เมีย(ห้ามใจ)รัก

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 1 ไอรัก (03)

ตอนที่ 1 ไอรัก

      “ป๋าซาดิสต์ ป๋าชอบมีเซ็กซ์แบบรุนแรง” น้ำเสียงแผ่วเบาและรู้สึกเจ็บปวดเล็กๆ
      “เพราะม้ามีคนอื่นต่างหาก” อนณขัดแย้ง
      “ป๋าไม่ใช่คนดี”
      อธิษฐ์รู้ว่าตนเองไม่ใช่คนดีและเขาเองมีด้านมืด ดังนั้นไม่อยากให้ยัยตัวเล็กแสนบอบบางต้องมาแปดเปื้อน ทว่าบุตรชายไม่ได้เข้าใจอะไรเลย ด้านอนณนิ่งเงียบไป ไม่ได้เชื่อในวาจานั้น เพราะบิดาของเขาดีที่สุด ไม่เคยทอดทิ้งกันไปเหมือนกับมารดา
      “เปิด!!...”
      เจ้าของธุรกิจสร้างบ้านเค้นเสียงดังๆ ผ่านอากาศให้ไปกระทบถึงใจของบุตรชาย แต่กลับไม่มีวาจาใดๆ ตอบกลับมาคล้ายกับว่าอนณได้เลือกจะยืนยันถึงความต้องการ ลมหายใจจึงร้อนขึ้นอีกเท่าตัว โครงหน้ามีแววเครียดและโกรธ แต่คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต่อรองอีก ถึงอย่างนั้นมิวายบอกอีกหนึ่งประโยค
      “ถ้าอยากให้เพื่อนตายก็ได้ พรุ่งนี้เตรียมมารับศพจ้าวด้วยละกัน”
      เป็นอธิษฐ์ต้องยอมถอยห่างจากประตู ไม่กล้าจะเอาปืนไปยิงดังที่ได้กล่าวหรอก เกรงว่าอนณจะยืนอยู่ตรงนั้นแล้วเป็นอันตราย สายตามองไปยังร่างบอบบางที่สั่นระริก
      “ทำไงดีวะ” เขาหงุดหงิด หัวใจจะระเบิดออก อยากจะปีนหน้าต่างแล้วหนีไป แต่เขาจะทิ้งจิณณาไว้ในสภาพนี้ได้อย่างใดกัน ความรู้สึกที่ซุกซอนไว้กำลังจะปะทุออกมาราวกับลาวาร้อนๆ ของภูเขาไฟ โดยไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ได้ยินเสียงแหบพร่าเรียกหา
      “ป๋า...ป๋าขาจ้าวทรมาน” จิณณาพลิกตัวไปมองคนที่กำลังเดินวนไปเวียนมาราวกับเสือติดกับดัก ร่างกายรู้สึกทั้งร้อนและหนาวไปหมด ความรู้สึกแปลกๆ ก็วิ่งไปทั่ว จนอยากจะร้องไห้ ฝ่ายอธิษฐ์รีบสืบเท้าเข้าไปใกล้แล้วโน้มตัวไปหายัยตัวเล็กที่เขาเอ็นดู
      “ป๋าจะพาจ้าวไปอาบน้ำ จ้าวน่าจะหายทรมานได้บ้าง” วิธีนี้อาจจะช่วยทุเลาได้บ้าง เขาเองไม่อยากเห็นจิณณาทรมานแล้วค่อยๆ โอบอุ้มเข้าไปในห้องน้ำ ตรงไปยังอ่างใบโตพร้อมหมุนก๊อกให้สายน้ำโชลมความร้อนรุ่มดับลงบ้าง ดวงตาจับจ้องอย่างห่วงใย
      มือแกร่งลูบเบาๆ ไปยังต้นแขนขาว อยากจะช่วยปลุกปลอบ ปัดเป่าภัยร้าย เพียงในวันนี้ไม่มีรอยยิ้มบนดวงหน้าให้เห็น สายตาอ่อนแสงลงเฝ้าจับจ้องดวงหน้าที่มีแต่ความทรมาน ฝ่ายจิณณาครางเบาๆ ร่างกายราวจะแตกออก ความรู้สึกซึ่งปะทุประท้วงอยู่ภายในช่างทรมานเหลือเกิน
      “จ้าวพอไหวไหม” ในดวงตาคู่คมกริบมีแต่ความกังวล น้ำเสียงไม่อบอุ่นเหมือนเคยราวกับเขากำลังทุรนทุรายไม่ต่างจากเจ้าของร่างอรชร ด้านจิณณาส่ายหน้าหวือ ในตอนนี้ไม่สามารถทานทนได้ไหวอีก
      “ป๋าจ้าว...ต้องการใครสักคน”
      หญิงสาวสั่นระริก อับอายที่ทำเรื่องบ้าๆ พร้อมพร่ำตำหนิตนเอง น้ำใสๆ อุ่นจัดเตรียมจะหยดแหมะ
      “จ้าวมีแฟนไหม” ฟากอธิษฐ์พยายามตั้งสติ แม้คำถามนั้นจะส่งผลต่อใจและสมองคล้ายเป็นระเบิดเวลา วิธีที่คิดออกก็มีแค่ทางนี้เท่านั้น ประเมินดูแล้วจิณณากำลังจะทนไม่ไหว ก่อนยกมือไปลูบพวงแก้มนวลเพื่อเช็ดน้ำตา
      “จ้าว...ฮึก ไม่มีใคร” หญิงสาวส่ายหน้าแล้วกัดปากแน่น ความอ่อนโยนของอธิษฐ์กำลังทำให้เธอมีความต้องการในร่างกายมากกว่าเดิม สายตาทอระริกแล้วครางเบาๆ ในสัมผัสนั้น ด้านชายวัยสี่สิบเอ็ดปีถึงกับสบถลั่น
      “ห่าเอ๊ย...”
      เหมือนเส้นทางที่เขากำลังพาจิณณาก้าวไปแคบลงเรื่อยๆ ก่อนจะได้ยินประโยคเบาๆ ที่ทำให้แทบจะดีดตัวขึ้นแล้วเดินหนีหายไป เพียงเขาไม่สามารถทิ้งยัยตัวเล็กไว้ในสภาพนี้ได้
      “ป๋ากอดจ้าวได้ไหม”

ติดตามคลิกที่ภาพได้เลย

Cr.https://twitter.com/drug_na_palit/status/981380872418091008

ฝากป๋าของเกี้ยวเกล้าด้วยค่ะ
-เกี้ยวเกล้า-