คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค ภาคี-ต้นสน ตอน แล้วเราก็รักกัน (ภาคเราเป็นแฟนกัน)
“ไอ้สนมึงกะพี่คีอ่ะ...อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..กันจริงเหรอวะ”
ร่างสูงแกร่งเพื่อนสนิทของร่างบางเอ่ยถามอัษฎา เมื่อเห็นว่าพักนี้ ข่าวลือเรื่องต้นสนซาๆ ลงไปแล้ว แต่มีข่าวลือใหม่ว่า ใครมาล้อเลียนต้นสน วันถัดมาจะโดนลากไปซ้อมจนน่วม เคยมีคนลองแล้ว และวันถัดมาก็น่วมจริง ๆ ข่าวว่าหมอนั่นโดนลากไปซ้อมซะเละ (แต่ไม่มีใครรู้ความจริงว่า ไอ้บ้านั่นขับมอร์เตอร์ไซค์เสียหลักคว่ำแต่กลัวเสียฟอร์ม เลยมาบอกว่าโดนลากไปซ้อม)
“อะไร..อ๊ะ..อ๊ะ..ของมึงมันอะไร” ต้นสนรู้สึกเขินๆ กับคำพูดแซวของเพื่อน เข้าใจความหมายอยู่หรอก แต่ก็ไม่กระโตกกระตามมาก กลัวไปถึงหูพี่คี
“โอ้ย....กูไปถามพี่คีดีกว่า...แปลกว่ะ..พี่คีนี่มีหญิงติดเพียบ...ทั้งที่วันๆ แกไม่เคยคุยกะใคร เห็นนั่งสูบบุหรี่ข้างโรงฝึกทุกวัน....แล้วอยู่กะมึงแกพูดมั่งป่าววะ....” ไอ้ไก่เพื่อนคนละแผนกเอ่ยถาม ไอ้ไก่มันก็ไม่ค่อยกล้าจะพูดอะไรมากความหรอก เพราะมันก็คั่วอยู่กะผู้ชายเหมือนกัน
“ก็พูด...ทำไมไม่พูดล่ะ...” อัษฎาหันหน้ามามองหน้าเพื่อน ภาคีเรียนภาคเช้าแต่เขาเรียนภาคบ่าย ช่วงพักกลางวัน
ภาคีจะซื้อขนมมาให้และนั่งอยู่ด้วยตลอดพักกลางวัน และเมื่อเขาไปเรียนร่างสูงนั้นก็กลับบ้านไปนอน เพื่อจะไปรับเขาไปกินข้าวเช้าตอน ตี 5 ครึ่งของทุกวัน
เรื่องที่ห่วงก็เป็นเรื่องที่สูบบุหรี่จัดมาก วันหนึ่งสูบสามสี่ซอง เสียดายเงินจะแย่ แล้วก็เรื่องที่เวลาโมโห พี่แกจะโมโหร้ายมาก ไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม ไม่ถูกใจอะไรก็เดินไปซัดกันซะดื้อ ๆ ไม่มีเหตุผล แต่ช่วงนี้หลังจากที่พูดกันมากขึ้น ก็ปรามๆ พี่คีไปบ้างแล้ว แกก็ดูจ๋อยๆ ลงไปบ้างนิดเดียว
“สน...ไปกินข้าวกัน...” หน้าตาบูดบึ้งสุดๆ ของภาคีมาปรากฏตรงหน้าร่างบาง ก่อนจะทั้งดึงทั้งลากให้ไปกินข้าวพร้อมกันที่โรงอาหาร ทุกคนเห็นกันชินตาแต่ไม่กล้าลือว่าไอ้สนเป็นเด็กของภาคี กลัวจะโดนเหยียบเอา หลังๆ มาก็ชักชิน เลยพลอยให้คู่อื่นๆ ที่ชอบๆ กัน กล้าเปิดตัวกันมากขึ้น
“สน...ขนมครกนะวันนี้...เห็นสนชอบกิน” ภาคีวางถุงก็อบแก็บลง ก่อนจะจัดการกับอาหารจานเดียวที่อยู่ตรงหน้า
“กินแต่ผัดกระเพราไข่ดาว...ไม่เบื่อเหรอ” ต้นสนเอ่ยถามร่างสูงแผนกโยธาหน้าเฉยชาที่ตั้งหน้าตั้งตาตักข้าวกิน
“ไม่เบื่อหรอก...เพราะพี่ก็ไม่เคยเบื่อต้นสนเหมือนกัน”
ภาคีพูดแบบนี้เป็นครั้งที่ล้าน ไม่ว่าอะไรก็เอามาโยงกันจนได้แต่ไม่เคยบอกว่ารัก ไม่เคยบอกว่าชอบแม้แต่คำเดียว
แต่การกระทำต่างๆ ที่ทำให้ มันก็พอจะยืนยันให้มั่นใจได้หรอก ว่าภาคีรักต้นสนมากขนาดไหน
“พี่คีสนเสียดายหนมครกนะ...ไม่อยากอ้วกออกมา”
ภาคีตักข้าวเข้าปากเช่นกัน เขินจนเลิกเขินไปแล้ว มีอะไรกันตั้งขนาดนั้นแล้ว จะมามัวเขินไปเขินมาก็กระไรอยู่
ทั้งที่ช่วงแรกเขากับภาคีแทบไม่แตะเนื้อตัวกัน แต่ว่าอารมณ์มันพาไปก็เลยมีอะไรกันจนได้อีกรอบและอีกหลาย ๆ รอบ เคยทะเลาะกันก็เคย ช่วงแรกที่เขาไม่อยากยอมรับว่าเขาก็เริ่มชอบภาคีเช่นกัน แทบจะชกกันตาย แต่ภาคีก็มาง้อด้วยการทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนเดิม มารับไปกินข้าวเช้าตอนตี 5 ครึ่งเหมือนเดิม มันทำให้เขาไม่เขิน และภาคีก็ไม่เขินด้วย ถ้าจะง้อกันแบบนี้
“สนบ้างานว่ะ.....หยุดๆ มั่งเถอะไม่มีค่าเทอมพี่ออกให้ก็ได้...แฟนคนเดียวทำไมจะเลี้ยงไม่ได้” ภาคีบ่นเรื่องทำงานของเขาอีกแล้ว แล้วจะให้ทำไงล่ะ งอมืองอเท้าอยู่กับบ้านหรือไง ทำไม่ได้หรอก
“อย่าพูดมากเลย...สนไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองเหมือนพี่นี่” ใบหน้าหวานงอหงิกลง ขยันบ่นจริง ใครกันที่บอกว่าภาคีไม่ค่อยพูด โหยยย ขี้บ่นจะตาย เรื่องงานของเขาเนี่ย บ่นเป็นที่หนึ่งเลย
“เห็นมั้ย...พี่ว่าแล้ว...สนต้องพูดแบบนี้...แล้วสร้อยพระอ่ะ...ถอดเก็บไว้อีกล่ะสิ...บอกให้ใส่ไม่รู้จักใส่” ภาคีเริ่มบ่นเรื่องนั้นเรื่องนี้ต่อ เห็นว่าลำคอของร่างบางโล่งๆ ไม่ได้ใส่อะไรก็บ่นอีก พระองค์ที่เคยให้ไว้ไม่ยอมใส่ซะที จะกลัวอะไรนักหนา สร้อยทองเส้นเล็กแค่นั้นไม่ต้องกลัวจะโดนกระชากหรอกน่ะ เดี๋ยวซื้อให้ใหม่ก็ได้
“เมื่อเช้าอาบน้ำเลยถอดเก็บไว้...เดี๋ยวตอนเย็นก็เอามาใส่เองแหละน่ะ”
“ก็อย่าถอดสิ...” น่านนนนนนนน...แล้วภาคีก็ยังไม่เลิกบ่น และทำท่าจะบ่นเรื่องนั้นเรื่องนี้ต่อถ้าอัษฎาไม่รีบห้าม
“พอแล้วพี่คี...ขี้บ่นว่ะ...สนจะไปเรียนแล้ว...ไปแหละ” ต้นสนลุกขึ้นคว้ากระเป๋าจะออกจากโรงอาหาร
“แล้วอย่าลืมนะ....เรื่องดูหนังอ่ะ” ภาคีกำชับกับร่างบางที่ลุกขึ้นเตรียมจะเดินออกไป
“สนรู้แล้วน่ะ...ไม่ได้ความจำสั้นหรอก” คำพูดซ้ำๆ ของร่างบางที่ไม่เคยรู้ตัวเองเลยว่าต้องติดไปพูดในอนาคต บอกกับร่างสูง ก่อนจะส่งยิ้มให้กับภาคีแผนกโยธาที่ถูกหาว่าเป็นคนแก่ขี้บ่นทุกวัน
“เดี๋ยว 2 ทุ่มโทรหานะ” ภาคีตะโกนไล่หลัง ร่างเล็กที่เดินลิ่วไปแล้ว ก่อนจะลุกขึ้นเตรียมกลับบ้านนอน ภาระหน้าที่อันใหญ่หลวงตอนตี 5 ครึ่งรออยู่ กลับบ้านนอนดีกว่านะ
................................................................................
ยังมีต่อ แต่ก็ไม่ยาวมากนะค่ะ ภาคต้นสน ภาคี ไม่เยอะมากเท่าคู่อื่น แต่เรื่องความสนุกนี่ ไม่แพ้คู่อื่นเลยค่ะ
ความคิดเห็น