คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #221 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค ถิง - เน่ (ตอน ขอแค่ผัน.....ให้ฉันรักเธอ 18 )
หลังจากกลับมาถึงบ้านแล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า...
ขนมโดเน่ก็ถูกนาย ถอ อิ งอ ถิง ลูบ ๆ คลำ ๆ ฝ่ามือสองข้าง ลามไปถึงหัวไหล่
เจ้าตัวดูจะขะมักเขม้นและเคร่งเครียดกับการจดหาค่าปริมาตรในครั้งนี้มากนัก
จนร่างสูงใหญ่กว่าที่ถอดเสื้อออกหมดเผยให้เห็นสัดส่วนร่างกายส่วนบนได้อย่างชัดเจน
นั่งอมยิ้ม มองหน้าคนที่ตั้งอกตั้งใจไปเรื่อย
ไวกว่าความคิด จู่ ๆ ก็แกล้งลองสัมผัสฝ่ามือและไหล่ของอีกคนตอบกลับ...
จนอัจฉริยะบ้าคำนวณ ต้องมองมาด้วยความสงสัย ว่าคนตรงหน้าจะทำอะไร
และก็ได้คำตอบแบบไม่ต้องคอยนาน
“เราอยากรู้พื้นที่ร่างกายของถิงบ้าง...แลกกันนะถิง”
ร่างสูงนั้นเอ่ยเสียงแผ่วและกระซิบบอกที่ข้างหู ของไอ้ถิง ที่นั่งใบ้รับประทาน ก่อนที่จะพยักหน้ารับ
และถอดเสื้อออกให้อีกคนได้เห็นชัด และสัมผัสตอบกลับได้เช่นกัน....
ฝ่ามืออุ่นนุ่มลองสัมผัสไปตามแนวไหล่กว้างของนาย
ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาจดตัวเลขที่คิดว่าน่าจะเป็นไปได้ต่อไป
แต่คนที่ขอสัมผัสตอบด้วย...กลับไม่ทำเช่นนั้น....แทนที่จะสัมผัสเฉย ๆ กลับลากไล้ปลายนิ้วไปตามแนวไหล่
ลูบไล้ไปทั่วทั้งตัว และส่งยิ้มหวาน เมื่อคนที่จดตัวเลขอยู่เริ่มมีอาการแปลก ๆ
เงยหน้าขึ้นมองคนแกล้ง...แล้วก็หน้าแดง...
อัตราการเต้นของหัวใจเต้นรัวแรงขึ้นอีกแล้ว....ก้มหลบหน้าหลบตา
มือไม่เป็นอันจดตัวเลข
ร่างกายแกร่งหนาขยับกายเข้าหา และเริ่มไล้สัมผัสมือมาที่กลางหลัง จนแทบจะเป็นการนั่งกอดกันอยู่แล้ว
ในขณะที่ใบหน้าของทั้งสองคนห่างกันไม่กี่เซนติเมตร
“ชอบถิงจังเลย.....น่ารักที่สุดเลยนะ...รู้มั้ย” คำพูดและน้ำเสียงแปร่งปร่า เอ่ยบอกกับคนที่เริ่มตัวสั่น
ด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้น สมองหยุดการทำงานกะทันหัน คิดแปลค่าคำว่าน่ารัก
น่ารัก......เป็นคำพูด..ที่สามารถเปิดได้ในพจนานุกรมหรือเปล่า
แล้วชอบ....มันแปลว่ายังไง.....หมายถึงที่หัวใจเต้นระรัวแบบนี้ ทำให้หน้าร้อนผ่าวขนาดนี้
“ชอบ...ชอบ...ชอบเหรอ...ชอบคืออะไร...คืออย่างไหน...ไม่เข้าใจ..ชอบ...?”
คำถามที่อยากได้คำตอบด่วนก่อนจะมีอะไรเลยเถิดไปกว่านี้....ทำให้คนที่เอ่ยคำพูดนั้นยิ้มกว้าง เมื่อได้เห็นท่าทางหวั่นหวาด และใบหน้าที่เวลายิ้มจะยิ้มได้น่ารักที่สุดแหงนมองขึ้นด้วยความสงสัย
แก้มแดงขนาดนี้
ตาหวานเยิ้มขนาดนี้
แล้ว....ก็ดูเหมือนอายขนาดนี้
น่ารักเป็นบ้าเลยถิงเอ้ย
ยังมีหน้ามาจ้องตากลับ แล้วก็มาถามด้วยความสงสัยอีก
นายขนมโดเน่ แตะมือของอีกฝ่ายไว้เบา ๆ และเอามาสัมผัสที่แผ่นอกข้างซ้ายของตัวเอง
หัวใจของเขากำลังเต้นเร็วแรงรัว
มีความสุขที่สุดที่ได้สัมผัส และมอบความรู้สึกดี ๆ ให้กับคนตรงหน้า
“เราชอบถิง....หัวใจเราก็เลยเต้นแรงได้ขนาดนี้...ทั้งที่ไม่ได้ไปวิ่งมาให้เหนื่อย แล้วเราก็มีความสุข
เป็นความสุขที่อธิบายไม่ถูกหรอกว่าเป็นยังไงต้องลองเป็นเอง.....แล้วรู้มั้ย....?”
สัมผัสอบอุ่นนั้นลองเปลี่ยนกลับมาแตะต้องอยู่ที่อกข้างซ้ายของเจ้าของมือแล้ว
และ ไอ้ถิงก็ได้รู้ว่าหัวใจของตัวเองเต้นรัวแรงกว่าคนตรงหน้ามากแค่ไหน.....
รัวเร็ว...จนมันแทบจะหลุดออกมาจากหน้าอก
ความสุขงั้นเหรอ.......ความสุขที่อธิบายไม่ได้งั้นเหรอ....
รู้แต่ว่ารู้สึกดีมาก ๆ อยากอยู่ใกล้ ๆ กับคนนี้ทุกวินาที
“หัวใจของถิง.....เหมือนกับที่เราเป็นหรือเปล่า....บอกเราได้ไหม”
ร่างสูงเลื่อนไล้มือไปกอดรัดที่เอวของคนที่สัมผัสความรู้สึกของหัวใจของตัวเองเอาไว้
แล้วก็พยักหน้าด้วยความรู้สึกอาย ๆ
คำตอบ.....ที่เข้ามาหาเอง
โดยไม่ต้องค้นหา
คนประหลาดบ้าคำนวณอย่างไอ้ถิง....รู้จักรักด้วยหรือเนี่ย ..... เป็นเรื่องน่ายินดีใช่มั้ย
ร่างสูงโปร่งบางเผลอยิ้มออกมาอย่างดีใจ.....แต่รอยยิ้มน่ารักกลับไปกระตุ้นความรู้สึกของร่างสูงใหญ่ตรงข้ามให้ลุกโพลงขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ และอดใจไม่ไหว ต้องก้มลงประทับริมฝีปากเข้าหาที่ข้างแก้มเนียนแดงก่ำนั้น
และไล้ระเรื่อย เข้าหาริมฝีปากนิ่มชื้น ที่มักจะพูดอะไรติด ๆ ขัด ๆ อยู่เสมอ
เรือนร่างสูงโปร่ง นิ่งสนิท....รอรับความรู้สึกที่ถูกส่งเข้ามาหาพร้อมปลายลิ้นร้อน ๆ ค่อยแทรกเข้าไปในโพลงปาก
เพียงเท่านี้ก็ถึงกับทำให้ร่างกายชาวาบ จนต้องหลับตาแน่น....ลมหายใจติดขัด...ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะทำอะไรได้ ร่างกายชานิ่ง ก่อนที่จะถูกชักนำให้ลุกขึ้นนั่งบนเตียงกว้างและเอนกายนอนลง
โดยมีอีกหนึ่งร่างตามทาบทับลงมาหา
*********************************
ความคิดเห็น