ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic BTS ] -Love and Tears- [ KooKGA ]

    ลำดับตอนที่ #4 : 4

    • อัปเดตล่าสุด 9 ม.ค. 60





    หัวใจ  และ ความรู้สึกที่แปะเปื้อนได้ด้วยความน้ำตา
    มันเจ็บจนเกินที่จะบอกใครได้จริงๆ



    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง







    ร่างกายของผมกำลังแปะเปื้อนได้ความความผิดที่ผมไม่อยากให้เกิด
    ถึงผมจะชอบ  จะ รัก  เค้ามาก  จนไม่อาจจะมองคนอื่น   แต่ความจริงที่ทุกคนรับรู้  ก็คือผมเป็นพี่ชายของจองกุกแค่นั้น


    โค้ด NC
    http://www.winkgang.com/kirunazang/50500/-Love-and-Tears-4-NC-




    น้ำตาของผมไหลอาบแก้มทันทีจากที่จองกุกเดินออกจากห้องของผมไปแล้ว
    ทำไมเรื่องบ้าๆแบบนี้ต้องเกิดกับผมด้วย ...!!





    .
    .
    .


    เช้ารุ่งขึ้น   



    ผมเดินมานั่งที่โต๊ะอาหารตามปกติ    ก่อนที่แม่จะตักข้าวต้มมาวางเอาไว้ตรงหน้าผม
    ผมได้แต่เอาช้อนเขี่ยข้าวไปที่อยู่ในถ้วยไปมาอยู่แบบนั้นซักพัก


    "  มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าลูกยุนกิ  ทำไมดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลย  "

    "  ปิดเทอมเมื่อไหร่  ผมขอออกไปเช่าบ้านอยู่ข้างนอกได้ไหมครับแม่  คือว่าผมอยากออกไปใช้ชีวิตข้างนอกดูบ้าง  "

    "  อื้มได้ซิ ! ว่าแต่จองกุกรู้เรื่องที่ยุนกิจะออกไปอยู่ข้างนอกหรือยัง "

    "  อย่าพึ่งให้จองกุกรู้เรื่องนี้  จนกว่าผมจะย้ายออกไปก่อนนะครับแม่   ผมขอร้อง  "

    " จ๊ะ ๆ  กินข้าวเถอะนะ  ด้วยจะเย็นซะหมด "




    ผมค่อยๆตักข้าวเข้าปากตามที่แม่บอก    ก่อนที่จองกุกจะเดินมานั่งข้างๆผม
    และแสร้งทำตัวเหมือนปกติทุกครั้งที่อยู่กับแม่


    "  ผมไม่ก่อนนะครับแม่  "

    " เดียวซิลูกยุนกิ  เดียวแม่ไปส่ง  "

    " ไม่เป็นไรครับ  วันนี้ผมอยากนั่งรถเมล์ไปเองมากกว่า  "




    ผมรีบดันตัวเองลุกขึ้นจากเก้าอี้    ก่อนจะใส่รองเท้าแล้วเดินออกมา
    แค่ไม่กี่นาที  ฉันก็รู้สึกอึดอัดกับการกระทำของนายจะตายแล้ว   จอนจองกุก
    เลือกได้   ฉันขออยู่ห่างจากนายดีกว่า





    ณ.  มหาลัย xxx


    "  ห่ะ!  มรึงว่าอะไรนะยุนกิ   มรึงจะย้ายออกมาเช่าบ้านอยู่เองงั้นหรอ  "   ไอ้จินมันตะโกนออกมาด้วยความตกใจทันที   ที่รู้ว่าผมจะออกมาจากบ้านหลังนั้น

    " เออ "

    " ทำไมว่ะ  เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับมรึงหรือเปล่า   หรือว่าจองกุกมันทำอะไรมรึง  "

    " ไม่ใช่...กูแค่อยากออกมาเอง  "
     ผมตอบไอ้จินมันไปด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่เหนื่อยหน่าย  กับความอยากรู้อยากเห็นของมัน



    "  งั้นมรึงจะออกมาเมื่อไหร่   ให้กูกับโฮซอกไปช่วยมรึงเก็บของไหม  แล้วมรึงก็ย้ายไปอยู่คอนโดกูที่xx เลย  ห้องมันว่าง  กูให้มรึงเช่าถูกเลย  เอาไหม  "

    " อื้มขอบใจก็ดีเหมือนกัน   คอนโดมรึงอยู่ใกล้กับมหาลัยและที่ทำงานกูด้วยพอดี  จะได้ไม่ต้องเดินทางไกลๆ  "

    " ทำงาน  ทำงานอะไรของมรึงว่ะยุนกิ "    โฮซอกมันเอ่ยปากถามผมทันที   

    " งานพาสทามทั่วไปน่ะ     กูไม่อยากปล่อยตัวให้ว่างเฉยๆ  หาอะไรให้มันทำยุ่งๆ ดีกว่า  "



    ใช่ !  กูต้องทำตัวเองให้ยุ่งเข้าไว้
    จะได้ไม่ต้องมีเวลาไปคิดถึงคนแบบนั้นอีก  .



    ผมนั่งคุยกับไอ้จินและไอ้โฮซอกอยู่ซักพัก   ก่อนจะล่ะตัวเดินมาเข้าห้องน้ำ
    ทันใดนั้นเองที่ผมเดินสวนกับจองกุกพอดี   


    จองกุกเดินเข้ามาจับข้อมือของผมเอาไว้   ก่อนจะพยายามลากผมให้ไปกับเค้า

    " มากับกู  กูมีเรื่องจะคุยกับมรึง "

    " ปล่อยกู  กูไม่ไป  มีอะไรก็คุยกันตรงนี้   "



    ทันใดนั้นเองที่จองกุดออกแรงดึงตัวผมให้เข้าไปหาเค้า   ก่อนที่ผมจะเงยหน้ามองเค้าด้วยความตกใจ
    สายตาของเราสองคนประสานกัน   

    "  อย่าเล่นตัวได้ไหม   กูบอกให้มรึงมากับกูก็มาเถอะ  จะเล่นตัวทำไม  "

    " แล้วทำไมกูต้องเชื่อมรึงด้วย  จอนจองกุก  "

    " ก็เพราะว่ากูคือผัวมรึงไง  "



    เสียงกระซิบที่ดังอยู่ข้างหูของผมทำให้ผมอยากจะกรี๊ดออกมา   แต่ก็ทำได้แค่ผลักตัวเค้าออกห่างจากผม


    "  อย่าคิดว่ามรึงได้ตัวกูแล้ว   มรึงจะได้หัวใจของกูไปด้วยนะจองกุก   ต่อให้กูต้องตาย  ชาตินี้กูก็ไม่ขอกลับไปรักคนเลวๆอย่างมรึงอีก  "

    " มินยุนกิ "
    .
    .
    .
    .

    "  จองกุก "    

    เสียงขอใครบ้างคนทำให้จองกุุกหยุดแล้วหันไปมอง   ก่อนที่เค้าแสร้งทำเป็นยิ้มให้กับคนๆนั้น

    " จีมินมาตามจองกุกหรอ  จองกุกขอโทษนะที่ทำให้จีมินรอ   เราไปกันเถอะ  "


    หลังจากนั้น  จองกุกก็เดินโอบจีมินเดินผ่านหน้าผมไป
    ทิ้งเอาไว้   ...  เพียงน้ำตาที่มันกำลังคลออยู่ที่เบ้าตาของผม


    ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
    นายก็ทำกับฉัน  เหมือนเดิมอยู่ดี..!!
    - จอนจองกุก - 



    ตัดฉับ+++++





    ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ เส้นคั่นสวยๆ

    Talk...


    มาแล้วจ้า  อัพตอนที่4ให้แล้วนะ
    ฉาก Nc. ก็มี  เนื้อเรื่องก็กำลังแซบ    ชอบๆ..^^555
    หรีดคนไหนติดตามอยู่  คอมเม้นบอกไรต์ด้วยนะ  
















































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×