[ Fic BTS ] -Love and Tears- [ KooKGA ]

ลำดับตอนที่ #16 : 16

การทำเราเก็บเค้าเอาไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ

นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะลืมเค้าไปจากหัวใจของเราใช่ไหม

ทุกสิ่งทุกอย่างมันยังคงอยู่ที่เดิม

.  เราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะฮะ   พี่ยุนกิ  .

คำพูดนี้ยังคงวนอยู่ในหัวสมองของผม

ท่ามกลางรอยยิ้มของใครคนนั้น   คนที่ผมโหยหาเค้าเหลือเกิน

แล้วใครกันล่ะ......!!!

1

2

3

เคีย...!!

.............................................................................

SG :

ผมรีบวิ่งมาที่หน้าห้องฉุนเฉิน   หลังจากที่ได้รับข่าวจากไอ้จิน

น้ำตาของผมมันแทบจะไหลออกมาจนจะเป็นสายเลือดแล้ว   ทุกอย่างมันเป็นความผิดของผมเอง

ถ้าผมไม่หนีเค้าไป  ถ้าผมเข้มแข็งมากว่านี้    เรื่องแบบนี้มันก็คงจะไม่เกิดขึ้น

"  ยุนกิ !  มากับแม่หน่อยลูก  แม่มีเรื่องจะคุยด้วย "

" ครับแม่ "

ผมเดินตามแม่มาที่ริมระเบียงด้านนอก   ก่อนที่แม่จะหันมามองหน้าผมพร้อมกับน้ำตาที่มันคลออยู่ในเบ้า  แต่ท่านก็ยังแสร้งยิ้มเบาๆให้กับผม

"  แม่ขอถามจริงๆ  ยุนกิชอบจองกุกใช่ไหมลูก  "

ผมนิ่งไปซักพัก  หลังจากที่เจอคำถามนี้จากแม่

เพราะผมเอง  ก็ไม่รู้ว่าจะบอกกับแม่ว่ายังไงดี   ทั้งความรู้สึก  ทั้งความจริงที่ผมกำลัง....!!

"  คือว่าผม ...  "

" ถึงยุนกิจะไม่บอกกับแม่ตอนนี้ก็ไม่เป็นไร  แต่แม่อยากจะบอกว่าที่ผ่านมา   จองกุกรู้สึกดีกับยุนกิมาโดยตลอด  แต่เป็นเพราะแม่เอง  ...  ที่ทำให้จองกุกเปลี่ยนไป  "

"......."

ติ้ด...ติ้ด...!!

ผมนั่งกุมมือจองกุกเอาไว้   พร้อมกับสายตาที่จ้องมองเค้าด้วยความเป็นห่วง

.  ถ้าแม่ไม่พล่ำบอกจองกุกเรื่องสถานะของยุนกิให้กับจองกุกฟังทุกวัน   จองกุก  กับ  ยุนกิ  เองก็คงไม่มาบาดหมาดมองหน้ากันไม่ติดแบบนี้   แม่ขอโทษนะลูก  .

ลืมตาตื่นขึ้นมาเถอะนะจองกุก  

ฟื้นขึ้นมาเถอะนะ   นายจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันยอมแล้ว   แค่ขอให้นายฟื้น

จะเกลียดฉันต่อไปก็ได้   ฉันยอมแล้ว 

ยุนกิ  ยอมจองกุก  ทุกอย่างแล้ว...!!

ผมเดินออกมาจากห้องพักฟื้นซักพัก   พร้อมกับปาดคาบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าของตัวเองออก

" จิน  โฮซอก  นายสองคนกลับไปพักกันก่อนเถอะนะ  พรุ่งนี้มีงานแต่เช้ากันไม่ใช่หรอ "

" แล้วมรึงล่ะยุนกิ "

" กูจะอยู่เฝ้าจองกุกที่นี่... ฝากแม่กลับไปเอาเสื้อผ้ามาให้ผมด้วยนะครับ  "

.

.

.

" ทำเค้าเจ็บ...แล้วยังมีหน้ามาอยู่ดูแลเค้าอีกหรอ "

เสียงของจีมินทำให้ผมหันหลังกลับไปมอง  

ก่อนที่จีมินจะโผล่เข้าตบที่ใบหน้าผม

เพี้ย...!!

" ออกไป  ออกไปเลยนะ    เพราะมรึงจองกุกถึงได้เจ็บแบบนี้    เพราะมรึง  เพราะมรึงคนเดียว  "

โฮซอกกับไอ้จิน  พยายามแยกจีมินออกหาจากผม

ก่อนที่ผมจะเงยหน้าขึ้นมามองมันพร้อมกับน้ำตา    

" มรึงคิดว่ากูไม่เจ็บหรอ  มรึงคิดว่ากูไม่รู้สึกอะไรหรอ   ใช่มรึงพูดถูกทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะกู  กูผิดเอง   แต่ขอให้กูอยู่ดูแลจองกุกจนกว่าเค้าจะฟื้นได้ไหม   "

"......."

จีมินได้ตอบอะไรผม   

เค้าสะบัดตัวออกจากโฮซอกแล้วก็ไอ้จิน   ก่อนจะหันหลังเดินจากไปพร้อมกับ  แทฮยอง  

ผมอยู่ดูแลจองกุกอยู่เป็นอาทิตย์ๆไม่มีทีท่าว่าเค้าจะลืมตาตื่นขึ้นมาเลย

ทำไมถึงไม่เป็นผม

ทำไมถึงไม่เป็นผม

ที่มานอนหลับเป็นเจ้าชายแบบนี้...!!

"  ได้ยินเสียงของพี่ไหม  จองกุก  "

ปลายนิ้วขยับ   ก่อนที่เค้าจะลืมตาตื่นขึ้นมามองผม

O_O

ตัดฉับ++++++

Talk...

ตอนใหม่มาแล้วจ้า  

อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะค่ะ  ^^