คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ตอนที่ 3 สวนมะม่วง (02)
เฮ้อ...
เธอถอนหายใจทิ้งไปเฮือกใหญ่แล้วสืบเท้าไวๆ
ออกจากลิฟต์ไปยังชั้นที่ตนเองจอดรถไว้ พุดตานเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเป้ไว้แล้ว
พอไปถึงบ้านก็แค่อาบน้ำแต่งตัวใหม่เท่านั้น
ในเวลาหนึ่งทุ่มตรงรถคันหนึ่งก็มาจอดหน้าบ้าน
ซึ่งดูเหมือนชายหนุ่มจะเปลี่ยนรถ มันไม่ใช่แอสตัน มาร์ติน แต่เป็นรถครอบครัว
หญิงสาวรีบหิ้วกระเป๋าขึ้นไป
เธอส่งรอยยิ้มหวานให้แก่สารถีหนุ่มที่ไม่ได้อยู่ในชุดสูทที่เห็นจนชินตา
ตอนนี้ภาธรสวมกางเกงยีนกับเสื้อแจ็กเกตแบบมีฮู้ดสีเทา
ซึ่งดูดีไปอีกแบบก่อนจะประสานสายตาที่มีประกาย นาทีนั้นเห็นเขากดยิ้มมุมปาก
“วันนี้รถคันใหญ่”
น้ำเสียงทุ้มนั้นแฝงความนัยหนึ่งอย่าง
“คะ”
สาวเจ้าทำหน้านึกฉงน รถคันใหญ่อะไรกัน
จึงมองด้วยคำถามผ่านแว่นไปยังคนหลังพวงมาลัย ส่วนชายหนุ่มไม่ตอบกลับ
แต่เลื่อนสายตาไปยังกล่องพลาสติกสีใสที่พุดตานถือขึ้นมาด้วย
“ของผมหรือเปล่า”
“ใช่ค่ะ หิวหรือยังคะ”
หญิงสาวก้มหน้าไปมองแซนด์วิชในกล่อง
คิดว่าเขาคงยังไม่ได้กินข้าวเย็นและการเดินทางก็ต้องใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงกว่าจะถึง
ภาธรพยักหน้าแล้วเคลื่อนรถออก
ส่วนพุดตานก็เปิดฝากกล่องพลาสติก ราวห้านาทีพอรถติดไฟแดงจึงหยิบแซนด์วิชยื่นให้
ชายหนุ่มไม่ได้ละมือจากพวงมาลัยไปรับ
แต่เอี้ยวตัวและใบหน้าไปกัดมันจากมือนุ่ม เคี้ยวแก้มป่องอย่างเอร็ดอร่อย
แถมยังใช้ลิ้นเลียริมฝีปาก
นาทีนั้นพุดตานรู้สึกว่าร่างกายเธอร้อนขึ้น
โดยเฉพาะพวงแก้ม เขากำลังยั่วอยู่หรือเปล่า แถมสายตาที่จับจ้องเธอยังวิบวับ
พุดตานวางหน้าไม่ถูกทันทีจึงเบือนหน้าหนีด้วยความขวยเขิน
หัวใจเต้นแรงราวกับจะทะลุออกจากอก ในจังหวะนั้นรถก็เคลื่อนตัวออกอีกหน
เธอมองออกไปยังด้านนอกหน้าต่างรถก่อนจะชะงักตัวเมื่อคำว่าด้านนอกสะกิดใจให้นึกถึงคำหนึ่ง
พุดตานจึงหันขวับกลับไปมองภาธร
เขาจะเอาต์ดอร์อย่างนั้นเหรอ แถมยังเป็นคืนวันศุกร์เหมือนครั้งนั้นและรู้แล้วว่าทำไมถึงเปลี่ยนเป็นรถคันใหญ่
ดวงหน้าเล็กแดงปลั่ง
“ผมยังหิวอยู่นะ”
ภาธรชำเลืองสายตามองพุดตานเล็กน้อย ดูท่าหญิงสาวคงนึกออกแล้ว
พร้อมหัวเราะเสียงทุ้มในลำคอ
ฝ่ายหญิงแทบอยากจะแทรกตัวหายไปกับเบาะหนัง
เธอขวยเขินไปหมด มือหยิบแซนด์วิชยื่นให้ภาธรอีก
ซึ่งครั้งนี้ชายหนุ่มจงใจใช้ฟันงับเบาๆ ที่ปลายนิ้วนุ่มด้วย
“คุณธร…”
พุดตานครางเบาๆ ก่อนจะได้ยินเสียงโต้กลับมา
“ผมอิ่มดีกว่า กินอีกกลัวจะไปไม่ถึงสวนมะม่วง”
ภาธรพูดทิ้งท้ายและส่งรอยยิ้มสะกดใจมาให้ด้วย
EBOOK
กฎของธร...มีข้อเดียวคือ ห้ามรัก
แต่ความรู้สึกนั้นห้ามกันได้จริงๆ นะหรือ
--------------------------------------------------------
“จะไปด้วยกันไหม หรือว่าคุณเอารถมา”
“พุดไม่ได้เอารถมาค่ะ”
เมื่อเช้านี้เจ้านายให้คนมารับเธอจึงไม่ได้ขับพี่เต่าออกมาบนท้องถนน
ภาธรเอียงคอเล็กน้อยเป็นอันเข้าใจ เท้าก้าวขึ้นไปบนรถในตำแหน่งคนขับ หญิงสาวเองเวลานี้ก็มานั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว
พุดตานเคยนั่งรถคันนี้อยู่บ้างในเวลาจำเป็นที่คุณวรรณรทใช้ให้เธอมาช่วยเขาที่บริษัทแห่งนี้ หญิงสาวเอี้ยวตัวไปดึงเบลต์มาคาด
“เราจะไปไหนกันคะ” มีคำถาม เพราะไม่รู้ว่าเขาจะพาเธอไปที่ใด
“ที่ลับ” ภาธรตอบสั้นๆ แล้วสตาร์ตเครื่องยนต์เพื่อขับเคลื่อนรถ เวลานี้จวนเจียนจะสองทุ่มตรงแล้ว
ความคิดเห็น