[ ห้องเก็บของส่วนตัว ]

ลำดับตอนที่ #3 : สมัครตัวละคร : Kami

Applicationcharacter

 

“เมื่อก่อนข้าก็รู้สึกโอเคนะ..เดี๋ยวนี้ไม่ล่ะ มีแต่พวกบ้า..มันทำให้ข้าบ้าไปด้วย”

บทที่รับ  :  คามิคาเซะ เทพแห่งวายุ                               พลัง : การควบคุมลม (ไรท์จะเปลี่ยนก็ได้น๊า)

รุ่นที่ 77

ชื่อ นามสกุล : อาเมมิยะ อาคาฮิโกะ  Amemiya Akahiko [ อาคา แปลว่า สีแดง ค่ะ อาคาฮิโกะ ก็ประมาณว่าเจ้าชายสีแดง อะไรทำนองนั้นน่ะค่ะ ]

ชื่อเล่น : อาคาฮิโกะ [ Akahiko ]  /  อาคาชิ [ Akashi ]

เพศ : ชาย

อายุ  : 499 ปี

เทพเทพีจำพวก   : สภาพอากาศ

ลักษณะนิสัย : เมื่อก่อนนั้นอาคาฮิโกะถือได้ว่าเป็นเทพที่มีนิสัยปกติมากคนหนึ่ง แต่หลังจากที่ได้เป็นเทพมาซักพักก็กลายเป็นว่าเริ่มกลายเป็นคนพูดน้อย(มากกกกกกกกกกกกกกกกกก) แต่ถ้าพูดทีก็จะพูดแบบขวานผ่าซากไม่มีการรักษาน้ำใจใดๆทั้งสิ้น (แต่เขาไม่ค่อยพูดนักหรอก) ชอบทำสีหน้าตายด้านไม่รู้สึกรู้สาอะไรแม้ว่ากำลังโดนด่าอยู่ก็ตาม กลายเป็นพวกตายด้าน(หน้าด้าน?)ไปอย่างสมบูรณ์แบบ ต่อให้เกิดอะไรขึ้นกับสวรรค์หรือโลกมนุษย์..ต่อให้มนุษย์ต่างดาวบุกโลก ตราบใดที่มันไม่ก่อความเดือดร้อนให้เขาๆก็จะไม่สนใจใดๆทั้งสิ้น  พูดน้อยชนิดที่ว่ามาสามประโยคแต่อาคาฮิโกะตอบแค่ประโยคสั้นๆที่มีคำไม่กี่คำ เป็นพวกอารมณ์แปรปรวน..เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายไม่มีใครเดาอารมณ์ของเขาถูก ไม่ชอบการเข้าสังคมอย่างแรงเพราะขี้เกียจพูดมาก ดังนั้นเวลาไปไหนมาไหนจึงมักจะมีคนสนิทเดินตามไปอยู่เสมอเพื่อคอยแปลภาษาใบ้(?)ของเขาให้คนอื่นเข้าใจ ซึ่งมันก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เพียงแค่มองตาเขาก็รู้ว่าเขาต้องการจะสื่ออะไรแล้วช่วยแปลให้คนอื่นฟัง นอกจากนั้นอาคาฮิโกะก็เป็นพวกขี้เบื่อมากกกกกกกกกกกกก แล้วก็เป็นคนที่ขี้เกียจมากและขี้เซามากจนแทบจะบอกได้เลยว่ามีเวลาว่างเมื่อไหร่เขาก็จะล้มตัวนอนทันที ไม่ชอบการถูกผูกมัด ไม่ชอบการถูกบังคับ และรวมถึงการโดนสั่งให้ทำนู่นทำนี่ เป็นพวกอารมณ์ไม่แน่ไม่นอน เวลามีงานนั้นถ้าอยากทำเดี๋ยวก็ทำเอง ถ้าไม่อยากฆ่าต่อให้หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็จะไม่ยอมทำเด็ดขาด เลือกทำเฉพาะงานที่ตนสนใจเท่านั้น..ไม่ทำตามคำสั่งใครและเอาแต่ใจมากเป็นที่หนึ่ง  อยากได้อะไรก็ต้องได้โดยไม่สนว่าจะต้องทำให้ใครเดือดร้อนไปบ้าง

            นิสัยแปลกประหลาดของอาคาฮิโกะนั้น..นอกจากที่เจ้าตัวจะพูดน้อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกแล้ว บางครั้งถ้าหากไม่พูดเจ้าตัวก็จะเขียนสิ่งที่ต้องการจะสื่อลงบนกระดานไวท์บอร์ดขนาดเล็ก(ที่ไม่รู้ไปหามาจากไหน) นอกจากนั้นอาคาฮิโกะยังเป็นพวกที่เสพติดการต่อสู้หรือการขย้ำคน(?) ถ้าเกิดวันไหนที่อารมณ์ไม่ดีหรือเบื่อๆก็ชอบแฝงตัวเป็นมนุษย์ไปทะเลาะตบตีกับมนุษย์อยู่เรื่อย จนทำให้หลายครั้งหลายคราที่เกือบโดนปลดจากการเป็นเทพเพราะชอบไปชกต่อยกับมนุษย์ แต่อาคาฮิโกะก็เป็นผู้ฟังที่ดีมาก แต่เขาก็ขี้รำคาญมากด้วย ถ้าหากว่ามาพูดกับเขาโดยพูดแต่น้ำๆไม่มีเนื้อหาสาระไม่เจอเขาก็จะอารมณ์เสียแล้วเดินหนีหายไปทันที  แต่ถึงจะเห็นพูดน้อยเหมือนกลัวดอกพิกุลร่วงแบบนี้..หากเขาพบเจอคนที่ตนสนใจก็จะหันกลับมาพูดแบบคนปกติ ซึ่งมันก็เป็นน้อยคนนักที่เขาพูดแบบปกติโดยไม่เงียบหรือพูดแบบขวานผ่าซากออกไป (แม้ว่าจะพูดแบบปกติแค่กับคนๆนั้นก็เถอะ)

การพูดจา  : เป็นพวกที่เงียบมากๆ..เงียบแบบโคตรเงียบ ถามคำตอบคำ พูดแบบนับคำได้ แต่ถ้าพูดทีก็จะมีแต่ประโยคเจ็บแสบเหมือนคำด่ามากกว่า แทนตัวเองว่า ข้า แทนตัวคนอื่นว่า เจ้า คุณ หรือท่าน

            “..............”

            “ข้าไม่ทำ...”

            “ไปตายซะ...”

            “ข้าไม่ชอบทำงานร่วมกับเจ้าบ้า...”

            “...น่ารำคาญ”

            “จะไปไหนก็ไป..”

            “รีบพูดมา..ข้าคิดถึงเตียง”

ประวัติ  : อาเมมิยะ อาคาฮิโกะ ชื่อจริงคือ อาเมมิยะ คาเซฮิโกะ ที่แปลว่าเจ้าชายแห่งสายลม ความจริงแล้วตอนเกิดมานั้นเขามีพี่ชายฝาแฝดชื่อ อาคาบาเนะ แต่พออายุได้เกือบ 100 ปีอาคาบาเนะ ก็ตายไปเสียก่อน คาเซฮิโกะที่รักพี่ชายมากจึงเปลี่ยนชื่อตัวเองโดยเอาคำว่า อาคา ที่มาจากชื่อพี่ชาย กับ ฮิโกะ ที่มาจากชื่อตัวเองมารวมกันจนกลายเป็น อาคาฮิโกะ  เมื่อก่อนอาคาฮิโกะนั้นซุกซนมาก และเป็นเทพที่ถือว่าปกติมากในหมู่เทพด้วยกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปจนต้องทำงานหนักทำให้เขาเกิดเพี้ยนกลายเป็นคนพูดน้อยขึ้นมา (ไรท์แต่งเติมตามสบายเลยน๊า)

รูปร่างหน้าตา : เป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งมีหน้าตาหล่อเหลาราวกับคนอายุ 17-18 (ทั้งๆที่ความจริงอีกปีเดียวก็ 500 ปีแล้ว) มีผมสีแดงเข้มที่ไฮไลท์ด้วยสีเหลืองที่ปลายผม ดวงตาคมสีม่วงอะเมทิสต์ที่มักจะเฉยเมยดูตายด้านไม่สนใจโลก ผิวขาวซีดแบบคนที่ไม่ค่อยได้ออกแดด สูง 181 ซม. น้ำหนัก 62 กก.

ชุดที่ใส่ :

อาวุธ : ดาบคะตะนะ

ชอบ : อะไรก็ได้ที่ไม่วุ่นวาย การนอนหลับบนเตียงนุ่มๆ และเค้กช็อกโกแลต(?)

ไม่ชอบเกลียด : คนพูดมากที่พูดทีหาสาระไม่เจอ เรื่องวุ่นวาย เตียงแข็งๆที่นอนแล้วปวดหลัง(?) และอาหารรสเผ็ดทุกชนิด

งานอดิเรก : การแฝงตัวเป็นมนุษย์ไปชกต่อยกับมนุษย์เล่น การนอนหลับ การหนีออกไปเที่ยวเล่น

เพิ่มเติม : ปกติแล้วอาคาฮิโกะไม่ค่อยอยู่ตัวคนเดียวเท่าไหร่ เวลาไปไหนมักจะมีผู้ช่วยคนสนิทเดินตามไปด้วยเสมอ ซึ่งผู้ช่วยคนนั้นก็จะทำหน้าที่เป็นล่ามคอยแปลว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร นอกจากผู้ช่วยคนสนิทก็จะมีเทพที่สนิทกับเขาไม่กี่คนเท่านั้นที่แปลภาษาใบ้ของเขาออก

Question(ให้ตัวละครตอบ)

ถาม  ถ้าอยู่ๆตัวเองกลายเป็นมนุษย์ขึ้นมาจะทำยังไง

ตอบ ก็ดีสิ..จะได้ไปเตะต่อยหาเรื่องกับพวกมนุษย์ได้สะดวกหน่อย..

ถาม รู้สึกภูมิใจไหมที่มนุษย์ต่างเคารพตัวเอง

ตอบ ภูมิใจมั้ง..ไม่รู้สิ บางครั้งมันก็น่ารำคาญ ยิ่งเคารพมากยิ่งต้องทำงานหนัก..ขี้เกียจ..

คุยกับอิคนเขียนหน่อยค่ะ

“สวัสดีค่ะ คนเขียนชื่อรินนะค่ะ คุณแม่ชื่ออะไรค่ะ?”

-ชื่อ ไดม่อน ค่ะ!

“ทีส่งลูกมาที่นี้คิดดีแล้วใช่ปะค่ะ?”

-น่าจะดีแล้วนะคะ แฮะๆ

“ทำไมถึงมาสมัครค่ะ?”

-เนื้อเรื่องน่าสนใจค่ะ อีกอย่างช่วงนี้ว่างมาก

“เราชอบดองนะ บอกเลยค่ะ”

-เข้าใจค่ะ เพราะเราก็ชอบดอง //พวกเดียวกันสินะคะ 555

“สุดท้ายอยากบอกอะไรคนเขียนค่ะ

-ฝากอาคาฮิโกะด้วยนะคะ!