>>ฟิค<< Daibolik Lovers #One word

ข้อมูลเบื้องต้น

แต่งขึ้นโดยความอวยคู่ของ สึบารุ + ยุย -///-

บุคลิกของตัวละครอาจไม่ตรงนะค่ะ อันนี้ต้องขอโทษด้วยค่ะ ><"

+ เนื้อหาทั้งหมดไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง อาจนำบางตอนจากอนิเมะมาใช้

++ เนื้อหาทั้งหมดนั้นไม่ได้ทำการลอกเลียนใครมาเลยนะ +ไม่รู้ว่าใครแต่งฟิคเนื้อหานี้ขึ้นมารึยัง

>> ยังไงก็ช่วยแนะนำติชมเราด้วยนะค่ะ (ยังมือใหม่อยู่)

เนื้อเรื่อง

คริสต้า (แม่ของสึบารุ) - สึบารุ... สึบารุ... //เสียงที่พูดขึ้นด้วยความสะอึกสะอื้นแพ่วเบาราวกับไร้เรี่ยวแรง
สึบารุ - มะ....แม่ครับ แม่... ! แม่ครับบบ !! //พยายามเอื้อมมือไปยังที่มืดมิดที่ได้ยินเสียงของคริสต้า
       - เฮือกๆๆๆๆ !!! ... เห้อ ... นั่นมัน แค่ ฝัน หรอกหรอ ....

สึบารุสะดุ้งตื่นด้วยท่าทีตกใจอย่างมาก เหงื่อออกเยอะ ตัวร้อน ร่างกายสั่นสะท้านไปด้วยความเศร้าและตกใจ...ที่ใบนร้าของสึบารุนั้นมีคาบน้ำตาที่ไหลรินอยู่... >> ก๊อกๆ !
ยุย - ป...เป็นอะไรรึป่าวค่ะสึบารุคุง คือฉันว่าจะมาเรียกสึบารุคุงไปโรงเรียนแต่ได้ยินเสียงเข้าหน่ะ ...
สึบารุ - ...... หึ

สีบารุกระชากมือของยุยพร้อมกับบีบด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลราวกับคิดจะหักมือของยุยให้ละเอียดเป็นผุยผง
ยุย - โอ๊ย ! สึบารุคุง เจ็บนะค่ะ ><
สึบารุ - !!! อ่ะ ... ข ขอ ... หนวกหูหน่ะ ! จะไปโรงเรียนแล้วว !!!

หลังจากนั้น....เลิกเรียน !? // เวลาผ่านไปเร็วเหมือนเรื่องโกหก
สึบารุ - ชิ ! หงุดหงิดเป็นบ้าเลย ให้ตายสิ ! ... เพราะฝันบ้าๆนั่นแท้ๆ...ฝันถึงแต่...ผู้หญิงคนนั้น...ท่าน แม่...
        - เห้อ ... ง่วงเป็นบ้ารีบๆไปนอนดีกว่า //สึบารุรีบเดินเดินด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว + หงุดหงิดขณะที่กำลังจะเดินเข้ารั้วของคฤหาสน์
ยุย - อ่าว สึบารุคุง กลับมาแล้วหร--- !!! >.<" //ยุยกำลังจะปรับอารมณ์จากเรื่องตอนเช้าด้วยการทำท่าทีสดใสต้อนรับสึบารุแต่ก่อนที่จะพูดจบเพราะท่าที + อารมณ์ที่กำลังหงุดหงิดอยู่ทำให้สึบารุไม่สนใจฟังที่ยุยพูดแต่กลับเดินเข้าห้องของตัวเองแล้วปิดประตูเสียงดังมาก

หลังจากที่เข้าห้องมาแล้วสึบารุก็รีบล้มตัวลงไปนอนบนเตียงด้วยท่าทีอ่อนเพลีย
คริสต้า - สึบารุ... สึบารุ...
สึบารุ - !!!!! //สึบารุที่เพิ่งหลับไปได้ไม่นานกลับตื่นขึ้นเพราะเสียงของแม่ เหตุการเกิดขึ้นซ้ำราวกับเรื่องตอนเช้าวงลูปมาอีกครั้ง
ยุย - อ่ะ ! สึบารุคุง ข ขอโทษนะคือฉัน แค่จะเอา -
สึบารุ - หุบปาก !!! ห้ามพูดอะไรทั้งนั้นไม่งั้นฉันจะกัดเธอ // สึบารุที่ตื่นมาพบยุยอีกครั้งด้วยอารมณ์ที่เดือดจนใกล้จะปะทุเต็มทีทำให้สึบารุตะคอกใส่ยุยและดึงตัวของยุยนั้นลงไปนอนบนเตียง
ยุย - !!!!!

สึบารุ กำลังจะฝังเขี้ยวอันคมกริบไว้ที่คอของยุยแต่ดันเผลอสลบไปซ่ะก่อน ดวงตาพล่ามัว หายใจหอบ เหงื่อออกมาก สึบารุสลบลงไปด้วยท่าทีที่ดูทรมาณมาก
ยุย - ! สึบารุคุง ! สึบารุคุง ! ทำใจดีๆไว้นะค่ะ ! สึบารุคุ--

สึบารุ - ... อะไรกันฝันแบบเดิมอีกแล้วหรอ เห้อ ... เหยียวก็จะมีเสียงของยัยนั่นเรียกฉันอีกสินะ ...
คริสต้า - สึบารุ.... //คริสต้ามองหน้าของสึบารุด้วยใบหน้าอันเศร้าสร้อยและทรมาณมาก
         - ข ขอโทษนะ...
สึบารุ - !!
คริสต้า - ขอโทษนะ... ที่ ที่แม่ไม่เคยดูแลลูกเลย ... // คริสต้าร้องไห้ด้วยความเศร้าและทรมาณมาก น้ำตาไหลรินออกจากดวงตาไม่หยุด ใบหน้าของคริสต้าแสดงออกถึงความเจ็บปวดรวดร้าว...
         - แม่อยากดูแล อยากมีเวลาใช้ชีวิตอยู่กับลูกให้มากกว่านี้ ... แม่ขอโทษ ... สึบารุ แม่รักลูกนะ //คริสต้าเดินเข้ามากอดสึบารุด้วยท่าทีที่อ่อนโยน จากวันเวลาที่ฝันเฝื่องของสึบารุ ที่ได้ยินแค่เสียงของแม่ไม่เคยแม้แต่จะได้รับความอบอุ่น ได้เห็นหน้า ได้กอดท่านเลยความว่างเปล่าในจิตใจของสึบารุถูกเติมเต็มใส่ฝันครั้งนี้แล้ว ...

สึบารุ - ฮึก .. ฮึก .. ท ท่านแม่ ... // สึบารุที่อึ้งไปพักนึง ร่างกายที่ทำอะไรไม่ถูกได้เผลอยื่นแขนตอบรับการสวมกอดของคริสต้า ภายในดวงตาของสึบารุน้ำตามากมายไหลรินโดยไม่รู้ตัว
คริสต้า - ^^ สึบารุ...แม่ขอให้ลูก มีความสุขนะ ....
ยุย - (สึบารุคุง) ! (สึบารุคุง) !
สึบารุ - ! ฮึ .. ยัยนั่น ??
คริสต้า - ^^ ...ไปเถอะสึบารุ ...คนสำคัญของลูกกำลังรอลูกอยู่นะ ... // คริสต้าปล่อยอ้อมกอดของสึบารุแล้วหันมาพูดกับสึบารุด้วยท่าทีที่มีความสุข
         - ลาก่อนนะจร๊ะ ... สึบารุ // เสียงคริสต้าแผ่วเบาลงมากจนเกือบไม่ได้ยินคำพูดสุดท้าย

สึบารุ - อ อือ ... ท่าน แม่ ... // สึบารุเผลอละเมอออกมาด้วยท่าทางครึ่งหลับครึ่งตื่น สะลึมสะลือยังไม่ได้สติ

ยุย - อ่ะ ! สึบารุคุง ! ....
สึบารุ - อึก !!!! ทำอะไรหน่ะ ! // สึบารุจับยุยนอนลงกับเตืองอีกรอบ
       - !! แบบนี้เองหรอ.... หึ // สึบารุหันไปมองรอบๆแล้วเห็ฯถึงถังน้ำที่มีผ้าขุนหนูชุบน้ำอยู่แล้วทำหน้าตาเหมือนเข้าใจสถานะการณ์ทุกอย่าง เลยเผลออมยิ้มออกมา
ยุย - ส สึบารุคุง ... ยุยตัวสั่นไปด้วยความกลัวและตกใจ
สึบารุ - หุปปากน่าา ... ขอบใจนะ ... // สึบารุบารุเอาหน้าเข้าไปใกล้ยุย ทั้ง 2 หน้าใกล้ประชิดกันจนเหมือนจะได้สัมฝัสลมหายใจของอีกฝ่าย ก่อนที่สึบารุจะปรับทับรอยจูบที่ริมฝีปากของยุยนั้นเค้าได้ไปกระซิบขอบคุณยุยข้างหูเบาๆจากนี้ความสัมพันธ์ของทั้ง 2 คนคืบหน้าขึ้นไปอีก ^^

จบแล้วค่าาา เป็นยังไงฝากติชม คอมเม้นอีกเช่นเคยนะค่ะ
** ไม่รู้ว่าออกมาดีรึป่าว + ส่วนตัวนะค่ะอยากให้แต่ละคนจินตนาการตามที่ตัวเองชอบเพื่อความฟินมากกว่า >///<
*** เจอกันในฟิคเรื่องต่อไปนะค่ะ >w<" ไว้จะมาอัพลงเร็วๆให้หายล้างนะงัฟ อิอิ =w="