ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 15
มักจะมาหาผมให้วันที่สายเสมอ !!
แก็ก !!!
.
.
.
" พี่ยุนกิฮะ "
ผมกวาดสายตาไปรอบๆห้อง พบแต่เพียงความว่างเปล่า
ไม่มีพี่ยุนกิอยู่ในนั้น
ในที่สุด พี่ก็จากผมไปจริงๆซินะ
......................................................................
SG
2 เดือนต่อมา
เกาะเชจู
.
.
คลื่น คลื่น...!!!
เสียงคลื่นซัดสาดกระทบเข้ากับชายฝั่ง พร้อมกับตัวผมที่ยืนโอบกอดตัวเองเอาไว้
มันนานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ผมยอมทิ้งทุกอย่าง แล้วมาเริ่มต้นใหม่ที่นี่
คิดถึง..!!
ถึงจะรู้สึกแบบนั้น แต่ก็ไม่อยากจะกลับไป ( ไม่อยากจะเจ็บปวดกับเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว )
" ยุนกิ "
เสียงนั้น ทำให้ผมหันไปมองเค้า
พร้อมกับรอยยิ้ม..!!
" โฮซอก "
ทันทีที่ผมเอ่ยชื่อนั้น โฮซอกก็โผล่ตัวเข้ามากอดผมเอาไว้ด้วยความคิดถึง
ก่อนที่จะหอมมาที่แก้มผมฟอดใหญ่ แล้วล่ะออกไป
" คิดถึงจังเลย แฟนจ้า "
" อย่ามาปากหวาน ไปดูงานที่ญี่ปุ่นมาเป็นไงมั้ง "
" อื้มก็ดีนะ แต่มันไม่ดีตรงที่ไม่มียุนกิ อยู่ด้วยนี่แหละ "
ผมถึงกับอมยิ้มเบาๆ ก่อนจะดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของโฮซอก
และในขณะที่ผมกำลังจะเดินหนีไปทางอื่น โฮซอกมันก็ดึงผมเข้าไปอีกครั้ง ก่อนที่จะโผล่กอดผมเอาไว้จากทางด้านหลัง พร้อมกับคางที่เกยมาที่ไหล่ของผม
" แต่งงานกับกูนะ ยุนกิ "
ผมถึงกับนิ่งไป เมื่อได้ยินคำนี้
ไม่ใช่ว่าผมไม่รักโฮซอก หรือ หลอกใช้มันเพื่อมาดามใจ
แต่ผมยังลืมไม่ได้ ผมยังลืมคนที่ทำให้ผมต้องหนีมาที่นี่ไม่ได้
แต่ว่าผม........
" ตกลง ! กูจะแต่งกับมรึง "
ผมตอบกลับไปแบบนั้น ทั้งๆที่รู้หัวใจตัวเองดี
ว่าจริงๆแล้ว ผมกำลังหลอกตัวเอง
.
.
. เราสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะฮะ พี่ยุนกิ .
คำพูดของจองกุกดังแว่วให้หัวของผม ก่อนที่ผมจะค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมากลางดึก
พร้อมกับคาบน้ำตาที่มันค่อยๆ ไหลออกมา
ทำไม ! ทั้งๆที่อยากจะลืม
แต่นายก็ยังตามหลอกหลอนฉันอยู่ทุกที - จองกุก -
เช้ารุ่งขึ้น
ครืด ครืด..!!
เสียงโทรศัพท์ปลุกผมให้ตื่นขึ้นจากภวังความฝัน
ก่อนที่ผมจะเปิดประตู มารับสายที่ริมระเบียง เพราะโฮซอกกำลังหลับอยู่
" ว่าไงว่ะจิน โทรมาหากูมีอะไรแต่เช้า "
( มีฟังกู แล้วทำใจดีๆนะเว้ยยุนกิ คือว่าเมื่อวานจองกุกประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้กำลังอยู่ที่ ห้อง ICU
เพราะว่า........)
ผมรีบล่ะโทรศัพท์ออกจากหูทันที
ก่อนจะทำอะไรไม่ถูก มันเหมือนกับฝันร้ายที่ผมยังไม่ตื่น
" จองกุกเข้าโรงพยาบาลงั้นหรอ ไม่จริงอ่ะ ไม่จริง "
ผมกรีดร้องออกมาอย่างกับคนบ้า
ก่อนที่โฮซอกจะเข้ามาประคองผมเอาไว้ แล้วดึงผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเค้า
. จองกุก พี่ขอโทษ .
.........................................................................................
วันก่อนเกิดเหตุ
ผมกำลังนั่งทานข้่าวเย็นอยู่กับแม่ จู่ๆ แม่ก็พูดขึ้นมา
" จองกุกกับยุนกิ มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่าลูก พี่เค้าถึงได้หนีไปแบบนั้น "
" ป่าวนิฮะ ! "
" แต่แม่ว่า เราสองคนดูแปลกๆนะ อยากจะไปปรับความเข้าใจ แล้วรับพี่เค้ากลับมาหน่อยไหม "
" แล้วแม่รู้หรอฮะ ว่าตอนนี้พี่ยุนกิอยู่ที่ไหน "
แม่ยิ้ม ก่อนที่จะหันไปเก็บจานเปื้อนมาซ่อนๆกัน
" จองกุกไปรับพี่มาจากที่ไหน ก็ที่นั่นแหละลูก "
.
.
.
.
วันต่อมา..!!
ผมกำลังขับรถไปที่เกาะเชจูด้วยความหวังที่จะไปพบกับพี่ยุนกิอีกครั้ง
ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะทำให้ผมล่ะสายตาออกจากทางข้างหน้าแล้วเอื้อมมือไปหยิบ
โครม..!!
เสียงรถสองคัน ปะทะเข้าหากัน
ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบไป..........!!
Talk...
ตอนใหม่มาแล้วจ้า
อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น