[BIGBANG]รักนี้ในความแค้น..............[TEMP+G]

ลำดับตอนที่ #3 : -----เลขาส่วนตัว-----UP%

 "แทบ้านเขาอยู่ไหนว่ะ?" ต่อจากเมื่อวานตอนเย็นที่ผมไปทำงานในบาร์ไนท์คลับไงล่ะ....แต่ผมว่าพรสววรค์ของผมมันน้อยไปเพราะผมทำคอกเทลก็ไม่เป็น วิสกี้ก็ไม่รู้จัก แถมยังหยิบเบียร์ไม่ถูกอีกด้วย T^T มันน่าเศร้าไหมล่ะแต่ก็นะตอนนี้ผมกำลังจะไปบ้านคุณชเวอะไรเนี่ยแหละแต่ผมก็ต้องมาคนเดียว! TT^TT เศร้าคูณ 2 กันเลยทีเดียว หุหุ
ที่แทมันไม่มาก็เพราะมันต้องไปที่อู่ครับพี่น้อง (เห็นอู่ดีกว่าเพื่อนชิ) 

"ถนนฮันบยอก บ้านเลขที่ 1/111" 

"ขอบใจมากแค่ นี้ นะ บะ บาย"

"เออบาย" บ้านเลขที่ 1/111   บ้านเลขที่ 1/111  บ้านเลขที่ 1/111   บ้านเลขที่ 1/111

"โอ๊ย!..เจ็บนะเว้ยเดินไม่ดูทางบ้างไงว่ะ" คนหรือชิงกันเนี่ยตัวใหญ๊ใหญ่ ลืมเลยบ้านเลขที่อะไรนะ 1/1 กี่ตัวว่ะเนี่ย

"อ้าว...ไงจียง" เสียงนี่มัน o.O มันเสียงของ

"คุณชเว O.o" เขาเดินมาชนผมหรือผมเดินมาชนเขาละเนี่ย 

"อื้ม...นายมาทำไมที่นี่นะ....หรือว่าจะมาทำงานกับฉันล่ะ..ห่ะ"

"อ้อ...คือว่าผมต้องรีบหาเงินนะครับ"

"งั้นไปกัน" เห้ยทำไมต้องจับมือด้วยเนี่ยปล่อยนะไอบ้าแต่จะว่าไปมือมันก็นุ่มดีเหมือนกันแหะสงสัยลูกคุณหนู 

"คุณชื่ออะไรอ่ะ?" ผมก็ไม่รูจักเขาจริงนั้นแหละ

"ฉันชื่อ ท็อป....นายเรียกท็อปนะห้ามเรียกว่าคุณท็อปด้วยให้เรียกท็อปเฉยๆเพราะยังไงฉันก็อายุมากกว่านาย 1 ปีเท่านั้นเรียกฉันว่า ท็อป เข้าใจไหม" ไม่นับญาติกับนายหรอกนะไม่ต้องห่วง

"อื้ม"

"ถึงแล้วล่ะเดี๋ยวฉันจะพานายไปห้องของนายนะ" ห้องของผมหรอ

"เดี๋ยวหมายความว่าไงห้องของผม?"

"ก็นายจะต้องย้ายมาอยู่ที่นี้ไงล่ะ ^^ เดี๋ยวฉันให้คนไปเอาของที่บ้านนายก็ได้ไม่ต้องห่วง"

"อะไรกันผมมาทำงานนะ"

"แต่นายเป็นเลขาส่วนตัวของฉันเข้าใจไว้ซะด้วย!!" ตะวาดมันตะวาดใส่ผม T^T ทำร้ายจิตใจกันเข้าไป
เขาพาผมมายังชั้น 2 หุหุตกแต่งได้สวยงามอะไรเช่นนี้มันเหมือนวังอะไรประมาณนี้


UP 20%


"จีฉันขอเรียกชื่อนายว่าจีนะ" 

"จะเรียกไรก็เรียกเหอะไม่ว่ากัน" ผมตอบปัดเพราะไม่อยากคุยกะไ้อ้เจ้าตัวใหญ่นี้ผมมาทำงานเป็นเลขาถึงกับต้องมานอนบ้านมันเลยด้วย....สุดๆอ่ะ....แล้วยังงี้ใครจะดูแลสุนัขของผมล่ะ T^T ผมลืมบอกไปผมมีสุนัข(หมา)อยู่ตัวหนึ่งผมไปซื้อมาจากตลาดใหญ่ที่โซลอ่ะบรรยากาศก็เหมือนจัตุจักรของเมืองไทยนั้นและตอนแรกผมก็กะจะไม่เอาแต่เห็นหน้ามันมามองผมสิอย่างกับจะบอกว่า'ถ้าไม่เอาฉันไปแกตายแน่'อะไรอย่างนี้ผมเลยซื้อมา 555+ แต่ผมก็รักมันนะชื่อ กาโฮ อ่ะกว่าจะตั้งชื่อได้เกือบ 24 ชม.แน่ะคิดแล้วคิดอีกกว่าจะได้ ^^ แต่ผมก็ภูมิใจ
มาต่อกันที่ห้องที่ผมอยู่ดีกว่าหุหุพอเดินเข้าไปกลิ่นของดอกอะไรสักอย่างที่หอมๆลอยออกมาเตียงที่ออกเทาๆ มีโซฟา เครื่องเสียง ทีวีและอุปกรณ์อำนวยความสะดวกมากมาย T^T แม้งรวยๆจริงๆด้วย

"ท็อปทำไมของมันเยอะแยะไปหมดอ่ะฉันเอาแค่เตียงกับตู้เสื้อผ้าก็พอมั้ง" หุหุจริงๆก็อยากใช้อยู่หรอกนะแต่ว่าของแต่ละอย่างออกจะทันสมัยเกินกว่าที่จียงคนนี้จะใช้มันเป็น

"ทำไมล่ะ?" อย่าถามได้ไหมเนี่ยและจะตอบมันว่ายังดีเนี่ย บอกว่าใช้ไ่ม่เป็นเดี๋ยวกลัวเสียฟอร์ม อ๋อคิดออกแล้ว

"พอดีฉันไม่ชอบพวกกิเลสนะ" เอาธรรมะเข้าแทรกแทรง 5555+

"หรอ.....แต่เอาไว้ในห้องนี่เถอะเพราะยังไงนายก็จะำได้ใช้มันเองแหละ" - -*

"ว่าแต่เป็นเลขาต้องทำอะไรบ้างล่ะ" เลขาทำอะไรบ้างล่ะ...ก็คนมันไม่รู้นิ T^T

"ไม่ต้องทำอะไรหรอกก็แค่อยู่ข้างๆฉันก็พอ" O////O คำพูดนี้มันทำให้ผมใจเต้นแปลกๆนะเนี่ย........หมายความว่าไงเนี่ย อยู่ข้างฉันก็พอ เค้าก็เขิลเป็นนะ ฮึ๊ย..!! คิดไรวิกลจริตเนี่ย

"หรองั้นผมขอตัวหน่อยนะ" ไม่อยากจะเจอหน้ามันแล้ว ไม่อยากคุยด้วยแล้ว เพราะคำพูมมันแท้เลย เกลียด.เกลียด

"เดี๋ยว" เอามือมาคันประตูทำไมเนี่ยอยากถูกหนีบไงว่ะ

"อะไรอีกล่ะ?"

"นายมีหมาด้วยหรอ?" เอ๊ะ?ทำมันเค้าถึงรู้อ่ะเนี่ย

"มีสิทำไมหรอ"

"อ้อเปล่านะ..งั้นฉันไม่กวนแล้วบาย" สิ้นคำพูดของเค้าเค้าก็เดินจากไปจากประตูห้อง



แสงแดดส่องประกายให้คนที่นอนในห้องรู้ว่าควรจะตื่นจากการนอนหลับได้แล้ว
กลิ่นของกาแฟฟ ขนมปัง และชาทำให้ร่างบางที่นอนหลับสนิทเริ่มจะตื่นได้แล้ว