ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3
ใบไม้ที่ปลิวไปตามแรงลม
ซักวันมันก็ต้องตกลงสู่พื้นอยู่ดี
ผมก้าวเท้าเดินไปตามทางเรื่อยๆ ก่อนจะค่อยๆเงยหน้ามองท้องฟ้าที่กำลังจะมืด
ในความรู้สึกของผมตอนนี้ เหมือนกำลังเดินไปตามทางคนเดียวตามลำพัง ถึงแม้จะมีคนมากมายเดินสวนผ่านกับผมไป
อีกไม่กี่ปีผมก็จะจบแล้ว
ส่วนจองกุก ก็คงใช้ชีวิตรุ่นพี่ในมหาลัยต่อไป อย่างมีความสุขที่ไม่เห็นผม
ครืด ครืด...!!!
" ฮัลโหล่ครับแม่ ผมรู้แล้วครับ น้องบอกผมแล้ว "
" ผมกำลังจะกลับ แล้วค่อยเจอกันที่บ้านนะครับ "
เฮ้อ...!!
ผมถอนหายใจออกมา หลังจากวางสายจากแม่
ก่อนจะไปหาที่เงียบๆ แล้วหยิบบุหรี่ในกระเป๋าเสื้อออกมาสูบ....!!
ฟู่.........!!
ควันบุหรี่ลอยไปตามแรงลม พร้อมกับผมที่พยายามข่มความสับสนของตัวเองเอาไว้
จองกุก
จองกุก
ฉันต้องการเพียงแค่นาย จองกุก...!!
ผมรีบดึงตัวเองออกจากภวังความคิดของผมทันที
ก่อนที่ม่านตาของผมจะเบิกกว้างทันที เมื่อเห็นโฮซอกยืนมองผมอยู่
ผมรีบทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้น แล้วใช้เท้าเหยียบมันจนดับ
พร้อมกับโฮซอกที่กำลังยืนดูการกระทำของผมอยู่
" เครียดเรื่องอะไรหนักหนา ถึงได้ต้องหยิบบุหรี่มาทำร้ายปอดตัวเองแบบนี้ "
" เรื่องอะไรมรึงไม่ต้องมาเสือกได้ป่ะว่ะ ยิ่งมรึงมาคอยตามกูแบบนี้ กูยิ่งแมร่ง......"
" ถ้ากูไม่ตามมรึง แล้วจะให้กูตามใคร กูคนที่กูห่วง และ หวงมากที่สุดก็คือมรึง ยุนกิ "
O_O
ผมถึงกับนิ่งพูดอะไรไม่ออก ก่อนที่โฮซอกมันจะเดินเข้ามาดึงตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้
ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ทั้งที่โฮซอกมันดีกับผมมากขนาดนี้ แต่ทำไม.. ผมถึงปฏิเสธมัน !
เพราะ จองกุก งั้นหรอ..!!
" ถึงมรึงจะไม่ชอบกู ถึงมรึงจะมีใจให้กับคนอื่นไปแล้ว
แต่ขอให้มรึงรู้เอาไว้นะยุนกิ ว่ากู จะคอยอยู่เคียงข้างมรึงเสมอ "
" ถึงมรึงจะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้งั้นหรอ โฮซอก "
โฮซอกค่อยๆล่ะตัวผมออกจากอ้อมกอดของมัน ก่อนจะจ้องมองมาที่นัยน์ตาของผม
พร้อมกับพยักหน้า
" ใช่ ถึงกูจะรู้ ว่าที่สุดแล้ว คนที่มรึงเลือก ก็คือ จอนจองกุกอยู่ดี "
ซักพักหิมะแรกก็ตกลงมา ท่ามกลางความเงียบชองเราสองคน
ถ้าเป็นไปได้ กูก็อยากให้คนที่หัวใจกูเลือกคือมรึงเหมือนกันนะ
- โฮซอก -
เพราะกูจะได้ไม่ต้องมาทนเจ็บแบบนี้ไง
เจ็บทุกครั้งที่เค้าไม่สนใจ
เจ็บทุกครั้งที่เรากลายเป็นคนอื่นในสายตาของเค้า...!!
ตึก
ตึก
!!
ปลายเท้าของผมหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน ก่อนจะหันไปมองหน้าของคนที่มาส่งผม
" ขอบใจนะ ที่มาส่ง "
" อื้มไม่เป็นไร กูเต็มใจ งั้นคืนนี้มรึงก็ฝันดีก็แล้วกันนะ บ๊ะบาย !"
ผมโบกมือลาโฮซอก ก่อนที่มันจะหันหลังเดินกลับไปทางเดิม
ผมยืนมองมันจะลับสายตา ก่อนจะตัดสินใจกำลังจะเปิดประตูเข้าบ้าน
ทันใดนั้นเองที่จองกุกเดินกลับมาพอดี สายตาของเค้าจ้องมองผมด้วยสายตาที่ไม่ค่อยจะพอใจซักเท่าไหร่
" กะ...กลับ...."
ไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรจบ จองกุกก็เดินมาเบียดผม
ก่อนจะเข้ามาไป
พร้อมกับผมที่เดินตามหลังเค้าเข้าไปติดๆ........!!!
ภายในห้อง
ผมได้แต่นอนเอามือก่ายหน้าผาก เมื่อคิดถึงสายตาของจองกุกที่มองผมเมื่อตอนเย็น
ทั้งที่ไม่คิดอะไร แต่ทำไมสายตานั่นมันถึงทำให้ผมหวั่นไหวได้แบบนี้
ก๊อก....ก๊อก.... !!!
เสียงเคาะประตู ทำให้ผมรีบดึงตัวเองออกจากภวัง
แล้วลุกขึ้นไปเปิดประตู
" จองกุก ดึกแล้วทำไมนาย..........."
ไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรจบ จองกุกก็เอามือของเค้าดันตัวของผมเข้ามาในห้อง
ก่อนจะปิดประตูแล้วล๊อคกลอนประตูห้องของผมเอาไว้
ตุบ...!!!
ตัวของผมถูกผลักลงเตียง พร้อมกับจองกุกที่ขึ้นมาค้อมร่างของผมเอาไว้
ก่อนที่ข้อมือทั้งสองข้างของผมจะถูกจองกุกกดเอาไว้จนแทบจะขยับไม่ได้
" ทำแบบอะไรของนายเนี่ยจองกุก ปล่อยพี่เถอะนะ อย่าทำแบบนี้เลย "
" เลิกเรียกแทนตัวเองว่าพี่ได้ไหม กูฟังแล้ว มันกระดากหู "
" ก็ฉันเป็นพี่ของนายนิ ไม่ให้ใช้คำว่าพี่ แล้วจะให้ใช้คำว่าอะไรล่ะ "
" ถ้าคืนนี้มรึงเป็นของกู แล้วมรึงจะต้องใช้คำไหนแทนคำว่าพี่ ก็คิดเอาซิ มินยุนกิ "
O_O
" ไม่นะ จองกุก อย่าทำแบบนี้ ฉันเป็นพี่ของนายนะ "
จองกุกไม่ฟังคำอ้อนวอนจากปากของผมเลย เค้าพยายามปู้ยี้ปู้ยำร่างกายของผม
ก่อนที่ผมจะสู้แรงของเค้าไม่ไหว ได้แต่นิ่ง แล้วปล่อยให้น้ำตาของตัวเองไหลออกมา
. ถ้าโตขึ้น พี่ยุนกิต้องสัญญานะว่าจะไม่มีใครนอกจากผม .
. อื้ม พี่สัญญา .
น้ำตาของผมไหลอาบแก้ม พร้อมกับเรื่องเลวร้ายที่ผมคิดว่ามันคือสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของผม
นั่นคือการที่ผมต้องตกเป็นเมียของน้องชายตัวเอง..!
ตัดฉับ++++
Talk...
มาแล้วจ้า อัพตอนใหม่ให้แล้วนะ
จริงๆตอนนี้มันจะมีฉาก Nc. ของ กุกก้าด้วยนะ แต่ไรต์ยกไปใส่ให้ตอนนี้ก็แล้วกัน พอดีไรต์ง่วงนอน 555 +
อย่าลืมคอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะค่ะ หรีดผู้น่ารัก ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น