คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : วันแรกที่มหาลัย
วันนี้เป็นวันแรกที่ยุนโฮต้องไปที่มหาวิทยาลัยกับพ่อ เพื่อกลับไปเรียนต่อให้จบ แต่ร่างสูงยังนอนคลุมโปรงอยู่ในห้องอยู่เลยก๊อก ก๊อก ก๊อก !!!
“คุณชายค่ะ สายมากแล้วนะค่ะตื่นเถอะ ท่านประธานรอนานแล้วนะค่ะ” ซองอินแม่บ้านประจำตระกูลชองขึ้นมาเรียก พร้อมกับเคาะประตูเพื่อให้ยุนโฮรู้สึกตัว จนร่างสูงตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงีย ก่อนจะลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ
“ฉันรู้แล้ว รอแป๊บเดียวฉันอาบน้ำก่อน เดียวจะตามลงไป” ยุนโฮรู้สึกเบื่อหน่ายกับกฎเกณฑ์ของบ้านหลังนี้เต็มที มือหนาหยิบผ้าขนหนู ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ
ณ.ห้องอาหาร
ประธานชองนั่งอ่านหนังสือพิมพ์พร้อมกับจิบกาแฟไปเรื่อยๆ จนกระทั่งซองอินเดินลงมา
“มันตื่นแล้วหรือยัง” ประธานชองถาม ก่อนจะวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ
“ตื่นแล้วค่ะท่าน กำลังจะตามลงมาค่ะ” ซองอินบอก ก่อนจะเดินจะยืนอยู่ข้างๆโต๊ะอาหารเหมือนกับทุกวันที่เคยทำ ซักพักยุนโฮก็เดินลง ก่อนจะเดินมานั่งบนโต๊ะอาหาร
“สายมากแล้ว แกรีบกิน ฉันจะไปรอแกที่รถ” พูดจบ ประธานชองก็ลุกเดินออกไป
ยุนโฮไม่สนใจ เขาหยิบซ้อมกับมีดขึ้นมา ก่อนจะหั่นขนมปังเข้าปากคำแล้ว คำเล่าจนอิ่ม มือหนาคว้าแก้วนมยกขึ้นมาดื่ม ก่อนจะลุกขึ้นไปที่รถที่จอดรออยู่
ณ.มหาวิทยาลัยชองชา
ข่าวการกลับมาเรียนต่อของยุนโฮถูกลือกันให้แซดในหมู่ของสาวๆที่คลั่งไคล้เขาอย่างมาก อาราก็พอได้ยินมาบ้าง แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ ยังคงตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือเพื่อจะสอบต่อเรียนหมอให้ได้
“นี่อารา เธอไม่สนใจเรื่องที่พวกฉันคุยกันบ้างหรอ” มินอาเพื่อนสนิทของร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอถามขึ้น อาราเงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะแสร้งยิ้มให้พร้อมกับส่ายหน้า
“ไม่อ่ะ ตอนนี้ฉันอยากจะเรียนให้ดีที่สุดเพื่อจะสอบเข้าต่อเรียนหมอให้ได้มากกว่า” อาราพูด ก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือของเธอต่อไป ซักพักเสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นเมื่อรถของประธานชองที่มีลูกชายคือชอง ยุนโฮ นั่งมาด้วยมาถึงหน้ามหาลัย มินอานั่งปลื้มอยู่ซักพัก แล้วก็วิ่งไปดูเหมือนกับพวกสาวๆพวกนั้นด้วย อาราเงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อย
“ทำไมต้องคลั่งกันขนาดนั้นด้วยนะ” อาราพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่เธอจะลุกแล้วเดินไปที่อื่น ระหว่างทางที่ร่างเล็กกำลังเดินไป เธอได้เดินสวนผ่านกับคิมแจจุงที่กำลังนั่งเล่นกีตาร์อยู่คนเดียว แจจุงไม่ค่อยที่จะสุงสิงกับใครมากหนัก เขาเลยไม่ค่อยมีเพื่อน ร่างเล็กยืนมองดูอยู่ซักพัก มือเรียวๆหยุดเล่น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองของอารา
“เธอสนใจดนตรีด้วยหรอ” แจจุงถามขึ้น ทั้งที่แต่ก่อนเขาจะเดินหนีทันที อาราอมยิ้มเล็กน้อย พร้อมกับเดินเข้าไปหาร่างบางใกล้ๆ
“ก็บางครั้ง ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องดนตรีมากเท่าไหร่ แต่ฉันชอบตอนที่นายเล่นกีตาร์นะ นายดูเท่มากเลยรู้ไหม”
อาราพูด ร่างเล็กเดินไปนั่งข้างๆแจจุง ก่อนจะหันมายิ้มให้
“ งั้นหรอ! ถ้างั้นฉันขอตัวนะ” แจจุงพูดด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง ก่อนจะลุกเดินจากไป
“แต่ฉันพอจะเล่นเปียโนได้นะ นายอยากฟังไหม” อาราตะโกนบอกกับแจจุงทันที เพราะเธอไม่อยากให้เขาเข้าใจเธอผิด ร่างบางหยุดเดิน ก่อนจะค่อยๆหันมามองที่เธอ
“อยากซิ” เขาตอบ ก่อนจะยิ้มให้กับอารา ทั้งคู่พากันเดินไปที่ห้องซ้อมดนตรี
ณ.ห้องซ้อมดนตรี
อารานั่งลง ก่อนนิ้วเรียวๆจะเริ่มบรรเลงเสียงเปียโนที่อยู่ตรงหน้า โดยมีแจจุงยื่นดูอยู่ข้างๆ อาราหันมามองหน้าของแจจุงเป็นระยะๆ ตอนนี้หัวใจของเธอเริ่มเต้นรั่วไปหมด เธอรู้สึกตื่นเต้นเหลือเกิน ซักพักเสียงเปียโนก็จบลง สายตาของอาราหันมามองแจจุงทันที
“เป็นไงบ้าง พอใช้ได้ไหม” อาราถาม ก่อนแจจุงพยักหน้า แล้วเอื้อมมือมาจับมือเรียวของอาราเอาไว้ ร่างเล็กสัมผัสถึงความรู้สึกที่อบอุ่นที่แจจุงมีให้ได้ ถึงแม้ว่าเขาจะดูเป็นคนเย็นชาก็ตาม
“ดูแลมือของเธอคู่นี้ให้ดีนะ” แจจุงบอก พร้อมกับสายตาที่จ้องมองไปยังใบหน้าใสๆของอารา
แววตาที่อบอุ่นคู่นั้นทำให้ตอนนี้ร่างเล็กเริ่มรู้สึกหวั่นไหวไปหมด แจจุงค่อยๆก้มหน้าเข้ามาใกล้กับริมฝีปากของอารา ก่อนจะจูบไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ แล้วค่อยๆละออกมา
“ฉันไม่เคยมอบจูบให้ผู้หญิงคนนั้นไหนมาก่อนนอกจากแม่ของฉัน เธอเป็นคนแรก แล้วอย่าให้ผู้ชายคนนั้นมาจูบทับรอยของฉันนะ” แจจุงปล่อยมือออกจากอารา ก่อนจะเดินจากไป ร่างเล็กได้แต่อึ้งจนทำอะไรไม่ถูก มือเรียวค่อยๆลูบไปที่ริมฝีปากอย่างไม่น่าเชื่อ
“นี่เขากำลังบอกรักเราหรอเนี่ย”อาราพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความเขิน ร่างเล็กเดินออกมาจากห้องซ้อมดนตรี ก่อนจะเดินไปที่ห้องเรียนเพื่อเรียนวิชาต่อไป
ณ.ห้องเรียน
นักเรียนทุกคนกำลังนั่งรออาจารย์ที่จะมาสอนพวกเขาอยู่ซักพัก อาจารย์ก็เดินเข้ามา พร้อมกับลูกชายของท่านประธานชอง ผู้อำนวยการของที่นี่
“นักศึกษาทั้งหมดทำความเคารพ” หัวหน้าห้องสั่งทันที เมื่ออาจารย์เดินเข้ามาถึง
“เอาแหละนักศึกษาทุกคน วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้พวกเธอรู้จัก เชิญแนะนำตัวได้เลยจ๊ะ” อาจารย์คนนั้นบอก ก่อนจะหันไปมองร่างสูงที่ยืนอยู่
“หวัดดีเพื่อนๆทุกคน ฉันชื่อชอง ยุนโฮ พึ่งเข้ามาเรียนใหม่ ขอคำแนะนำด้วยนะ” ร่างสูงก้มหัวลงเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา พอดีกับที่อาราไม่ทันสังเกต เธอเลยไม่รู้ตัวว่าศัตรูกำลังเคลือบคลานเข้ามาใกล้เธอแล้ว ร่างเล็กหันไปหน้าห้องก็ตกใจทันทีเมื่อเห็นหน้าของร่างสูง
“นั้นคนที่ขับรถเฉียวฉันเมื่อวานนี่น่า” อาราอุทานขึ้นมา ก่อนมินอาจะหันไปมองหน้าของยุนโฮให้ชัดๆ แล้วหันกลับมามองที่เพื่อนสาว
“เธอแน่ใจหรอว่าเค้า” มินอาถามเพื่อความแน่ใจ เธอไม่อยากจะเชื่อที่อาราพูดเลย
“แน่ใจซิ หน้าตาของเขาฉันไม่มีวันลืม ผู้ชายที่นิสัยแย่อย่างเขา ฉันไม่มีวันลืมได้แน่” อาราพูด พร้อมกับเริ่มกำหมัดแน่น ซักพักยุนโฮก็เดินมา สายตาเหลือบไปเห็นร่างเล็กพอดี
“ยัยปากร้าย นี่เธอเรียนอยู่นี่ด้วยหรอ” ยุนโฮถาม ก่อนจะนั่งลงตรงที่ว่างข้างๆกับเธอ
“ฉันไม่นึกเลยนะ ว่าฉันจะต้องมาเจอนายที่นี่อีก” อาราพูดด้วยความโกรธ ก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่น ทุกคนนั่งเรียนกันไปได้ซักพัก ก็ได้เวลาพักเที่ยง ยุนโฮยิ้มที่มุมปากทันทีเมื่อหันไม่มองหน้าของอารา ก่อนจะคิดแผนดีๆที่จะแกล้งอาราเอาไว้ในหัวของเค้า
“อาราตามครูมานี่หน่อยซิ” ครูประจำชั้นเรียก ก่อนร่างเล็กจะลุกเดินจากไป
ยุนโฮได้ที เขาสังเกตเห็นหนังสือหนึ่งวางไว้บนโต๊ะของเธอ พร้อมกับหนังสือเรียน จึงหยิบมาดู
“นี่มันหนังสือเตรียมหมอนี่น่า นี่ยัยนี่อยากจะเป็นหมอหรอกเนี่ย”
ร่างสูงเปิดอ่านอยู่ซักพัก ก็เปิดไปเจอเข้ากับรูปของแจจุง ที่อาราแอบถ่ายเอาไว้
“นี่คงจะเป็นแฟนของยัยนี่ซินะ” ยุนโฮอ่านหนังสือเล่มนั้นอยู่ซักพัก อาราก็เดินเข้ามา ร่างสูงรีบเก็บหนังสือเล่มนั้นเข้าไปในกระเป๋าของเขาทันที ก่อนอาราจะหันมามองหน้าเค้า แล้วเดินมาเก็บหนังสือของเธอเข้าไปในกระเป๋า
“หนังสือเตรียมหมอ หนังสือเตรียมหมอของฉันหายไปไหน ฉันจำได้ว่าฉันเอาไว้ตรงนี้นี่น่า” ร่างเล็กค้นหาหนังสือเล่มนั้นรอบโต๊ะ จนกระทั่ง!
“หาหนังสือเล่มนี้อยู่ใช่ไหม” ยุนโฮเอาหนังสือเล่มนั้นออกมา
“เอาหนังสือของฉันคืนมานะ” อาราโผเข้าไปเพื่อจะแย้งหนังสือคืนจากร่างสูง แต่ทำไม่ได้เพราะว่ายุนโฮแรงเยอะและสูงกว่าเธอมาก
“อยากได้คืนมากหรอก งั้นเธอก็ยอมให้ฉันจูบเธอซิ ฉันถึงจะคืนหนังสือเล่มนี้ให้” ยุนโฮยื่นข้อเสนอขึ้น ร่างเล็กยืนลังเลอยู่ซักพัก ก่อนจะตอบตกลง ยุนโฮค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆกับริมฝีปากของอาราทันที หญิงสาวยืนตัวแข็ง ไปหมด พร้อมกับหลับตาปี๋ ทันใดนั้นแจจุงเดินเข้ามาเห็นพอดี ร่างบางโผเข้ามาผลักตัวของยุนโฮออกห่างจากอารา ก่อนจะต่อยไปที่ปากของเขาอย่างแรง จนร่างสูงล้มลงไปกองกับพื้น
“แกไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องตัวเธอจำเอาไว้” พูดจบ แจจุงก็จับมือของอารา ก่อนจะเดินออกไป มือหนาค่อยๆเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะยิ้มอย่างสะใจ
“คงหึงกันมากซินะ ฉันจะใช้ข้อเสียของนายนี่แหละ แก้แค้นยัยนี่ที่มาปากเสียใส่ฉัน”ร่างสูงพยุงตัวเองลุกขึ้นจากพื้น ก่อนจะก้มลงไปเก็บหนังสือของอาราขึ้นมา เย็นวันนั้นแจจุงเป็นคนไปส่งอาราที่บ้าน อาราได้แต่นั่งมองแจจุงด้วยความรู้สึกที่ผิด เธอไม่น่าที่จะทำแบบนั้นเลย
“โกอารา ทีหลังอย่าทำแบบนั้นอีกนะ ฉันไม่ต้องการให้ผู้หญิงของฉันไม่ยุ่งกับผู้ชายคนอื่น" อาราพยักหน้ารับคำ ก่อนจะเปิดประตูเดินลงไปจากรถ
“กลับบ้านดีๆนะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน” อาราพูด ก่อนจะโบยมือลา แล้วเดินเข้าบ้านไป
ความคิดเห็น