คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
Chapter 3
Beautiful - BTS
@ Sky Condominium
รถสปอร์ตคันหรูสีดำวิ่งเข้ามาจอดหน้าคอนโดด้วยความเร็ว ซึ่งคนขับก็ขับมาโดยไม่ได้เต็มใจนัก ร่างสูงของชายหนุ่มก้าวลงจากรถและปิดประตูอย่างแรงโดยไม่ได้สนใจว่ามันจะบุบสลายอย่างไรราวกับว่าราคาของรถคันนี้เป็นแค่เศษเงินของเขาเท่านั้น และมีร่างบางของหญิงสาวเปิดประตูรถและก้าวลงมาเช่นกัน
“นายสตอร์มนายจะรีบไปตายหรือไงกันย๊ะ ถ้าจะตายช่วยตายคนเดียวได้ไหมฉันยังไม่อยากตายกับนายด้วยหรอกนะ”ทันทีที่หญิงสาวก้าวลงมาก็อ้าปากต่อว่าชายหนุ่มทันที
“ก็ใครใช้ให้เธอนั่งรถมากับฉันทำไมล่ะห้ะ”
“นี่ ฉันก็ไม่ได้อยากมากับนายนักหรอกนะ ถ้าคุณลุงไม่สั่งฉันไม่มีทางมากับนายแน่นอน”หญิงสาวพูดพร้อมหยิบกระเป๋าเป้ของตนเองเดินขึ้นไปบนคอนโดหรูซึ่งเป็นหนึ่งในเครือของ อมรภิบาลโกหลธราบดี ซึ่งตนเองนั้นจะต้องย้ายมาอยู่กับลูกชายเจ้าของคอนโดตามคำสั่งของเจ้าของคอนโด
“นี่ เธอเอากระเป๋าฉันไปด้วยดิ”ชายหนุ่มตะโกนตามหลังหญิงสาวไป
“เสียใจ กระเป๋านายนายก็ขนเองสิแล้วอีกอย่างนะ นายจะเอาอะไรมาเยอะแยะ กระเป๋าเดินทางตั้งสี่ห้าใบ ขนเองเถอะย่ะทำอย่างกับจะย้ายบ้านถาวร”หญิงสาวหันมาตอบชายหนุ่ม
“แต่พ่อฉันให้เธอมาดูแลฉันนะ นี่มันหน้าที่เธอ”
“เข้าใจผิดหรือเปล่าคะคุณชาย หน้าที่ของฉันคือดัดสันดานนายต่างหาก ช่วยเข้าใจซะใหม่ด้วยนะคะ”หญิงสาวพูดพร้อมหันหลังเดินไปทันที
“เฮ้ย เดี๋ยวสิ โธ่เว้ย!!พ่อนะพ่อ รู้งี้ยอมโดนกักบริเวณก็ดีหรอก”ชายหนุ่มบ่นพึมพำกับตัวเองด้วยอารมณ์เซ็งสุดขีด แล้วก็หันไปยกกระเป๋าของตนเองตามขึ้นไป
@ห้อง1412
“โอ๊ยหนักชะมัดเลยวุ้ย เหนื่อยเป็นบ้า”
“ช่วยไม่ได้นะนายอยากขนมาเยอะแยะเองทำไมล่ะ”
“เธอมันใจร้าย ยัยทอม!!”
“บอกกี่ครั้งแล้วห้ะว่าฉันไม่ใช่ทอม แล้วที่ฉันทำแบบนี้เพื่อดัดนิสัยของนาย เป็นคุณชายจนเคยตัวหัดทำอะไร
เองบ้างน่ะดีแล้ว”
“ฉันจะนอนห้องทางขวาเธอนอนห้องทางซ้ายแล้วกัน แล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับห้องฉันถ้าฉันไม่อนุญาต”
“เหอะ ฉันอยากยุ่งกับนายตายล่ะ”
“แหงล่ะ ฉันมันผู้ชายหน้าตาดี เกิดตกกลางคืนเธอเข้ามาปล้ำฉันจะทำไงล่ะ”
“โห นายสตอคิดได้ไงห้ะ ฉันเนี่ยนะจะปล้ำนาย ถ้าเปลี่ยนเป็นตอนกลางคืนฉันแอบเอามีดมาแทงนายล่ะก็ มันน่าจะเป็นไปได้มากกว่า”
“ไม่ได้หรอกฉันต้องระวังตัวฉันเอาไว้ก่อนสิ”
“มันควรจะเป็นฉันนะที่ต้องพูดประโยคนั้น”
“เธอไม่ต้องกลัวหรอก ฉันไม่ตาลายไปปล้ำเธอหรอกยัยทอมถึก หุ่นเธอมันไม่มีอะไรน่าปล้ำสักนิด แบนเป็นไม้กระดานขนาดนั้น นี่ฉันยืนคุยกับผู้หญิงหรือไม้กระดานวะเนี่ย”
“ปากเสียนักนะ ฉันจะไปจัดห้องของฉันก็ดีกว่า เดี๋ยวฉันจะเผลอฆ่าคน”
“ว้า แค่พูดความจริงก็รับไม่ได้ เข้าห้องไปนอนดีกว่า”
------12:00น.------
“นี่ ยัยทอมซื้ออะไรให้ฉันกินหน่อยดิ หิวชะมัดเลย ด่วนๆด้วยนะ”
“อยากกินก็ไปซื้อเองสิย๊ะ”
“ก็เงินของฉันอยู่กับเธอ ไม่งั้นฉันไม่ง้อเธอหรอก”
“อุ๊ยตาย ฉันลืมไปคุณลุงให้ฉันเก็บเงินไว้นี่นา”
“ถ้าจำได้แล้วก็รีบๆไปซื้อมาสิ หิวจะตายอยู่แล้วเนี่ย”
“พูดดีๆก็สิ เดี๋ยวฉันจะไปซื้อให้”
“นี่อย่ามาเรื่องมากนะ ไปซื้อมาเถอะน่าเร็วๆด้วย”
“ถ้านายพูดแบบนี้กับฉันล่ะก็ นายก็อดไปเถอะย่ะ”
“เฮ้ย โอเคๆ เธอช่วยไปซื้อข้าวให้ฉันกินหน่อยเถอะ น้าๆๆ นะครับเฟียร์คนสวย”ชายหนุ่มพุ่งไปจับแขนของ
หญิงสาวพร้อมส่งสายตาลูกหมาหิวนมให้หญิงสาว
“หึๆ แบบนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย ท่าทางจะหิวจริงๆนะเนี่ย”หน้าหญิงสาวแดงขึ้นมานิดๆเมื่ออยู่ดีๆชายหนุ่มก็เข้ามาจับแขนอ้อน
“ก็ใช่น่ะสิ ทีนี้เธอก็ไปซื้อข้าวให้ฉันได้แล้วนะ ฉันจะไปนอนรอในห้องซื้อเสร็จแล้วมาเรียกแล้วกัน”
“นายเป็นแวมไพร์หรือไงย๊ะ ตอนกลางวันเอาแต่นอน พอกลางคืนก็ออกไปล่าสาวน่ะ”
“ถ้าฉันเป็นแวมไพร์ ก็เป็นแวมไพร์ที่หล่อที่สุดอะนะ”ชายหนุ่มยักคิ้วให้หญิงสาวแล้วเดินกลับเข้าห้องไป
“แหวะ อีตานี่ท่าทางจะเป็นเอามากแฮะ”แล้วหญิงสาวก็เดินไปที่ห้องครัวพร้อมเปิดตู้เย็นดู
“อืม ของสดมีครบทำเองแล้วกันมื้อนี้”
------ครึ่งชั่วโมงผ่านไป------
ก๊อกๆๆ
“สตอร์มอาหารเสร็จแล้ว”หญิงสาวเดินไปเคาะประตูห้องชายหนุ่มเมื่อทำอาหารเสร็จแล้ว
ก๊อกๆๆๆๆๆ
“นี่ นายได้ยินไหมเนี่ยออกมากินข้าวได้แล้ว”
ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“นี่ฉันจะพังประตูนายอยู่แล้วนะ จะออกมาได้หรือยัง นายนอนหรือนายตายเนี่ย ฉันจะเข้าไปแล้วนะ”หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปทันที
“โห ห้องก็ยังไม่จัด นอนอย่างเดียวเลยหรือไง”สิ่งแรกที่หญิงสาวเห็นคือกระเป๋าของชายหนุ่มโยนทิ้งไว้ที่ข้างเตียง
“นี่ ตื่นได้แล้วน่าจะกินไหมข้าวน่ะ”หญิงสาวหันไปปลุกเจ้าตัวแสบที่กำลังนอนคลุมโปงอยู่หร้อมกับดึงผ้าห่มออก
“ฮืมมมม อย่ามายุ่งคนจะนอน”เจ้าตัวแสบพูดด้วยเสียงงัวเงียเมื่อโดนดึงผ้าห่มออก
“เฮ้ย ฮ่าๆๆๆ นายนี่เหมือนเด็กชะมัดเลยอะ ท่านอนนายนี่ฉันยอมจริงๆฮ่าๆๆ” หญิงสาวขำกับท่านอนของชายหนุ่มสุดหล่อ ซึ่งกำลังนอนคว่ำแถมก้นโด่งอยู่
“ นึกไม่ออกเลยแฮะ ถ้าสาวๆที่คลั่งไคล้นายมาเห็นท่านอนนายเนี่ย”หญิงสาวพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายรูปเจ้าตัวแสบเอาไว้ด้วยแล้วหญิงสาวก็เริ่มปลุกอีกครั้ง
“นี่ ไหนนายบอกว่าหิวไม่ใช่เหรอ ไม่กินข้าวแล้วหรือไงตื่นๆ”
“ฮืมมม หมอนข้างอยู่ไหนเนี่ย อ๊ะ เจอแล้ว”เจ้าตัวดีไม่ตื่นแถมดึงมือของหญิงสาวที่กำลังเขย่าตัวเขาอยู่มากอดไว้แนบตัว ซึ่งตอนนี้เท่ากับว่าหญิงสาวได้นอนอยู่ข้างชายหนุ่มโดยชายหนุ่มก็ได้กอดร่างของหญิงสาวไว้แน่น
“ฮืมมมม หมอนข้างนุ่มจัง”
“เฮ้ย นายทำบ้าอะไรเนี่ย”หญิงสาวที่กำลังหน้าแดงออกอาการตกใจและดิ้นสุดแรงเพื่อให้ตัวเองหลุดออกมา
“ฮืมมมม ทำไมหมอนข้างดิ้นได้เนี่ย”ชายหนุ่มพูดพร้อมลืมตา
“เฮ้ย!!! ยัยทอม เธอมานอนกอดฉันได้ไงเนี่ย”เจ้าตาแสบตะโกนสุดเสียงเมื่อเห็นว่าสิ่งที่กอดอยู่ไม่ใช่หมอนข้างแต่เป็นคู่กัดของเขา
“ฉันต่างหากที่ต้องพูดแบบนั้น นายแหกตาดูสิว่าใครกอดใคร”
“เฮ้ย!!”ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวทันทีที่รู้ตัวว่าเขากำลังกอดหญิงสาวอยู่
“แล้วเธอจะเข้ามาในห้องฉันทำไมล่ะ ฉันยังไม่ได้อนุญาตให้เธอเข้ามานะ”ชายหนุ่มพูดเรื่องอื่นเพื่อกลบเกลื่อนอาการหน้าแดง
“ก็ฉันเข้าปลุกนายไปกินข้าวไง ไหนว่าหิวไม่ใช่เหรอ”หญิงสาวหันหน้าไปอีกทางเพื่อหลบหน้าชายหนุ่มเพราะกำลังหน้าแดงไม่แพ้กัน
“เออๆฉันรู้แล้ว เธอออกไปได้แล้วเดี๋ยวฉันตามออกไป”
“ชิ ก็ไม่ได้อยากเข้ามานักหรอก”หญิงสาวรีบเดินออกไปจากห้องชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว
“นี่ฉันทำบ้าอะไรลงไปวะเนี่ย”ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองด้วยใบหน้าที่แดงจัดและหัวใจที่เต้นรัว
“ไหนดูซิ มีอะไรกินมั้ง”ชายหนุ่มถามทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะอาหารหลังจากที่ปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว
“นายก็ดูเองสิ”
“โห น่ากินชะมัดเลยอะ ไก่ทอด ต้มยำกุ้ง ไข่เจียว”
“หิวก็รีบกินเข้าไปสิ”
“เออรู้แล้วน่า”ชายหนุ่มนั่งลงที่โต๊ะแล้วเริ่มกินทันที
“อืมมม อร่อยใช้ได้เลยแฮะ คราวหลังเธอซื้อร้านนี้มาตลอดเลยนะ ซื้อที่ไหนมาเนี่ย”
“ฉันทำเอง”
“ห้ะ เธอทำเอง”ชายหนุ่มแทบสำลักข้าวออกมาเมื่อรู้ว่าอาหารทั้งหมดเป็นฝีมือใคร
“ใช่ ทำไมล่ะ”
“ไม่อยากเชื่อ ทอมอย่างเธอทำเป็นด้วยเหรอเนี่ย”
“นี่คำก็ทอม สองคำก็ทอม ไม่ต้องกินดีไหมข้าวน่ะ”
“เฮ้ยๆ ใจเย็นดิกินๆ”
“ปากเสียจริงๆนายเนี่ย”
“แล้วฉันจะท้องเสียไหมเนี่ย”
“นี่ กินๆเข้าไปเถอะอย่าพูดมาก นายก็บอกเองนี่ว่าอร่อย”
“ก็งั้นๆแหละ”
“หึ ทีหลังก็หากินเองแล้วกัน”
“โอเคๆ ไม่ปากเสียแล้ว ขอโทษครับๆ”
“อยู่กับนายแล้วเหนื่อยชะมัด เหมือนมีลูกเลยจริงๆ”
“เธอเคยมีลูกหรือไง”
“ถึงไม่มีแต่ก็รู้สึกได้ คนอะไรโตขนาดนี้แล้วยังนิสัยเหมือนเด็ก”
“ฮ่าๆๆนั่นสินะ ทอมอย่างเธอใครจะเอา เธอคงไม่มีลูกหรอก คนที่เป็นสามีเธอในอนาคตนี่คงตาถั่วจริงๆ”
“เหรอย๊ะ งั้นคนที่เป็นภรรยานายในอนาคตก็คงโชคร้ายที่สุดในโลกเลยแหละ”
“ใครว่า โชคดีที่สุดต่างหาก”
“เหอะๆ ฉันไม่เชื่อหรอก”
“เธอจะลองไหมล่ะ”ชายหนุ่มพูดพร้อมจ้องตาหญิงสาว
“พะ...พูดบ้าอะไร นายนี่นอนมากจนเสียสติไปแล้วใช่ไหมกินๆเข้าไปเลย”หญิงสาวเริ่มมีอาการหน้าแดงอีกรอบ
“ฮ่าๆๆฉันพูดเล่นหรอกหน้าแดงเลยเหรอ ว้าย ทอมหน้าแดงๆ”
“นี่ ถ้านายยังไม่หุบปากแล้วกินข้าวไป ฉันจะไปเทข้าวให้หมาข้างล่างคอนโดกิน”
“โธ่ แหย่นิดแหย่หน่อยทำเป็นขึ้น”แล้วทั้งคู่ก็กินข้าวกันต่อแบบเงียบโดยที่ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย
ความคิดเห็น