คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 1
{ Yang Yoseob }
ผมขึ้นมาเก็บเสื้อผ้าอย่างงงๆ นี่ตกลงผมลืมเองหรือว่าพี่ชายยังไม่บอกกันแน่เนี่ย -.,-
ผมเอาเสื้อผ้ามากองบนเตียง แล้วยืนพิจารณา ...
... อา ตัวนั้นสวย เอาไป
... ตัวนี้ยังใส่ไม่กี่ครั้งเลย เอาไป
... สีฟ้านี้ใส่สบาย เอาไป
... ตัวนี้ป๊าซื้อให้ เอาไป
... นั้นเพิ่งซื้ออาทิตย์ที่แล้ว ลืมไปแล้วแฮะ เอาไป
เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป เอาไป
เอ่อ ... นี่มันล้นกระเป๋าใบที่หกแล้วนะ =[]=
ยังมีรองเท้าอีก สองกระเป๋าจะใส่พอมั้ยน้า ? (TwT)
59 minute later .
ตึก ตึก ...
“ มาซักที นึกว่าไปนั่งเย็บผ้าใหม่อยู่ -0- ” พี่จุนฮยองทักต้อนรับด้วยคำพูดน่ารักๆ
“ โทษฮะ = = ”
“ ฮยอนซึงรอจนละลายกลางแดดแล้วมั้ง = = ” อา ... ที่โกรธน้องนี่เพราะแฟนรอยู่ใช่มั้ย ใช่ซี่ TwT
“ เอ๊ะ แล้วพี่ฮยอนซึงเกี่ยวอะไรอ่ะ ?” ผมถามสวนกลับ
“ นายจำอะไรได้บ้างเนี่ย น้องฉันเป็นอัลไซเมอร์ซะแล้ว TOT”
“ ผมยังจำไม่ได้เลยว่าฮยองบอกผมตอนไหน = = ”
พี่ชายทำหน้าครุ่นคิด แล้วส่ายหน้ากับตัวเอง ก่อนจะถอนหายใจออกมา และตอบคำถามพร้อมกับรอยยิ้มกว้างสุดๆ
“ ก็เรากำลังจะย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ฮยอนซึงน่ะ น่าดีใจเนอะ J”
“ =[]= ”
“ จะรอช้าอยู่ใย ไปกันเถอะ ” แล้วพี่ชายก็เดินยิ้มออกจากบ้านด้วยรอยยิ้มที่ยังประดับอยู่บนมุมปาก ...
แบบว่าไม่ได้เห็นพีชายอารมณ์ดีขนาดนี้มานานแล้วนะ สยอง =[]=;
ความคิดเห็น