
"แล้วมึงอ่ะ ว่าไง" เอเธนส์ไม่ตอบ แต่ถามกลับไป
"ตอบไม่ตรงคำถาม" โรมันย้อนกลับไปบ้าง
"หัดยอกย้อนเหรอมึงอ่ะ"เอเธนส์พูดพลางเอามือไปขยี้หัวโรมันเบาๆ
"แล้วตกลงว่า......" โรมันถามพร้อมกับมองหน้ารอคำตอบ
"อือ แน่ใจ ...เอ่อ..โรม คบกับกูมั้ย" เอเธนส์ถามเสียงนิ่ง แต่ใบหน้ายังมีรอยยิ้มนิดๆ
"ไม่โรแมนติกเลยนะมึงน่ะ " โรมันแซวยิ้มๆ "เอ่อ ..แต่ขอคิดก่อนได้มั้ยวะ ยังงงกับความรู้สึกตัวเองอยู่เหมือนกันอ่ะ แต่กูสัญญา ว่าจะไม่นานหรอก"
"เออ..ก็ได้แต่อย่านานนะ" เอเธนส์พูดไปหน้าแดงไป
"เออน่า ไม่นานหรอก ว่าแต่ไปเรียนได้แล้วมั้ง ไอ้ปิศาจ" โรมันเรียกเิอเธนส์ด้วยคำที่สาวๆมักตั้งให้ 'ปิศาจ' เพราะด้วยหน้าตาที่หล่อแต่เย็นชาเหลือเกิน
"ไปดิ ไอ้ซุ่มซ่าม"เอเธนส์เองก็เรียกโรมันตามอุปนิสัยที่แสนจะซุ่มซ่าม ทั้งสองคนก็เดินออกจากห้องไปยังห้องเรียนของตัวเอง
..........................................................................................................................................................................
มาแล้วค่ะ ฝากด้วยนะจ๊ะ
"โรม...."เอเธนส์เเอ่ยเสียงนิ่งจนคนที่ฟังอยู่เริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี
"ว่าไง พาเรามาที่นี่มีอะไรรึป่าวๆ"โรมันถามกลับไปพร้อมกับมองหน้าของอีกฝ่ายซึ่งตอนนี้ไม่ได้หันมามองหน้าเขาแม้แต่น้อย"
"เรื่องที่พวกนั้นมันแซวกัน มึงคิดว่าไง" คนตัวสูงถามขึ้นโดยที่ยังไม่หันมามองหน้าของอีกฝ่าย
"ถ้านายโกรธเรื่องที่พวกนี้พูดอ่ะ เราขอโทษแทนมันด้วยก็แล้วกัน" โรมันตอบโดยที่ยังจ้องหน้าอีกคนอยู่
"ตอบไม่ตรงคำถาม กูถามว่ามึงคิดยังไง" เอเธนส์ถามเสียงเย็นๆ พร้อมกับมาจ้องหน้าโรมันอย่างต้องการคำตอบ
"ก็ไม่คิดยังไง จะให้คิดยังไงได้ล่ะ ไม่มีสิทธิ์คิดอะไรได้นิ" โรมันตอบแบบไม่กล้ามองหน้า เขาเองก็ยอมรับว่ารู้สึกดีกับคนๆนี้ แต่ก็บอกไม่ถูกว่าความรู้สึกดีๆแบบนี้จะเรียกว่าอะไร
"กูรักมึง"เอเธนส์พูดพร้อมจ้องหน้าคู่สนทนาอย่างจิงจัง
"หา...อะไรนะ" เอเธนส์ถามซ้ำ เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
"ฟังนะโรม....กูรักมึง"เอเธนส์พูดพร้อมกับจับไหล่โรมันเอาไว้ เหมือนบังคับให้อีกฝ่ายหันหน้ามามองตนเอง
"อย่าพูดเล่นนะ อย่าเล่นกับความรู้สึก มันไม่สนุกเลยนะ ที่มาล้อเล่นกันแบบนี้น่ะ" โรมันพูดออกมาเสียงดัง โดยที่ไม่ทันสังเกตว่าอีกฝ่ายอึ้งนิดๆเพราะไม่คิดว่า โรมันจะจิงจังขนาดนี้
"กูพูดจริง มึงมันโง่ ไม่เคยสังเกตรึไง ว่าทำไมทุกวันนี้กูถึงต้องอยู่ใกล้มึงตลอด คนอื่นยังมองออก มีแต่มึงนั่นแหละที่มองไม่เห็น" เอเธนส์ขึ้นเสียงใส่โรมันบ้าง ทำให้อีกฝ่ายอึ้งนิดๆเหมือนกัน เพราะปกติแล้ว เอเธนส์จะเป็นคนไม่ค่อยพูด จะนิ่งๆเสียมากกว่า
"แน่ใจแล้วเหรอที่พูดน่ะ" โรมันถาม
"แล้วมึงอ่ะ ว่าไง" เอเธนส์ไม่ตอบ แต่ถามกลับไป
"ตอบไม่ตรงคำถาม" โรมันย้อนกลับไปบ้าง
"หัดยอกย้อนเหรอมึงอ่ะ"เอเธนส์พูดพลางเอามือไปขยี้หัวโรมันเบาๆ
"แล้วตกลงว่า......" โรมันถามพร้อมกับมองหน้ารอคำตอบ
"อือ แน่ใจ ...เอ่อ..โรม คบกับกูมั้ย" เอเธนส์ถามเสียงนิ่ง แต่ใบหน้ายังมีรอยยิ้มนิดๆ
"ไม่โรแมนติกเลยนะมึงน่ะ " โรมันแซวยิ้มๆ "เอ่อ ..แต่ขอคิดก่อนได้มั้ยวะ ยังงงกับความรู้สึกตัวเองอยู่เหมือนกันอ่ะ แต่กูสัญญา ว่าจะไม่นานหรอก"
"เออ..ก็ได้แต่อย่านานนะ" เอเธนส์พูดไปหน้าแดงไป
"เออน่า ไม่นานหรอก ว่าแต่ไปเรียนได้แล้วมั้ง ไอ้ปิศาจ" โรมันเรียกเิอเธนส์ด้วยคำที่สาวๆมักตั้งให้ 'ปิศาจ' เพราะด้วยหน้าตาที่หล่อแต่เย็นชาเหลือเกิน
"ไปดิ ไอ้ซุ่มซ่าม"เอเธนส์เองก็เรียกโรมันตามอุปนิสัยที่แสนจะซุ่มซ่าม ทั้งสองคนก็เดินออกจากห้องไปยังห้องเรียนของตัวเอง
..........................................................................................................................................................................
มาแล้วค่ะ ฝากด้วยนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น