คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พบเจอ (ครบ100%)
สองหนุ่มในชุดหรูหราก้าวเดินออกจากห้องประชุมชั้นบนสุดของโรงแรม คิบอมสวมชุดสูทสีดำขับผิวแดงเข้มของเขาให้ขรึมจนดูน่ากลัว ยิ่งหากเทียบกับคยูฮยอนผิวขาวผมทองในชุดสูทน้ำตาลอ่อนด้วยแล้ว ยิ่งทำให้คิบอมดูน่าเกรงขามอีกหลายเท่า
ทั้งสองหนุ่มตั้งใจจะแวะไปที่ผับชื่อดังของโรงแรมแห่งนี้ แต่เมื่อลิฟต์เปิดออกที่ชั้นหนึ่ง คิบอมก็ชะงักไปทันทีเพราะเสียงเพลงหวานๆ เคล้าเสียงเปียโนแว่วมา เพลงสากลที่มีท่วงทำนองช้าๆ หากแต่เสียงทอดหวานอ่อนโยน แม้แต่คิบอมชายหนุ่มที่มีความเย็นชาในหัวใจยังอดที่จะหยุดนิ่งฟังไม่ได้ ยิ่งความหมายในเพลงมันยิ่งจับใจเขายิ่งนัก
“เมื่อฉันปรารถนาเธอ ฉันเพียงแค่หลับตา แล้วฉันก็ได้อยู่กับเธอ
...ฉะนั้นสิ่งเดียวที่ฉันต้องการให้เธอได้ก็เป็นแค่หัวใจที่เต้นทะยานออกไป
เมื่อฉันปรารถนาความรัก ฉันยื่นมือออกไปแล้วก็ได้สัมผัสความรัก
…ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีความรักมากมาย ที่คอยทำให้ฉันอบอุ่นทั้งกลางวัน กลางคืน”
คิบอม หยุดยืนที่หน้าลิฟต์ฟังเพลงอ่อนหวานราวกับต้องมนต์สะกด
“บอสครับ”
เสียงของคยูฮยอนทำให้คิบอมหลุดจากภวังค์ และหันมองเลขาคนสนิท
“ผมว่าเราอย่าเพิ่งไปที่ผับเลยครับ ที่ล็อบบี้น่าสนใจกว่าครับ”
“อย่างนั้นหรอ” คิบอมกระตุกยิ้มนิด เพราะพอใจในคำชวนของคยูฮยอนที่รู้ใจเขายิ่งนัก
“ผมเคยได้ยินเขาร่ำลือกันว่าที่โรงแรมนี้มีนักร้องเสียงดีอยู่คนหนึ่ง สงสัยคงเป็นคนนี้แหละครับ ”
“อย่างนั้นเหรอ” คิบอมพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“ความคิดนายเข้าท่านะ คยูฮยอน”
คิบอมบอกและก้าวนำคยูฮยอนไปที่ล็อบบี้ของโรงแรม แทนที่จะเดินเลี้ยวซ้ายไปทางผับหรูหราซึ่งอยู่อีกด้านของโรงแรม
คิบอมยอมรับกับตัวเองว่าชายหนุ่มตรงหน้าของเขานี้น้ำเสียงใสคล้ายแก้ว
คริสตันเจียระไนชั้นดี แต่ที่ทำให้เขาแทบจะลืมหายใจก็คือใบหน้าที่หวานได้รูป ผิวขาวเนียนละเอียดเมื่อต้องแสงไฟสีเหลืองนวลยิ่งขับผิวของเจ้าตัวให้กระจ่าง ดวงตากลมโตรับกับจมูกโด่งได้รูปอย่างเหมาะเจาะลงตัว และริมฝีปากที่อวบอิ่มยามขยับขึ้นลงตามเนื้อหาของเพลงนั้นช่างเย้ายวนความรู้สึกของคิบอมยิ่งนัก ทั้งๆที่เขามีสตรีมากมายผ่านเข้ามาในชีวิต แต่ไม่เคยมีใครสักคนที่กระตุ้นความเสน่ห์หาให้เกิดขึ้นในใจเขาได้ แต่ชายหนุ่มคนนี้ทำได้
" คยูฮยอน " คิบอมเรียกคนสนิทของตน ซึ่งเพียงเท่านั้น คยูฮยอนก็เข้าใจได้ทันทีว่านยของตนต้องการอะไร
" ครับบอส " คยูฮยอนตอบรับ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปทางปประชาสัมพันธ์ ขณะที่คิบอมทรุดลงนั่งที่เก้าอี้กำมะหยี่ที่ทางโรงแแรมจัดเอาไว้ให้ลูกค้า
" เมื่อฉันปรารถนาเธอ ฉันเพียงแค่หลับตา แล้วเธอก็อยู่ตรงนี้เคียงข้างฉัน ทำให้ฉันอบอุ่นทั้งกลางวันและกลางคืน ฉันเพียงยื่นมือออกไป แล้วฉันก็ได้อยู่กับเธอ ที่รัก " เสียงเพลงสิ้นสุดลงพร้อมๆกับปลายนิ้วเรียวค่อยๆเลื่อนออกจากคีย์เปียโนอย่างช้าๆ ซึ่งทันทีที่เสียงเพลงจบลงเสียงปรบมือก็ดังกึกก้องไปทั่วล็อบบี้ ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นโค้งให้กับแขกของตนอย่างงดงาม
" เมื่อฉันปรารถนาเธอ " คิบอมพึมพำชื่อเพลงที่คุ้นหู แต่ไม่เคยมีใครที่ทำให้เขารู้สึกเข้าใจถึงความหมายของเพลงเท่ากับครั้งนี้ เมื่อฉันปรารถนาเธอ ฉันเพียงแค่หลับตาและก็จะได้พบเธอคนนั้นที่ฉันปรารถนา
คิบอมกระตุกยิ้มที่ริมฝีปาก เนื้อหาของเพลง ประจวบเหมาะกับความรู้สึกของเขาในเวลานี้ยิ่งนัก เพราะเขาปรารถนาจะได้สัมผัสกับ ร่างบางตรงหน้าอย่างไม่เคยปรารถนาสตรีใดมาก่อน
" บอสครับ " คยูฮยอนเดินกลับเข้ามาหาคิบอมและทรุดนั่งเก้าอี้กำมะหยี่ข้างๆ
" เขาชื่อ ลีดงเฮ เพิ่งมาร้องเพลงที่โรงแรมนี้ได้ไม่นานนัก แขกทั้งหญิงและชายติดกันเกรียวในช่วงเวลาที่ไม่ถึงเดือน " คยูฮยอน บอกรายละเอียดที่เขาสืบรู้มาโดยใช้เวลาไม่กี่อึดใจ
" เรียนจบปริญญาตรีสาขาดนตรี และเป็นอาจารย์สอนเปียโนที่โรงเรียนสอนดนตรี ส่วนตอนกลางคืนก็ร้องเพลงที่โรงแรมแห่งนี้ "
คิบอมพยักหน้าช้าๆ รับฟังรายละเอียดต่างๆ โดยที่สีหน้าของเขาไม่บ่งบอกความรู้สึกใดเหมือนเช่นเคย มีเพียงสายตาปรารถนาที่ทอดมองดงเฮด้วยความพึงพอใจ
" รูปร่างหน้าตาแบบนี้ไม่น่าจะต้องมาทำงานให้เหนื่อย ว่ามั้ยคยูฮยอน "
" ครับบอส ผมจะจัดการให้ " คยูฮยอนตอบรับแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้
" ไม่ต้องบอกว่าฉันเป็นใคร " คิบอมกำชับ
" ครับ " คยูฮยอนพยักหน้าก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เขาเข้าหาผู้จัดการของโรงแรม
ครบ100% ติดตามตอนหน้านะสนุกกว่านี้แน่รับรอง
ความคิดเห็น