ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2
สายลมเย็น ที่พัดผ่านตัวกูไป
มันยังไม่เจ็บเท่า กับ หัวใจที่เย็นชาของมรึงเลย
- จองกุก -
เฮ้อ..!!
ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ แล้วฟุบหน้าลงไปบนโต๊ะ
ที่มีไอ้โฮซอก กับ ไอ้จิน นั่งอยู่ก่อนแล้ว
" ถอนหายใจแต่เช้าเลยนะมรึง เป็นอะไรว่ะ หงุดหงิดอะไรมา " ไอ้จินมันแกล้งแซวผม
" ชั่งแมร่งมันเถอะ กูไม่อยากจะอะไรกับมันแล้ว "
" เรื่องจองกุกอีกแล้วหรอ "
ไอ้โฮซอกเอ่ยขึ้น ก่อนที่ผมจะเงยหน้าขึ้นไปมองมัน
แล้วหลบสายตานั้นออกมา
" ได้เวลาแล้ว กูไปก่อนนะ " ผมพูด ก่อนจะรีบคว้ากระเป๋า แล้วเดินออกมาจากตรงนั้น
ทำไมผมจะไม่รู้ว่าโฮซอกมันรู้สึกยังไงกับผม
แต่ผมก็ต้องแสร้งว่าไม่ได้รู้สึกอะไร ผมกับมันยังคงเป็นเพื่อนกันได้อยู่ แม้ว่าผมจะรู้สึก อึดอัดก็ตาม
.. ยุนกิ กูมีอะไรจะบอก กูชอบมรึง คบกับกูนะ ...
.. ขอโทษนะโฮซอก แต่กูคิดกับมรึง เกินกว่าคำว่าเพื่อนไม่ได้จริงๆ กูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ..
.
.
.
ซ่าส์...!!
ผมถึงกับถอนหายใจออกมา ก่อนจะเอามือกวักน้ำจากก๊อกสาดมาที่หน้า
ถ้าไม่ติดที่ มันคือเพื่อนสนิทของผม ผมอาจจะลองคบกับมันดูก็ได้
" จะถึงเวลาเข้าเรียนแล้วไม่ใช่หรอ แล้วมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ "
เสียงที่คุ้นเคย ทำให้ผมรีบหันหน้าไปมองเค้า
ก่อนที่จะเห็นจองกุก ยืนมองหน้าของผมอยู่
" จะ..จองกุก "
" แสร้งทำเป็นคนดีต่อหน้าแม่ แต่ลับหลังจะทำตัวเกเรไม่เข้าเรียนหรือไง วิชาภาษาอังกฤษนายยิ่งไม่เอาไหนอยู่ไม่ใช่หรอ..!! "
" ปะ...ป่าวนะ พี่กำลังจะไปแล้ว "
ผมรีบหันไปปิดก๊อกน้ำด้วยอาการลุกลี้ลุกลน ก่อนที่ก๊อกน้ำหัก
น้ำพุ้งสาดกระเด็นเข้ามาหาผม
ก่อนที่จองกุกจะรีบวิ่งไปปิดวาวน้ำที่อยู่ด้านข้าง แล้วดึงตัวผมออกมาจากตรงนั้น
ใบหน้าที่เปียกปอนของผมค่อยๆเงยหน้าของจองกุกด้วยความตกใจ
ใบหน้าของผมมันร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เมื่อเห็นสายตาของจองกุกที่จ้องมองที่ผม
" ขะ..ขอโทษนะจองกุก เพราะพี่ไม่ระวังเอง ทำให้นายต้องพลอยเปียกไปด้วยเลย "
" ไม่เป็นไร...ชั่งมันเถอะ "
จองกุกบอกกับผมด้วยน้ำเสียงและสีหน้านิ่งๆ ในขณะที่มือของเค้ากำลังเอาผ้าเช็ดหน้าซับน้ำให้กับผม
บนด่านฟ้า
ผมกำลังนั่งมองจองกุกที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆผม ก่อนที่เค้าจะหันหน้ามามองผมตอบ
หันกลับไป แล้วเอื้อมมือที่โอบที่ไหล่ของผม ค่อยๆจับผมให้เอนหัวไปซบที่ไหล่ของเค้า
ทำไมกันน่ะ จองกุก
หัวใจของฉันมันถึงได้มีความสุข และ เจ็บปวด ไปพร้อมๆกัน
ผมนั่งซบไหล่อยู่นั้นซักพัก
จนกระทั่ง
ครืด ครืด !!!
เสียงโทรศัพท์ของจองกุกดังขึ้น ทำให้ผมรีบล่ะตัวออกจากเค้า
ก่อนจะเหลือบสายตามองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของเค้า
. จีมิน .
จองกุกรีบล่ะตัวตัวออกจากผม แล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที
" ฮัลโหล่ ! เข้าใจแล้ว เดียวจองกุกไปหานะ "
หลังจากเค้าคุยโทรศัพท์กันเสร็จ จองกุกก็หันหน้ามามองที่ผม
" อยู่บนนี้จนกว่าตัวจะแห้งก็แล้วกัน เดียวฉันจะลงไปก่อน "
ผมจบ จองกุกก็เดินลงไป
ปล่อยให้ผมนั่งอยู่บนนี้คนเดียว
จนกระทั่ง !!!
เย็นแล้ว.
ผมเดินลงมาจากด่านฟ้า. ก่อนจะเดินสวนกับจองกุก และ จีมิน ที่เดินผ่านมาพอดี
ก่อนที่ผมจะเหลือบสายตาลงมองไปที่มือของเขาทั้งสองคนที่กุมกันอยู่. ก่อนต้องแสร้งเงยหน้ายิ้มให้กับพวกเค้า
" นายจะกลับบ้านพร้อมกับพี่ไหมจองกุก "
"ไม่อ่ะ! วันนี้ผมมีนัดกับจีมิน พี่กลับไปก่อนเลย ผมไปนะ "
จองกุกบอกกับผมเพียงเท่านั้น
ก่อนที่จะเดินจับมือ จีมิน เดินผ่านหน้าของผมไป
ปล่อยให้ผมยืนนิ่งอยู่แบบนั้นคนเดียว
มันคงดีสำหรับนายแล้วซินะ
จองกุก
Talk...
อัพตอนที่สองให้แล้วนะค่ะ.
คอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น