คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro
การที่ผมได้ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ที่ๆทำให้ผมได้พบทั้งความทุกข์ และความสุข ได้พบกับคนๆนึงที่เข้ามาทำให้ชีวิตที่เคยเป็นมาของผม เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ผมไม่รู้ผมจะดีใจหรือเสียใจที่ได้มาเจอกับมัน....
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สโมสรคณะวิศวะกรรมศาสตร์เวลา หกโมงเช้า พวกผม พร้อมกับรุ่นน้อง ปี 2 และ พี่ปี 4 ร่วม 100 กว่าคน ได้มาร่วมกัน โดยได้นัดหมายกันไว้แล้ว พอน้องเริ่มทยอยกันเข้ามาตั้งแถว พวกพี่ๆก็เริ่มปฎิบัติการทันที
“น้องๆ มาแล้วนั่งลงให้เรียบร้อย แยกแถวชายแถวหญิงด้วยนะครับ ”
“เฮ้ย นั่งแล้วอย่าคุยกัน อยู่กันเงียบๆจะตายไหม”
“น้องคนนั้น เออ เรานั้นแหละ มานั่งข้างหน้าเลยมา ”
เสียงของพี่โต้ง พี่ปี 4 เฮดสโมสรคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ตะโกนเรียกเด็กปีหนึ่งที่เอ็นติดเข้ามาเรียนในคณะมหาหินนี้ ที่โดนเรียกตัวให้เข้าหอก่อนเปิดเทอมราวหนึ่งอาทิตย์ เพื่อมาทำกิจกรรมรับน้องใหม่สุดโหด จะไม่เรียกว่าโหดได้ยังไง ขนาดวันแรกที่เรียกมายังโดนตะคอกเอาๆ ตะคอกเอาขนาดนี้ รุ่นพี่ที่ยืนด่าก็ช่างไม่กลัวน้องใหม่ 1200 กว่าคนด่าในใจ ว่ากินไมค์เข้าไปหรอยังไงถึงตะโกนด่าแบบเสียงดีไม่มีตก ขนาดนี้ กูไปทำอะไรพ่อแม่มันหรอไงน้อ ด่ากูเหมือนกับกูไปทำน้องสาวมันตาย ข่มขืนยายมันท้องอย่างนั้นแหละ
“อ้าว บอกให้เงียบๆ พูดภาษาคนให้มันเข้าใจ” ไอ้แปด เพื่อนภาคโยธาของผมตะโกนด่าพวกน้องๆตาดำๆซ้ำเข้าไปอีก แต่ผมก็เห็นพวกน้องๆยังไม่ค่อยจะยอมฟังซักเท่าไหร ขนาดพี่สตาฟยืนคุมล้อมเอาไว้ร้อยกว่าคน จนไอ้แปดหันมาบ่นกับไอ้หนึ่งที่ยืนนิ่งเก็กขรึม อยู่ข้างๆกัน โอ้โห กูลืมเห็น หนึ่งกับแปดยืนข้างกัน ดีเลยกูจะเอาไปซื้อหวย ถือว่านี่เป็นการใบ้หวยให้น้องๆไปในตัว น้องคนไหนตาดีดูป้ายชื่อพี่สตาฟรับรองงวดนี้รวย
“ฮ่วย ซุ่มห่าอันหนิ เว้าบ่ฟังความ” (โอ้ย พวกห่านี่ พูดก็ไม่ฟัง)
อะ อะ อย่าแปลกใจ ทำไมมันเป็นภาษา ซาวด์แทรค ซะขนาดนี้ ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมครับว่าผมเรียนอยู่ที่ไหน ผมเรียนอยู่ที่หมาวิทยาลัยอันดับหนึ่ง ของภาคอีสาน ผมยังจำได้ดี ตั้งแต่วันที่ผมเปิดดูผลสอบทางอินเตอร์เนต ในใจผมคิดแล้วว่าผมคงติดที่มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของประเทศแน่ๆ แต่พอเปิดดูเท่านั้นแหละ ผมแทบช็อค ทำไม กูทำอะไรผิด ผมเลือกวิศวะอีกที่นึงทำไมผมมาติดอีกที่ พอผมเช็ดดูดีเท่านั้นแหละ ผมรู้แล้วว่าทำไม มันเป็นความโง่ของผมเอง ตอนลงเลือกคณะ ผมดันเรียงลำดับผิด เอาคณะที่เลือกเป็นอันดับสุดท้าย มาเป็นอันดับแรก เล่าให้ใครฟังใครจะไปเชื่อ ว่าผมจะโง่ได้ขนาดนี้ ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรม ไม่กล้าโวยให้พ่อแม่รู้ กลัวท่านจะผิดหวัง อุตสาห์เสียเงินค่าเรียนพิเศษแพงๆ เพื่อให้ลูกได้เรียนมหาวิทลัยที่มีชื่อเสียง แต่ลูกดันโง่เรียงลำดับเลือกคณะผิด มหาวิทยาลัยที่ผมติดก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แถมยังเป็นมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆของประเทศ เพียงแต่ที่ๆผมอยากอยู่ มันไม่ใช่ที่นี่เท่าเอง ลาก่อน กรุงเทพเมืองฟ้า แค่คิดว่าผมต้องไปใช่ชีวิตที่ภาคอีสานถึง 4 ปี ผมก็หดหู่ใจแล้วหดหู่ใจอีก มันจะมีสิ่งเจริญหูเจริญตาบ้างไหมว่ะ ภาคอีสานกูเคยเหยียบแค่โคราช เท่านั้นเอง นั้นมันแค่ความคิดในตอนแรก
“จักหน่อยนี่ล่ะ มันสิโดนของแข็ง” (อีกไม่นาน มันจะโดนของแข็ง) พูดยังไม่ทันจะขาดคำ ของแข็งที่ว่าก็มาทันที่
เอี๊ยดดดดดดด !!!!!!! เสียงรถปอร์ตสีแดง เบรกที่หน้าสโมดังลั่น พร้อมกับไอ้ของแข็งที่ว่า ใส่แว่นตาสีดำเดินลงมาเหมือนจะไปฆ่าคน เมิงจะใส่แว่นดำมาทำไม แดดมันยังไม่ทันจะออกเลยด้วยซ้ำ ผมหันหน้าไปมองที่นาฬิกา แม่เจ้า พี่ว๊าก มาสายไปเกือบครึ่งชั่วโมง ดูสิมันจะแก้ตัวว่ายังไง
“อะไรกัน นี่ขนาดพี่แกล้งมาสายเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ยังตั้งแถวไม่เสร็จอีกหรอครับน้องๆ พ่อแม่ส่งให้มาเรียน แค่ตั้งแถวยังตั้งไม่ได้ก็เก็บของกลับบ้านไปเถอะ พี่สงสารพ่อแม่ของพวกน้องๆ ” โอ้โหหหหหหห เมิงกล้าพูดนะว่าแกล้งมาสาย กูดูสภาพหัวเมิงกูก็รู้แล้วว่ามันเพิ่งตื่น แถไปอย่างหน้าด้านๆที่สุด แต่ก็ได้ผล น้องที่คุยกันเสียงดังเมื่อกี้เริ่มพากันเงียบลง
“พี่ให้เวลาน้องอีกห้านาที จัดการตัวเองให้เรียบร้อย ไม่งั้นอย่าหาว่าพี่ไม่เตือน” พูดจบแล้วเดินเก๊กขรึมเดินมาทางผมทันที โอ้ยทำไมผมต้องใจสั่นเวลามันเดินมาหาด้วยเนี้ย
“เป็นไงว่ะ กูเจ๋งไหมบาส” มันมากระซิบถามผมเบาๆ แต่ยังคงต้องเก๊กขรึมต่อไป ต่อหน้าน้องๆห้ามหลุดเด็ดขาด นี่เป็นกฏของพี่สตาฟทุกคน ต้องเก๊กขรึมทุกที่ทุกเวลา จนกว่าฤดูการรับน้องจะสิ้นสุด
“เจ๋งเชี่ยอะไรไอ้อาร์ม ตื่นสายแล้วหาทางเอาตัวรอด อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะเมิง”
“แม่นๆ บักห่าอาร์ม มากะสาย กล้าเว้านะมึง” (ใช่ๆ ไอ้ห่าอาร์ม มาก็สาย ยังกล้าพูดนะมึง)
ไอ้หนึ่งพูดเบาๆข้ามหัวผมตอกย้ำใส่ไอ้อาร์มอีกที เห็นกูเตี้ยกว่าแล้วทำเป็นคุยข้ามหัวข่มกูนะ
“ฮ่วย กูบ่ได้เว้านำมึงบักหนึ่ง” ( นี่ กูไม่ได้พูดกับมึงไอ้หนึ่ง) ไอ้อาร์มมันส่งสายตาพร้อมพูดอาฆาตใส่ไอ้หนึ่งที่ยืนข้างผมอีกฟาก ก่อนจะหันมาพูดกับผมเบาๆ
“มึงทำไมไม่ปลุกกู” พูดซะชวนคิดลึกเลยนะมึง ถึงอยากให้มันลึกอย่างให้คนอื่นเค้าคิดจริงๆ ก็เถอะ มันบอกให้ผมโทรไปปลุกมันตอนตีห้า ผมโทรไปมือแทบหงิก มันไม่รับสักสาย ผมได้แต่ปล่อยมันไปตามยฐากรรม
“กูโทรปลุกแล้ว มึงไม่ได้ยินเอง”
“เรื่องผัวเมีย เอาไว้ไปเครียร์กันหลังไมค์” ไอ้หนึ่งสอดขึ้นมาเบาๆ ที่อยากจะด่าให้กูรู้เรื่องพูดไทยชัดเลยนะ
สาดด/สาดดด สองเสียงประสาน กัดฟันด่าให้เบาที่สุด แต่ให้มันเจ็บลึกที่สุด
พอน้องๆเริ่มจัดการตัวเองตามที่ไอ้อาร์มขู่เอาไว้ พี่โต้งก็รีบออกมาดำเนินการรับน้องต่อทันที แล้วพวกที่เหลือได้แต่ยืน แล้วก็เดินไปเดินมาเก๊กขรึมให้น้องๆมันกลัวเท่านั้น ส่วนตัวผม โดนสาวๆที่เป็นสตาฟลากให้ไปช่วยงานส่วนพยาบาลแล้วเรียบร้อย หน้าอย่างผมยืนเก๊กขรึมน้องมันคงกลัวหรอก ส่วนไอ้อาร์ม นู้น เดินไปยืนข้างๆพี่โต้ง ลูกพี่ใหญ่ของมัน คอยดูน้องๆเอาไว้ จะว่าไปถึงมันไม่ด่า ผมว่าน้องๆก็คงกลัวมันตั้งแต่เห็นหน้าแล้วล่ะครับ ตอนที่ผมเห็นมันครั้งแรก ผมคิดว่ามันเป็นรุ่นพี่ซะอีก หน้าตาทรยศอายุนะมึงนี่ ตัวสูง หุ่นนักกีฬา ถึงไม่ล่ำเหมือนพวกเพาะกล้าม แต่จับไปก็มีแต่กล้ามเนื้อ ผิวคล้ำนิดๆ แถมสายตานี่ น่ากลัวชะมัด แต่รวมๆแล้วทำให้มันดูหล่อแบบ แบดบอย ขึ้นมาทันที แถมหล่ออย่างเดียวไม่พอ ยังเสือกรวยอีก ทำไมโลกมันช่างลำเอียงอย่างนี้ ทำไมผมสูงแค่ 170 ต้นๆ คือ 170.5 แขนขาก็ไม่มีกล้ามสักนิด ผิวขาวออกมาทางซีดซะด้วยซ้ำ แถมหน้าตายังโดนผู้หญิงพากันถากถ้างว่าชาตินี้อย่าหวังจะได้เมียเลย เตรียมตัวมีผัวซะเถอะ แค่คิดก็เสียวตูดวาบบ พูดซะขนลุกเชียว แต่ก็แอบหวังตูดเพื่อนอยู่นะ ผมแอบเห็นว่าน้องผู้หญิงมองตาค้างกันเป็น อย่าหลงมาประกวด อคาดิมี่ อาร์มไอ้เชี่ย เลยนะน้อง พี่จะหาว่าไม่เตือน น้องจะโดนโหวตออกภายใน 1 วีคแน่นอน พี่ฟันธง ผมเห็นมันควงผู้หญิงมาไม่ซ้ำกับเลยซักอาทิตย์ ถ้าอาทิตย์ไหนไม่มีคนควงแปลว่าวีคนั้นไม่มีผู้เข้าประกวดที่สอบผ่านเข้ามาถึงรอบชิง เห็นอาร์มอย่างนี้อาร์มก็เลือกนะครับ อาร์มมันเคยประกาศไว้ ดาวคณะเกือบทุกคณะ เคยเข้าประกวด อคาดิมี่ อาร์มไอ้เชี่ย มาแล้วขอบอก แถมเดอะวินเนอร์ก็มีอายุรอบไม่ถึงหนึงปี สามเดือนเท่านั้นที่อยู่นานที่สุด พอไอ้อาร์มปลดเดอะวินเนอร์คนนี้มันก็จะจัดการแข่งขันอคาดิมี่ ขึ้นมาใหม่ทันที โดนไม่สนใจความรู้สึกเดอะวินเนอร์ที่เพิ่งโดนปลดไป มันเชี่ยจริงๆ แล้วถ้ามันเชี่ยขนาดนี้ ทำไมผมยังไปแอบชอบมันได้นะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ
+++++++++++++++++++++
อ่านรู้เรื่องไหม จะซับไทยให้ด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น