[ Fic.BTS ] -white- ( KooKmin )

ลำดับตอนที่ #3 : -white- : III

 . รักจะเฉาตายถ้ายึดไว้แน่นเกินไป และรักจะโบยบินไปถ้ามือที่ยื้อไว้หย่อนเกินไป .

ผมกับจีมินพากันกลับมาที่เกาหลี    ผมพาจีมินกลับมาหาแม่ที่อินชอน

ก่อนที่เราสองคนจะกลับไปโซล

"  แม่ฮะ  "

แม่ของจีมินล่ะสายตาออกจากต้นไม้ที่กำลังรดน้ำ   ก่อนที่จะหันมามองหน้าของผมกับจีมิน

" จีมินลูกแม่ "    

แม่ของจีมินโผล่ตัวเข้ามาก่อนจีมินเอาไว้ด้วยความคิดถึง    มันทำให้ผมเผลอยิ้มออกมา

ผมดีใจนะ เพราะในที่สุดพวกเราทุกคนก็กลับมาอยู่พร้อมหน้ากัน 

ผมกับจีมินอยู่ทานอาหารมื้อเย็นกับแม่ของจีมิน   จนในที่สุดผมกับจีมินก็ต้องขอตัวกลับไปที่โซล

ระหว่างทางจีมินเสยหน้ามองออกไปนอกหน้าต่างรถตลอดทาง    

.คงคิดถึงที่นี่มากซินะ .

ผมเอื้อมมือไปกุมมือข้างหนึ่งของจีมินเอาไว้   ก่อนที่จีมินจะหันหน้าของเขามามองผม พร้อมกับรอยยิ้มเบาๆบนใบหน้า

รอยยิ้มที่ผมต้องการมาโดยตลอด

"  ไปอยู่ที่อเมริกามาต้องนาน  จีมินคงคิดถึงที่นี่มากใช่ไหม "

" อื้ม  คิดถึงมากซิ   คิดถึงแม่  คิดถึงจองกุก  คิดถึงแทฮยอง  คิดถึงพี่ยุนกิด้วย  ..

เออว่าแต่จองกุก  ตั้งแต่จีมินกลับมาที่เกาหลียังไม่เห็นหน้าพี่ยุนกิเลย  จองกุกช่วยพาจีมินไปหาพี่ยุนกิหน่อยได้ไหม "

คำพูดของจีมินทำให้ผมรู้สึกสะเทือนใจขึ้นมานิดหน่อย

ก่อนที่ผมจะหันหน้าไปมองหน้าของเขา  แล้วแสร้งยิ้มให้กับจีมินแทน

"  คือช่วงนี้พี่ยุนกิไม่อยู่หรอก    พี่เขาได้ทุนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นนะ  นานๆ ถึงจะกลับมาที่เกาหลีที   และช่วงนี้พี่ยุนกิเขาก็เรียนหนักมากด้วย  จีมินอย่าโทรไปกวนใจพี่เขาเลยนะเดียวเรียนจบพี่ยุนกิก็กลับมา  "

ผมต้องแสร้งโกหกจีมินกลับไป   เพื่อให้จีมินต้องสบายใจ ไม่อยากให้จีมินต้องรับรู้เรื่องแย่ๆที่เกิดขึ้นกับตัวเขาอีกแล้ว

"  งั้นหรอ.!  "   จีมินล่ะสายตาออกจากผม  ก่อนจะหันหน้าของเขามองออกไปที่นอกหน้าต่างต่อ

ผมพาจีมินกลับมาถึงที่คอนโดแล้ว   ตอนนี้จีมินกำลังอาบน้ำอยู่ในห้อง

ส่วนผมก็กำลังยืนคุยโทรศัพท์กับไอ้แทฮยองอยู่ที่ริมระเบียง..

"  เออ  ถ้าจีมินถามเรื่องพี่ยุนกิกับมึง  มึงตอบมันไปเหมือนอย่างที่กูเล่าให้มึงฟังก็แล้วกัน

แล้วมึงก็กำชับไอ้จินกับ นัมจุนด้วยนะ  ว่าอย่าหลุดเรื่องนั้นให้กับจีมินรู้เด็ดขาด  เพราะกูไม่อยากให้จีมินต้องสะเทือนใจอีก "

" เออ ขอบใจ  พรุ่งนี้เจอกัน "

ผมวางสายจากไอ้แทฮยอง  ก่อนจะหันหน้ามาออกไปยังบรรยากาศด้านนอก  

บรรยากาศค่ำคืนของโซล  ที่เต็มไปด้วยเรื่องมากมายในเมืองหลวงแห่งนี้

เหมี๊ยว.........

เสียงของเจ้าจองมินดังมาจากทางด้านหลังของผม   ก่อนที่ผมจะหันไปมองมัน

แล้วโน้มตัวไปอุ้มมันขึ้นมา   สายตาที่มันจ้องมองผม  ราวกับมันรู้สึกถึงความคิดของผมได้นะ

" จองกุก  จีมินอาบน้ำเสร็จแล้ว   จองกุกจะอาบต่อเลยไหม "

จีมินเดินออกมาเรียกผม  ในขณะที่มือของเขากำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดไปที่ปลายผม

ที่กำลังเปียกหมาดๆ

"  อื้ม "

ผมตอบ  ก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆกับจีมิน  เอาเจ้าจองมินไปไว้ที่อ้อมกอดของเขา แล้วโน้มริมฝีปากของผมจูบไปที่หน้าผากของ

จีมินเบาๆ

" จองกุกไปอาบน้ำก่อนนะ  ถ้าจีมินเหนื่อยก็นอนก่อนจองกุกเลยก็ได้ " 

 ผมบอกกับจีมิน   ก่อนจะเดินสวนเขากับเจ้าจองมินเข้าไปข้างในห้อง 

ซ่าส์ !!!

น้ำจากฝักบัวกระทบมาที่ใบหน้าของผม  ก่อนที่มันจะไหลผ่านลำตัวของผมไป

โกหก

ผมต้องโกหกจีมินอีกแล้ว   

แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่าพี่ยุนกิ  ยังคงอยู่ใกล้ๆตัวผมกับจีมินอยู่เลย   ทั้งๆที่พี่เขาจากพวกเราไปแล้ว

หรือว่าผมคิดมากไปเอง  

ใช่ผมคงคิดมากไปเอง   ผมรู้สึกแบบนั้นเพราะอย่างน้อยผมกับเขาก็เคยใกล้ชิดกัน .

ผมเดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับเนื้อตัวที่ยังคงเปียกหมาดๆ  ก่อนที่ผมจะเหลือบสายตาไปเห็นจีมินที่กำลังนอนอยู่บนเตียง

พร้อมกับเจ้าจองมิน

ใบหน้าที่หลับพริ้มนั้น  ผมอยากรักษามันเอาไว้ให้นาน

นานที่สุด  เท่าที่ตัวผมจะทำได้ .

ผมเดินมาทรุดตัวลง  นอนข้างๆกับจีมิน   ก่อนที่จะจับตัวของเขาให้เอนมาซบที่ไหล่ของผม

จีมินหันหน้ามาซบที่อกของผม พร้อมกับมือของเขาที่กอดผมเอาไว้ .

"  จองกุกรักจีมินนะ "

ผมสบถออกมาแบบนั้น  ก่อนจะโน้มริมฝีปากของผมจูบลงไปที่หน้าผากของจีมิน 

เช้าวันรุ่งขึ้น

ผมลืมตาตื่นขึ้นมา   หลังจากแสงอ่อนๆของพระอาทิตย์สาดส่องเข้ามาในห้องนอนของผม

" จองมินมานี่เร็ว "  

เสียงของจีมินดังแว่วๆเข้ามาในห้อง  ก่อนที่ผมจะลุกแล้วตื่นขึ้นไปดูด้วยอาการงัวเงีย  

จีมินหันหน้ามามองผม   ก่อนที่จะวิ่งเข้ามาหาผม  พร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสต้อนรับวันใหม่ที่ดีที่สุด  

" จองกุกอยากได้ของขวัญวันเกิดย้อนหลังจากจีมินไหม "   จีมินถามผม

" อื้ม "   ผมตอบ 

" งั้นจองกุกหลับตาก่อนนะ  แล้วจีมินถึงจะให้ "

ผมหลับตาตามที่จีมินบอก  ก่อนที่จีมินจะเอามือของเขามาปิดตาของผมเอาไว้อีกที    ริมฝีปากของจีมินเอื้อมมาแตะที่ริมฝีปากของผม  ก่อนที่เขาจะรีบล่ะมันออกมา

O_O

ผมเบิกตากว้าง   

" สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะจองกุก   เป็นไงชอบไหม "

" หึ "  ผมส่ายหน้า

" ทำไมอ่ะ "   จีมินทำหน้างงๆใส่ผม

ทันใดนั้นผมก็ดึงตัวของจีมินเข้ามาใกล้ๆกับผม    ก่อนที่สายตาของเราสองคนจะจ้องมองกัน  

ผมค่อยๆโน้มริมฝีปากของผมเข้าไปใกล้ๆกับจีมิน   ใบหน้าของจีมินมันเริ่มแดงระเรื่อออกมา   ทำให้ผมอดที่จะ....

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ...

" ไอ้เชี่ยจองกุก  มึงตื่นหรือยังเนี่ย  นี่มันแปดโมงแล้วนะเว้ย  มึงนัดคุยลูกค้ากับกูตอนแปดโมงครึ่งไม่ใช่หรอ

นี่มันจะได้เวลานัดแล้วนะ.. มึงมัวทำเชี้ยไรอยู่ว่ะ "

เสียงของไอ้แทฮยองมันมาทำลายบรรยากาศโรแมนติกของผมกับจีมินแต่เช้าเลย

ผมถอนหายใจออกมา  ก่อนจะเดินไปประตูให้กับมัน

" มึงมาโวยวายเชี่ยไรหน้าห้องกูแต่เช้าเนี่ย  ช่วยเกร็งใจเมียกูหน่อยได้ไหม "

" เออกูขอโทษ  แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาเกรงใจเวลาสวีทหวานของมึงกับเมียมึงหรือเปล่าว่ะ  งานของเราต้องมาก่อนนะเว้ย "  

" เออๆ  มึงเข้ามารอกูข้างในก่อน  เดียวกูขอเวลาไปล้างหน้าอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า  ซักประมาน 15 นาที เดียวกูออกมา "

ผมปล่อยไอ้แทฮยองนั่งอยู่ข้างนอกกับจีมิน  ก่อนที่ผมจะรีบเข้ามาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปกับเจอลูกค้ากับมัน

ผมกำลังนั่งอยู่ในรถของไอ้แทฮยอง   ผมกับมันทำงานเป็นประธานถือหุ้นรายใหญ่ของโรงแรมที่ผมกับไอ้แทฮยองเป็นคนร่วมทุนกันสร้างขึ้นมาครับ  จนตอนนี้โรงแรมของพวกเรากำลังไปได้สวย.

" คอยดูนะไอ้จองกุก  ถ้างานกูพลาดเงินลงทุนกองใหญ่จากหุ้นส่วนรายนี้แล้วล่ะก็   กูจะแย่งจีมินของมึงกับมาหากู "

" เชี้ยแทฮยอง  กูขอโทษครับ  กูขอโทษมึงจริงๆ  "

" มึงแมร่งอย่าทำเป็นเล่นนะเว้ยจองกุก  เงินลงทุนที่เขาจะร่วมลงทุนกับเรามันต้อง 100  ล้านเชียวนะมึง "

" จริงดิ  ใครว่ะ  "   ผมถาม

" กูก็ไม่รู้ว่ะ  เห็นบอกว่าเป็นเศรษฐีลำดับต้นๆของอเมริกาเลยนะมึง "

" ลำดับต้นๆเลยหรอ "     ผมสบถออกมา

เพียงแค่ไอ้แทฮยองมันพูดเพียงเท่านั้น  มันก็ทำให้ผมนึกถึงใครบางคนขึ้นมาทันที .

ผมกับแทฮยองพากันรีบเดินเข้ามายังที่นัดหมาย 

ก่อนที่ใครคนนั้นเขาจะรอพวกผมอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว

" ขอโทษครับที่พวกผมมาช้า  "

ผมพูดออกไปด้วยเสียงที่เหนื่อยหอบไม่แพ้กับไอ้แทฮยองที่ยืนอยู่ข้างๆผม   ก่อนที่ใครคนนั้นจะหันหน้ามามองพวกเราพร้อมกับรอยยิ้มเบาๆบนใบหน้า

" มาร์ค "   ผมกับไอ้แทฮยองเผลอหลุดเรียกชื่อนั้นมาพร้อมๆกัน

" หวัดดีครับ  หุ้นส่วนใหม่ของผม "

เขาพูด  พร้อมกับรอยยิ้มและสายตาที่  ผมรู้สึกว่ามัน..........

ผมบอกไม่ถูกเหมือนกันว่ามันคืออะไร 

แต่การมาของมาร์ค   มันคงมากกว่าการที่เขายอมเอาเงินจำนวนมากมาลงทุนกับพวกเราแน่ๆ

หรือว่าเขาจะมาเพราะ

ปาร์ค จีมิน

ตัดฉับ +++

Talk.

อุ๊ย !  มาร์คมาเกาหลีเพราะอะไรนะ  หรือว่าจะมาเพราะจีมินจริงๆ

ถ้าเป็นอย่างงั้น แล้วจองกุกจะรับมือกับมาร์ค  คนนี้ได้หรือเปล่า ...  ลุ้นค่ะลุ้น

[ คอมเม้นนะค่ะ  ไรต์ชอบอ่าน  อ่านทุกคอมเม้น ทุกคำติชม ทุกคำถามเลยค่ะ ]