คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #43 : ตอนที่ 4 กระต่ายน้อย (08)
ตอนที่ 4 กระต่ายน้อย
“ที่จริงผมก็อยากจูบ
แต่กลัวคุณติดหวัด”
เขาบอกออกไปอย่างไม่ปิดบัง
อยากจะให้รางวัลกับคนเก่ง ทว่าสภาพของร่างกายคงไม่เอื้ออำนวยนัก
หวั่นใจว่าจะทำให้พุดตานไม่สบายไปด้วย
ส่วนฝ่ายหญิงที่ได้ฟังยังสบตากับภาธรก่อนเป็นฝ่ายเลื่อนใบหน้าขึ้นไปชิดกับปลายจมูกโด่งสัน
กลีบปากค่อยๆ ทาบทับไปบนปากหยักได้รูป
พุดตานไม่ได้กลัวติดหวัด
เลือกจะไม่พูดแต่กระทำให้เขาได้สัมผัส
มอบความหวานละมุนอยู่ราวหนึ่งนาทีจึงถอนใบหน้าออก
ภาธรระบายยิ้มอิ่มใจและต้องตัดใจอย่างนึกเสียดาย
ทั้งที่มืออยากจะดึงรั้งต้นคอระหงไว้เพื่อรับจูบหวานๆ จากพุดตานต่อ
“ไว้คุณหลับแล้วพุดค่อยกลับไปค่ะ”
พุดตานทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างเตียง
หลังเช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้คนป่วยเสร็จ
“ผมไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะครับ”
ภาธรพลิกตะแคงตัวไปมองเจ้าของใบหน้ารูปไข่
พุดตานไม่ใช่ผู้หญิงที่สวยโดดเด่น
แต่เมื่อได้ใกล้ชิดก็พบว่าหญิงสาวนั้นมีเสน่ห์จากรอยยิ้มที่จริงใจและจากความใส่ใจที่มีให้คนรอบข้าง
“โตแล้วก็มีคนนั่งดูแลได้ค่ะ” เธอแย้งเบาๆ
และจะนั่งอยู่ตรงนี้จนกว่าเขาจะหลับไป
“งั้นก็ตามใจครับ
แต่ว่าจะรังเกียจไหมถ้าจะใส่เสื้อของผมนอน”
เมื่อหญิงสาวว่าเช่นนั้นเขาก็ไม่ขอเถียงอีก
“ใส่เสื้อของคุณ”
พุดตานทำสีหน้าสงสัยทวนคำพูดของชายหนุ่มด้วยความไม่เข้าใจนัก
สายตามองไปยังชุดนอนของภาธร
“ผมหมายถึงชุดนอนในตู้ครับ นี่ก็เริ่มดึกแล้ว
คุณค้างที่นี่เลยก็ได้ ที่นี่กับบ้านของคุณก็ไกลจากกัน
กว่าจะขับรถกลับไปถึงคงดึกน่าดู”
นึกห่วงเมื่อหญิงสาวต้องขับรถกลับในช่วงเวลากลางคืน
“อ้อ...”
พุดตานร้องอ้อออกมาเสียงดัง
“ห้องเล็กไม่ค่อยได้ใช้งานหรอกครับ
แต่ผมก็ให้แม่บ้านคอยทำความสะอาดไว้เสมอ คืนนี้คุณนอนที่นั่นก่อนนะ
ไว้ผมหายแล้วมานอนบนเตียงนี้ด้วยกัน”
ใจจริงก็อยากให้พุดตานนอนบนเตียงกว้างนี้
แต่เกรงว่าจะทำให้ติดหวัด
ฝ่ายพุดตานนิ่งเงียบไปเพื่อครุ่นคิดก่อนพยักหน้าเป็นอันตกลง
เพราะเธอเองก็ยังรู้สึกมึนๆ งงๆ อยู่ และพอนึกถึงยาดองหญิงสาวทำหน้าปูเลี่ยนทันที
แม้จำเหตุการณ์ไม่ค่อยได้
แต่การที่ภาธรถึงขั้นล้มป่วย
ตนคงเอาแต่ใจไปไม่น้อยเลยและสมควรจะอยู่ดูแลเขาจนกว่าจะหายดี
ภาธรไม่ได้เอ่ยใดๆ อีก ทำแค่เฝ้ามองพุดตาน
เขาพบความจริงใจ ใสซื่อในแววตาคู่สวย ก่อนไล่สายตามองไปทั่ว
เริ่มจากเส้นผมนุ่มสลวย ต่ำลงมายังคิ้วทั้งสองข้าง ดวงตาสีดำขลับ จมูกโด่งสัน
กลีบปากอิ่มที่ทั้งนุ่มและหวาน
ไล่ต่ำลงมายังลำคอขาวก่อนจะรู้สึกว่าเปลือกตาเริ่มหนักขึ้น ส่วนพุดตานเองยังวางตาอยู่บนเตียง
เมื่อสัมผัสกับชายหนุ่มแบบใกล้ชิดจึงรู้ว่าภาธรเป็นคนที่เอาใจใส่ผู้อื่นเป็นอย่างมาก
อย่างเช่นที่เขาไปตามหาแว่นให้กับเธอทั้งที่ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นก็ได้
ความประทับใจก่อเกิดในหัวใจ
“ฝันดีนะคะ พุดขอให้คุณธรหายไวๆ ค่ะ” เสียงใสๆ
เอ่ยขึ้นข้างหูสะอาดหลังจากพุดตานขยับตัวไปใกล้เตียงเมื่อเห็นว่าภาธรได้หลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
หญิงสาวนั่งมองชายหนุ่มต่ออีกราวสิบนาทีจึงแยกตัวไปล้างชามข้าวต้ม
พอเสร็จเลยเดินเข้าไปในห้องนอนเล็กเพื่อสำรวจเตียงที่เธอจะทิ้งตัวลงนอน
เรื่องใหม่ค่ะ
กฎการมีเซ็กซ์กับคี คือแตะต้องได้ทุกส่วนบนร่างกาย ยกเว้นหัวใจ
หากเธอตกลง เราก็เอากันได้ทุกที่…
แนวแซบๆ น่ารักและดราม่าเล็กน้อย
ตอนนี้อ่านได้ที่ รีด และ DEKD
https://writer.dek-d.com/kiaoklao_kiao/writer/view.php?id=2271262
ฝาก EBOOK เรื่องใหม่ด้วยค่ะ
เสี่ย(ปืน)ที่รัก
--------------------------------------------------------
EBOOK
กฎของธร...มีข้อเดียวคือ ห้ามรัก
แต่ความรู้สึกนั้นห้ามกันได้จริงๆ นะหรือ
--------------------------------------------------------
“จะไปด้วยกันไหม หรือว่าคุณเอารถมา”
“พุดไม่ได้เอารถมาค่ะ”
เมื่อเช้านี้เจ้านายให้คนมารับเธอจึงไม่ได้ขับพี่เต่าออกมาบนท้องถนน
ภาธรเอียงคอเล็กน้อยเป็นอันเข้าใจ เท้าก้าวขึ้นไปบนรถในตำแหน่งคนขับ หญิงสาวเองเวลานี้ก็มานั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว
พุดตานเคยนั่งรถคันนี้อยู่บ้างในเวลาจำเป็นที่คุณวรรณรทใช้ให้เธอมาช่วยเขาที่บริษัทแห่งนี้ หญิงสาวเอี้ยวตัวไปดึงเบลต์มาคาด
“เราจะไปไหนกันคะ” มีคำถาม เพราะไม่รู้ว่าเขาจะพาเธอไปที่ใด
“ที่ลับ” ภาธรตอบสั้นๆ แล้วสตาร์ตเครื่องยนต์เพื่อขับเคลื่อนรถ เวลานี้จวนเจียนจะสองทุ่มตรงแล้ว
ความคิดเห็น