[Yaoi] ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง by aoikyosuke

ลำดับตอนที่ #231 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค มังคุด-พันซ์ ( ตอน ปกปิด )

 ตอน ปกปิด

"หา...มึงว่าไงพันซ์...พี่พันซ์แคร์หนูด้วยเหรอพี่พันซ์ขา....อำกลับเหรอมึง...เดี๋ยวกูเล่นตลกให้ดูเลยมึงนี่
เอาถาดพิซซ่ามาฟาดหัวกูเลยดีกว่า กร๊ากกกกกกกก ขำว่ะ ไอ้พันซ์ พูดไปเรื่อยเปื่อยนะมึง...หลงรักกูเหรอ หุ หุ หุ กา กา กร๊าก ๆ ๆ"

รักคุด เป็นพวกขี้อายขนาดหนัก วิธีกลบเกลื่อนความอายคือทำท่าตลก ๆ ทุเรศ ทุเรศ เข้าไว้
ถึงจะได้ยินว่าสนใจ แต่ก็กลัวไม่กล้าที่จะยอมรับ ท่าทางเลยเพี้ยน ๆ เอ๋อ ๆ เพราะอยากปิดบังความอาย
เล่นเอาไอ้พันซ์ต้องหัวเราะตาม ก็ไม่ได้ตั้งใจหัวเราะตามหรอก
เพียงแต่ว่า หัวเราะแก้เขินเหมือนกัน ไม่นึกว่าตัวเองจะหลุดพูดอะไรอย่างนั้นออกไป
มัน.....ฟังดูขนลุกพิกล มันฟังดู...เหมือนกับบทจีบกันในหนัง และมัน........ฟังดูไม่ใช่ตัวเองยังไงก็ไม่รู้

"อ้าว....เห็นเป็นเรื่องตลกไปอีกนะมึง.....แดกพิซซ่านี่ก็ตังค์กู...เสื้อนี่ก็เสื้อกู...กางเกงก็ของกู...มีห่าอะไรเป็นของตัวเองมั่งมั้ยมึงอ่ะ"

เฉไฉไปเรื่องอื่นได้อย่างเฉียดฉิว ต่างคนก็เลยต่างหัวเราะแก้เขินกันไป นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยเรื่องนั้นเรื่องนี้ เรื่องฟุตบอล และเรื่องต่าง ๆ
จนมีพิซซ่ามาส่ง หนุ่มคลีโอก็รีบกันไอ้คุดให้ออกห่างแล้วตัวเองไปรับถาดพิซซ่าเข้ามาเอง ไม่ยอมให้รักคุดโผล่หน้าออกไปแม้แต่น้อย
ก็ไม่ชอบ....ดีแล้วที่ไม่มีใครมองไอ้คุด และก็จะดีมากถ้าไม่มีใครมาสนใจมันเลยตลอดชีวิตนี้ เพราะว่าพันซ์ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับไอ้คุดเลย
ไม่ว่าใครก็ตามเขาก็จะกันออกไปให้ห่าง ๆ จะไม่ให้ใครเข้าใกล้เด็ดขาด

"พิซซ่าหน้าอะไรวะ กุ้งเพียบ กูละชอบจริง ๆ เลยขอบคุณนะพี่พันซ์ขา...หนูรักพี่พันซ์ค่ะพี่พันซ์ขา พี่พันซ์คนดี"

เรื่องกลบเกลื่อนความอายขอให้บอก มังคุดถนัดไม่มีใครเกินหรอก แถมซ้ำยังบอกรักไปซะอีก บอกตรง ๆ เลย
บอกเหมือนพูดเล่น แต่จริง ๆ แล้วพูดจริงจัง

"พี่ก็รักน้องคุดจ่ะ.....แดกเลยจ่ะ แดกเลย....แดกเยอะ ๆ นะน้องคุด...แดกไม่หมดแดกตีนพี่พันซ์ต่อเลยนะจ๊ะ"

พอกันทั้งคู่ โยนให้กันทีไร ก็มีการเล่นต่อได้อย่างแนบเนียน หนุ่มคลีโอสุดหล่อ พูดอย่างจริงจัง
แล้วก็ต่อมุกโง่ ๆ นั้นต่อไปได้

........รักจริงนะ....ไม่ได้ล้อเล่น ..แต่ไม่กล้าบอกว่า....พันซ์รักคุด...แค่นั้นเอง

ต่างคนต่างลอบมองหน้ากันเป็นพัก ๆ และนั่งกินกันจนอืด ท้องโตเหมือนคนท้องห้าเดือน

"เออคุด....ดูมือมึงหน่อยดิ....."

ถาดพิซซ่าถูกยกไปวางทิ้งไว้บนโต๊ะ และสองหนุ่มก็มานอนขึ้นอืดอยู่บนพื้นห้อง คุยกันเรื่อยเปื่อยหลังอาหารมื้อเที่ยงนั้น
และนอนลูบพุงที่มันโตจนแทบจะปริแตกได้หากยังฝืนยัดอะไรลงไปอีก
พอยื่นมือออกมาเทียบกัน ก็ถึงได้เห็น

"ทำไมอ่ะ.....มือมึงสวยเนอะพันซ์....มึงดูมือกูดิ....เล็กกว่ามึงตั้งเยอะ....หรือว่ามึงตัวสูงวะมือมึงเลยเรียว"

ฝ่ามือสองข้างถูกยกขึ้นมาเทียบกัน

"มือเย็นว่ะ....มือมึงโคตรเย็นเลย....คนมือเย็น...เลือดเย็นจริงป่าววะพันซ์....มิน่าล่ะพอมึงได้กูทีไร...มึงจะทิ้งกูทุกทีเลย...ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

มังคุดนอนมองมือของคนที่เอามาเทียบกัน

"งั้นมึงมือร้อน....แปลว่าเลือดร้อนเหรอ.....มึงบ้าป่าว...มือเย็นมือร้อนมันก็อยู่ที่อุณหภูมิ...มึงคิดมากไปแล้วไอ้คุด.."

หนุ่มคลีโอเอ่ยบอก และลูบไล้ปลายนิ้วของเพื่อนไปมา มือเล็ก ๆ นิ่ม ๆ เล็บ เล็ก ๆ เหมือนเม็ดข้าวโพดถูกตัดแต่งไว้เรียบร้อย
นิ้วโป้ง นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง นิ้วก้อย....ฝ่ามือ..เลือดเนื้อ...ลายมือ....มือของไอ้คุด....ที่ทำเรื่องแบบนั้นให้กับเขา

มือเล็ก ๆ อุ่น ๆ นี้นี่เอง ที่ทำให้เขามีความสุขได้มากขนาดนั้น มือของไอ้คุดคนเดียว

ฉับพลัน ต่างคนก็ต่างหันมามองหน้ากัน....ในทันที เหมือนเพิ่งนึกออก

ดวงตาสองคู่หันกลับมามองกันแบบทันทีทันใด และต้องรีบปล่อยมือออก หาเรื่องคุยกันกลบเกลื่อนไปเรื่อย
เมื่อนึกได้ว่า คิดเลยเถิดไปถึงเรื่องอย่างว่าไปซะแล้ว ต่างคนต่างอาย ต่างคนต่างเขิน แต่ก็พยายามปกปิดมันเอาไว้

"เอ่อ เอ่อ เอ่อ คืองี้นะมึงชอบพี่คีใช่มั้ย...พอดีกูพอมีคนรู้จักนะที่จะแนะนำให้มึงได้คุยกับเขาได้...แต่แค่คุยนะมึง
อย่าไปยุ่มย่ามกับเขามากล่ะ...ไม่งั้น...กูไม่รับรองความปลอดภัยนะ....เขาโคตรโหดเลยนะมึง....แต่เขาดีให้กับคน ๆ เดียว
มึงก็น่าจะรู้นะ....ก็คนที่เขาว่ามั่วไม่เลือกนั่นแหละ.. นิสัยคงไม่ดีเท่าไหร่หรอก....มึงก็อย่าไปแสดงท่าทางว่าชอบเขา
อะไรมากมายนะเดี๋ยวไอ้เหี้ยนั่นที่พี่คีอขารักมันอยู่จะหาวิธีเล่นมึงเละ...เขาว่ามันร้ายมากนะมึง
เอาพี่คีอยู่...คนอื่นเอาไม่อยู่เลย...หน้าตาดีด้วย...เพราะฉะนั้นมึงลืมไปได้เลยนะเรื่องที่เขาจะมาสนใจมึงอ่ะ...
มึงสัญญากับกูก่อนว่ามึงจะไม่คุยกับเขา....แค่สวัสดีอย่างเดียว แล้วกูจะพามึงไปแนะนำให้...มึงสัญญาหรือเปล่า"

ไม่รู้ว่าพันซ์จะบอกจะพูดทำไม...แต่เหมือนกับนึกได้ว่าเป็นวิธีที่จะหาเรื่องมาคุยแก้เขินในตอนนี้ได้ดีที่สุด

"เออกูรู้แล้ว....กูสัญญา...."

มังคุดบอกกับเพื่อน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นพลิกกายไปอีกทางนอนหันหลังให้กับคนรูปหล่อ
แกล้งทำท่าเหมือนกับว่ากำลังง่วงนอนแบบสุด ๆ
ทั้งที่มีปัญหาในใจรุมเร้า

......ดีนะ....อุตส่าห์ไปหาวิธีการมาให้....กลัวมากเลยมั้งเนี่ย....กลัวว่าไอ้คนหน้าตาทุเรศอย่างเขาจะไปทำมันเสียชื่อเสียงล่ะสิ
แค่นี้ก็รู้แล้ว....ว่าไอ้พันซ์มันคิดยังไง
จะตอกย้ำอะไรนักหนา

รู้แล้วว่าหน้าตาไม่ดี.......แต่ก็มีปัญญาที่จะเข้าไปคุยกับพี่คีเองหรอก
ทำไมวะ

คนไม่หล่อไม่มีหัวใจหรือไง
ถึงได้คิดอยากจะพูดอะไรออกมา ก็พูดโดยไม่นึกถึงใจกันบ้างเลย
ทำไมล่ะ....หน้าตาอย่างกู....ไม่มีความรู้สึก ร้องไห้ไม่เป็นหรือไง
ถึงได้มาพูดกับกูแบบนี้

************************************************