ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    inherit

    ลำดับตอนที่ #1 : #บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ย. 50


     

         นานมาแล้วพระเจ้าได้สร้างโลก ได้สร้าง ทะเล ภูเขา ต้นไม้  กลางวันและกลางคืน ทุกสรรพสิ่งประกอบไปด้วย ธาตุหลักๆ คือ ดิน น้ำ ลม และไฟ  ระยะเวลาผ่านไปสรรพสัตว์ถือกำเนิดขึ้นมา บางจำพวกกินกันเองเป็นอาหาร บางจำพวกกินพืชเพื่อดำรงชีวิต แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม สิ่งที่เหล่าสรรพสัตว์ทำนั้นก็เพราะมีเหตุผลนั่นคือการอยู่รอด  

         พระเจ้าได้เฝ้ามองเหล่าสัตว์ แต่ไม่ว่า สัตว์ที่มีกระดูกสันหลังหรือไม่มีกระดูกสันหลังต่างก็ใช้ชีวิตไม่ต่างกัน พระเจ้าได้เฝ้ามองอยู่นับพันปี ต่อมาปิศาจซึ่งเฝ้ามองการกระทำของพระเจ้ามาตลอดเห็นว่ามันน่าเบื่อหน่ายจึงแนะนำพระเจ้าให้สร้างมนุษย์ขึ้นมา พระเจ้าทำตามที่ปิศาจแนะนำจึงได้สร้างสรรค์มนุษย์ขึ้นมา 

         เมื่อมนุษย์ถือกำเนิดปิศาจได้แต่งเติมมหาธาตุให้กับโลกอีกคือ สายฟ้า เหล็ก ไม้  และทอง และเมื่อมนุษย์กำเนิดขึ้นมาบนโลกได้ไม่นาน มนุษย์เริ่มเบียดเบียนเหล่าสัตว์  โดยการฆ่าเพื่อเป็นอาหาร สิ่งของเครื่องใช้และเครื่องนุ่งห่ม พระเจ้าเห็นการกระทำทุกอย่างจึงไปปรึกษาเพื่อน ซึ่งคือปิศาจว่าจะทำเช่นไรดี ปิศาจแต่งเติมรสชาติเข้าไปอีกคือ ให้มนุษย์สามารถใช้เวทมนตร์ได้ โดยเวทมนตร์ดำ คาถา และพิธีกรรมสาปแช่งเป็นของพระเจ้า  เวทมนตร์ขาว เป็นของปิศาจ 

          ภายหลังพระเจ้าเห็นว่าสรรพสัตว์อ่อนแอเกินไป จึงได้ประทานพรโดยให้ สัตว์และพืชบางจำพวกสามารถใช้เวทมนตร์ได้ด้วย 

          เมื่อมนุษย์ใช้เวทมนตร์ ได้เริ่มเหิมเกริม  บางคนใช้ไปในทางที่ผิดๆ  บางคนโดนสาปแช่ง หรือเกิดจากการใช้เวทมนตร์ผิดพลาด ทำให้มีเผ่าพันธุ์ ต่างๆเกิดขึ้นบนโลกมากมาย 

           และแล้วพระเจ้าเริ่มเบื่อหน่ายกับการเฝ้ามองมนุษย์ จึงขอให้ปิศาจผู้เป็นเพื่อนช่วยดูแลให้ ส่วนพระเจ้าไปทำธุระ ปิศาจก็ได้ตกลงรับคำ

           ผ่านไปอีกนับร้อยๆปี พระเจ้าได้กลับมาเฝ้าดูมนุษย์อีกครั้ง ปรากฎว่าบนโลกได้เกิดอารยธรรมขึ้นมากมาย  รวมถึงความลี้ลับ และสิ่งมีชีวิตที่ไม่พบเห็นมาก่อน พระเจ้าไม่รู้ว่าปิศาจหายไปไหน แต่ก็รู้สึกขอบคุณปิศาจ ที่ช่วยดูแลโลกมนุษย์ให้ 

         
          
    แต่พระเจ้าหารู้ไม่ว่าโลกเกิดสงครามขึ้นกี่ครั้ง?

      
           
    ผ่านไปอีกหลายปี พระเจ้าเริ่มรู้ว่าปิศาจหายไปไหน

         
     
    ปิศาจลงไปเกิดบนโลก และเป็นผู้นำในการทำสงคราม  พระเจ้ารู้สึกไม่พอใจอย่างมาก แต่การลงไปกำเนิดบนโลกจะไม่สามารถกำหนดและสร้างโลกได้อีก
     

           แต่ว่าพระเจ้าไม่สามารถกำหนดและสร้างสรรค์ให้กับโลกได้อีกแล้ว เพราะว่าโลกจะถึงจุดจบเสียแล้ว คือเมื่อเกิดสงครามขึ้นก็ต้องมีการสูญเสีย และเหล่าสัตว์กับมนุษย์จะต้องตายเป็นจำนวนมาก  พระเจ้ารู้สึกไม่พอใจในการกระทำของปิศาจอย่างมาก จึงได้กำหนดฝ่ายของสงครามของเป็นสองฝั่งได้แก่ความมืดและแสงสว่าง และลงไปกำเนิดบนโลก เพื่อยุติสงคราม

           พระเจ้าลงไปเกิดบนโลก เพื่อยุติสงคราม แต่พระเจ้าไม่มีกำลังมากนัก เนื่องจากมอบอำอาจให้มนุษย์มากเกินไปคือ เวทมนทย์ดำ คาถาและพิธีกรรม ซึ่งปิศาจเสีย แค่เวทมนตร์ขาวเท่านั้น พระเจ้าจึงคิดจะหาผู้ที่จะจัดการกับปิศาจแทนตน 

         สุดท้ายเพราะว่ามนุษย์มีมากจนเกินไป หรือเพราะมนุษย์มีจิตใจแตกต่างกันมากเกินไป งั้นหรือว่ามนุษย์ต้องจิตใจดีทุกคนล่ะ การต่อสู้ของผู้สร้างโลกสองคนที่จะกำหนดเหตุผลว่าใครกันที่ถูก

           ปิศาจมีเหตุผลที่กระทำ พระเจ้าเองก็มีเหตุผลเหมือนกัน เปรียบดังการโต้วาที ทุกคนล้วนมีเหตุผล แต่ใครกันล่ะที่เป็นกรรมการตัดสินว่า ใครคือคนถูกคนผิด 

            พระเจ้าเป็นผู้สร้างอาหาร ปิศาจเป็นผู้สร้างสิ่งปรุงแต่ง แต่เมื่อแต่งเติมมากเกินไปมันก็ก่อเกิดรสชาติที่ไม่ดี เมื่อเกิดรสชาติที่ไม่ดี ผู้สร้างจึงต้องไปแก้ไข หรือจะต้องสร้างขึ้นใหม่กันล่ะ

     

                                                                                                                                                                                             คิดส์แทคติกส์

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×