[ Fic BTS ] -Love and Tears- [ KooKGA ]

ลำดับตอนที่ #18 : 18

คอนโดxx

สายตาของผมมองไปแผ่นหลังของจีมิน   ก่อนที่ผมจะเดินไปหยุดยืนข้างๆกับเค้า

สายตาเหม่อมองไปยังบรรยากาศยามค่ำคืนที่อยู่เบื้องหน้าของเราสองคน

" มรึงมีความสุขจริงๆหรอ  จีมิน  "

" อื้ม !  มรึงถามทำไม  "

ผมถอนหายใจออกมา  ก่อนจะหันหน้าไปมองจีมิน

" มรึงไม่คิดหรอว่าจองกุกกำลังเล่นละครหลอกมรึงอยู่   ก่อนหน้านี้มันอยากจะวิ่งหนีออกมาจากชีวิตของมรึงจะตาย   แล้วจู่ๆ  มันก็กลับมาหามรึง   มันไม่แปลกหรอ  "

" หื้ม !  กูไม่สน  ว่าเค้าจะโกหกกูหรือเปล่า  กูสนแค่ว่าจองกุกกลับมากู  อยู่กับกูก็พอ "

" กูว่ามรึงกำลังหลอกตัวเอง "

" แล้วมรึงจะสนทำไม  กูกับมรึงเราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย  หรือว่า  มรึง.....!!  "

ทันใดนั้นเองที่ผมเอื้อมมือไปดึงตัวจีมินเข้ามาใกล้ๆ

สายตาจ้องมองเข้าไปในแววตาที่วูบไหวนั้น    แต่ทำไมผมถึงสัมผัสได้ถึงแต่ความกลัวที่มันอยู่ในใจของเค้าทำนั้น

ผมปล่อยมือออกจากจีมินทันที

โดยไม่มีคำตอบอะไรออกจากปากของผมในตรงนั้นเลย 

"  ไง ! ทำไมไม่ตอบกูล่ะ  คิมแทฮยอง   "

เฮ้อ...!!!

ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

ก่อนจะหันไปเอาริมฝีปากของผมประกบกับริมฝีปากของจีมินเอาไว้   พร้อมมือที่ล็อคข้อมือเล็กๆของจีมินเอาไว้แน่น

กูทำได้เท่านี้

กูไม่สามารถบอกความในใจอะไรกับมรึงได้เลย  ปาร์คจีมิน

เพราะถึงยังไง  กูก็แพ้อยู่ดี..!!

หลังจากนั้นผมก็ค่อยๆล่ะริมฝีปากออกมาจากเค้า   ก่อนที่จีมินจะค่อยๆลืมตาแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผม

" ดูแลตัวเองให้ดีๆ  ถ้าจองกุกมันทำให้มรึงเสียใจ 

ให้นึกถึงกูเป็นคนแรกรู้ไหม  กูคนนี้จะคอยอยู่ข้างๆ มรึงเอง  ปาร์ค  จีมิน  "

ถ้าโลกใบนี้มีเพียงเราสองคนก็คงดี

เพราะหัวใจของนาย  จะได้มีเพียงฉันคนเดียวเท่านั้น

มินยุนกิ

ผมก้มลงมองแหวนที่อยู่บนนิ้วของผม

ก่อนที่ยุนกิจะเดินเข้ามา  แล้วสวมกอดผมเอาไว้จากทางด้านหลัง

ใบหน้าแนบลงที่แผ่นหลังของผมเบาๆ  

เฮ้อ...!!

" เป็นอะไร  มาหาว่าที่คู่หมั้นอย่างกูทั้งที   ถอนหายใจเลยนะมรึงยุนกิ  "   

ผมแกล้งแซวไปแบบนั้น   ทั้งๆที่ในใจก็รู้ดีว่ากลุ้มใจเรื่องอะไร

" กูเหนื่อยว่าโฮซอก ..  ทั้งๆที่รับแม่เอาไว้ว่าจะดูแลจองกุกให้สุดความสามารถของตัวเอง 

แต่ว่า...กูยิ่งเห็นเค้าสองคนอยู่ด้วยกันทีไร   หัวใจของกูมันก็เจ็บทุกที   " 

ผมแกะมือของยุนกิออกจากเอวของผม

ก่อนจะหันหน้ามาแสร้งยิ้มให้กับเค้า   แล้วดึงตัวเค้าเข้ามากอดเอาไว้

" ถ้าเหนื่อยมรึงก็ทนออกมาซิยุนกิ   เพราะยังไง ! อีกไม่นานกูกับมรึงก็จะต้องแต่งงานกันอยู่แล้ว  ทำดีไปมันก็เท่านั้น    เลิกเถอะนะ..."

" โฮซอก "

ยุนกิพูดออกมาเพียงเท่านั้น   ก่อนจะเงียบไป

ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมขอ   มันยากที่ยุนกิจะทำให้ผมได้  

แต่บางครั้ง...ผมก็อยากจะเห็นแก่ตัวก็เรื่องพวกนี้บ้าง.....!!

" ไม่อยากถูกมองข้าม .....ไม่อยากอีกแล้ว  "

Talk...

ตอนใหม่มาแล้วจ้า  ขอโทดที่หายไปนานนะ 

อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะค่ะ  ^^