ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Season 1] Ep 1 : ห้องซ้อมที่แสนจะวุ่นวาย (โตโน่+ริท) Part 1
[SF] The Star 6 : ห้องซ้อมที่แสนจะวุ่นวาย (โตโน่+ริท) Part 1
Couple : โตโน่ + ริท
Writer : Ki3Ka3
Rate : PG13 มั้ง?
Note : ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ กลั่นกรองออกมาจากสายเลือดเลยเรื่องนี้ มีผิดมีพลาดก็ขออภัยด้วย อาจจะไม่มาต่อเยอะจากคราวที่แล้ว ก็ขอโทดด้วยนะค่า ป่ะ! ไปอ่านกันเลย
ณ ห้องซ้อมในบ้านของว่าที่ The Star 6 ทั้ง 8 คน
“เย่ ยย ยย~” เสียงร้องหวานๆของหนุ่มหน้าตี๋นาม ริท ดังขึ้น เป็นสัญญาณบ่งบอกว่า การซ้อมร้องเพลงของวันนี้จบลงแล้ว
“สำหรับวันนี้ก็จบคอร์สร้องเพลงแล้วนะ ทุกคนกลับไปฝึกกันด้วยล่ะ” คุณครูย้ำเตือนกับว่าที่ the star 6 ทั้ง 8 คน ก่อนจะเดินออกไป
“นักเรียนเคารพ!! ....ฮ่าๆ” แต่ก่อนที่คุณครูจะได้ออกจากห้องไป พี่ใหญ่แห่งบ้าน ก็แกล้งแซวอย่างอารมณ์ดี
“ขอบคุณคร้าบ~/ค่าา” คนอื่นที่เหลือก็ยังเล่นตาม พูดไม่พอ โค้งคำนับด้วยน้าาา
“เดี๋ยวเถอะๆ โตโน่! อย่าให้ครูเอาคืนได้นะ” ครูแกล้งทำเสียงดุใส่พี่ใหญ่ของเรา หรือ ดุจริงๆเนี่ย?? ก่อนจะปิดประตูห้องไป
“ไปแซวครูแบบนั้น คราวหน้าโดนแน่ พี่โตโน่” หนุ่มน่ารัก หน้าแมว อย่างเซน บอกเตือนพี่โตโน่ขณะชี้หน้าพลางทำหน้าแบบคาดคั่น
“พูดไปเถอะ พี่ไม่โดนอะไรหรอก” โตโน่พูดตอบ พลางบีบจมูกของเซนด้วยความหมั่นไส้
“อ่า~ ....เจ็บบ” เซนพูดด้วยเสียงอ่อน เพราะเจ็บจริง มันก็ต้องเจ็บอยู่แล้วอ่าเนอะ - -
“โถ่ๆ พ่อหนุ่มหน้าแมวของเรา~” ไม่ว่าเปล่า เอามือไปขยุ้มแก้มของเซนอย่างเมามันส์
“อา~! ...ไม่ยุ่งด้วยแล้ว” ว่าแล้วแมวน้อยเซน ก็เดินจากไปด้วยหน้างอๆ แก้มบวมๆเพราะใครบ้างคน พี่ป่าวทำนิ กิ๊บก๊าบก็ - - ไม่เชื่อเลยนิ แหมๆ
“นี่ๆ เห็นว่าต้องทำการบ้านแอ็กติ่งด้วยนิ” สาวคมเข้มด้วยสีผิว(?) อย่างลูกเกด พูดขึ้นมา
“เอออ!!!” ทุกคนที่กำลังเก็บของอยู่ถึงบางอ๋อเลย แต่รู้สึกจะมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ได้สนใจอะไรเลย ได้แต่มองเหตุการณ์ที่ผ่านไปเมื่อกี้อย่างล่องลอย
“เอออ~ ใช่ๆ ลืมไปเลยง่า” พี่เก่งทักขึ้นขณะจะเอาขวดน้ำที่ได้ฟรียัดเข้ากระเป๋า
“อ่ะนี่ เป็นบทละครที่พี่เค้าเอามาให้อ่าค่า” สาวน้อยแสนสวยนาม เกรซ เดินมาหาพี่เก่งเพื่อยื่นกระดาษหลายๆแผ่นที่เย็มมุมไว้ให้
“เอามาให้พี่ทำไม ....เอาไปให้พี่ใหญ่นู่นน” พี่เก่งพะเยินหน้าไปทางที่พี่โตโน่อยู่ แล้วเกรซก็เดินไปให้
“เอ๋า~ เฮ็ดให่เเน้” พี่โตโน่พูดอย่างเซ็งๆ ด้วยภาษาอีสาน พลางทำมือบอกปัดๆให้เกรซเดินกลับไปหาพี่เก่ง
...//พี่ตกลงกันก่อน แล้วค่อยให้หนูเดิน มันน่าจะดีกว่านะ - - //... เกรซคิดอย่างหน่ายๆ เอาน่า~ สาวสวย เดินบ่อยๆจะลดหุ่นด้วย
“เออๆ ก็................” ไม่ทันที่พี่เก่งจะพูดต่อ เสียงของประตูห้องซ้อมก็ดีงขึ้นซักก่อน พร้อมกับร่างของผู้ช่วยครูแอ็กติ่งของพวกเขา
“อ้าว~ ซ้อมร้องเสร็จแล้วหรอ??” ครูถามพลางปิดประตู
“ครับ~ ว่าจะซ้อมแอ็กติ่งต่อเลย” พี่เก่งบอก
“พอดีเลยซินิ งั้นอธิบายกันก่อน” ว่าแล้วครูก็เรียกให้ทุกคนมารวมกัน โดยที่ริทพยายามนั่งให้ห่างจากโตโน่ซักหน่อย
“ก็ ....เป็นเรื่องที่พวกครูคิดกันเอง (หรือคนแต่งมันสร้างเรื่องขึ้นมาเอง??) เรื่องก็ คล้ายๆกับเป็นเจ้าหญิงนิทรา แนวเรื่องประมาณสโนไวท์ เวลาอยู่ในช่วงนั้น แล้วนางเอกนิ เสียงดี ชอบร้องเพลง ก็จะร้องของแกไปเรื่อย เวลาทำงาน อยู่กับคุณยายแค่สองคน” ครูก็แสดงท่าทางประกอบให้ด้วยน้า ระหว่างนั้นทุกคนก็มองไปที่เกต เพราะคิดว่า เกตน่าได้บทนี้นะ อะไรประมาณนี้ แล้วบทคุณยายล่ะ??
“แล้ววันหนึ่งพระเอกก็ขี่ม้าผ่านมาเจอนางเอกและได้ฟังเสียงร้องของเธอ”
“ฮิ้ววววว ววว วว” ทุกคนเย้กันใหญ่ในบทของเจ้าชาย
“แล้วเค้าก็ตกหลุมรักในเสียงร้องและความน่ารักสดใสของนางเอก จึงมาหาเธอทุกวัน เรื่องก็กุ๊งกิ๊งๆไป” ครูว่าไปก็ทำท่าในอารมณ์ของกุ๊งกิ๊งไป
...//ดูแล้ว มันกุ๊งกิ๊ง ตรงไหนเนี่ย??//... พี่โตโน่คิดอย่างสงสัย แล้วพลางมองไปอีกทางที่คนๆหนึ่งนั่งอยู่ห่างๆเค้า และก็ป๊ะเข้าให้กับริทที่มองมาทางตนเหมือนกัน แล้วทำไงล่ะที่นี่ ก็ต้องหลบตากันอย่างทันควันซิ
“เป็นไรง่าพี่??” น้องเล็กอย่างไอซ์หันไปถามพี่ใหญ่ที่อยู่ดีๆก็หันควับมาทางนี้
“ป่าวๆ” พี่โตโน่ยิ้มแห้งพลางบอกปัดๆ
“ก็ มีตัวร้ายที่เป็นแม่มด พ่อแม่พระเอก คนสนิทพระเอก คู่หมั้น ตัวละครก็มีประมาณนี้ เนื้อเรื่องก็ไปอ่านเอาแระกัน” ครูบอก
“อ้าว~ ทำไมไม่เล่าให้จบล่ะครับ??” กันถามครูอย่างสงสัย
“คือ คนแต่งมันขี้เกียจพิมพ์นะ” ครูบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย หนูไม่ได้ผิดน้าาาาา T^T
---------*-------- ทำไมพี่ถึงขี้เกียจแบบนี้ ไอซ์ก็ พี่ก็ขี่เกียจนิ ช่างเถอะๆ ไปต่อกันเลย
“แล้วตัวละครทั้ง 8 ตัวนิ ไม่ได้กำหนดไว้นะ ..............เพราะจับสลากก้านนนน”ครูเว้นวรรคคำพูดให้ลุ้นกัน และ
“หา!!!” และทุกคนก็ได้ลุ้นกันจริงๆ แถมความตกใจเพิ่มมาด้วย
“ก็ ใครได้บทไหนก็เล่นตามนั้น ไม่เกี่ยงชาย หญิงนะจ๊ะ โฮะๆๆๆๆๆๆ” ครูพูดด้วยเสียงนางมารร้ายมากกก
...//รู้สึกเหมือน วิญญาณพี่กิ๊บก๊าบมาเข้าสิงครูยังไงไม่รู้?? ทำไมมันเหมือนกันจัง//... ไอซ์คิด ไอ้น้องไอซ์ ว่าพี่ว่า เป็นนางมารร้ายหรอ ป่าววว~
“ซวยแล้วไง” พี่เก่งสถบออกมาอย่างเซ็งๆ
“จับๆๆ .......” ว่าแล้วครูก็เดินถือกล่องมาให้แต่คนจับ พอทุกคนจับครบแล้ว ก็จะเปิดพร้อมๆกัน
“ครูไปก่อนแระกัน ลุ้นกันเอาเองนะจ๊ะ” และครูก็ออกห้องไป
“เปิดล่ะน้าาาา” และแล้วทุกคนก็เปิดกระดาษออกดู พร้อมกับเสียงของแต่คนที่ดังขึ้นมา
“555+ ได้คนสนิทเจ้าชายว่ะ ฮ่าๆๆ” พี่เก่งหัวเราะบ้าคลั่งกับบทที่ตัวเองได้
“พ่อ พ่อ พ่อพระเอก!!!” น้องไอซ์นั้นเองที่ได้
“ฮ่าๆๆๆๆ มาหัวเราะกันหน่อย” ว่าแล้วพี่เก่งก็ชวนน้องไอซ์มาหัวเราะ เพื่อ??
“เฮ้อ~ ” กันถอนหายใจ
“เป็นไรง่า บทไหน?” เกตถาม
“.......คุณยาย” กันบอกอย่างเซ็งๆ
“ฮะๆ บทคุณยายก็ดีแล้วนิ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ” และก็สองคนนั้นก็หัวเราะต่อไป - - เมาน้ำเปล่าที่ได้ฟรีมารึป่าว??
“เกตล่ะ?? ได้บทไร” กันถามคืนบ้าง
“แม่พระเอกน่ะ”
“ว้าวววว ๆๆ คู่กันๆๆ” ไอซ์ว่าพลางเดินไปตบมือกับเกต
“เกรซล่ะ??” กันถามเกรซท่ยืนนิ่งเฉยๆ
“แม่มดง่า จะเล่นยังไงนิ” สาวน้อยบอกอย่างกังวลใจ
“เอาน่าๆ พี่ว่าแม่มดก็ไม่เลวนะ” พี่เก่งเดินไปกอดคอพลางพูดปลอบใจ
“ก็แสดงว่า พระเอก นางเอก คู่หมั้น ......” ไอซ์พูดเว้นวรรคพลางมองไปคนที่เหลือ
“ได้คู่หมั้นง่า” แมวน้อยเซน ชูกระดาษให้ดู
“แล้วพระเอกล่ะ??” พี่เก่งถาม และก็เป็น พี่โตโน่ ที่ชูกระดาษขึ้นให้ดู
“ที่รักกกกก~ ” แมวน้อยเซนพูดพลางวิ่งไปควงแขนพี่โตโน่อย่างไม่รู้สถานการณ์
“.............................”
“งั้น นางเอกก็ ............” เกตพูดเว้นวรรคแล้วทุกคนก็มองไปที่คนสุดท้ายที่นิ่งเงียบมาตั้งแต่คอร์สร้องเพลงจบ
“ได้บทนางเอกหรอ ริท” พี่โตโน่ถามเสียงเรียบ
“............................” ริทไม่ตอบ แต่พยักหน้าบอกโดยไม่มองหน้าพี่โตโน่เลย
“.................................”
“เฮ้ยๆ มานี่ๆ” ว่าแล้วพี่เก่งก็ไปดึงแขนของเซนออกจากสถานการณ์ที่โตโน่จ้องริท โดยที่ริทไม่มองกลับเลย
สรุปแล้ว ทั้ง 8 คน ก็ได้บทตามนี้
พระเอก = โตโน่
นางเอก = ริท
คุณยายนางเอก = กัน
เพื่อนพระเอก = เก่ง
คู่หมั้นพระเอก = เซน
พ่อพระเอก = ไอซ์
แม่พระเอก = เกต
แม่มด = เกรซ
หลังจากที่จับสลากกันไปแล้วว่าใครเล่นบทอะไร ก็ต้องแจกของแต่คนให้อ่านกันโดยสาวน้อยเกรซเป็นคนเดินแจกพี่ๆ
“นี่คะ พี่โตโน่ พระเอกของเรา ^^” เกรซยื่นให้ด้วยรอยยิ้ม
“........ขอบใจจ๊ะ” ตอบกลับด้วยยิ้มแห้งๆ พลางมองบทด้วยความกังวล
“คุณยาย! คุณยายมารับบทค่าาา” เกรซแซวขณะชูบทให้
“ยายมาเอ้ย รอก่อนๆ” และหนุ่มชาวใต้ของเราก็เล่นตามบทเด๊ะ เดินหลังค่อมมารับบทจากเกรซ
“ฮะๆ อินกับบทตั้งแต่ยังไม่เล่นเลยนะ” พี่เก่งแซวต่อบ้าง
“แหมๆ ซ้อมไว้หน่อยน่ะ” กันบอกเขินๆ
“...................................”
“นี่ๆ เห็นริทเงียบมาตั้งแต่ร้องเพลงแล้วนะ” เกตที่สังเกตมานานบอกเกรซที่ยืนอ่านบทอยู่ข้างกัน
“นั้นซิ เป็นอะไรก็ไม่รู้ พี่โตโน่ก็เหมือนกัน” เกรซบอกอย่างกังวล
“2 คนนั้น เค้าเป็นอะไรกันน้า??” ไอซ์พูดขึ้นมา
“เกี่ยวอะไรกับนายรึป่าว??” พี่เก่งหันไปถามเซนที่นั่งอยู่ข้างๆกัน
“ป่าว~ จะเกี่ยวอะไรด้วยนิ” เซนบอกอย่างงงๆ
“เฮ้ยๆ ทุกคนดูนี่ซิ” กันเดินมาอย่างรีบร้อน พลางชี้ไปที่บทในมือ
“อะไร??” ทุกคนหันไปถาม
“ดูบทนี้ซิ” ว่าแล้วกันก็ชี้ไป และทุกคนก็ชะเง้อมาดู และ
“เฮ้ย! มีด้วยหรอ??” พี่เก่งกระซิบขึ้นมาคนแรก
“ตอนหนูดูในของพี่โตโน่ ไม่เห็นมีเลยนิ” เกรซกระซิบบอก
“ใช่ๆ ตอนผมไปดูบทของริท ก็ไม่มีเหมือนกัน” กัน
“แสดงว่า มีแค่ของเราหรอ??” แมวน้อยเซน
“ทุกคนเปิดดูเลยดีกว่า” สิ้นคำพูดของเกต ทุกคนก็เปิดบทของตัวเองกันให้ควับ
“ใช่เลย มีจริงๆด้วย .......แค่เฉพาะของเรา” ไอซ์เงยหน้าขึ้นมาบอก
“ปิ๊ง! พี่มีความคิดแล้ว” ว่าแล้วก็กระจายของความคิดอันชั่วร้ายของพี่เก่งแก่ทุกคน
.......................................................
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ ในที่สุด ก็ลงได้แล้วววว
วุ่นอยู่กับการลงอยู่นาน
แต่ไง วันพรุ่งนี้มาลงตอนต่อไป
โปรดติดตามด้วย
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ ในที่สุด ก็ลงได้แล้วววว
วุ่นอยู่กับการลงอยู่นาน
แต่ไง วันพรุ่งนี้มาลงตอนต่อไป
โปรดติดตามด้วย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น