[Yaoi] ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง by aoikyosuke

ลำดับตอนที่ #229 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค มังคุด-พันซ์ ( ตอน มันอะไรกันนักหนา )

 ตอน มันอะไรกันนักหนา

“มึงก็คิดมากไปได้ไอ้พันซ์ เราก็ผู้ชายเหมือนกัน แบบนี้ก็ไม่เห็นแปลกเลย มึงต้องยอมรับสิ ว่ากูมีอารมณ์ มึงก็มี เพราะฉะนั้นการที่เราทำแบบนี้ มันก็อารมณ์ผู้ชายแค่นั้นเอง อย่าคิดมากเลยมึงอ่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า หรือมึงอยากมีกิ๊กหน้าตาอย่างกู ไม่สร้างสรรค์นะมึง เสียภาพพจน์หมด มึงออกจะหล่อ มึงจะคิดมากทำเหี้ยอะไร กูยังไม่คิดเลย
โห่เอ้ย ไอ้ห่าพันซ์ หล่อซะเปล่า คิดมากจริงมึง....กูไปอาบน้ำดีกว่า...แม่ง เหี้ยชิบหายเลย มึงก็ไม่เก็บของกูเข้าให้เลยนะ ปล่อยผึ่งลมอยู่ได้ เป็นอะไรขึ้นมากูจะเอาที่ไหนใช้วะ ไอ้ห่าพันซ์ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

นายมังคุด ณ แผนกโยธา พล่ามเกินพิกัด พล่ามไม่หยุด แล้วตบท้ายด้วยการหัวเราะร่า อยู่บนเตียง ของอีกคนที่นั่งหน้าหงิกอยู่ข้าง ๆ

“เออกูรู้แล้ว กูไม่คิดห่าอะไรแล้ว แต่คราวหน้าถ้าตื่นมาเป็นแบบนี้อีก กูไม่แดกเหล้ากับมึงแล้วนะไอ้สัตว์ เสียเลยกู กะใครไม่เอา เสือกเล่นกับมึง หน้าเหี้ย ๆ อีกต่างหาก เดี๋ยวคนจะหาว่ากูหาหน้าตาดีกว่านี้ไม่ได้แล้ว ใช่มั้ย ไอ้คุด ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้มังคุดเอ้ย มึงก็จงรักคุดต่อไปเหอะวะ พี่คีเขาไม่แลมึงหรอก....ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

เสียงหัวเราะของอีกคนดังกึกก้อง ผสานกัน ทั้งสองคน คนไม่หล่อลุกขึ้นยืนแล้ว ก็สะบัดหัวไล่ความมึนงง และเดินเข้าห้องน้ำ

“เดี๋ยวกูอาบน้ำก่อนนะเหี้ยพันซ์ เหนียวตัวชิบหาย เดี๋ยวกูออกมาช่วยเก็บขวด เก็บแก้ว...แป๊บนะมึง”

ร่างนั้น คว้าผ้าขนหนูได้ก็เดินลิ่วเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้หนุ่มหล่อคลีโอนั่งหัวเราะเป็นบ้าอยู่คนเดียว

หัวเราะไปเรื่อย ๆ

หัวเราะเหมือนกับว่ามันขำ

หัวเราะเป็นเรื่องตลก

จนแทบจะหยุดไม่ได้

หัวเราะจนร้องไห้

จนน้ำตาหยดออกมา และไหลบ่าไปทั้งข้างแก้ม

เจ็บ..............เจ็บไปทั้งใจ ปวดมากด้วย แต่ไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะว่ามันเป็นเรื่องตลก ก็ต้องขำ ต้องหัวเราะ
ถ้าไม่หัวเราะมันก็ไม่ขำน่ะสิ แล้วจะเรียกว่าเรื่องตลกได้ยังไง

ไอ้พันซ์ ยกมือขึ้นปาดน้ำตาของตัวเองที่ไหลบ่าออกมา แม่งเอ้ย ถ้าขืนมันนั่งอยู่ต่อ กูนี่แหละจะเดินเข้าไปอาบน้ำเอง เพราะทนไม่ไหวอีกแล้ว จะให้ทนก็ทนไม่ไหวอีกแล้ว เจ็บไปหมด อึดอัดจนหายใจไม่ออก

ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ได้แต่ปล่อยให้น้ำตามันระบายความเครียดนี้ออกไปให้หมด

“กูรักมึงนะพันซ์” ...พูดทำเหี้ยอะไร.....ไหนใคร ๆ บอกว่าคนเมาไม่โกหกยังไงล่ะ ไอ้เหี้ยคุดสิ มันโกหกตอนมันเมา....แม่งกูเอ้ย......จะรักให้มันไกล ๆ หน่อยไม่ได้หรือไงวะ เสือกเป็นไอ้ห่าคุดเนี่ย แม่งเจ็บเว้ย ทำไมมันเจ็บอย่างงี้วะ ชอบคนที่เขาชอบคนอื่น ไม่เห็นดีตรงไหนเลย เจ็บจะตายอยู่แล้ว จะให้กูทำยังไงดีวะ ไอ้เหี้ยคุด
มึงเล่นเหี้ยอะไรกับกูเนี่ย ตลกชิบหาย ตลกจนกูขำ จนร้องไห้เลยเนี่ย ขำจริง ๆ

พันซ์หนุ่มหล่อคลีโอขวัญใจสาว ๆ ปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ยอมหยุดให้พ้นออกไป เงยหน้าขึ้นให้น้ำตาไหลกลับมันก็ไม่ยอมหยุดไหล ถ้าไอ้คุดออกมา มันจะบอกว่าผงเข้าตาตอนกวาดห้อง ดีมั้ยนะ ไอ้คุดมันคงเชื่อแน่ ๆ เลย มันคงต้องเชื่อแน่ ๆ ขำเว้ย ขำ ขำจริง ๆ ทำไมมันตลกขนาดนี้วะเนี่ย

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มังคุดนั่งชันเข่าเอาหลังพิงประตูห้องน้ำ แล้วก็ก้มหน้าลงซุกกับเข่าของตัวเอง ด้วยความท้อแท้

ไหนบอกตัวเองแล้วไง ว่าจะไม่ยุ่งกับไอ้พันซ์ มากินเหล้าก็เพื่อพิสูจน์ว่าจะไม่ทำอย่างนั้นอีก แต่แล้วก็ทำอีกจนได้ ทำไมกันล่ะ ทำไมต้องเป็นไอ้พันซ์ด้วย มันคงรังเกียจมากเลยนะ ถึงได้พูดอย่างนั้น

แล้วกูจะทำยังไงได้ล่ะ นอกจากบอกให้มึงลืม ถ้าลืมแล้วเราก็จะกลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ต้องเจ็บปวดอีก

มันแย่ที่เป็นแบบนี้ แย่จนไม่รู้จะทำยังไงดี

ไหนล่ะ ที่บอกว่ารัก

ไหนล่ะที่บอกว่าไม่โกหก

ทำไมเวลาปกติถึงไม่เสือกพูดล่ะ คงเพราะรังเกียจสินะ รังเกียจกันจริง ๆ ด้วย ก็กูมันไม่หล่อนี่ ใครจะไปเหมือนมึงกันละ ไอ้หน้าหล่อ หล่ออยู่คนเดียว กูมันขี้เหร่นี่ มึงจะมาชอบกูได้ไงล่ะ

ไอ้คุดนั่งคิดไปร้องไห้ไปอยู่ในห้องน้ำ มันแย่มาก ที่เป็นแบบนี้ แต่ก็คงไม่แย่มากกว่า การที่ถูกบอกว่าหน้าตาทุเรศหรอก ก็ทุเรศไง ก็ไม่หล่อไง
เป็นผู้ชายด้วย ไม่มีอะไรน่ารัก ไม่มีอะไรน่าพิศสวาทเลยสักนิด

มังคุด นั่งร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรอยู่ในห้องน้ำคนเดียว แล้วก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำ


แต่...........เมื่อมองภาพของตัวเองในกระจก ถึงได้เห็น

รอยอะไร

ตรงต้นคอ.....รอย......

“ไอ้เหี้ยพันซ์....โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มึงทำเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย ไอ้สัตว์เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย” อุตส่าห์ลืม ๆ ไปแล้ว แต่รอยมันเกินจะเอาอะไรปิดได้นี่มันอะไรวะ

ไม่ใช่รอยเดียว แต่มันเต็มทั้งคอ ตายแน่กู ตายห่า จะเอาอะไรมาปิดล่ะเนี่ย แม่งเอ้ย

เสียงโหวกเหวกโวยวายดังลั่นมาจากห้องน้ำ ด้วยความลืมตัว ก่อนจะวิ่งพรวดพราดออกจากห้องน้ำมายืนเหนื่อยหอบแล้วก็ได้ เห็นคนที่กำลังยืนกวาดพื้นไปร้องไห้ไป

ไอ้เหี้ยพันซ์...ร้องไห้ทำไม

แล้วหน้ากูก็ยังเลอะน้ำตาอยู่

ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันด้วยความตกใจ

*******************************************************