คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ---ความจริงที่ผมอยากบอก----up%
"ไม่รู้สิ...เห้ย!!...บะบ้ารึเปล่าใครจะไปชอบนายล่ะ (>///<) " เอาแล้วไงตูสงสัยติดมาจากจูบของมันเมื่อวาน T^T
"งั้นหรอ.....หึ" ชักจะเกลียดทุกคำพูดของเขาเข้าแล้วล่ะเนี่ย....แล้วเมื่อไรตูจะได้กลับบ้านกันเนี่ย เอ๊ะ!!พูดถึงบ้านเออจริงสิยังไม่ได้พูดให้เข้าใจกันเลย
"ท็อป...เรื่องที่ย้ายข้าวของของฉันกลับไปที่บ้านใครบอกนายรึเปล่า?" คำถามมันไม่ตรงกับใจอะไรเช่นนี้ -0-
"ซึงรีน่ะ...จียงฉันถามอะไรนายหน่อยจะได้ไหม?" ซึงรี อีก แล้ว - -* เฮ้อมันเป็นพ่อตูตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยด
"ได้สิมีไรอ่ะ" แล้วเมื่อไรผมจะได้ออกไปจากที่นี่สักทีเนี่ย ต้องรอ หุหุ
"นายชอบซึงรีรึเปล่า?" ห๊า!!! สมองกลับอีกคนแล้วรึไงกัน ผมไม่ได้ชอบซึงรีนะผมชอบ [...]
"ถามทำไมอ่ะ" ทำไมต้องทำหน้าเศร้าด้วยเนี่ย
"นายชอบซึงรีจริงๆหรอ" เอา เอากันเข้าไปตัวใหญ่ไรสมองรึเปล่าเนี่ย
"ไม่ได้ชอบ"
"งั้นวันนี้ไปกินข้าวกันนะ" -8- พูดเหมือนกับว่าผมจะได้ออกจากโรงบาลแล้วเลย เห้ยจริงสิเมื่อกี้มีคนบอกว่าอยากจะออกเมื่อไรก็ได้นิหว่า ลืมไปได้ไงว่ะเนี่ย แล้วมาทำอะไรไร้สาระอยู่ตรงนี้อีก
"เออ..เอาเสื้อผ้าฉันมาเปล่า?" ไม่มีเสียงตอบมีแต่การพยักหน้า งึก งึก
"แล้วอยู่ไหนอ่ะ?" ลิงษ์ชี้ไปทางกระเป๋าที่ดูเหมือนจะเป็นของผม....^^ ได้ออกไปข้างนอกแล้วเย้
"ฉันจะรอนะ" จะได้ออกไปแล้ว เย้ >o<
-------------------------------------------------------------------------30 นาทีต่อมา--------------------------------------------------------------------
แกร๊ก~!
ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วเจอกับ ลิงยักษ์ หลับเห้ยจะหลับไม่ได้นะเว้ย
"นี่นาย...นี่ๆตื่นสิ" ผมสะกิดเขาแต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผมเลย สักนิด -*- ต้องใช้ไม้ตาย จักจี้
1..
2..
3..
จึก จึก~!
1.
2..
3...
"หยุดนะ!!" ได้ผล 5555+
"อ่ะนี้อยากหลับทำไมล่ะ 5555+...เห้ย!! หน้าแดงเลยหรอ" ผมมองหน้าเขาแต่ดูเหมือนจะ แดง มันเขิลหรืออะไรอ่ะ
"แล้วใครเขาแต่งตัวกันตั้ง 30 นาทีกัน..." โห ก็ดูที่เตรียมมาสิอะไรก็ไม่รู้เชอะดีนะที่รองเท้าสีสวยขึ้นมาหน่อย
"เออๆแล้วทำไมหน้าแดงล่ะ 555+" ดูๆไปเขาก็ดูน่ารักดีนะ
แล้วถ้าเกิดผมจะชอบเขาขึ้นมามันจะผิดไหมนะ
มันจะผิดที่ผมรักคนเพศเดียวกันไหม
^^ แค่แอบรักคงจะไม่เจ็บปวดหรอกมั้ง
"...ช่างมันเหอะเราไปกันดีกว่า" งั้นผมจะถือว่ามันเป็นเดตแรกในชีวิตของรึกัน ^^
ตอนนี้ผมอยู่แถวย่าน นัมแดมุน ที่นี่ของกินน่ากินมากอ่า
พูดแล้วน้ำลายซ่อย 5555+ แต่ผมไม่มีตังกินอ่ะ TT ของที่นี่เรียกได้มาแพงถึงแพงแพ๊ง มันคือแพงนั้นแหละ
"จะกินอะไรดี?" จะให้เลือกหรอเนี่ย....มองดูกระเป๋าตังค์ก่อนดีไหมเนี่ย -8-
"แล้วแต่นายดีกว่านะ?"
"ฉันไม่ปล่อยให้นายต้องเสียตังค์หรอกนะจะกินไรบอกมา" จะแย่งพูดทำไมเนี่ย -*- เอาไรดีล่ะเดินดูก่อนดีกว่า ร้านที่ 1 ราเมง กินบ่อยและร้านที่ 2 เนื้อย่าง เดี๋ยวอ้วน ร้านที่ 3 ส้มตำไก่ย่าง น่ากินจังเลยอาหารไทยเนี่ย เอาร้านนี้แหละั
"งั้นฉันเอาร้านนี้" ดูเหมือนว่าเขาจะตกใจไม่น้อย 5555+ มันแพงด้วยนะอาหารต่างประเทศเนี่ย
"แน่ใจหรอ" แน่ใจสิงั้นเข้าเลยดีกว่า
" sa vad dee kar" อ่ะพูดภาษาไทยด้วยแปลว่าไรหว่า ช่างเหอะต้องหาที่นั่ง อ่ะนั้นข้างหน้าต่าง
"ไม่ร้อนหรอนั่งตรงนั้นนะ" จะบ้าหรอนี่มัน 4 โมงแล้วหรอไม่เห็นมีแดดด้วย
"ก็จะนั่งตรงนี้อ่ะนั่งไม่ได้ใช่ไหม?" งั้นลุก
"นั่งได้นั่งลง" จะเอามือมาจับทำไมว่ะ
"อื้ม" จะกินไรดีเนี่ยเอ๊ะ+ชื่อแปลกดีเอาอันนี้ดีกว่า ส้มตำเรือนเหาะ กับ ไก่ย่างแดงปรี๊ด 555+
"จะกินไรอ่ะ" งั้นเอาอันนี้แหละ ^^
"เอา ส้มตำเรือนเหาะ กับ ไก่ย่างแดงปรี๊ด ครับ" สั่งอย่างมั่นใจ ^^
"ค่ะ ^^" อยากกิน ^^
"นี่กินไรไม่ถามเลยนะ" เออว่ะ...ลืมแต่คงกินของแบบนี้ไม่เป็นหรอก 555+
"จะเอาอะไรอ่ะ" เฮ้อไม่รู้สิ ผมจะชอบเขาจริงๆน่ะหรอ..คำตอบคือ ใช่ ผมชอบเขาไปแล้วล่ะ ^^
"ไม่อ่ะกินด้วยกันนั้นแหละ" ดีมาก ^^
"อาหารได้แล้วค่ะ" อ๊า!!มาเร็วทันใจจริง ^^ ชอบๆๆๆ
"งั้นฉันกินเลยนะ ^^" อ้ำ!!! อาหย่อยที่สุดเลย....ง่ำ!!!ง่ำ เห้ยมันเผ็ดอ่ะเผ็ดมากด้วยน้ำๆมันอยู่ไหน
"เป็นอะไรทำไมหน้าแดง" เห้ยมันกินน้ำหยุดนะ
"มันเผ็ด!!มากขอน้ำหน่อยสิ" โอ๊ย!!ผมคิดว่าน่าจะกิน ไก่ย่างแดงปรี๊ด เข้าไปนะอ่ะเ็ผ็ดอ่ะ เผ็ดๆๆๆๆๆ
"อ่ะนี่" พระเจ้าจะเผ็ดอะไรเช่นนี้เนี่ย แฮ่ก!!แฮ่ก!
"เผ็ดมากเลยอ่ะ...เผ็ดกว่ากิมจิเผ็ดอีกนะเนี่ย >///O\\\< " ไม่เคยกินอะไรที่เผ็ดขนาดนี้มาก่อนเลยจริง
"หึ..หึๆๆ" หัวเราะอะไรอีกอ่ะ
"อะไรหัวเราะทำไม" มันหน้าขำนักไง TT
"นายหน้าแดงหมดแล้วรู้ไหม" อะหน้าแดงหรอ งิงิ
"ก็หน้าแค่หน้าแดงอ่ะ................ไม่กินมันแล้ว!!!" ผมคงพูดดังเกิน..คนในร้านโดยเฉพาะเจ้าของร้าน เด้กเสริฟ ต่างพากกันมองมาที่ผม TT ผิดอีกแล้วอ่ะ 
"ใจเย็น" ต้องใจเย็นจริงแล้วสินะ
"อื้ม...เออคือว่าชื่อนายอ่ะไม่รู้ว่าจะเรียกอะไรแล้วตกลงจะให้เรียกท็อปจริงๆหรอ" คิดได้ไงว่ะคำถามนี้ _---_
"เทม ก็ได้หรือว่าจะเรียก ท็อปคุง ก็ได้ 5555+" ท็อปคุงหรอ 5555+ ชื่อแม้งเหมือน ปังคุง เลย 555+ สงสัยคิดได้ว่าชาติกำเนิดตนเองคือ ลิง
"งั้นเีรียกท็อปคุงดีกว่า 5555+....เอ่อฉันอิ่มแล้วอ่ะขอตัวก่อนนะ" ผมไม่ได้จะเข้าห้องน้ำนะผมอยากจะเดินเที่ยวแล้ว 555+ ย่านนี้ของเที่ยวของกินของต่างๆนาๆมีมาก ต้องช็อปให้แหลก
"รอด้วยสิ"
ร่างสูงเรียกพนักงานเก็บเงินแล้ววิ่งตามร่างเล็กออกไป
"เร็วๆสิ" ร่างเล็กเร่งให้ร่างสูงเดินตามมา
ตอนนี้ทั้งสองเดินไปยังร้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า รองเท้า ถุงมือ นาฬิกา แว่นหรือแม้แต่ กกน. [-*- อิไรเตอร์คิดได้ไงอ่ะ : ตัวละครในเรื่อง]
"จียงดูสิ" ร่างสูงเรียกให้จียงสนใจแหวนคู่สีเงิน ลายสวยงาม
"อะไรอ่ะ!!" จียงสนใจสิ่งที่ร่างสูงเสนอขึ้นมาทันที
"แหวนไงมันเป็นแหวนคู่ สีสวยทำด้วยเงินน่ะอยากได้ไหม?" ร่างสูงถามร่างเล็กแต่ความหมายของร่างสูงต้องการสือให้ร่างเล็กรู้ว่า 'ฉันต้องการนายมาเป็นคู่ของฉัน'
"ฉันไม่มีคนรักนะ แล้วจะซื้อไปทำไมกัน" ร่างเล็กพูดอย่างน้อยใจ 'ฉันอยากซื้อให้นายใส่มากเลยนะรู้บ้างไหม'
"หรอ" ร่างเล็กรีบเดินออกไปจากตรงร้านนั้นร่างสูงเพียงแต่มองว่าร่างเล็กเดินไปที่ไหน แล้วเลือกซื้อแหวนแล้วสลักว่า 'TOP & G young' และ 'TOP Luv G 4ever'
"ทำไมต้องชอบเขาด้วยนะ...ทั้งที่ไม่รู้..หึก..ว่าเขาจะชอบเรารึ..หือ.." ร่างเล็กเดินไปที่ม้านั่งแล้วเริ่้มสะอึกสะอื้น ในขณะเดี๋ยวกันท็อปก็เดินมาพอดีแล้วได้ยินสิ่งที่จียงพูด
"จียง!" ร่างสูงเรียกร่างเล็กอย่างหนักแน่น
"ห๊า!!ท็อป" ร่างเล็กพยายามเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา
"จียงนายมีคนที่ชอบแล้วงั้นหรอ" ร่างสูงถามจียง
"ใช่...ฉันมีแล้ว ^^" 'ฉันจะบอกนายวันนี้แหละท็อป' ร่างเล็กคิดในใจโดยที่ไม่รู้ว่าร่างสูงคิดไปไกลถึงไหนแล้ว 'นายมีคนชอบแล้วหรอจียง TT...แล้วฉันล่ะฉันก็ชอบนายเหมือนกันนะ'
"หรอ" 'ฉันต้องบอกให้นายรู้แล้วล่ะซึงฮยอน' ร่างสูงดูอ่อนเพลียไป 'ฉันชอบนายจังจียง..ฉันชอบนาย'
"ท็อป..~" ร่างเล็กลากเสียงเหมือนนางเอกเรียกพระเอก
"อะไร?" แต่ดูเหมือนว่าร่างสูงไม่เล่นด้วย
"ฉ า น ช อ บ น า ย น้ า ท็ อ ป~!!" ดูเหมือนว่าจะตะโกนมากกว่าบอกรัก
"ห๊า!!O.Oจริงหรอ" ร่างสูงดูตกใจ เพราะเขากะจะบอกรักจียงแล้ว แต่ไม่คิดว่าจียงจะบอกรักเขาก่อน
"อื้ม -////- เฮ้อเขิลว่ะไม่คิดว่าบอกรักแล้วมันจะเขิลขนาดนี้" จียงบ่นเบาๆ แต่ร่างสูงในตอนนี้บอกได้คำเดี๋ยวว่า 'ผมกำลังอึ้ง'
"จียงฉันก็ชอบนายนะ" ร่างสูงแทบจะกระโดดกอดจียง ไม่นานนักจียงแสดงอาการออกมาว่า หายใจไม่ออก ร่างสูงจึงค่อยๆคลายกอด
"ฉันไม่นึกเลยนะว่านายจะชอบฉันเหมือนที่ฉันชอบนายน่ะ" ร่างสูงพูดแล้วยิ้มให้จียงอย่างมีความสุข
"หรอ ^^ ท็อปคุงฉันจะเรียกนายท็อปคุง 5555+" ตอนนี้ร่างเล็กและร่างสูงรู้สึกอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมากก่อน ^^
"อื้ม..จะเรียกอะไรก็ได้ในเมื่อนายเป็นแฟนฉัน" ช่างกล้าพูด ^^
ความคิดเห็น