ภรรยาสำรอง reup

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 3 ความห่วงใยจางๆ (01)

ตอนที่ 3 ความห่วงใยจางๆ

                ในเช้าวันใหม่รอยยิ้มถูกแต่งแต้มบนวงหน้าของพาขวัญ ใจเต้นเร็วกว่าทุกวัน มือหยิบบางอย่างขึ้นมาดู มีลักษณะคล้ายใบปลิวที่แจกตามท้องถนน

                รอยยิ้มกว้างขึ้นอยากให้ถึงยามเย็นเร็วๆ เป็นความตื่นเต้นเล็กๆ ที่จะได้ไป แต่ติดอยู่ปัญหาเดียว คือต้องขออนุญาตจากสามีเสียก่อนจึงเกิดความลังเลในทันที ไม่รู้จะเอ่ยปากเช่นไร แต่ก็อยากออกไปเปิดหูเปิดตา ไม่อยากทนอุดอู้อยู่แต่ในไร่

                ไม่นานก็ต้องรีบยัดใบปลิวเล็กๆ ลงในแฟ้มเอกสาร เพราะได้ยินเสียงฝีเท้าหนักใกล้เข้ามา

                “ป๊ะป๋า”

                แทบไม่ต้องช้อนสายตาขึ้นมองก็รับรู้ได้จากน้ำเสียงของลูกสาว แต่มีหนึ่งอย่างคาใจเรื่อยมา ทำไมลูกน้อยจึงอยากให้ชายที่ไม่เคยอุ้มมาสนใจ ปกติแกไม่ค่อยชอบคนแปลกหน้าสักเท่าไร แต่กับโมกข์ไม่ว่าเจอกันกี่ครั้งมักร้องเรียกอยากให้อุ้ม

                ส่วนคนโดนเรียกหยุดปรายตามองสามคนแม่ลูกเพียงเสี้ยวนาทีเท่านั้นแล้วก็สืบเท้าเข้าไปในห้องทำงาน

                พาขวัญรีบลุกขึ้นนำบัญชีรายรับรายจ่ายของเดือนไปให้ชายหนุ่มดู อีกสามวันจะถึงกำหนดจ่ายเงินเดือนของคนงาน

                มือนุ่มยื่นเอกสารไปให้แล้วถอยห่างออกมาพอสมควร มีช้อนตามองคนหน้านิ่งเป็นครั้งคราว เพราะต้องเอ่ยปากขอในบางเรื่อง

                โมกข์นั่งดูบัญชีอย่างละเอียด เงินทองเป็นเรื่องใหญ่ ไม่อยากให้เกิดความผิดพลาด ก่อนเงยหน้าขึ้นมองคนมีท่าทางแปลกไปจากทุกวัน

                “มีอะไร”                 

                เขาถามออกไป มือพลิกเอกสารแผ่นต่อไป จนพบกระดาษใบเล็กๆ หัวคิ้วที่พาดเหนือดวงตาเลิกขึ้นสูง กวาดตามองรายละเอียดนั้นทันที แล้วจึงเข้าใจว่าหญิงสาวต้องการสิ่งใด

                “เอ่อ…คือว่าขวัญ” พาขวัญมีความหนักใจที่ต้องขอ กลัวว่าชายหนุ่มจะไม่อนุญาต ปกติเธอและเขาไม่ค่อยจะมีบทสนทนาระหว่างกันสักเท่าไร

                “ถ้าไม่มีอะไรก็ออกไปซะ เดี๋ยวฉันตรวจงานเสร็จแล้วจะเอาบัญชีออกไปให้”

                คนที่กำลังจะร้องขอหุบปากฉับ

                “ค่ะคุณโมกข์” พาขวัญต้องเดินหน้าจ๋อยออกจากห้องไปทิ้งตัวนั่งลงข้างลูกน้อย ลอบถอนหายใจเบาๆ แล้วหันมองหน้าพาณิภัคและพาณิธิดา

                ลูกฝาแฝดมีส่วนคล้ายโมกข์ไม่น้อย ทั้งปากและคิ้วแทบถอดแบบกันมา จนทำให้หวนคิดถึงใครบางคนซึ่งเป็นผู้กำหนดชะตาชีวิต

                “ฉันจะให้เธอนอนกับหลานชายของฉันเพื่อแลกกับหนี้ที่แม่เธอติดไว้ ถ้าหากไม่ เธอต้องหาเงินมาคืนให้ฉันภายในห้าวัน”

                ประโยคยืดยาวนี้พาขวัญไม่เคยลืม เพราะมันเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องเลวร้าย

                ด้วยความเห็นแก่ตัวเธอได้ตกลงไปในตอนแรก แต่สุดท้ายเธอก็ทำไม่ได้จึงไปขอยกเลิก โดยไม่รู้เลยว่า ผู้หญิงคนนั้นก็พอมองออกอยู่แล้วว่า เธอไม่อยากทำร้ายโมกข์ คนที่เธอแอบมองเขาทุกครั้งที่ถูกบิดาพามาหาธัญญาเรศ

                คนใจคิดแค้นได้ซ้อนแผนในวันที่เธอไปขอยกเลิกแผน น้ำแก้วนั้นที่อีกฝ่ายยื่นให้เธอมียาปลุกเซ็กซ์ที่ผสมไปด้วยยานอนหลับอ่อนๆ

                ส่วนโมกข์ก็ไม่ต่างกัน ถูกธัญญาเรศหลอกให้ตายใจ หลังอีกฝ่ายพยายามทำตัวเป็นคุณย่าที่ดีหลังบุตรชายเสียชีวิตไป จนโมกข์นั้นเปิดใจ

                สิบปีค่อยแก้แค้นก็ยังไม่สาย สำนวนนี้ใช้ได้กับธัญญาเรศ หลังรู้ว่าหลานชายรักอยู่กับหลานสาวของคนที่ทิ้งเจ้าตัวไป ความแค้นซึ่งสั่งสมมาหลายสิบปีก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง ไม่สนใจว่าจะมีใครบ้างต้องเจ็บปวด ยอมทำทุกวิถีทางให้คนซึ่งทิ้งไปต้องทุกข์อย่างแสนสาหัส

                ธัญญาเรศวางแผนการโดยใช้พาขวัญ บุตรสาวของคนรับใช้ภายในบ้านเป็นตัวดำเนินการ ในอดีตนั้นมารดาของพาขวัญเอาบ้านที่ต่างจังหวัดไปจดจำนองไว้กับคนเป็นนาย

                เพราะในตอนนั้นสามีติดทั้งเหล้าทั้งการพนัน แถมยังต้องหยิบยืมเงินอีกก้อนเพื่อไปใช้หนี้ในภายหลังอีก สุดท้ายมารดาของพาขวัญก็กลายเป็นลูกหนี้ของธัญญาเรศแบบเต็มตัว

                โดยความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนระหว่างพาขวัญและโมกข์ได้เริ่มต้นด้วยฤทธิ์ยา ก่อนหญิงสาวจะถูกพาเข้าไปในห้องได้ถูกจับเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กลายเป็นคนรักของโมกข์

                แต่แค่นี้ยังไม่สาแก่ใจคนใจเคียดแค้นได้ยื่นความขื่นขมให้พาขวัญระลอกสอง เมื่อธัญญาเรศแอบเอาสมาร์ตโฟนของหญิงสาวถ่ายภาพของทั้งสองที่นอนอยู่บนเตียงด้วยกันส่งไปให้นุรินได้เห็น

                นั่นก็คือจุดจบของความรัก….และชีวิต เพราะนุรินรีบร้อนจะมาถามจากคนรักทำให้ประสบอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำจนเสียชีวิต

                แค่ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาโมกข์ก็รับรู้ข่าวร้าย ความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ทำให้พาขวัญถูกเกลียดชังจากโมกข์

                หญิงสาวปวดไปทั้งหัวใจที่ทำให้เขาต้องสูญเสียคนรัก แต่เธอก็พยายามอธิบายออกไปว่า เธอเปลี่ยนใจไม่อาจทำร้ายเขา แต่มันก็คงเชื่อได้ยากเมื่อธัญญาเรศแอบอัดคลิปเสียงในครั้งแรกที่เธอตกลงเอาไว้แล้วมาเปิดให้ชายหนุ่มฟัง

                หนำซ้ำหลังจากนั้นไม่นานเธอยังมารู้ตัวว่ามีสายเลือดของเขาอยู่ในท้อง และนั่นยิ่งเข้าแผนของธัญญาเรศ เพราะอีกฝ่ายต้องการขัดขวางไม่ให้ครอบครัวของนุรินมายุ่งกับโมกข์ได้อีก จึงบังคับให้เธอใช้ชีวิตอยู่กับเขาห้าปีเพื่อแลกกับบ้านที่มารดาของเธอรัก

                แต่ที่เธอยอมทน เพราะเขาต่างหาก เพราะอยากชดใช้ให้เมื่อธัญญาเรศก็เอาไร่จอมใจไปขู่ชายหนุ่มเช่นกัน ก่อนจะมีเสียงหนึ่งดึงให้เธอหลุดออกจากห้วงความคิด

                “อูม...อุ้ม”

                “คะ...อยากให้แม่อุ้มหรือคะ” คนเป็นแม่หันไปถาม ก่อนพบคำตอบ

                “อุ้ม...ป๊ะป๋าอุ้ม” สองพี่น้องประสานเสียงกัน ยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้คนยืนเต็มความสูงก้มหน้าลงมอง

อีบุกวางจำหน่ายแล้วนะคะ
พร้อม โพรโมชั่น ราคา 123 บาทจาก 239 บาท
-**ภรรยาสำรองเคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์มาแล้วครั้งหนึ่งค่ะ นักอ่านที่เคยซื้อรูปเล่มหรือ EBOOK แล้วไม่ต้องซื้อใหม่นะคะ เนื้อหายังเหมือนเดิม มีการปรับแค่เล็กน้อย **    

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTI4ODczNyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIyMTE2NSI7fQ