ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : 30 THE END
เรื่องราวต่างๆที่เข้ามา
มันเหมือนกับ ฝันร้ายที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงของพวกเรา
แต่ความฝันนั้น มันก็ยังมีเรื่องดีๆอยู่เหมือนกัน
แก๊ก...!!
" กลับมาแล้วหรอ "
รอยยิ้มนั้น น้ำเสียงนั้น ผมอยากจะเก็บมันเอาไว้จริงๆ
ถ้าผมเห็นแก่ตัวมากพอ
" อื้ม ! พี่จะไปแล้วหรอ ไม่ไปได้ไหม "
ผมพยายามที่ขอร้องอ้อนวอนให้เค้าไม่ไปจากผม
ถึงแม้จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
" พี่เข้าใจความรู้สึกของนายนะจองกุก แต่นายก็ต้องเข้าใจความรู้สึกของจีมินด้วย
เค้าต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะเรา เค้าต้องเสียใจก็เพราะว่าพี่กับนายอีก ถ้างั้นปล่อยให้พี่ไปเถอะนะ "
ถึงแม้ว่ามันจะจริงอย่างที่พี่พูด
แต่ผมก็ยังไม่อยากที่จะรับรู้อยู่ดี เราสองคนชดใช้เค้ามากพอแล้วไม่ใข่หรอ
" พี่ไปนะ "
ผมรีบเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของพี่ยุนกิเอาไว้
ก่อนจะหันหน้าไปมองเค้า ทั้งๆที่พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้
" ก็ได้ งั้นผมขอให้พี่เลือก ว่าจะอยู่หรือ ไป ผมให้พี่เป็นคนตัดสินใจ "
พี่ยุนกินิ่งไปซักพัก
ก่อนที่จะค่อยๆขยับตัวเข้ามาหาผม มือทั้งสองข้างเอื้อมขึ้นมากุมข้างแก้มของผมเอาไว้
ก่อนที่น้ำตาของผมมันจะไหลออกมา พร้อมกับจูบสุดท้ายที่พี่ยุนกิมอบให้กับผม ก่อนจะไป
2 ปีผ่านไป
เกาะเชจู
ผมกลับมาที่นี่ ที่ๆผมกับพี่ยุนกิได้เจอกันเป็นครั้งแรก
( มาอยู่กับผมนะฮะ พี่ยุนกิ )
คำพูดเมื่อหลายปีก่อน วนเข้ามาในหัวของผม
ก่อนผมจะเดินไปทรุดตัวรอนั่งที่หน้าบ้านเก่าของพี่ยุนกิ ก่อนที่จะเผลอหลับไป
หิมะกำลังตกหนัก
ก่อนที่ผมจะลืมตาขึ้นมา เมื่อรู้สึกเหมือนกับว่ามีใครบางคนกำลังยืนมองผมอยู่
เงาที่สะท้อนกับพื้น ทำให้ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองเรื่อยๆ
" พี่ยุนกิ "
" มาทำอะไรที่นี่ หิมะตกหนักมากนะได้หนาวหรอ "
" ผมคิดถึงพี่ ผมคิดถึงพี่จริงๆ นะฮะพี่ยุนกิ "
" มาพูดอะไรเอาป่านนี้ อยากพูดอะไรที่เห็นแก่ตัวแบบนั้นซิ นายยังต้อง......"
ไม่ทันที่พี่ยุนกิจะพูดจบ
ความคิดถึงและโหยหา มันก็ผลักผมให้โผล่ตัวเข้าไปกอดเค้าเอาไว้แล้ว
พรึ่บ..!!!
ร่มสีแดงตกลงพื้น
พร้อมกับไออุ่นที่เข้ามาเติมเต็มในหัวใจของผม
" กลับมาเถอะนะฮะ เราไม่ต้องกังวลอะไรอีกแล้ว "
" จะ..จีมิน ล่ะ "
" จีมิน โฮซอกเป็นคนอาสาที่จะดูแลแทนแล้วครับ พี่ไม่ต้องห่วงนะ
ทีนี้จะตอบผมมาได้หรือยัง ว่าพี่จะกลับไปโซลกับผมได้ไหม "
" แล้วนายอยากให้พี่กลับไปไหมล่ะ "
" อยากซิ อยากที่สุด "
คอนโดxx ( จองกุก )
นัยน์ตาเรียวกำลังกวาดสายตามองไปที่หนังสือ ก่อนที่จะมีใครบางคนเดินมาดึงมันออกไป
" จองกุกออกมานี่นะ "
ร่างเล็กพยายามที่จะแย่งหนังสือนั้นกลับมา
ก่อนที่ตัวเค้าจะเซเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของจองกุก แฟนหนุ่มสุดที่รัก
" ไม่ ! พี่บอกผมมาก่อนซิว่า หนังสือเล่มนี้ กับ ผม อันไหนสำคัญกว่ากัน "
" ไม่ตอบหรอก "
" ถ้าพี่ไม่ตอบ ผมก็ไม่คืน "
" ก็ต้องเป็นนายอยู่แล้วซิ " ร่างเล็กหันมาบ่นพรึมพรำกับตัวเอง ก่อนจะเดินกลับมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม
" ห่ะ...พี่พูดว่าอะไรนะ ผมไม่เห็นได้ยินเลย "
" ก็ฉันมองว่า ....."
ไม่ทันที่ยุนกิจะพูดอะไรจบ จองกุกก็เอื้อมมือไปหมุนเก้าอี้ตัวนั้นให้หันหน้ามาเค้า
ก่อนจะโผล่ตัวเข้าไปจูบที่ริมฝีปากของยุนกิ โดยที่ร่างเล็กไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะค่อยๆล่ะออกมา
" ผมรู้อยู่แล้วแหละ "
สายตาของทั้งคู่จ้องมองกันซักพัก
ก่อนที่จองกุกจะช้อนตัวยุนกิขึ้นมาจากเก้าอี้ แล้วเข้าไปในห้องนอน
มอบไออุ่นจากร่างกายให้กันและกัน ในหน้าหนาว.....!!!
" ผมบอกแล้วใช่ไหม ว่าพี่ไม่มีวันหนีผมพ้นหรอก อยู่กับผมแบบนี้ตลอดไปนะ"
THE END
Talk...
จบแล้วค่ะ ขอบคุณที่ติดตามกันมาจน EP. สุดท้ายนะค่ะ ^^
ฝากเรื่อง - OVER LOVe - ด้วยนะค่ะ
แล้วอย่าลืม อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นนะค่ะ บ๊ะบาย เจอกันเรื่องหน้าค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น