ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 13
การโกหกไม่ใช่เรื่องที่ดี
แต่บางครั้งความเชื่อใจก็ถูกทำร้ายเพราะคำว่าโกหก
จากคนที่เรารัก....!
ปัก...!!
แก้วเหล้าถูกวางกระแทกลงบนโต๊ะ ก่อนที่ผมจะปาดคาบเหล้าที่มันติดอยู่ที่มุมปากของผมออก
" มรึงโอเคไมว่ะจีมิน คืนนี้ให้กูอยู่เป็นเพื่อนมรึงเอาไม "
ผมหันไปเอามือกุมข้างแก้มของแทฮยองมันเอาไว้ทั้งสองข้าง ก่อนจะล่ะออกมา
เมื่อผมคิดถึงใบหน้าของจองกุก
" ขอบใจนะ แต่มรึงกลับไปเถอะ "
ผมบอกออกไปแบบนั้น ก่อนที่แทฮยองมันจะเอื้อมมือของมันมากุมมือของผมเอาไว้
ผมรีบหันไปมองหน้าของแทฮยองมันทันที
สายตาที่มรึงมองกูมันชั่งอบอุ่นเหลือเกินแทฮยอง
ทำไมจองกุกถึงไม่มองกูแบบเดียวกันกับที่มรึงมองกูบ้าง ...!!
" อย่าเศร้าไปเลยนะ กูจะอยู่ข้างๆมรึงเอง "
" แทฮยอง "
เหมือนความคิดของผมมันหยุดไปชั่วขณะ หลังจากฟังคำนั้นจะไอ้แทฮยองที่บอกกับผม
ก่อนที่แทฮยองมันจะค่อยๆโน้มริมฝีปากเข้ามาใกล้ๆกับริมฝีปากของผม
ม่านตาของผมค่อยๆปิดลง พร้อมกับจูบที่แทฮยองมันมอบให้ผมในวันคริตมาส
สัญญานะว่ามรึงจะอยู่เคียงข้างกูตลอดไปแทฮยอง
ในตอนที่กูไม่มีใคร...กูขอแค่เงยหน้าขึ้นมาแล้วเจอมรึงก็พอแล้ว
.
.
.
.
เช้าวันต่อมา...!!
แก๊ก ..!!
ประตูถูกเปิดเข้ามา ก่อนที่ผมจะวางแก้วเหล้าลง แล้วหันไปมองเค้า..!!
" จีมิน..คือว่าเรื่องเมื่อคืน ขอโทษนะ..."
" ชั่งมันเถอะ ! ว่าแต่ จองกุกไปฉลองกับแม่มาเมื่อคืนเป็นไงมั้ง "
" อ่ะ...อื้ม ก็ดีนะ "
" หรอ "
ผมล่ะสายตาออกมาจากจองกุก ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มต่อ
พร้อมกับแสร้งยิ้มให้หลังจากนั้น
" จองกุกกลับมาเหนื่อยๆ ไปอาบน้ำเถอะนะ เดียวจีมินจะเข้าครัวไปทำอะไรให้กิน "
ผมบอก
ก่อนจองกุกจะพยักหน้าด้วยสีหน้างงๆ แล้วเดินเข้าไปในห้อง
ซักพัก ผมก็เดินตามเข้าไป..!
สายตาของผมเหลือบมองที่ประตูห้องน้ำ ก่อนจะล่ะมามองที่โทรศัพท์ของจองกุกที่วางเอาไว้ตรงหัวเตียง
ผมรีบหยิบมันขึ้นมาดู
ก่อนที่จะปลอมเป็นจองกุก แล้วส่งข้อความไปหาเค้า
: ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับพี่ ไปเจอกันที่ร้านกาแฟใกล้ๆคอนโดพี่นะ.
.
.
ผมมานั่งรอพี่ยุนกิอยู่ในร้านซักพัก ก่อนที่เค้าจะมา
ทันทีที่เค้าเดินเข้ามาเห็นหน้าผม พี่ยุนกิก็ทำหน้าตกใจทันที
O_O
" จะ...จะ...จีมิน "
" ทำไมเห็นหน้าผมแล้วต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะครับ พี่ยุนกิ "
" คนที่นัดฉันมาที่นี่ไม่ใช่...."
" คิดว่าเป็นจองกุกจริงๆหรอที่นัดพี่ออกมา ผมบอกเลยว่าเค้าไม่มาหรอก เพราะว่าคนที่นัดพี่ออกมาคือผมไม่ใช่จองกุก .... ผมว่าเราสองคนมีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะนะครับ "
" ฉันไม่มีเรื่องอะไรจะคุย "
" แต่มรึงต้องคุย. "
ทันใดนั้นที่ผมเอื้อมมือไปดึงพี่ยุนกิเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับออกแรงบีบไปที่ต้นแขนของเค้า
สายตาจ้องมองคนที่อยู่ตรงหน้าของผมด้วยความเกียจชัง ทั้งๆที่เมื่อก่อน ผมกับเค้า เราสองคนทั้งสนิทและรักกันมาก
" กูบอกมรึงแล้วใช่ไหมยุนกิ ถ้าคิดจะหนีก็หนีให้มันพ้น แล้วมรึงจะกลับมาอีกทำไม
การที่แอบกินของคนอื่นมันสนุกมากหรอ มรึงคิดว่าเมื่อวาน กูเชื่อจริงๆหรอว่ามรึงไม่ได้อยู่กับจองกุก
คิดจะโกหกกูมันยากไปไหมยุนกิ "
" กูขอโทษ...กูไม่ได้ตั้งใจ กูผิดไปแล้วจีมิน "
" หุบปาก ! กูไม่อยากฟังคำแก้ตัวจากคนอย่างมรึงอีกแล้วยุนกิ ออกไปจากชีวิตของจองกุกซะ ก่อนที่กูจะหมดความอดทนกับมรึง ยุนกิ "
ผมถอยห่างออกมาจากพี่ยุนกิซักพัก ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าแก้วน้ำขึ้นมา
แล้วสาดไปที่หน้าเค้า
" นี่มันแค่เริ่มต้น ! ถ้ามรึงไม่หยุด กูจะเล่นมรึงหนักกว่านี้แน่ ยุนกิ "
SG..++
ผมถึงกับทำอะไรไมถูก ก่อนจะทรุดตัวลงไปนั่งบนเก้าอี้
พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา โดยที่ผมไม่ทันจะได้ตั้งตัว
มันคงเป็นเวรกรรมของผมจริงๆ
ที่ทำให้ผมต้องมารักน้องชายตัวเอง...แถมยังมีเจ้าของแล้วด้วย ...!!
Talk...
โอ้ย ! บอกได้คำเดียว ว่าสงสารยุนกิอ่ะ เฮ้อ !
อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น