ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ดอกเบี้ยขม (REUP)

    ลำดับตอนที่ #3 : บทนำ (03)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 12.27K
      395
      15 มี.ค. 64

    บทนำ

         “เดี๋ยวผมหาซื้อมาให้แทนดีกว่าครับ”

          ในเมื่อเจ้านายของเขาทำให้ฝ่ายหญิงต้องเดือดร้อน เขาก็ขอเป็นคนรับผิดชอบ พลางหันไปส่งค้อนให้แก่คนที่ทำหน้านิ่ง ไม่สนใจโลก ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

          เมื่อไม่มีคำใดๆ จะเอ่ยอีกธิปกก็ขยับตัวก้าวเดินออกจากห้องไป ถึงอย่างนั้นไม่วายปรายตามองยังเก้าอี้เพื่อยืนยันว่าอย่างไรเขาก็จะเอามัน

          ดนุพลแค่ผ่อนลมหายใจช้าๆ แล้วพยักหน้ารับว่าจะทำตามคำสั่ง

          “ขอเวลาหยีสิบนาที เดี๋ยวหยีจะตามไปค่ะ”

          “ผมจอดรถไว้ที่ชั้นสอง โซนบีนะครับ”

          สิ้นวาจาดนุพลก็จัดการลากเก้าอี้ออกจากห้องทำงาน ไม่ถึงนาทีเขาก็ตกเป็นเป้าสายตาของพนักงานหลายคน ส่วนอัคริมาเดินตามหลังมา

          หญิงสาวแยกตัวไปยังห้องน้ำ เพราะต้องเปลี่ยนเป็นชุดที่เขาจัดเตรียมมาให้

          “ผู้ชายที่ดุๆ นั่นพ่อของหนูนะลูก ถึงพ่อเขาจะดุไปหน่อย แต่แม่รับรองว่าพ่อเขาเป็นคนดี”

          อัคริมาทาบมือลงบนหน้าท้องพร้อมยิ้มออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ทุกคำที่พูดไปสัตย์จริง ส่วนคนที่ยืนจังก้าอยู่ตรงท้ายรถกระบะเก่าๆ โทรมๆ สั่งเสียงเข้มกับคนสนิทเมื่อเดินมาหยุดเท้าเบื้องหน้า

          “เอาไว้หลังกระบะ”

          ดนุพลรีบทำตามหลังเจ้านายเปิดฝาท้ายกระบะ

          “แล้วไม่รอคุณหยีหรือครับ” คนสนิทหันไปถามเพราะเห็นธิปกขยับตัวเดินไปเปิดประตูรถ ยามเขาจัดการตามที่สั่งเสร็จ รถกระบะคันเก่าก็เคลื่อนตัวออกทันที

          “คุณธูป...”

          ดนุพลยืนกลอกตาเป็นเลขแปด แต่ยังไม่ขยับไปไหนเพราะรออัคริมา ไม่ถึงสิบนาทีก็เห็นสาวเจ้าเดินตรงมาหา

          “เชิญครับคุณหยี...” ดนุพลผายมือเชิญให้ขึ้นไปบนรถเบนซ์คันงาม เขาไม่ใช่เจ้าของหรอก เจ้าของนั้นเคยเอ่ยบอกว่า รถเบนซ์ไม่เข้ากับหน้า ขอขับรถกระบะจะดีกว่า

          “เขาล่ะคะ” อัคริมายังไม่ได้ขยับตัวเข้าไปนั่งยังเบาะข้างคนขับ สายตามองหาคนที่มีอำนาจสั่งการ

          “ไปแล้วครับ ไปไหนก็ไม่รู้” ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเจ้านายไปไหน แต่รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการให้ตนพาอัคริมาไปยังสถานที่ใด

          “งั้นหยีฝากเงินให้เขาหน่อยได้ไหมคะ ส่วนเรื่อง...นั้นก็ให้เขานัดวันเวลามานะคะ” มือเรียวเล็กหยิบธนบัตรหลายใบยื่นให้แก่ดนุพล

          มันคือดอกเบี้ยที่เธอต้องจ่าย และยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่เธอต้องจ่ายให้เขา

          “ได้ครับ แต่คุณหยีได้ใส่ชื่อคุณธูปไปไหมครับ” อดจะถามไม่ได้ว่าในสมุดฝากครรภ์มีชื่อธิปกอยู่หรือไม่

          “หยีรอถามเขาอยู่ค่ะว่าต้องการไหม”

          ช่องเล็กๆ ยังถูกเว้นว่างไว้

    -เกี้ยวเกล้า-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×