ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Stigma :1 PT:V
You can't recycle wasted time.
.
.
.
" เราเลิกกันเถอะ "
ปั้ง..!!
เสียงประตูห้องปิดกระแทกลง ผมต้องทนเห็นคนที่ผมรักเดินจากผมไปต่อหน้าต่อตา
เพราะความเชื่อใจ และไว้ให้เค้าสองคนอยู่ใกล้กัน จนผมแทบจะไม่ระแวง หรือ ระมัดระวังตัวอะไรเลย มันเลยทำให้ความรักของผมต้องมาจบแบบนี้
" ทำไมมันถึงต้องเป็นแบบนี้ "
ผมสบถกับตัวเองออกมาด้วยความผิดหวัง ก่อนที่จะปาแหวนแต่งงานที่พี่จินพึ่งถอดคืนให้ผมไปที่กระจก
เพล้ง........!!!
กระจกราวออกไปเป็นเสี่ยงๆ ก่อนที่ผมจะหันไปจ้องมองตัวเองผ่านกระจกบานนั้น พร้อมกับน้ำตาที่มันเริ่มคลอออกมา
สัญญาที่พี่เคยบอกกับผม มันเป็นแค่เรื่องโกหกใช่ไหม
เพียงไม่เท่าไหร่ พี่ก็ทิ้งผมไปหามันแล้ว
นี่หรอ ความรักที่พี่มีให้กับผม
- ผมจะไม่เชื่อมันอีกต่อไป -
......................................................................
3 ปีก่อน
คอนโด xx
.
.
หมับ...!!
.
.
พี่จินโผล่ตัวเข้ามากอดผมเอาไว้จากทางด้านหลัง ก่อนที่ผมจะล่ะสายตาจากหนังสือที่อ่านอยู่
แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองเค้า
" อีก 2 ปี แทฮยองก็จะจบมหาลัยแล้วซินะ ถ้านายเรียนจบแล้ว
เราสองคนหมั้นกันเลยได้ไหม "
" ทำไมครับ ! พี่กลัวผมจะไปมีคนอื่นหรอ "
"ก็ลองดูซิ ถ้าแทฮยองทำ พี่ก็จะตามลากตัวนายกลับมา ไม่ยอมปล่อยให้ไปไหนหรอก "
" ผมไม่ทำหรอกครับ เมียผมทั้งดุ ทั้งน่ารักขนาดนี้ "
คำออดอ้อนของผม ทำให้พี่จินยิ้มออกมา
ก่อนที่ผมจะเอื้อมมือขึ้นไปโน้มใบหน้าพี่จินให้ลงมาหาผม จนกระทั่งริมฝีปากของเราประกบเข้าหากันจนแนบสนิท พี่จินเปิดโผลงปากเชื้อเชิญให้ผมใช้ลิ้นอุ่นๆเข้าไปสัมผัสรสหวานให้โพลงปากนั้นอย่างว่าง่าย
.
.
จนกระทั่ง..!!
.
.
ติ่งต่อง...!!!
เสียงออดที่หน้าประตูทำให้พี่จินรีบล่ะริมฝีปากของเค้าออกไปจากผมอย่างน่าเสียดาย
" สงสัยพิซซ่าที่สั่งเอาไว้จะมาแล้ว เดียวพี่ไปดูก่อนนะ "
พี่จินล่ะตัวออกไปจากผม เพื่อเปิดประตู
.
.
แก๊ก
.
.
เสียงประตูดังขึ้นซักพัก ก่อนที่เสียงทุกอย่างมันจะเงียบไป
ผมล่ะตัวออกจากหนังสือที่ตัวเองกำลังอ่าน ก่อนจะเดินไปดู......
" ใครมาหรอครับ พี่จิน "
พี่จินรีบหันหน้ามามองผม พร้อมกับแสยะยิ้มให้กับผมเล็กน้อย
ก่อนที่จะเดินสวนเข้าไปทำอาหารที่ครัว เหมือนกับทุกครั้ง
" จองกุก มึงมีธุระอะไรกับกูหรอ
ถึงได้หอบสังขาร์มึงมาถึงที่นี่ "
" พอดี ! กูอยู่ที่ห้องคนเดียวเหงาๆอ่ะ เลยจะมาชวนมึงกับพี่จินมาดื่มกันซะหน่อย
กูซื้อเหล้าพร้อมกับกับแก้มมาแล้ว เดียวกูเอาไปจัดใส่จานก่อนนะ "
" เออ "
ผมบอกกับไอ้จองกุกมันแค่นั้น ก่อนจะเดินกลับไปอ่านหนังสือที่โต๊ะต่อ
โดยไม่ทันได้คิดอะไร ไม่รู้ซะด้วยซ้ำว่าผมกำลังฝากปลาเอาไว้กับแมว...
.
.
......................................................
(จองกุก )
หมับ...!!
ผมเดินเข้ามาในครัว ก่อนที่จะเอาของที่ซื้อมาวางไว้บนโต๊ะ
แล้วโผล่ตัวเข้าไปกอดพี่จินที่กำลังยืนล้างจานอยู่จากทางด้านหลัง.....!!
ริมฝีปากค่อยๆสัมผัสไปที่ต้นคอขาวๆนั้น พร้อมกับลมหายใจเบาๆ
และมันเป็นจังหวะพอดีกับที่จานที่พี่จินกำลังถือ หลุดมือร่วงลงมาแตก
เพล้ง...!!
" เสียงอะไรน่ะครับพี่จิน " เสียงของไอ้แทฮยองตะโกนเข้ามา
" พะ..พอดีพี่ทำจานแตกน่ะ แต่ไม่เป็นไรหรอก แทฮยองอ่านหนังสือต่อเถอะนะ "
พี่จินตะโกนตอบไอ้แทฮยองมันไปด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกัก ก่อนที่จะหันหน้าของเค้ามาทำหน้าค้อนใส่ผม
" ระวังหน่อยซิจองกุก อยากโดนแทฮยองจับได้หรือไง "
" ผมขอโทษครับ / แต่เรามาต่อกันให้จบเถอะนะ พี่ไม่ไปหาผมต้องหลายวัน ผมคิดถึงพี่มากนะรู้ไหม "
" ทำมาเป็นปากหวาน ... ครั้นไปเจอคนอื่นที่ดีกว่า แล้วจะลืมพี่น่ะซิไม่ว่า "
" ไม่มีวันหรอกครับ รสชาติบนเตียงของพี่จินน่ะเด็ดที่สุดแล้ว "
" บ้า "
รอยยิ้มปรากฏบนมุมปากของพี่จินทันที ก่อนที่ผมจะดึงตัวเค้าเข้ามาจูบอีกครั้ง
มันเป็นจูบที่ดูดดื่มยาวนานเกือบจะ 10 นาที ก่อนที่พี่จินจะล่ะตัวผมออกจากเค้า
" ทำไมล่ะครับ "
" นายเข้ามาในนี้นานเกินไปแล้ว เดียวแทฮยองจะสงสัยเอา
ออกไปได้แล้ว "
" แต่พี่จินครับ .."
" เอาไว้พรุ่งนี้หลังเลิกงาน แล้วพี่จะเข้าไปหาที่คอนโด แต่ตอนนี้มันไม่ได้จริงๆ "
ผมถอนหายใจออกมาด้วยความเสียดาย
ก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องครัวตามที่พี่จินบอก
.
.
.
" ทำไมมึงเข้าไปนานจังว่ะ "
" พอดีกูช่วยพี่จินเก็บเศษจานที่แตกอยู่น่ะ ก็เลยช้า "
" เออ "
แล้ววันนั้น พวกเราสามคนก็ดื่มเหล้ากันจนเมา ก่อนที่แทฮยองมันจะฟุบหลับไป
เหลือแต่ผมก็พี่จินเท่านั้น
สายตาของเราจ้องมองกัน ใบหน้าที่แดงระรื้อมันชั่งเย้ายวนผมเหลือเกิน จนผมเองเก็บความต้องการของตัวเองไว้ไม่ได้แล้ว
ผมโผล่ตัวเข้าไปจูบที่ริมฝีปากของพี่จิน อย่างดูดดื่ม ..!!
โดยไม่สนใจเลยว่า ไอ้แทฮยองมันจะตื่นขึ้นมาเห็นเราสองคนไหม
- แทฮยองเมียมึง กูขอนะ !
ตัดฉับ++++++++++
อัพตอนใหม่ให้แล้วนะค่ะ อ่านจบแล้ว อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจในไรต์ด้วยนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น