[ ห้องเก็บของส่วนตัว ]

ลำดับตอนที่ #9 : สมัครตัวละคร :: Secret Hac. [เพอร์เลย์]

Application [Savior Spirit]

"พวกเธอเปรียบเสมือนไม้ดอก..อ่ะฮ่า! ฉันหมายถึงดอกไม้ เอ๊ะ..นี่ฉันกำลังพูดอะไรอยู่วะ?"

บทที่ต้องการ :: หน่วยลงภาคสนาม

ชื่อ-นามสกุล :: เพอร์เลย์ มาชิเนส Perley Marchines

ชื่อเล่น :: เพิร์ล Pearl

อายุ :: 19 ปี

เพศ :: ชาย

รูปร่างหน้าตา :: เป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งผู้มีความสูงถึง 182 เซนติเมตร และมีน้ำหนัก 68 กิโลกรัม เพิร์ลเป็นชายหนุ่มรูปงามผู้มีใบหน้าเรียวรูปไข่ ผมสีทองซอยสั้นระดับต้นคอรับกับดวงตาสีทองอำพันที่เฉียบคมและดูมีเสน่ห์อย่างล้นเหลือ ใบหน้าหล่อเหลาที่มักจะปรากฏรอยยิ้มขี้เล่นเป็นกันเองและในบางครั้งก็เป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เหมือนคนมีแผนร้ายในใจซึ่งเป็นหนึ่งในเสน่ห์ของเขา จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากสีธรรมชาติ ผิวที่ขาวแต่ก็ไม่ถึงกับขาวมากจนเกินไปอันเป็นเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน(?)ให้เข้าหา

นิสัย :: เพิร์ลเป็นคนที่ขี้เล่นและเป็นกันเองมาก เขาเป็นพวกพูดมากที่มักจะพูดไม่หยุดปากจนคนรอบข้างพากันรำคาญกันเป็นแถว และแน่นอนว่าเรื่องที่เขาพูดนั้นแทบจะหาสาระไม่ได้เลยซักนิด ซึ่งเสียเวลาในการฟังเป็นอย่างมาก..นิสัยแปลกประหลาดของเพิร์ลคือชอบเล่นมุข ซึ่งแน่นอนว่ามุขทั้งหมดที่เขาเล่นนั้นแทบจะแป้กไปซะเกือบทั้งหมด ชนิดที่ว่าเล่นมุขทีนี่คนอื่นเงิบแดรกจุดกันเป็นแถบเลยทีเดียว นอกจากนั้นแล้วเพิร์ลยังเป็นพวกหน้าม่อแบบหน้าด้านๆ  ไม่มีผู้หญิงคนไหนในองค์กรที่ไม่เคยโดนเขาม่อมาก่อน ทุกคนล้วนโดนเขาม่อมาแล้วทั้งสิ้น..แต่ดูเหมือนเจ้าตัวก็ไม่ได้จริงจังอะไรนักหรอก ม่อเล่นๆไปแบบนั้นแหละ นิสัยนอกจากนี้ของเพิร์ลที่เป็นที่รู้กันภายในองค์กรคือเพิร์ลเป็นพวกชอบกวนประสาท..พูดหยาบๆก็กวนตีน เวลาเขาจะพูดเขาจะพูดอยู่สองแบบ..แบบแรกคือเล่นมุข(แป้ก) และแบบที่สองคือพูดอ้อนบาทา แน่นอนว่าไม่ว่าใครก็อยากจะถีบหัวเขาแล้วแทบจะร้องตะโกนออกมาว่า “จะไปตายที่ไหนก็ไป” ทั้งนั้นแหละ แต่เขารู้นะว่าทุกคนด่าเขาเพราะความรัก เขาไม่ถือหรอก (//มีความมั่นหน้า)

          นอกจากนั้นแล้วเพิร์ลยังเป็นพวกที่มีความหลงตัวเองขั้นรุนแรง..พูดไม่กี่คำก็บอกว่าเขาหล่อเหมือนเจ้าชายเลยเนอะ ไม่ก็พูดว่า..หล่อแบบนี้นี่เป็นพระราชาของโลกได้เลยนะนี่! อะไรทำนองนั้น.. เขาชอบที่จะพูดหยอกล้อกับทุกคนไม่เว้นแม้แต่ผู้บังคับบัญชาของตัวเอง ดูภายนอกแล้วเพิร์ลดูเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องไม่ได้ราวอะไรแถมยังขี้ลืมเป็นอันดับ 1 และดูโง่มากด้วยซ้ำ..แต่ในความเป็นจริงแล้วเพิร์ลเป็นพวกสองบุคลิกที่เวลาปกติจะเป็นอย่างหนึ่งและเวลาลงภาคสนามก็จะเป็นอีกอย่างหนึ่ง

          เวลาที่จะต้องลงไปในสนามต่อสู้..จะเห็นได้ชัดว่าเพิร์ลจะมีนิสัยที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน เขาจะไม่ได้ดูขี้เล่นเหมือนตอนปกติ ไม่ได้ดูเป็นมิตรกับลูกเสือทั่วโลกแบบตอนปกติ และไม่ได้เล่นมุขเหมือนตอนปกติ เวลาเข้าโหมดต่อสู้นั้นเขาจะแผ่รังสีอำมหิตจนแม้แต่พวกเดียวกันก็ไม่อยากเข้าใกล้ เวลาต่อสู้ก็จะพูดจาท้าทายคู่ต่อสู้ไม่หยุดปาก..แน่นอนว่ามันเป็นการยั่วโมโหคู่ต่อสู้ทั้งนั้นล่ะ คือเขาก็ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้นหรอกนะแต่ปากมันไปเอง.. ศัตรูคนไหนที่ต่อสู้กับเขาแล้วไม่สติแตกนี่คงต้องบอกว่าสมควรได้รับเหรียญและเกียรติบัตรเป็นอย่างยิ่ง เพราะสกิลการยั่วโมโหศัตรูตอนที่เขาเข้าโหมดต่อสู้นั้นมันสูงซะจนแทบจะไม่มีใครไม่มีเคยสติแตกตอนต่อสู้กับเขาเลย

          ถึงแม้ตอนปกติเขาจะดูเป็นคนโง่และงี่เง่าไม่ได้ความ..แต่เมื่อเข้าโหมดต่อสู้และบุคลิกเปลี่ยนเขาจะกลายเป็นคนที่พึ่งพาได้ขึ้นมา..(ถ้าไม่สติแตกเพราะโดนเขายั่วโทสะซะก่อนล่ะนะ) เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งมากเมื่อเข้าโหมดต่อสู้..ชนิดที่ว่าสามารถจัดการศัตรูได้อย่างเลือดเย็นพอตัว ดูเป็นคนอำมหิตและกระหายเลือดขึ้นมาทันที และบุคลิกนี้จะหายไปทันทีเมื่อการต่อรู้จบลง

ประวัติ :: ชื่อเดิมของเพิร์ลคือ มาเอล มาชิเนส ซึ่งเป็นชื่อเดิมที่พ่อแม่ตั้งให้ แต่หลังจากที่ท่านทั้งสองเสียชีวิตตั้งแต่เขายังอายุเพียง 5 ขวบ เขาก็ได้รับการเลี้ยงดูจากญาติห่างๆคนหนึ่ง และญาติคนนั้นก็ตั้งชื่อเขาให้ใหม่เป็น เพอร์เลย์ เขาเริ่มทำงานเป็นนักฆ่าแบบฟรีแลนด์ตั้งแต่ตอนอายุเพียง 10 ขวบเพราะคนที่รับเขาไปเลี้ยงนั้นเป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียง จนกระทั่งครั้งหนึ่งเขาได้พบกับหญิงสาวผู้รับซื้อวิญญาณ (ซึ่งเขาจำไม่ได้หรอกว่าคนไหน) และหญิงสาวคนนั้นก็รับซื้อวิญญาณของลุงของเขาไป เขาไม่รู้เหตุผลของลุงของเขาหรอก..แต่ตั้งแต่วันนั้นเขาก็เลิกเป็นนักฆ่าแล้วพยายามจะตายหาหญิงสาวคนั้นอีกครั้งพร้อมกับเข้าองค์กร Savior Spirit ส่วนเหตุผลที่ตามหาน่ะเหรอ..? แน่นอน..เพราะเขาหลงรักเธอไงล่ะ! (//โดนถีบ)

ลักษณะการพูด :: แทนตัวเองว่า “ฉัน” แทนคนอื่นว่า “นาย/เธอ/คุณ” เขามักจะพูดด้วยท่าทีและน้ำเสียงฟังดูยียวนกวนบาทาชวนให้ถีบออกนอกโลก มักจะเล่นมุขแป้กๆแบบไร้สาระอยู่เสมอ

          “นาฬิกาอะไรที่ทำให้โลกมีต้นไม้ขึ้น?..นาฬิกาปลูกไงล่ะ! อ้าว..ไม่ขำเหรอ?”

          “โจรสลัดมีคุณค่าทางอาหารนะรู้ปะ! เฮ้พวก! ขำกันหน่อยเซ่!”

          “เฮ้~ ยูๆๆๆ ทุกคนหายไปไหนกันหมดฟะ!”

          “อ้ะ เธอๆๆๆ เบลอว่ารักแถบ..แบบว่ารักเธออ่ะ!”

          “ก็ผู้หญิงที่ฉันเจอเมื่อกี้นี่..อ้ะ นี่ฉันจะพูดว่าอะไรแล้วนะ?”

          “เป็นผู้หญิงต้องกินส้มตำ เป็นคนระยำต้องกินส้มตีน..ตึ่งโป๊ะ!”

          “เฮ้..นี่พวกแกอ่อนขนาดนี้เลยรึไง น่ารำคาญเป็นบ้า..แกคงไม่ได้มีดีแค่นี้หรอกนะ..ใช่มั้ย?” //กำลังยั่วโมโหศัตรู ไม่ได้ตั้งใจหรอก..แต่ปากมันไปเอง

งานอดิเรก :: ยิงมุขแป้กไปวันๆ ม่อสาวไปวันๆ กวนตีนคนอื่นไปวันๆ และพูดจาเชือดเฉือนจิตใจศัตรูไปวันๆ(?)

ของที่ชอบ ::

-         มุข (ชอบยิงมุขและชอบมากเวลาคนอื่นยิงมุขที่มันตลกๆ)

-         ขนมหวานทุกชนิด (ตั้งแต่เค้ก คุ้กกี้ และอื่นๆ เห็นแล้วจะวิ่งเข้าไปหาและพยายามต่อรองราคาให้ลดลงที่สุดเท่าที่จะทำได้)

-         สาวหน้าตาน่ารักๆ (เห็นแล้วเดินเข้าไปหา เก๊กหล่อ และม่อทันที)

-         ศัตรูที่แข็งแกร่ง (จะชอบมากๆ เพราะชอบการต่อสู้ ยิ่งคนที่ยั่วโมโหยากๆนี่ยิ่งชอบ และจะพยายามยั่วโมโหต่อไปจนกว่าอีกฝ่ายจะสติแตก)

ของที่ไม่ชอบ/เกลียด ::

-         ยาที่มีรสขม (เห็นแล้วจะอ้วก..ถ้าถูกบังคับให้กินจะคายทิ้งออกมาภายในไม่กี่วินาที

-         พวกตัวตลก (ไม่ใช้เกลียดหรอกนะ..แค่ไม่ชอบ เห็นแล้วจะวิ่งหนี)

-         พวกศัตรูที่อ่อนแอ (เมินและไม่สนใจ ปล่อยให้คนอื่นจัดการ)

แพ้ :: อาหารจำพวกถั่ว (ทานแล้วจะมีผื่นขึ้นและไม่สบายไปหลายวัน)

จุดแข็ง :: ความสามารถด้านพละกำลังและความคล่องแคล่วว่องไวสมกับเป็นนักฆ่า ความสามารถในการยั่วโทสะศัตรูจนศัตรูสติแตกและสูญเสียความเยือกเย็น มีสายตาเฉียบคมมองเห็นได้ในระยะไกลทำให้ยิงปืนได้แม่นมากๆ

จุดอ่อน :: ความสามารถทางการป้องกันที่ต่ำกว่ามาตรฐาน

ของพกติดตัว :: สมุดสำหรับจนมุขที่เขาได้ยินโดยบังเอิญ

อาวุธ :: ปืนคู่ [ สีขาว สีดำ ]

เพิ่มเติม :: -

คุยกับผปค.

สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อมัดหมี่ค่ะ ผปค.ชื่ออะไรคะ?

-ชื่อไดม่อนค่ะ!

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ล่ะคะ?

-ชอบแนวนี้มากๆ! อยากให้ตัวละครของเราได้มาเล่นอยู่ในเรื่องนี้ค่ะ ><

บทนี้ไม่ซีเรียสมาก แต่ถ้าไม่ติดตามหรือเม้นก็มีโอกาสตายสูงนะคะ เพราะบทนี้สามารถตายทุกเมื่อเพียงแค่ไรท์ต้องการ ฟฟ

-งื้ออออออ อย่าใจร้ายกับเพิร์ลคุงของเค้ามากเกินไปนะ TT

บทนี้เสี่ยงต่อการตายสูง แต่ถ้าเป็นผปค.ที่ติดตามจะตายแบบมีเกียรติมากค่ะ! โอเคไหมคะ?

-โอเคค่า! จะติดตามทุกชาติๆไป (ฮา)

ถ้าลูกของผปค.เกิดกลายเป็นผู้จำหน่ายวิญญาณรับได้ไหมคะ? มีโอกาสน้อยมากค่ะ แต่แค่พูดเผื่อไว้เฉยๆ

-รับได้ค่ะ!

มีอะไรจะบอกไรท์ไหมคะ?

-ฝากเพิร์ลคุงด้วยนะคะ!

ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ