ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ที่ลับที่รัก (REUP)

    ลำดับตอนที่ #9 : บทนำ (09)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 9.08K
      193
      24 ก.ย. 63

    บทนำ


           ฝ่ายพุดตานก็ขยับตัวลุกจากเตียง เธอถือวิสาสะนำเสื้อเชิ้ตในตู้ของชายหนุ่มมาสวมแล้วเดินตามออกไป เพราะรู้สึกว่าตนเองทำบางอย่างให้เขาไม่พึงพอใจ

          “ทำไมไม่บอกผมว่าคุณไม่เคย” เลื่อนสายตาไปมองผู้หญิงที่หยุดเท้าอยู่ห่างออกไปราวสองไม้บรรทัด

          พุดตานเริ่มเข้าใจว่าในแววตาของคนตัวโตนั้นคืออะไร เธอไม่ทราบข้อห้ามของเขาเรื่องนี้ พลันได้ยินประโยคจากปากหยัก

          “ผมมีกฎ”       

          เพราะเขามีกฎจึงมักหลีกเลี่ยงในคำถามที่ได้เอ่ยไป กลัวว่าจะเกิดความอ่อนไหวขึ้นในความสัมพันธ์ที่ตกลงกัน

          “คุณธรกลัวว่าพุดจะเผลอรักคุณใช่ไหมคะ...” พุดตานร้องอ้อในใจ ภาธรคงกลัวว่าเธอจะตกม้าตายด้วยการตกหลุมรักแล้วทำให้เป็นเรื่องยากในการจบข้อตกลง 

          “งั้นสบายใจได้เลยค่ะ พุดจะไม่รักคุณ”

          หญิงสาวบอกอย่างมั่นใจ ก่อนทวนกฎ

          “กฎของธร...มีข้อเดียวคือ ห้ามรัก พุดจำได้ขึ้นใจนานแล้วค่ะ” เพราะเธอทำงานกับคุณวรรณรทมานาน เรื่องพวกนี้จึงผ่านเข้าหูมา

          ฟากภาธรยังมีคำถามและแสดงออกทางสีหน้าว่า ทำไมพุดตานจึงมั่นใจนัก

          “คงเพราะพุดสูญสิ้นศรัทธาในความรักแล้วค่ะ”      

          พุดตานพอจะมองออกแล้วจึงบอกไปด้วยรอยยิ้มหม่นเศร้า เวลานี้หลงเหลือแค่ความรู้สึกที่อยากทำให้สองคนนั้นได้คุกเข่าลงตรงหน้าและลองมีความสุขอย่างที่หลายคนใฝ่หา ใช่ว่าเธอจะไม่โทษตัวเองว่าก็มีส่วนผิด แต่ความโกรธคงจะลดน้อยกว่านี้ถ้าคนพวกนั้นไม่ได้จงใจวางแผนตั้งแต่แรก ก่อนมองไปยังภาธร เพราะตนนั้นก็มีคำถามเช่นกัน

          “แล้วเรื่องของเรา…”

           “ถ้าคุณมั่นใจว่าจะไม่เกิดปัญหาขึ้นก็ว่าไปตามเดิม” เมื่อแหกข้อหลีกเลี่ยงของตัวเองไปแล้วจะเดินหน้าต่อคงไม่ใช่ปัญหา รวมถึงพุดตานก็ให้สัญญาอย่างมั่นใจ ที่สำคัญมันเกิดจากความสมัครใจของทั้งสองฝ่าย

          “จะไม่มีปัญหาแน่ค่ะ” 

          เธอย้ำเพื่อยืนยันและคิดว่าก้อนเนื้อเล็กๆ ตรงอกซ้ายช้ำเกินกว่าจะกล้ารักอีก ซึ่งตนนั้นก็ไม่ได้จะปล่อยให้ใครหลายคนได้เชยชมร่างกาย เป็นเขาเพียงคนเดียวที่ได้ไป

          พุดตานรู้สึกดีที่เป็นภาธร ถึงภายนอกชายหนุ่มอาจจะดูเหมือนเป็นเสือร้าย แต่เธอกลับรู้สึกว่าเขานั้นมีความอบอุ่นที่ผู้หญิงหลายคนต้องการ จากการที่ได้รู้จักกับเขามานานพอสมควร

          ด้านภาธรพยายามทำใจให้กลับมาเต้นด้วยอัตราปกติ มือกระดกเบียร์ขึ้นดื่มอีก ก่อนยื่นให้แก่หญิงสาวที่ยืนอยู่ใกล้

          พุดตานรับมาดื่มบ้าง ตามองชายที่เอียงตัวไปยืนพิงตู้เย็น ไล่พิจารณาโครงหน้าที่ดูดี ดูสมบูรณ์แบบ ซิกซ์แพ็กของเขาก็น่าลูบไล้ ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าทำไมสาวๆ ถึงหลงเสน่ห์ภาธรกัน

          “ไหวหรือไง” สายตาที่มองมาทำให้ตั้งคำถามกลับไป อาจเพราะเบียร์เย็นๆ ที่ดื่มทำให้กระปรี้กระเปร่าอีกรอบ ศึกรักเมื่อครู่เขาใช้พลังไปเพียงแค่นิดเดียว

          พุดตานยิ้มเขินๆ แล้วร้องถามตัวเองว่าเธอไหวหรือเปล่า แต่ไม่ได้มีเจตนาจะเริ่ม ก็แค่อยากไล่สายตามองเขา เพราะตอนแรกเริ่มเธอมีความเขินอายจนไม่กล้ามองให้ชัดเจนสักเท่าไร

          ก่อนจะต้องกลืนน้ำลายลงคอดังอึกยามเห็นภาธรขยับตัวมาใกล้ มือใหญ่เลื่อนมาโอบเอวคอด อึดใจเดียวเท่านั้นแผ่นหลังก็สัมผัสกับความเย็น

          ภาธรดันร่างของเธอไปแนบชิดกับตู้เย็นแล้วได้ยินคำถามจากน้ำเสียงที่ดูเซ็กซี่ให้ต้องตัดสินใจ

          “ลองไหม”

          เธอจะลองดีไหม ตรงตู้เย็นสีดำเงา


    ลองดีไหมคะ?...
    พุดตานจะเอายังไงดี



    ฝากมลทินในรอยเพลิงด้วยค่ะ

    "ท้องแล้วเหรอ"

    "ท้องแล้วก็กลับไป"

    "แล้วฉันจะนับวันรออีกเก้าเดือนที่จะได้พรากคนสำคัญของเธอไปบ้าง..."

          
    https://my.dek-d.com/kiaoklao_kiao/writer/view.php?id=2091923


    -เกี้ยวเกล้า-



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×