[Yaoi] เพราะเรากัดกัน (ผูกพันธ์) by aoikyosuke

ลำดับตอนที่ #4 : ตอน ขา

 ตอน ขา

หลับไปแล้ว หลังจากเอะอะโวยวายบ้าบอเป็นโรคประสาทจนพอใจ หลับพริ้มกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแถมยังนอนกอดหมอนข้างหลับไปอีกต่างหาก ดูชุดที่มันใส่นอนแล้วจะหนาว

กางเกงบอล เสื้อมันก็ไมใส่ หัวเปียกมันก็ไม่สน แต่ไม่ยักกะเป็นหวัดแฮะ ไอ้ห่าตอแหลทานนี่มันอึดดีจริง ๆ

หลังจากสาดน้ำจนทำให้กระผมเปียกเละแล้ว คุณท่านก็กระโดดขึ้นจากน้ำ ปล่อยกระผมอ้าปากค้าง
ตัวเปียกโชก แถมยังแสบตาเพราะฟองสบู่อีกต่างหาก

ส่วนไอ้คุณท่านทาน ลุกขึ้นจากน้ำวิ่งลิ่วๆ มาคว้าผ้าขนหนูมาพันไว้แบบลวก ๆ
ก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำแล้วจัดการ เทแป้งเด็กกลิ่นหอมฟุ้งมาทา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ทั้งตัวทั้งหน้า จนเหมือนเด็กตกถังแป้ง ก่อนจะคว้ากางเกงมาใส่ กระโดดขึ้นเตียง
แล้วกระดิกนิ้ว เรียกให้กระผมซึ่งอยู่ในสภาพเละเทะมานวดขาให้

ส่วนมันหลับพริ้มเลยนะ ไม่ถึงสองนาที มันก็หลับแล้ว หลับกรนคร่อก ๆ เหมือนเด็ก ๆ

นี่มันรู้ตัวบ้างมั้ยวะ ว่ามันหลุดมาดโหด ๆ โวยวายประสาทแดกของมันอีกแล้ว

ถ้าเป็นกลางวันหลังมันตื่นนอน มันจะออกฤทธิ์ออกเดชชิบหาย โวยวายตะโกนเสียงดัง ลากให้วิ่งตาม เป็นกิโล
แล้วก็ไปวิ่งอยู่กลางสนามตั้งแต่เช้าตรู่ เตะบอลคนเดียวไม่พอ ยังตะโกนด่ารุ่นน้องในชมรมไปด้วย

วัน ๆ อยากรู้จริง ๆ มันวิ่งกี่กิโล โคตรบ้าพลังเลย น้ำนี่ขาดไม่ได้เลยนะ
ถ้าไม่มีน้ำกินไอ้ห่านี่ จะแหกปากอารมณ์เสียเหมือนไปโกรธใครมาสิบชาติร้อยชาติ
ถ้าไม่ได้อย่างใจ โอ้โหเฮ้ย ธรณีแทบพินาศ เพราะมันจะออกฤทธิ์อาละวาด เตะนั่นเตะนี่ไปเรื่อย

ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นกัปตันชมรมฟุตบอล บ้าขนาดนี้ ชาวบ้านชาวเมืองเขากลัวมันกันหมดแล้ว มันรู้บ้างมั้ยวะเนี่ย

อ้อนสะบัดเสื้อเปียก ๆ แล้วก็หาไม้แขวนเสื้อสำหรับแขวนเสื้อที่เปียกเละเทะ แขวนเอาไว้
ส่วนกางเกงก็หยิบออกมาจากเป้ผลัดเปลี่ยนเรียบร้อย ก่อนจะมาทิ้งกายลงนั่งอยู่บนเตียงนอนของคนที่นั่งยิ้ม
นอนหลับไปแล้วไอ้ท่านทานมันยืดขาให้นวด แต่นวดไม่กี่ทีก็หลับไปแล้ว
หลับไปชนิดที่ว่าคนนวดยังนวดไม่ถึงสองนาที

อ้อนผละออกจากร่างของคนที่นอนกอดหมอนข้างมีความสุข
แล้วก็เลยถอยมานั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียงของทานตะวัน

นั่งมองคนนอนหลับ

นั่งมองคนบ้า

นั่งมองไอ้ห่าบ้าพลัง

นั่งมองไอ้ตอแหลโรคจิตเมื่อตอนกลางวัน ที่ทำให้ปวดกบาลจนอยากจะเป็นบ้า แต่ตอนนี้สงบนิ่ง สิ้นฤทธิ์ไปเรียบร้อยแล้ว

แปลก ไอ้ทานมันเป็นคนแปลก ๆ วันแรกที่รู้ว่าต้องมาเป็นขี้ข้ามัน ก็ทำใจแล้ว ว่าต้องโดนอะไรเยอะแยะมากมาย

แล้วก็โดนมันแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ใส่จริง ๆ นั่นแหละ เล่นเอาแทบบ้า

โดนถีบบ้าง ตบหัวบ้าง ไม่ได้ดั่งใจ มันตะคอกด่า ชนิดไม่มีเลี้ยง แล้วก็ต้องทำหูทวนลมไป
ทำเหมือนไม่ได้ยิน แล้วก็แบกกระเป๋าให้มัน

จนสุดท้าย ต้องมาอาบน้ำให้ แล้วก็นวดคลายกล้ามเนื้อให้ไอ้ทานตอนมันนอนนี่แหละ อะไรมันจะขนาดนั้น

ตอนนี้มานั่งดูคนนอนหลับแล้ว ก็ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นคนเดียวกับที่แหกปากโวยวายเมื่อตอนกลางวัน

มันเหมือนเด็ก เด็กตัวเล็ก ๆ แต่มันแค่ตัวโตแรงเยอะผิดจากเด็กทั่วไปก็เท่านั้น

อ้อนนั่งอมยิ้มแบบไม่รู้ตัวว่าตัวเองยิ้มออกไปได้ยังไง ก่อนจะลุกจากเก้าอี้ลงมานั่งข้าง ๆ เตียง
วางมือสองข้างแนบกันแล้วเอาคางเกยเอาไว้
นั่งจ้องมองหน้าของคนหลับแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะใช้นิ้วดีดไปที่ปลายจมูกของคนหลับ อย่างนึกหมั่นไส้
แต่ทานก็ปัดมือที่มารบกวนเวลานอนออกก่อนจะทำเสียง ฮึ่ม ๆ อยู่ในลำคอ
เหมือนถูกขัดใจ นั่นยิ่งเรียกรอยยิ้มของอ้อนให้มีมากขึ้น

"เฮ้ย ท่านครับ ไม่ลุกขึ้นมาอาละวาดกระผมอีกเหรอท่าน เฮ้ย ๆ ไม่ตื่นเหรอ"
มือแตะ ๆ ที่แก้มของทานตะวัน แล้วก็กดนิ้วเล่นที่แก้มของอีกฝ่าย
โดนแดดจนผิวคล้ำหมดแล้ว แต่หน้ามันยังเนียนชะมัด
ไม่มีรอยอะไรเลย นอกจากรอยเขียว ๆ ของหนวดที่เพิ่งโกน

มึงเหมือนเด็กจริงๆ เลยว่ะไอ้ทาน มึงรู้ตัวบ้างมั้ยเนี่ย

"โว้ย เหี้ย อย่าให้กูเห็นนะมึง จะกระทืบให้จมตีนเลย โว้ยยยยยยยย"

เสียงโวยวายขึ้นมากะทันหัน ทำให้อ้อนผงะออกห่าง ด้วยความตกใจ ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงเบา

ให้ตายเหอะ ขนาดหลับ มึงยังฝันว่าจะกระทืบใครเหรอวะเนี่ย แม่งไอ้ทานนี่มันโคตรจะบ้าพลังเลยว่ะ

เหี้ยตลกชิบหาย เวลานี้แหละที่ได้รู้สึกว่าเหนือกว่ามัน ทนมันได้ก็ตอนนี้ล่ะว้า
เพราะว่าตอนหลับ ๆ จะได้เห็นไอ้ทานบ้าเลือดเมื่อตอนกลางวัน
เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
จะได้เห็นสภาพของลิงยักษ์ นอนหลับม้วนเป็นกุ้งกอดหมอนข้างแน่น แล้วเคี้ยวฟันกรอบ ๆ แกร่บ ๆ
นอนยังนอนกัดฟันเลย เครียดอะไรนักหนาวะไอ้ทาน

อ้อนลงไปนั่งที่เดิมแล้วใช้นิ้วจิ้มที่แผ่นอกของอีกฝ่ายเล่น

เหี้ยเอ้ย อยากหุ่นล่ำ ๆ อย่างมึงบ้างจัง อิจฉาว่ะ

อ้อนคิดอย่างปลง ๆ กับสภาพร่างกายของตัวเอง
ก้มมองที่ขาแล้วก็ถลกกางเกงขึ้นดู

รอยยาวตั้งแต่หัวเข่าจนถึงข้อเท้าทำให้ต้องรีบดึงขากางเกงลงเพราะไม่อยากเห็น
ก่อนจะหันไปมองที่ขาของทานตะวันแล้วก็ยิ่งนึกอิจฉา

"กูเหมือนคนไม่มีขาเลยว่ะ เวลาที่เห็นมึงวิ่งกูยิ่งอิจฉา ถ้ามึงตกอยู่ในสภาพเหมือนกูมึงจะทำยังไงวะ
มึงคงโวยวายไม่ออกแน่เลยไอ้ทาน มึงคงจ๋อยไปเลยล่ะ ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ๆ เลย"

****************************