ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic BTS ] OVER LOVe 18+ ( vmin x vga )

    ลำดับตอนที่ #12 : ความเชื่อใจที่ไม่เคยมีอยู่จริง

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.พ. 60









    ผมก้าวเท้าขึ้นไปบนรถบัสเพื่อกลับบ้านเหมือนกับทุกที    ก่อนจะเหลือบสายตาหันไปมองตรงที่แทฮยองชอบยืนแอบมองผมประจำ

     

    แต่ตอนนี้ไม่มีเค้าแล้ว

    คิมแทฮยองที่ผมเคยรู้จักเป็นเพียงจินตนาการของผม

    ส่วนคนที่อยู่กับผม   เค้าเป็นคนที่ผมไม่เคยเข้าไปอยู่ในโลกของเค้าได้เลย

    ผมเป็นเพียงคนที่เค้าผ่านมาเจอ  แล้วก็จากไปเท่านั้น

    แล้วนอกนั้นล่ะ - แทฮยอง - กูเป็นอะไรสำหรับมรึง

     

     

    น้ำใสๆค่อยๆไหลออกมาจากนัยน์ตาของผม   พร้อมกับมือที่กำหนังสือที่อยู่บนตักเอาไว้แน่น

    ก่อนจะเอนหัวไปพิงข้างกระจกรถ







    ( แทฮยองมันไม่ได้ดีอย่างที่พี่คิดนะฮะ  )


    ผมหวนกลับไปคิดถึงคำพูดที่จีมินตะโกนบอกผม
    แต่ผมเชื่อ  !
    เชื่อว่าสักวันเค้าจะต้องหยุดอยู่ที่ผมเพียงคนเดียว  
    คิมแทฮยองจะต้องเป็นของผมคนเดียว  และ  ตลอดไป   








    บ้านตระกูลมิน..!!


    ปัก..++


    ปลายมีดค่อยๆหั่นลงไปที่เนื้อเสต็ก   ก่อนที่ร่างเล็กจะยกเข้าปาก  
    ถึงจะเป็นการทานอาหารเย็นของครอบครัว  แต่มันก็เงียบจนแทบรู้สึกอึดอัด จนหายไม่ออก


    " ยุนกิ  อาทิตย์พ่อกับแม่จะไปดูงานที่อเมริกานะลูก  ช่วงที่แม่ไม่อยู่ก็ดูแลตัวเองดีๆนะ  "

    " ครับแม่ "

    " แล้วหมู่นี้แทฮยองไปไหนล่ะ  แม่ไม่ค่อยเห็นเค้ามาขลุกอยู่กับลูกเหมือนแต่ก่อนเลย "

    " หมู่นี้แทฮยองไม่ค่อยว่างนะครับ  "




    พรึ่บ.!!
    หนังสือพิมพ์ถูกพับแล้ววางเอาไว้ที่เดิม   ก่อนที่ยุนกิจะหันไปมองหน้าของผู้เป็นพ่อด้วยความตกใจ
    ก่อนจะหันกลับมา

    " ถ้ามันพร้อมเมื่อไหร่  ก็บอกให้มันมาเจอพ่อบ้านหน่อยก็แล้วกัน  บอกมันว่าพ่อกับแม่อยากเจอ "

    " คุณค่ะ "


    พ่อของพูดเพียงเท่านั้น   ก่อนจะอารณ์เสีย  แล้วเดินจากไป 
    ปล่อยให้ผมนั่งอยู่เพียงลำพัง    ปลายนิ้วกำเข้าหากันแน่นด้วยความกลัว
    กลัวว่าซักวันผมจะไม่เหลือใครเลย












    มหาลัย XX



    ผมกำลังจะเดินไปที่ห้องเรียน   ก่อนที่ผมจะเดินสวนกับแทฮยอง
    แทฮยองเหลือบสายตาของเค้ามามองผม  ก่อนจะหันกลับไป


    "  เดียวแทฮยอง "

    ผมเปล่งเสียงตะโกนออกไป    ก่อนที่แทฮยองจะหยุด
    แล้วหันหน้าของเค้ากลับมามองผม


    " รุ่นพี่ยุนกิมีอะไรกับผมหรอครับ "

    " เลิกทำแบบนี้จะได้ไหม  เลือกเมินพี่   ไม่สนใจพี่ซักทีจะได้ไหมคิมแทฮยอง   มันเจ็บ  มันเจ็บจริงๆนะ "


    ผมเงยหน้าบอกกับความรู้สึกนั้นกับเค้าพร้อมทั้งน้ำตาแบบไม่อาย
    แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่าความรู้สึกที่ผมมีต่อเค้า   มันส่งไปไม่ถึงใจของคนที่อยู่ตรงหน้าของผมเลย


    " ผมขอโทษนะครับ   แต่ผมว่าเราเลิกกันเถอะ  
    ผมไม่อยากคบกับพี่อีกต่อไปแล้ว   ผมเบื่อที่ต้องแสร้งทำเป็นว่ารักพี่   แคร์พี่   ทั้งที่จริงแล้ว  ผมไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย   เราจบกันแค่นี้เถอะ "


    O_O


    ผมได้แต่อึ้ง    
    ในที่สุด  คิมแทฮยองก็ทิ้งผมไปจริงๆ 

    ผมถึงกับทรุดตัวลงไปนั่งกองกับพื้น    
    พร้อมกับน้ำตาที่หยดลงมา    
    ทุกอย่างมันว่างเปล่าไปหมด    ไม่มีอีกแล้ว    ผมไม่มีคิมแทฮยองที่คอยอยู่เคียงข้างผมอีกต่อไปแล้ว

    ทำไมกัน   
    ทั้งที่ให้ใจไปขนาดนี้   ทั้งที่เชื่อใจว่าจะต้องกลับมาขนาดนี้แล้วแท้ๆ
    แต่ทำไม....!!!



    " เลวที่สุดดดดดดดดดด "



    เพี้ย...!!


    ผมดันตัวเองลุดขึ้นจากพื้น    ก่อนจะยื่นมือของผมไปตบกระทบกับใบหน้าของคิมแทฮยอง

    " ไอ้คนทรยศ "

    ผมพูดคำนั้นออกมา   พร้อมกับหัวใจของผมที่มันแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
    คำพูดหวานๆ   เสียงหัวเราะ  รอยยิ้มที่ผมเคยได้จากเค้า   มันเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเลยใช่ไหม


    " ...... "

    แทฮยองไม่ได้พูดอะไรกับผมเลย    เค้าก้มหน้าลงไปเก็บหนังสือ 
    ก่อนจะหันหลังแล้วเดินไปจาก



    ทำไม
    ทำไมถึงได้เย็นชาได้มากขนาดนี้   คิมแทฮยอง

    ( ผมสัญญาว่าผมจะรักและดูแลพี่ตลอดไป  )








    ผมก้มลงไปหยิบหนังสือเรียนขึ้นมา
    ก่อนที่รูปคู่ของผมกับแทฮยอง  จะร่วงหล่นออกมาจากหนังสือเล่มนั้น


    ผมดันตัวเองลุกขึ้นจากพื้น
    ก่อนจะก้าวเท้าเดินผ่านรูปนั้นไป    
    ทุกอย่าง  มันกลายเป็นอดีตสำหรับกูกับมรึงแล้วใช่ไหมแทฮยอง


    ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ เส้นคั้น
    อัพตอนใหม่ให้แล้วนะค่ะ   อ่านจบแล้ว อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจในไรต์ด้วยนะค่ะ






     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×