[Yaoi] ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง by aoikyosuke

ลำดับตอนที่ #239 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค มังคุด-พันซ์ ( ตอน จีบกันขำ ๆ )

 ตอน จีบกันขำ ๆ

หนุ่มคลีโอนั่งเท้าคางมองหน้าคนที่นั่งกินข้าวอยู่ฝั่งตรงข้ามแล้วก็เอาแต่หัวเราะ หลังจากนั้นก็ยิ้ม แล้วก็นั่งมองไปเรื่อย ๆ เล่นเอาข้าวแต่ละคำของรักชักจะไม่คุด แทบจะสำลักออกทางจมูก

“กินเหล้ากันมั้ยวันนี้...เดี๋ยวพี่พันซ์ขาเลี้ยงหนูคุดเอง”

ประโยคถัดมา เล่นเอาไอ้คุดหน้าแดงเถือก รีบรวบช้อนแล้วยกแก้วน้ำขึ้นดื่มมือไม้เริ่มพันกันไปหมด

“เหล้ามันแพงว่ะ...เก็บ ๆ เงินไว้แดกข้าวมั่งก็ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยย”

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลองมาบอกให้แดกเหล้า ไอ้คุดตอบโอเช แบบไม่มีการใคร่ครวญให้เสียเวลา แต่ปัจจุบันถ้าไอ้พันซ์ชวน จะไม่ไปเด็ดขาด ขอสัญญา เพราะถ้าบอกว่า ตกลง นั่นเท่ากับ ยอม...หนุ่มคลีโอนั่นเอง

“นั่นสิเนอะ....เก็บเงินไว้ดีกว่า...เก็บเงินไว้ขอคุดกะแม่คุดดีกว่าเนอะ”

รักไม่คุดสำลักน้ำทันทีที่ได้ยินประโยคนั้นของหนุ่มคลีโอ ไอ้พันซ์ห่า....พอบอกว่าเป็นแฟน ทำไมมันเปลี่ยนไปอย่างกะหน้ามือเป็นหลังตีนอย่างนี้วะเนี่ย เล่นเอาทำตัวไม่ถูกเลย

“หนูคุด......มือพี่พันซ์เย้นเย็น...อยากได้ความอบอุ่นจังเลยอ่ะ...ขอหน่อยนะหนูคุดนะ”

มือของหนุ่มคลีโอมาวางอยู่บนหลังมือของคนหน้าตาไม่หล่อแต่น่ารักนั้นอย่างรวดเร็วทันใจ หลังจากพูดจบ
ถึงจะพยายามชักมือกลับ แต่ก็ถูกดึงเอาไว้ พร้อมกับที่หนุ่มคลีโอหน้าหล่อโคตร ส่งยิ้มให้ แถมยังทำตาหวานหยาดเยิ้มใส่ซะอีก

“ไอ้พันซ์...ตั้งแต่ได้กะกูนี่....มึงหวานเหลือเกินนะ....ไม่กลัวกูเขินแล้วเอาถาดตีหัวมึงเล่นเหรอ”

ถ้าไม่มีมุก คงไม่ใช่ มังคุด เชิญยิ้ม ขนาดทั้งเขินทั้งอาย ยังมีการยิงมุกสด ๆ กลางเวลา เล่นเอาคนหล่อฮากระจาย

“ไม่กลัวหรอก...พี่พันซ์ยอม....แต่ก่อนตายพี่อยากได้น้องคุดแบบไม่เมาสักหนสองหน แค่นี้พี่ก็ตายตาหลับแล้วจ่ะ”

นัยน์ตาพราวระยับ พูดกันตรง ๆ ยิ่งทำให้ใบหน้าของรักไม่คุดไฟลุก อายจนแทบเอาหน้าไปซุกอยู่ใต้โต๊ะ ดึงมือหนี ก็โดนดึงกลับอีก แถมใต้โต๊ะ เท้าใครวะถ้าไม่ใช่ไอ้พันซ์ มันเอาเท้ามาเตะหัวเข่าเล่นอย่างสนุกสนานใหญ่แล้ว ล้อกูให้ตายไปเลยนะ เอาให้กูไม่ต้องทำอะไรแล้ว ให้แม่งอายกันให้ตายเลยว่างั้นเถอะ

“จับมือทำพ่อมึงเหรอเนี่ย......เดี๋ยวมึงติดเชื้อขี้เหร่ไปจากกูแล้วจะมาโทษกูไม่ได้นะ...กูยิ่งหน้าตาไม่ดีอยู่”

เออนะ ไอ้เรื่องว่าตัวเองเนี่ย ไอ้คุดมันถนัด ว่าตัวเองไม่หล่อมั่งหล่ะ ไม่น่ารักมั่งหละ แล้วก็นิสัยไม่ดีบ้างล่ะ
เออเอาดิ...ขยันด่าตัวเองจริง ๆ แฟนใครว๊า...แหม้ มันน่าหมั่นเขี้ยว ปากดีไม่มีที่สิ้นสุด

“หน้าตาไม่เกี่ยว....คนมันรักว่ะ....ช่วยไม่ได้....แล้วมึงรักกูป่ะ...น้องคุดที่รักของพี่พันซ์”

มือของรักไม่คุดถูกลากมาอยู่กลางโต๊ะ แบบไม่แคร์สายตาชาวบ้าน แล้วก็ถูกนิ้วมือเรียวยาว ลูบไล้เล่นอย่างเพลิดเพลิน แถมซ้ำ หนุ่มหน้าหล่อยังทำหน้าเศร้า ๆ เหมือนกับว่ากำลังน้อยใจยังไงยังงั้น
ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าเอ๋อ ๆ งง ๆ ที่ยังแดงไม่เลิก และก็ส่งยิ้มหวานจ๋อยมาให้อีกครั้ง
ทำตาปริบ ๆ เหมือนอ้อนขอความเห็นใจซะอีก อาการสะบัดร้อนสะบัดหนาว
เหมือนจะเป็นไข้เลยมาเยือนไอ้คุดในทันที

“แม่ง......งานศพกูมึงอยากกินอะไร.....เอากระเพราะปลาดีมั้ย...หรือมึงจะแดกหูฉลาม”

ไอ้คุดเอ่ยถามเพื่อน เอ่อ แฟน แล้วก็พยายามดึงมือกลับมาให้ได้

“พูดอะไร....เรื่องตายควรพูดเหรอ.....เงียบเลย...ห้ามพูดแบบนี้เลยนะ...ไม่ชอบเลยรู้มั้ย..เป็นอะไรทำไมต้องตาย”

ใบหน้าหล่อ ๆ งอหงิกขึ้นมากะทันหัน และปล่อยมือเล็ก ๆ นิ่ม ๆ นั้นออกทันที พูดอะไรแบบนี้ ไม่ชอบเลย
ไม่พอใจมากด้วย ทำไมพูดอะไรอกุศลแบบนี้ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ

“ก็.....มึงไม่เห็นกูเหรอ...กูอายมึงจะตายแล้วเนี่ย....มึงเล่นมาพูดอะไรแบบนี้กะกูบ่อย ๆ กูก็กลัวว่ากูจะเขินจนตายได้ง่าย ๆ เหมือนกันนะไอ้พันซ์...แซวมาก ๆ เดี๋ยวกูเขินตายแล้วมึงจะรู้สึก.”

ร่างของคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามลุกขึ้นยืนทั้งที่พยายามปั้นหน้าเฉย ไม่ให้ตัวเองยิ้มมากเกินพิกัด
แล้วก็ดึงมือหนีก่อนจะเดินลิ่วออกมาจากโรงอาหารทันที

หนุ่มคลีโอหัวเราะลั่นด้วยความชอบใจ รีบวิ่งตามออกมาแทบไม่ทัน

ไอ้คุด ปากมันแข็ง.....

หน้ามันไม่หล่อ แต่เร้าใจสุดยอด อยู่ด้วยแล้ว มีแต่ความสุข แบบนี้จะไม่ให้รักได้ไง
อย่างนี้ต้องตาม ตามไปจีบมันต่อ ถ้ามันเขิน ก็ให้มันเขินตายไปเลย

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

*********************************************************