คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 : ไว้ใจเขาและเธอ
ตึก
ตึก
!!
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะ ก่อนที่จะเห็นจองกุกกำลังนั่งอยู่คนเดียว
“ยุนกิล่ะ” ผมถาม ในขณะที่เดินเอาน้ำมาวางที่โต๊ะ
“ไม่รู้ซิ..ทำไมหรอ” จองกุกแสร้งเงยหน้าขึ้นมาถามผม ก่อนที่ผมจะส่ายหน้าให้กับเค้าเบาๆ แล้วทรุดตัวลงนั่งทำรายงานข้างๆกับเค้าเหมือนเดิม
.
.
“เออนิจีมิน! เดียวกูมานะ”
“จะไปไหนหรอ”
“พอดีจะไปหาเนื้อหามาเพิ่มอีกหน่อยนะ กูว่าเนื้อหาของกูมันยังน้อยไป “
“อืม...เดียวเขียนหน้านี้เสร็จแล้ว กูตามไป”
จองกุกพยักหน้ารับคำของผม ก่อนที่จะดันตัวเองลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินตรงไปทางห้องสมุดตามที่เค้าบอกผม
ผมนั่งมองจองกุกจนเค้าลับตาผมไป..ก่อนที่จะก้มหน้าก้มตาทำรายงานของตัวเองต่อไป
.
.
5 นาทีก่อน...!!
ปัก..!!
ปากกาถูกวางลงบนหนังสือ ก่อนที่ยุนกิจะยื่นปลายเท้าออกไปเขี่ยที่ขาของจองกุก ร่างสูงรีบเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความตกใจ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของยุนกิทันที ก่อนที่เค้าจะยื่นมือไปสัมผัสที่แขนของจองกุก แล้วค่อยๆล่ะมันออกมา มือเรียวรีบคว้ามือเล็กนั้นเอาไว้ทันที ก่อนที่จะยื่นริมฝีปากจูบลงไปที่บนมือนั้น
“ทำแบบนี้ ไม่กลัวจีมินมาเห็นหรือไง”
“งั้นหรอ. งั้นกูกับมึงไปหาที่ลับๆกินกันไหมล่ะ ยุนกิ”
ยุนกิถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่จะชักมือออกมาจากจองกุก ก้มหน้าลงไปเขียนข้อความบนกระดาษโน๊ตแผ่นหนึ่ง
แล้วยื่นไปแนบเอาที่อกของจองกุกเอาไว้
“แล้วเจอกันนะ”พูดจบ ร่างบางก็รีบเก็บข้าวของเข้ากระเป๋า ก่อนจะเดินจากไป..
( กูจะไปรอมึงที่ห้องเก็บหนังสือนะ แล้วเจอกัน )
( จองกุก )
ห้องเก็บหนังสือ
ตึก
ตึก
!!
ผมเดินไปตามทางเรื่อยๆ ก่อนที่จะเห็นยุนกิยืนรอผมอยู่จริงๆ รอยยิ้มที่แสนยั่วยวน ทำให้ผมแทบอดใจไม่ไหว
ผมรีบดันตัวยุนกิติดไปกับประตู ก่อนที่จะเอื้อมมือบิดลูกบิดประตูนั่น แล้วดันตัวเค้าเข้าไป ในขณะที่ริมฝีปากของเราสองคนยังคงเชื่อมกันอยู่เลย ผมถอนริมฝีปากของตัวเองออกมาจากริมฝีปากเล็กๆของยุนกิ พร้อมกับมือที่กุมข้างแก้มของเค้าเอาไว้
“นึกว่ามึงจะไม่มาซะแล้วจองกุก”
“กูจะปล่อยให้มึงรอกูเก้อได้ยังไงล่ะยุนกิ เรามาต่อให้กันให้จบ ก่อนที่จีมินจะเข้ามาหาเราที่นี่เถอะนะ”
“อื้ม...”
กระดุมเสื้อของยุนกิถูกปลดออก ก่อนที่ผมจะจับมันลงไปกองอยู่ตรงแขนของเค้า
พร้อมกับโน้มริมฝีปากของตัวเองไปสัมผัสที่ต้นคอขาวของเค้า
อืออือ...อืออือ...!!!
เสียงครางของยุนกิดังอยู่ที่ข้างหูของผมเบาๆ พร้อมกับมือของเค้าจะจับต้นแขนของผมเอาไว้แน่น..
ก่อนที่มันจะกลายเป็นกิจกรรมที่เร้าร้อนของพวกเราสองคน ลับหลัง ปาร์คจีมิน ที่เป็นแฟนตัวจริงของผมเอง
อะอะอะ...อ่ะ....!!!
น้ำในร่างกายของผมพุ้งเข้าไปในตัวของยุนกิ ในขณะที่ร่างกายของเราสองคนยังเชื่อมประสานกันอยู่ มือกุมกันแน่นทั้งสองข้าง
ก่อนที่ผมจะดันตัวเองออกมา พร้อมกับเหงื่อที่มันชุ่มตัวผมไปหมด
“ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยซะยุนกิ เดียวกูจะออกไปก่อน”
ผมบอกในขณะที่กำลังดึงกางเกงของตัวเองขึ้นมาใส่ รูดซิบขึ้นให้เรียบร้อย แล้วเปิดประตูออกไปทำเป็นแสร้งนั่งรอจีมินอยู่ที่โต๊ะ โดยที่ไม่ได้หันกลับไปมองคนที่ผมเพิ่งมีอะไรด้วยเลย..
.
.
ร่างบางดันตัวเองลุกขึ้น ก่อนที่จะจับเสื้อขึ้นมาใส่กระดุมให้เรียบร้อย สายตาจ้องมองไปที่หน้าประตูอย่างพึ่งพอใจ
ก่อนที่จะหยิบซองถุงยางที่จองกุกทิ้งเอาไว้ขึ้นมาถ่ายรูปเพื่ออัพ
IG
สเตตัส #
ความสัมผัสแบบไม่เปิด #
มีความสุขจัง
# แล้วเจอกันอีกนะ
รอยยิ้มปรากฏริมฝีปากของยุนกิ ก่อนที่เค้าจะปล่อยซองถุงยางนั้นตกลงพื้น
" คนของมึง กูขอเถอะนะจีมิน"
เสื้อผ้าถูกใส่เรียบร้อย ก่อนที่ร่างบางจะเปิดประตูเดินออกมาจากห้อง ในขณะที่แทฮยองเดินผ่านมาพอดี..
สายตาของทั้งคู่จ้องมองกัน ก่อนที่ยุนกิจะเสยหน้าหนีไปทางอื่น แล้วเดินเชิดหน้าผ่านไป..
ภายในห้องสมุด
จองกุกกำลังนั่งรอจีมินอยู่ที่โต๊ะ ก่อนที่ร่างเล็กจะรีบเดินเข้ามา
กระเป๋าถูกวางลง ก่อนที่จองกุกจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าแฟนของตัวเอง พร้อมกับแสร้งยิ้มให้
“จองกุกทำไมเหงื่อชุ่มแบบนั้น ร้อนหรอ” จีมินถาม
“อะ..อะ..อื้ม...ร้อน ร้อนมากเลย เดียวถ้าเราหาข้อมูลกันเสร็จแล้ว เรารีบกลับห้องกันเถอะนะ กูอยากไปอาบน้ำแล้ว”
“ได้ดิ..งั้นรีบหากัน จะได้รับกลับ”
ร่างเล็กบอก ก่อนที่จะเดินไปที่ล็อคหนังสือ เพื่อหาข้อมูล โดยที่ไม่รู้เลยว่าแฟนของตัวเองพึ่งไปทำอะไรกับเพื่อนสนิทของตัวเองมา
ติ้ด...!!
“ใครส่งอะไรมาหรอ...”
“อ่ะ..ปะ.ปะ..ป่าว คือไอ้นัมจุนมันส่งรูปหมาที่บ้านมาให้ดูน่ะ”
“อื้ม...ยังไร้สาระเหมือนเดิมเลยนะ ไอ้นัมจุนเนี่ย”
ร่างสูงพยักหน้า ก่อนที่จะแสร้งยิ้มให้เพื่อกลบเกลื่อนสีหน้าของตัวเอง โดยที่ไม่รู้เลยว่าสิ่งเค้าทำก่อนหน้านี้
แทฮยองจะเดินผ่านมาเห็นเข้าพอดี..
อ่านจบแล้วอย่าลืม คอมเม้น โหวต แชร์ ให้ไรต์ด้วยนะคะ ^^.
ความคิดเห็น