ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 7
ความเชื่อใจที่ถูกทำลายด้วยคนๆเดียว
มันชั่งเจ็บปวด และ ทรมาน เหลือเกิน
ร้านอาหาร XX
" จองกุกนายว่าเรากินอะไรกันดี ของที่นี่น่ากินไปหมดเลย นายลองดูซิ "
ผมพูดในขณะที่สายตากำลังก้มลงมองเมนูอาหารที่อยู่ในมือ แต่ไร้เสียงตอบกลับจากคนที่ผมถาม
ก่อนที่ผมจะลดสายตาออกมาจากเมนูอาหารด้วยความหงุดหงิด
ปัก..!!
เมนูอาหารถูกวางกระแทกไปบนโต๊ะ ก่อนที่จะทำให้จองกุกที่กำลังเหม่อ
หันมาสนใจผมบ้าง
" ....... "
" เป็นอะไร เอาแต่เหม่ออยู่ได้ ถามอะไรก็ไม่ตอบ
ทีหลังที่มรึงไม่อยากแดก ก็ไม่ต้องลากกูมานะ เสียอารมณ์ "
ผมโวยวายออกมา ก่อนที่คนภายในร้านจะพากันหันมามองผมกับจองกุก
แต่ผมไม่แคร์สายตาของคนพวกนั้นหรอก ผมแคร์คนที่อยู่ตรงหน้าของผมมากกว่า
ไร้คำพูดใดๆออกจากปากของจองกุก
ยิ่งเค้าเงียบมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งทำให้ผมหงุดหงิดมากเท่านั้น
ผมรีบดันตัวเองลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนที่จองกุกจะเอื้อมมือของเค้ามาจับข้อมือของผมเอาไว้
" กูขอโทษ "
" หึ. พูดง่ายดีเนาะ ขอโทษ ! มรึงคิดว่าความรู้สึกของกูจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ ว่ามรึงกำลังมีความลับอะไรที่ปิดบังกูอยู่ แค่กูไม่พูดก็เท่านั้นเอง "
ผมกลั้นใจแกะมือของจองกุกออกจากข้อมือของผม ก่อนจะเดินออกจากร้าน
หาที่เงียบ แล้วปล่อยให้น้ำตาของผมมันไหลออกมา
.
.
.
" อย่าคิดว่ามรึงได้ตัวกูแล้ว มรึงจะได้หัวใจของกูไปด้วยนะจองกุก ต่อให้กูต้องตาย ชาตินี้กูก็ไม่ขอกลับไปรักคนเลวๆอย่างมรึงอีก "
คำพูดของพี่ยุนกิกับจองกุกที่ผมได้ยินในวันนั้น
มันทำให้ผมดูเหมือนกับคนโง่ในสายตาของพวกเค้าไปเลย
ผมดูเหมือนคนโง่ในสายตาของพวกเค้ามากเลยหรอ
ทำไมมันถึงทำกับกูแบบนี้ ....!!
- จอนจองกุก -
กูเจ็บนะ ทำไมมรึงทำกับกูแบบนี้
ครืด...ครืด...!!
เสียงโทรศัพท์ทำให้ผมรีบปาดคาบน้ำตาออกจากใบหน้าของตัวเอง แล้วแสร้งปรับเสียงของตัวเองให้เป็นปกติ
" ฮัลโหล่ ! ว่างั้นไอดำ "
หลังจากผมรับสายตาไอ้แทฮยองมันซักพัก มันก็รับขับรถมาหาผมที่สวนสาธารณะ
ทันทีที่ไอ้แทฮยองมันถึง ผมก็ต้องแสร้งยิ้มให้กับมัน ทั้งๆที่หัวใจของมันกำลังร้องไห้
" ไอ้ดำ "
แทฮยองมันไม่ได้ตอบอะไรผมเลย มันรีบเอื้อมมือมาดึงตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้
น้ำตาของผมไหลออกมาทันทีที่มันทำแบบนั้น
" มรึงอยากจะร้องก็ร้องออกมาเถอะ ไม่ต้องแสร้งทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้ากูหรอก "
" ฮึก ...ฮึก.....ฮึก....ฮือ "
ขอบใจนะ
มีเพียงมรึงคนเดียวที่เข้าใจกู คิมแทฮยอง
ขนาดจองกุกยังไม่เข้าใจกูเท่ามรึงเลย
.
.
.
ครืด.......!!!
คอนโดxx
ไอ้แทฮยองมันขับรถพาผมมาส่งที่คอนโด ผมหันหน้าไปมองมันพร้อมกับคาบน้ำที่ติดอยู่
ก่อนที่ไอ้แทฮยองมันจะเอื้อมมือเข้ามาเช็ดคาบน้ำตาให้กับผม
" เลิกร้อง แล้วขึ้นไปหาแฟนมรึงข้างบนได้แล้ว ป่านนี้มันคงเป็นห่วงมันแย่แล้วมั้ง "
" ขอบใจมรึงมากนะไอ้ดำ "
ผมเปิดประตูก้าวเท้าลงมาจากรถของไอ้แทฮยอง ก่อนจะเดินกลับมาหาจองกุกที่ห้อง
แก๊ก...!!
ประตูถูกเปิดออก ก่อนที่ผมจะเดินเข้ามา
จองกุกหันหน้ามามองผม ก่อนจะเดินเข้ามาดึงตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้ โดยที่เค้าไม่ได้พูดอะไรกับผมเลยซักคำ
ผมได้แต่กอดตอบกลับจองกุก ก่อนที่จะเอาใบหน้าซบไปที่อกของเค้า
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
กูจะไม่มีวันยอมเสียมรึงไปเด็ดขาด
-จอนจองกุก-
ตัดฉับ+++++++++++
Talk...
มาแล้วๆ จีมินรู้เรื่องความสัมพันธ์ของจองกุกกับยุนกิแล้ว
แล้วจะเป็นยังต่อไปเนี่ย ลุ้นๆ ไปด้วยกันนะค่ะ
อย่าลืมคอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น