[ Fic BTS ] OVER LOVe 18+ ( vmin x vga )

ลำดับตอนที่ #9 : คำสัญญาที่แสนจะทรมาน

ความรักที่มันไม่มีทางให้เดินไปต่อ

มันก็เหมือนกับหนามคมๆที่คอยทิ่มแทงหัวใจของเรา

ด้วยความทรงจำของวันเก่าๆ ที่หวนกลับมา

บ้านตระกูลปาร์ค

พรึ่บ...!!!

ผ้าม่านถูกเปิดออก  เพื่อตอนรับแสงอาทิตย์ของเช้าวันใหม่

ก่อนที่จองกุกจะหันไปมองร่างของเพื่อนสนิทที่นั่งหมดอะไรตายอยากอยู่บนเตียง

" อีก  2  วัน  ก็ใกล้จะสอบเก็บคะแนนแต่ละวิชาแล้ว  มรึงจะไม่ไปเรียนหน่อยหรอ "

" ไม่ !  กูไม่รู้ว่า ถ้ากูเจอหน้าแทฮยองแล้วกูควรจะต้องทำสีหน้ายังไง  กูต้องปฏิบัติตัวยังไงเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าเค้า   กูกลัวจองกุก....."

" มรึงไหวหรือเปล่า  มีอะไรให้กูช่วยมรึงได้มั้งไหม "

ทันใดนั้นเองที่จีมินเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเพื่อนรักอย่างจองกุก  พร้อมกับน้่ำตาที่ค่อยๆไหลออกมาอีกละลอก

" ช่วยกอดกูหน่อยได้ไหม  "

หมับ..!!

จองกุกดึงตัวเพื่อนรักอย่างจีมินเข้ามากอดเอาไว้    ใบหน้าเรียบเฉย

แต่ในใจมันชั่งแสนเจ็บปวด..

" มรึงตัดใจจากมัน  แล้วไปบอกเลิกกับไอ้แทฮยองมันซะ   

อย่าให้เรื่องแบบนี้  มันทำลายอนาคตของมรึงเลยนะจีมิน   "

" จองกุก "

ปลายนิ้วเล็กๆกำชายเสื้อของจองกุกเอาไว้แน่น   ก่อนจะซุกหน้าไปบนอกนั้นพร้อมกับน้ำตา

ถึงเวลาที่กูจะต้องตัดใจจากมรึงแล้วใช่ไหม

- คิมแทฮยอง -

.

.

.

หลังจากวันนั้นจีมินก็มีเรียนตามปกติ   เค้าต้องแสร้งทำเป็นว่าร่าเริงต่อหน้าคนอื่นๆอยู่เสมอ   โดยที่ในใจมันกำลังเจ็บปวดจนจะบ้าตายอยู่แล้ว

แต่หลังจากนั้นไม่นาน

"  จีมินกูขอคุยอะไรกับมรึงหน่อยได้ไหม "    

เสียงเรียบๆของแทฮยองทำให้ร่างเล็กหันไปมอง   ก่อนจะพยักหน้ารับคำอย่างว่าง่าย

บนด่านฟ้ามหาลัย

" มรึงเป็นอะไร  กูทำอะไรผิดหรอ  ทำไมถึงต้องคอยหลบหน้าหลบตากูด้วย   บอกกูมาซิปาร์คจีมินว่าทำไม  "  

เสียงตะคอกทำให้จีมินยืนตัวเกร็งไปซักพัก

ก่อนจะเงยหน้าของตัวเองขึ้นมามองแฟนหนุ่มที่อยู่ต่อหน้า

" เราเลิกกันเถอะแทฮยอง "

สิ้นเสียงของจีมิน   ทุกอย่างก็เงียบไปหมด

มีแค่เสียงลมพัดผ่านตัวของพวกเค้าไปเท่านั้น

" หึ.หึ.  มรึงพูดอะไรออกมาน่ะจีมิน  มรึงรู้ตัวมั้งไหม  "

" รู้สิ  กูรู้ตัวมาโดยตลอด  แต่เรื่องของเราสองคนมันจบแล้ว  พอกันที   อย่่ามายุ่งกับกูอีก  กูไม่อยากเห็นหน้ามรึง  หรือ  อยู่ใกล้มรึงอีกต่อไป  "

ร่างเล็กกลั้นใจพูดออกไปแบบนั้น

ทั้งๆที่ก็รู้ดีว่าตัวเองก็ต้องเจ็บเหมือนกัน   แต่เพื่อคำสัญญาที่ให้เอาไว้กับ  มินยุนกิแล้วเค้าไม่มีสิทธิ์ที่จะยุ่งกับแทฮยองอีกต่อไป

" ถ้าไม่มีอะไรแล้ว  กูไปนะ "

แต่ทันทีที่จีมินหันหลังให้กับแทฮยอง   น้ำตาใสๆของเค้าก็ไหลออกมาทันที

มันเก็บเอาไว้ไม่อยู่แล้วจริงๆ 

(  กูขอโทษนะแทฮยอง  )

ตึก

ตึก

!!!

จีมินเดินโซซัดโซเซไร้เรี่ยวแรงลงมาจากด่านฟ้า    ก่อนที่เค้าจะเจอกับจองกุกที่กำลังเดินสวนมาพอดี

" ไหวไหม "

ร่างเล็กส่ายหน้า   ก็จะโผล่ตัวเข้าไปร้องไห้บนอกของเพื่อนทันที

ก่อนที่แทฮยองจะเดินผ่านเห็น

ภาพที่สะท้อนเข้ามาในดวงตาของเค้าทั้งสองข้าง   คือคนที่เค้ารักกำลังยืนกอดกับผู้ชายคนอื่น

" นี่หรอ  คือสาเหตุที่มรึงบอกเลิกกู  จีมิน "

แทฮยองกำหมัดทั้งสองข้างเอาไว้แน่น   

สายตาจ้องมองด้วยความโมโห   ก่อนจะก้าวเท้าเดินผ่านไป

บ้านตระกูลมิน

ตุบ..!!

ร่างของยุนกิถูกเหวี่ยงลงไปนอนราบอยู่บนเตียง   พร้อมกับแทฮยองที่กำลังค้อมตัวของคนใต้ร่างของเค้าเอาไว้อยู่

(  รู้สิ  กูรู้ตัวมาโดยตลอด  แต่เรื่องของเราสองคนมันจบแล้ว  พอกันที   อยากมายุ่งกับกูอีก  กูไม่อยากเห็นหน้ามรึง  หรือ  อยู่ใกล้มรึงอีกต่อไป  )

คำพูดของจีมินบนด่านฟ้าเมื่อตอนเย็น  ยังคงฟังก้องอยู่ในหัวของเค้า

ก่อนแทฮยองจะจ้องมองไปยังคนที่อยู่ตรงหน้า

" ..........."

ไร้คำพูดใดๆออกจากปากของคนสองคน   ก่อนที่ไฟจากโคมไฟภายในห้องจะถูกดับลง

( มรึงต้องการอย่างนี้จริงๆใช่ไหม  ปาร์คจีมิน )

อัพตอนใหม่ให้แล้วนะค่ะ   อ่านจบแล้ว อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจในไรต์ด้วยนะค่ะ