[Fic BTS ] Stigma ตราบาปหัวใจ [ VMIN : KOOKJIN ]

ลำดับตอนที่ #3 : Stigma :3

ในที่สุด  ผมก็กลายเป็นคนโง่ในสายตาของพวกเค้า

ต้องฟังเรื่องที่พี่จินแต่งขึ้นมาหลอกผมตลอด

แต่ก็เพราะว่ายังรัก   ผมถึงต้องยอมเชื่อ..!!

.

.

.

ดึกมากแล้ว 

ผมลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคราบน้ำตาที่ติดอยู่    ก่อนที่จะดันตัวเองลุกขึ้นหันไปมองพี่จินที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆผม  มือเรียวเอื้อมมือจับมือของผมเอาไว้

ก่อนที่ผมจะตัดสินใจจับมันออก   แล้วพาตัวเองเดินออกมาที่ริมระเบียง

สายตาจ้องมองออกไปยังบรรยากาศข้างนอกอย่างหดหู่  

ถ้าวันนั้นผมไม่พาพี่จินไปที่นั่น

ไม่ทำให้พวกเค้ารู้จักกัน   

ผมเองก็ไม่ต้องมาทนกับเรื่องอะไรแบบนี้

มึงมันโง่

แทฮยอง..!!

" เป็นอะไรหรือเปล่า  นอนไม่หลับหรอ  "  

  

เสียงของพี่จินดังขึ้น   ก่อนที่เค้าจะเดินเข้ามาสวมกอดผมเอาไว้จากทางด้านหลัง

ใบหน้าซบลงมาที่แผ่นหลังของผม

" เรื่องที่พี่พูดกับผมเมื่อตอนเย็น   เรื่องที่เราสองคนจะหมั้นกัน  

ผมว่าไม่ต้องรอให้ถึง 2 ปีหรอกครับ   สิ้นเดือนนี้เราจัดงานหมั้นกันเลยก็ได้   เดียวผมโทรไปบอกแม่เอง  "

พี่จินรีบล่ะตัวออกจากผมทันที   ก่อนที่ผมจะหันหน้ากลับไปมองเค้า

" จริงหรอ "

" ทำไมพี่พูดเหมือนไม่ดีใจเลยล่ะครับ  จะตอนนี้  หรืออีก 2 ปี  เราสองคนก็ต้องหมั้นและแต่งงานกันอยู่ดีไม่ใช่หรอ  หรือว่าพี่ไม่อยากที่จะหมั้นกับผมแล้ว  "

" ปะ..ปะ..เปล่า  พี่หมายถึงว่ามันเร็วไป   พี่เตรียมตัวไม่ทันหรอก  "

พี่จินบอกกับผมแบบนั้น

แต่ผมก็รู้อยู่แล้วว่ามันเพราะอะไร

" ไม่ต้องเตรียมตัวอะไรมากหรอกครับ อยู่เฉยๆเดียวผมจัดการเอง  "

ผมบอกกับพี่จินไปแบบนั้น

ก่อนจะเอื้อมมือไปดึงตัวเค้าเข้ามากอดเอาไว้

ต่อให้พี่คิดที่จะหนีผมไปที่ไหน   พี่ก็ไม่มีวันจะหนีผมพ้นหรอก

เพราะผมจะตามหาพี่จนเจอ...!!

.........................................................

( จิน )

.

.

คอนโดx

.

.

ผมกำลังนอนกอดกับจองกุกอยู่บนเตียง   ร่างกายของเราสองคนเปือยเปล่า  หลังจากที่พึ่งเสร็จกิจกรรม sex ต้องห้ามไป

" จองกุกพี่มีอะไรจะบอก "

" อะไรหรอครับ "

" อาทิตย์หน้า  พี่จะต้องหมั้นกับแทฮยองแล้วนะ  พอแทฮยองเรียนจบเมื่อไหร่

เราสองคนก็จะแต่งงานกันทันที   ระหว่างนี้เราสองคนอย่าพึ่งเจอกันเลยนะ "

ทันทีที่ผมบอกไป จองกุกก็เอาแขนขึ้นมาเกยหน้าผากของตัวเองเอาไว้  พร้อมกับถอนหายใจออกมา

ก่อนที่ผมจะดันตัวเองขึ้นไปมองเค้า  

ไร้คำพูดใดๆจากปากของจองกุกทั้งนั้น  ในตอนนี้...

" จองกุกพี่ขอโทษ "

จองกุกล่ะแขนออกจากหน้าผากของเค้า  ก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นไปนั่งที่ปลายเตียง

" ในที่สุดพี่ก็เลือกมัน   แล้วผมล่ะครับ  

ผมเป็นตัวอะไร   ผมอยู่ในสถานะไหนหรอ   พี่ช่วยบอกผมที  พี่พูดให้ผมเข้าใจทีซิพี่จิน "

ผมโผล่ตัวเข้าไปกอดจองกุกเอาไว้ทันที   หลังจากที่ได้ยินคำตัดพ้อจากเค้า

ใบหน้าของผมแนบลงไปที่แผ่นหลังของจองกุกพร้อมกับน้ำตาที่มันกำลังไหลออกมา

ถ้าเลือกได้

ผมอยากเจอกับจอนจองกุก  ก่อน  คิมแทฮยอง  ซะด้วยซ้ำ

จะได้ไม่ต้องมันนั่งปวดใจอยู่แบบนี้

" ไม่เอาซิจองกุก  เราสองคนตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอ 

ว่าเราจะไม่เรียกร้องอะไรจากอีกฝ่ายน่ะ   ยิ่งนายทำแบบนี้  พี่ยิ่งลำบากใจนะรู้ไหม "

" ผมรู้ครับ   แต่ผมหลงรักพี่ไปแล้วนิ  จะให้ผมทำยังไง

ยิ่งผมเห็นพี่อยู่กับมัน  ผมยิ่งไม่ชอบ..."

" ทนหน่อยนะ  !  พี่สัญญา  ไม่ว่ายังไง  พี่จะไม่มีวันทิ้งนายหรอก

จอนจองกุก "

คำสัญญานั้น

มันเหมือนกับเครื่องพันธนาการ ที่ทำให้ผมไปไหนจาก  จอนจองกุกไม่ได้เลย

ถึงแม้จะรู้ว่ามันผิด

1อาทิตย์ต่อมา

โรงแรม xx

วันนี้เป็นวันหมั้นของผมกับแทฮยอง   ใบหน้าของผมถูกแต่งเติมให้ดูสดใสขึ้น

ก่อนที่ช่างจะเอาสูทสีขาวมาให้ผมใส่

" วันนี้คุณดูดีมากเลยนะคะ  "

" ขอบคุณครับ "

ผมตอบออกไปแบบนั้น    แต่ในใจของผมมันไม่คิดแบบนั้นเลย

ตลอดทั้งวัน  คนที่ผมคิดถึง  ก็คือ . จอนจองกุก  คนเดียว

" ได้เวลาแล้ว  เราออกไปกันเถอะครับ  แขกมากันจะเต็มงานแล้ว  "

" อื้ม  "

ผมแสร้งหันไปตอบให้กับแทฮยองพร้อมกับรอยยิ้ม

ก่อนที่จะเดินเข้าไปควงที่แขนของเค้า  เพื่อจะเดินเข้าไปในงาน

และในขณะนั้นเองที่ผมเดินสวนกับจองกุก

สายตาของเค้าจะมองมาที่ผม   มันทำให้ผมรู้สึกผิด..

แต่ก็ได้  แต่ทำให้งานมันดำเนินไปจนจบในฐานะ  ว่าที่คู่หมั้น

แหวนถูกสวมลงไปบนนิ้วของเราทั้งสองคน    พร้อมกับริมฝีปากของแทฮยองที่หอมลงมาบนข้างแก้มของผม ก่อนจะล่ะมันออกไป

ท่ามกลางสายตาของผู้คนที่พากันร่วมงาน

แล้วหลังจากวันนั้น   ผมกับจอนจองกุกก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย

........................................................

.

.

.

3 ปีต่อมา

.

.

(จองกุก )

คอนโดx

" จีมินเดียวจองกุกออกไปทำงานก่อนนะ   แล้วเย็นๆเจอกัน  "

" อื้ม "

ผมโน้มริมฝีปากที่หอมที่ข้างแก้มของเมียผมด้วยรอยยิ้ม  ก่อนจะล่ะออกมา

" ไปก่อนนะ "

" อื้ม ! เลิกงานแล้วอย่าลืมรีบกลับมากินข้าวเย็นนะ "

ผมล่ะตัวออกมาจากจีมิน   ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าทำงาน 

แล้วเปิดประตูออกมา

ก่อนที่จะเห็นพี่จินกำลังยืนรอผมอยู่ที่หน้าลิฟต์

"  พร้อมไปกันหรือยัง  เลขาจอน  "

" ครับ  ท่านประธานคิม  "

ต่อให้จะต้องมีคนเจ็บเพิ่มกับเรื่องนี้อีกกี่คน 

แต่เกมก็คือเกม  ไม่ใช่ความรักที่งี่เง่าอีกต่อไป

  

ตัดฉับ++++++++++

อัพตอนใหม่ให้แล้วนะค่ะ   อ่านจบแล้ว อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจในไรต์ด้วยนะค่ะ