คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #96 : ปรัชญาช่างกลฯ ภาค ตั้ม-ทัต (ตอน อาบน้ำ 2)
"เฮ้ยยยยยยยยย มันเปียกหมดแล้วเว้ย...จะซักทั้งอย่างนี้เลยหรือไงวะ"
ไอ้ตั้มโวยวายเสียงลั่น เมื่อทั้งเสื้อทั้งกางเกง เปียกเละเทะ เพราะไอ้บ้าทัตมันเล่นเปิดน้ำฝักบัวลงมา ดูมันนะ มือหนึ่ง ถือฝักบัว อีกมือหนึ่งมันคว้าเอวเขาไว้ ดิ้นมากๆ มันก็ทำตาหวานใส่ แล้วนี่ใจคอมันจะไม่ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำหรือไง หรือมันจะอาบทั้งอย่างนี้เลย
"ซักผ้าไปด้วยไงตั้ม...จะได้ไม่เปลืองน้ำ..ถือเป็นการแช่ผ้าไปด้วย...เดี๋ยวเราก็ถอดกันไง แบบว่าช่วยกันถอดอ่ะ...เนอะ"
เวรแล้วมั้ยล่ะ อุตส่าห์หาเหตุหลุดจากสถานการณ์ล่อแหลมมาได้แล้ว
และก็คิดว่ายังไม่พร้อมที่จะมีเรื่องแบบนี้กัน แต่ดูเหมือนทัตจะไม่โอเคด้วยซะแล้ว
"ตั้ม...แกะกระดุมให้หน่อยสิ...มือไม่ว่างเลยเนี่ย" ไอ้ทัตส่งตาหวานทั้งที่สภาพหน้าเละเทะแบบนั้นแหละ แต่มันก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคนี่นา จริงมั้ยล่ะ
แต่ไอ้ตั้มไม่คิดอย่างนั้น ก็แล้วทำไมไม่ปล่อยเอวเขาล่ะเว้ย มาจับทำไมล่ะเนี่ย อายนะเว้ย รู้มั้ยเนี่ยว่ามันอาย ถึงจะผู้ชายด้วยกันก็เหอะ ไอ้ตั้มมันเลิกแก้ผ้าโชว์ใครๆ ตั้งแต่ ป. 4 แล้ว เพราะดูเหมือนว่า ยิ่งโต มันจะยิ่งเหมือนสาวน้อยน่ารักเข้าไปทุกวัน ส่วนไอ้พวกห่าที่แผนกไม่ต้องพูดถึง รู้ทั้งรู้ว่าไอ้ตั้มมันก็ผู้ชายเหมือนกัน ยังแอบเล็งกันไปได้ ดีนะที่ยังเกรงฤทธิ์หมัดอยู่ ไม่งั้นล่ะแม่งคงได้เจอกันมั่งแหละ แต่มันใช้ไม่ได้กับไอ้ทัต
เพราะว่าคนเนี้ย.....ยอม
ให้ถอดก็จะถอด
ขอหอมแก้มก็จะให้หอม
หรือถ้าจะมากกว่านั้นก็ไม่ปฏิเสธหรอก แต่ว่า มันเขิน
ผู้ชายด้วยกัน มันจะไปทำกันยังไงล่ะวะ
ถึงจะรักกันก็เถอะ
แต่ว่า........
โอ้ยยยยยยยยยย ไม่รู้เว้ย
ความคิดของร่างบางเริ่มเตลิดเปิดเปิงไปไกลสุดกู่แล้ว
แต่พอไอ้ทัตบอกให้ช่วยแกะกระดุมให้ ไอ้ตั้มก็รู้แล้ว ว่าคืนนี้ยังไงมันคงต้องยอมแน่ ๆ
อีกอย่างก็คือ ใจมันไม่อยากจะขัดขืนซะด้วยสิ
มือเล็กๆ ค่อยแกะกระดุมเสื้อของอีกคนในสภาพมือสั่นๆ อย่างเห็นได้ชัด
หน้าเหรอ ไม่ต้องพูดถึงเลย แดงเถือกไปถึงไหนต่อไหน
ก้มจนแทบจะติดกับอกของอีกฝ่าย
มือก็สั่น นี่มันเพราะหนาว หรือว่ามันตื่นเต้นกันแน่วะ
จนไอ้ทัตทนไม่ไหว ต้องกดหัวคนที่ยืนแกะกระดุมเสื้อให้ ให้ซบกับอกของตัวเองและหัวเราะเสียงเบา
อยากถามตั้มว่า......ถามจริงเหอะ...
ไปกินอะไรมาวะ...ทำไมมันถึงได้น่ารักอย่างนี้เนี่ย
แต่ไม่ถามดีกว่า
เพราะกำลังจะได้เห็น ว่าทำไมน่ารักจัง
แกะเข้า กระดุมนั่นน่ะ ตั้มเอ้ย...ถ้ามันหลุดครบทุกเม็ดเมื่อไหร่ล่ะก็
เอ็งก็เสร็จเมื่อนั้นแหละ
ไม่อยากจะเชื่อเลย
ว่าจะมาชอบผู้ชายด้วยกันได้
แถมไอ้ตั้มมันก็น่ารักน่าใคร่ นิสัยดีขนาดนี้ คุยอะไรก็ไปกันได้
แต่เสียอย่างเดียว ต้องทำเป็นฟอร์มว่าเกลียดกันมาแต่ชาติปางก่อนนี่แหละ
แล้วก็เวลาเดินด้วยกัน ก็ต่างคนต่างเดิน ทำได้อย่างมากก็แค่กอดคอ
คนเขาถึงไม่สงสัย ทั้งที่จริง ๆ แล้วอยากเดินจับมือมากกว่า
"ขอนะตั้ม..." มือแกร่งที่กอดเอวบางปล่อยออกและเอื้อมมาจับที่มือเล็กๆ ที่กำลังสาละวนกับการแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ด และก็ลองกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูของตั้ม
ไอ้ตั้มมันหยุดมือและเงยหน้าขึ้นมามองแว่บเดียว แล้วก็ก้มหน้าลง
แล้วไงล่ะ แบบนี้เนี่ย มันก็ยอมแล้ว ใช่มั้ยล่ะ
ยอมชัวร์ เลย
****************
ไม่ค้างอีกแล้วครับท่าน 55555+
ความคิดเห็น