คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 ไอรัก (02)
ตอนที่ 1 ไอรัก
“จ้าวร้อน จ้าวทรมานค่ะป๋า”
จ้าวหรือว่าจิณณา เพื่อนรักของอนณพยายามจะพยุงร่างขึ้น
เพียงความรู้สึกภายในกายกำลังทำให้เธอทรมาน ได้แค่บิดกายไปมา ก่อนจะมีฝ่ามืออุ่นๆ
ยื่นมาแตะหน้าผากทำให้รู้สึกราวกับมีกระแสไฟแล่นไปทั่วกาย
“ทำไมตัวร้อนแบบนี้
ใครทำจ้าว...” ใบหน้าของอธิษฐ์ขรึมมาก ปฏิกิริยาของจิณณาทำให้เขาคิดไปถึงหนึ่งอย่าง
ฝ่ามือกำแน่น เสียงเค้นออกจากลำคออย่างดุดัน “ป๋าจะไปฆ่ามัน…ใครกล้าทำร้ายจ้าว ใครวางยาจ้าวบอกป๋ามา”
อธิษฐ์ถึงกับตัวสั่น
ผู้ใดกันถึงกล้าทำเช่นนี้ ช่างรนหาที่ตาย เริ่มเข้าใจแล้วว่าเหตุใดน้ำเสียงของบุตรชายถึงมีความกังวลมากนัก
สายตาเริ่มกวาดมองหาแล้วตอนนี้อนณอยู่ไหน ทำให้ลำตัวต้องขยับลุกเพื่อตามหา
เพราะอยากรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
“นณอยู่ไหน” อธิษฐ์ส่งเสียงเรียกลูกชายอีกครั้ง
เพียงเขากลับได้ยินเสียงกุกกักที่หน้าประตูห้อง เท้ารีบเดินเข้าไปหาพร้อมรู้สึกฉงนแล้วหมุนลูกบิด
แต่ประตูกลับไม่สามารถเปิดออกได้พลันร้องถาม เพราะอาจจะเป็นฝีมือของสายเลือด “นณทำอะไร”
“ป๋าผมขอโทษ”
คนที่อยู่หลังประตูนั้นเป็นอนณจริงๆ
น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
“เปิดประตูเดี๋ยวนี้ จ้าวกำลังแย่” เขาเดาไม่ออกว่าบุตรชายต้องการสิ่งใด
พลางร้องบอกถึงความร้อนใจ แต่แค่ได้ฟังประโยคโต้กลับถัดมา ใบหน้าก็เข้มขึ้น มีความเครียดพาดผ่านราวกับมีปืนมาจ่ออยู่ที่หัวใจ
“ผมรู้
ผมถึงให้ป๋ารีบมาไง” อนณวางหน้าไม่ถูก
แม้อยู่หลังประตูบานใหญ่ แต่จากน้ำเสียงรู้ได้ทันทีว่ากำลังทำให้บิดาไม่พอใจ
กระนั้นไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ
“อนณ!!”
เสียงของอธิษฐ์ดุห้วนและกระด้าง เข้าใจความหมายของบุตรชายเป็นอย่างดีพร้อมใช้ลำตัวกระแทกเข้าหาประตู
ไม่สามารถทำตามที่ใจลูกต้องการได้ แต่แวบหนึ่งหันหลังไปมองบนเตียงนอนที่มีเจ้าของร่างบอบบางบิดไปมา
“ช่วยไอ้จ้าวด้วยนะป๋า”
อนณไม่ได้ฟังคำของบิดากลับเอ่ยปากขอร้องออกไป
หวังว่าจิณณาจะได้รับความช่วยเหลือและหงุดหงิดสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น
“ไม่เอาวิธีนี้” อธิษฐ์ยังยืนยันคำเดิม ชั่วครู่จึงเอ่ยเสียงเหี้ยม
เพราะคิดว่าลูกชายคงไม่รับฟัง “ถ้าไม่เปิด
ป๋าจะไปเอาปืนมายิงให้กลอนประตูหลุด”
“งั้นผมก็จะยืนอยู่ตรงนี้ ป๋าอยากให้ลูกชายตายก็ตามใจ” เขาขอดื้อ เชื่อได้ว่า ป๋าของตนจะเป็นทางออกเดียวสำหรับเพื่อนรักพร้อมทั้งมีหนึ่งอย่างอยู่ในหัวใจ
ไม่เช่นนั้นคงไม่เลือกวิธีนี้ ทว่าอดหวาดหวั่นไม่ได้เช่นกัน
เพราะคงจะทำให้ถูกโกรธไม่น้อย
“อนณอย่าบีบป๋าแบบนี้ ป๋าทำไม่ได้…” อยากจะคำรามให้ลั่นห้อง
ในตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาเจรจา อยากจะพาจิณณาออกไปหาหมอ แต่ลึกๆ
ในหัวใจรู้ว่าวิธีรักษาเป็นอย่างไร ฝ่ามือกำแน่นกว่าเดิม ทั้งกรุ่นโกรธและหงุดหงิด
หัวใจท่วมด้วยเปลวเพลิง
“ถ้าป๋าไม่ทำ ใครจะช่วยจ้าว” น้ำเสียงของคนที่อยู่หลังประตูอ่อนลงเล็กน้อย
“แกไง...” อธิษฐ์เอ่ย แต่หัวใจกลับสั่นเครือ
มันต่อต้านในสิ่งที่ได้กล่าวออกไปและถูกจูโจมด้วยความรู้สึกที่ประท้วงหนักหน่วง
“ไม่เอาป๋า ผมทำมันไม่ได้จริงๆ” อนณยืนส่ายหน้าหวือแม้บิดาจะไม่เห็น
ตนไม่สามารถทำอะไรจิณณาได้เมื่อหัวใจไม่ได้เสน่หา รักแค่ในฐานะเพื่อน
เอ็นดูเหมือนน้องสาว มันต่างจากบิดา เพราะตนนั้นเฝ้าสังเกตมาเนิ่นนาน
เพียงอึดใจเดียวใบหน้าเข้มขึ้นเล็กน้อย
“จำไม่ได้หรือไงว่า แม่ของแกทิ้งป๋าไปเพราะอะไร”
อธิษฐ์ปวดใจสำหรับเรื่องในอดีตที่ผ่านมา
ก่อนจะบอกไปเพื่อเตือนสติ
“ป๋าซาดิสต์ ป๋าชอบมีเซ็กซ์แบบรุนแรง”
น้ำเสียงแผ่วเบาและรู้สึกเจ็บปวดเล็กๆ
ติดตามคลิกที่ภาพได้เลย
Cr.https://twitter.com/drug_na_palit/status/981380872418091008
ฝากป๋าของเกี้ยวเกล้าด้วยค่ะ
-เกี้ยวเกล้า-
ความคิดเห็น