ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 12
ตัวสำรอง..ยังไงมันก็อยู่นอกสายตาของนายวันยังค่ำ
แต่ฉันจะไม่ยอมเป้นตัวสำรอง หรือตัวแทนของใครเด็ดขาด
สำหรับฉันต้องเป็นที่ 1 เท่านั้น
ไนท์คลับ xx
ผมกำลังนั่งดื่มฉลองกับจีมินและเพื่อนๆ อยู่ภายในคลับแห่งหนึ่ง
ไม่ไกลจากที่อยู่ของพี่ยุนกิมากนัก
ชน...!!
น้ำสีอำพันแก้วแล้วแก้วเล่า ถูกกระดกเข้าปากของพวกเรา
ก่อนที่ผมจะเหลือบสายตาไปมองหน้าจีมินที่กำลังนั่งหัวเราะกับเพื่อนๆอย่างสนุกสนาน
ก่อนที่ผมจะล่ะสายตาหันมาก้มหน้าพิมข้อความไปหาพี่ยุนกิ
: ออกมาเจอกันหน่อย ผมจะรอ...ผมส่งข้อความนั้นไป
แต่ทำไมพี่ยุนกิถึงอ่านข้อความของผมแล้วไปตอบกลับมาล่ะ
ตกลงเค้าจะออกมาเจอผมไหม
ผมนั่งกระวนกระวายอยู่แบบนั้นซักพัก ก่อนที่จีมินจะหันเอามือของเค้ามากุมมือของผมเอาไว้
O_O
" จองกุกเป็นอะไรหรือเปล่า ... ไม่สนุกหรอ " จีมินถาม
" ป่าว...จีมินอยู่ดื่มกับเพื่อนไปก่อนนะ เดียวจองกุกขอออกไปทำธุระข้างนอกแปบนึง เดียวจองกุกกลับมา "
พูดจบ ผมก็ทิ้งจีมินออกมา
ก่อนจะกดเบอร์โทรหาพี่ยุนกิ....แต่ทำไมเค้าถึงไม่รับสายของผมเลย
อากาศหนาวแบบนี้
พี่ยุนกิจะยังรอผมอยู่ไหม
แล้วถ้าเค้ารอผมอยู่ล่ะ....!!!
ผมหันกลับไปมาที่ประตูทางเข้า ก่อนที่ผมจะตัดสินใจทิ้งจีมินไปหาพี่ยุนกิ
....................................................................................
SG :
ครืด...ครืด....!!
เสียงโทรศัพท์สั่นไปเรื่อยๆ บนเก้าอี้ที่ผมนั่ง
สวนตัวของผมก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของโฮซอกท่ามกลางอากาศที่เหน็บหนาวจนติดลบในค่ำคืนนี้
ผมรีบดันตัวเองออกจากอ้่อมกอดของโฮซอก
ก่อนจะหันไปคว้าโทรศัพท์เข้ากระเป๋า...!!
" กูขอตัวนะ...."
" กูรู้ว่าคนที่มรึงยอมทนนั่งรอท่ามกลางอากาศหนาวๆแบบนี้ ไม่ใช่กู แต่ต่อให้มรึงนั่งรอมันยันเช้า ไอ้จองกุกมันก็ไม่มีวันมาหามรึงหรอก เลิกหลอกตัวเองซะทีเถอะยุนกิ เรื่องของมรึงกับมันไม่มาวันเป็นจริงไปได้หรอก "
" ขอบใจนะ..ที่มรึงคอยเตือนสติกู แต่กูไม่สิทธิ์ที่จะฝันมั้งไม่ใช่หรอ
ถึงความฝันนั้นมันจะทำให้กูต้องเจ็บปวด เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วพบกับความจริงก็ตาม "
" ยุนกิ "
" ขอให้กูเป็นคนเลือกทางเดินด้วบตัวกูเองมั้งเถอะนะ โฮซอก ถึงทางที่กูเดินจะทำให้กูต้องตกลงไปในนรกก็เถอะ "
ผมบอกกับโฮซอก
ก่อนจะกลั้นใจเดินจากเค้ามาแบบนั้น
คอนโดXX
ผมเดินกลับมาที่คอนโด ก่อนที่จะเห็นจองกุกกำลังนั่งรอผมอยู่
ใบหน้าและเนื้อตัวสั่นไปหมด
ผมเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของเค้า ก่อนที่จองกุกจะเงยหน้าขึ้นมามองผม
" ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้... ไม่ได้อยู่ฉลองกับจีมินหรอ "
ทันใดนั้นเองที่จองกุกโผล่ตัวเข้ามากอดผมเอาไว้
" ไปมาแล้ว...แต่คนที่ผมอยากอยู่ด้วยในคืนนี้ คือพี่มากกว่า "
" แต่...."
" อย่าไล่ผมกลับไปเลยนะ คืนนี้ผมอยากอยู่กับพี่จริงๆ "
.
.
.
.
ปัก...!!
แก้วไวน์ถูกวางตรงหน้าของจองกุก
ผมรีบยกแก้วของตัวเองขึ้นมาดื่ม ก่อนจะรีบล่ะแก้วนั้นออกจากริมฝีปากของผม
เฮ้อ.....!!
" ถอนหายใจแบบนั้น หมายความว่ายังไงครับ
กลัวว่าผมจะฉวยโอกาสตอนพี่เมาหรอ "
" ถ้ากล้าก็ลองดูซิ "
ตุบ...!!
จองกุกโผล่ตัวเข้ามาล็อคตัวผมเอาไว้ ก่อนที่หลังผมจะติดไปกับเบาะโซฟาที่นั่งอยู่
สายตาจ้องมองผมอย่างกับหมาป่าที่กำลังรอขย้ำเหยื่อเมื่อสบโอกาส
" นี่พี่เมาแล้วหรอ หน้าแเดงเชี่ยว "
" ป่าว..."
ผมพูดมันออกไปแบบนั้น ทั้งๆที่ในใจจริง ผมรู้สึกเขิลจนทำอะไรไม่ถูกต่างหาก
จองกุกค่อยๆโน้มริมฝีปากของเค้าลงมาใกล้ๆกับริมฝีปากของผม ก่อนที่ผมจะรีบหลับตาลง
ครืด..ครืด...!!
เสียงโทรศัพท์ทำให้ผมรีบลืมตาขึ้น ก่อนที่จองกุกจะล่ะตัวไปนั่งข้างๆผม
และทันทีที่ผมจะลุก จองกุกก็ลืมเอื้อมมือของเค้ามาจับข้อมือของผมเอา
จองกุก : ฮัลโหล่
จีมิน : จองกุกตอนนี้นายอยู่ที่ไหน ฉันรอนายจนร้านจะปิดอยู่แล้วนะ
จองกุก : พอดีจองกุกอยู่กับแม่น่ะ จีมินกลับไปรอที่คอนโดเลยนะ คืนนี้ จองกุกคงไม่กลับ
จีมิน : งั้นหรอ ! ก็ได้
...............................................................................
JM :
" ว่าไงลูกจีมิน ! จองกุกว่าไงบ้าง "
" ไม่ได้ว่ายังไงหรอครับ ผมต้องขอโทษแม่ด้วยนะครับที่มารบกวนกลางดึกแบบนี้ ยังไงก็ Merry Christmas นะครับแม่ ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ "
" เดียว ! จีมินกับจองกุกมีเรื่องอะไรผิดใจกันหรือเปล่าลูก "
" ป่าว ! ครับแม่ วางใจเถอะ ผมลาก่อนนะครับ "
ผมเดินล่ะตัวออกมาจากแม่ ก่อนจะเดินมาเปิดประตู แล้วยัดตัวเองเข้ามาในรถ
ทำไมจองกุกต้องโกหกผม
ทำไมจองกุกต้องโกหกผมด้วย
"ทำม่าายยยยยยยยย "
ผมตะโกนออกมาได้ความน้อยใจ
ก่อนจะฟุบหน้าลงไปบนพวกมาลัยรถ.....!!!
ครืด .... ครืด ....!!!
ตัดฉับ++++++
Talk...
โอ้ย ! กำลังเข้มข้นเลย
จองกุกไปโกหกจีมินเค้าทำไมล่ะลูก เฮ้อ ลุ้นๆ รับรองสนุก...!!
อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นให้ไรต์ด้วยนะค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น